Originally Posted by
Σαπουνάκι μπάνιου
Eυχαριστώ για τις απαντήσεις σας.Δεν έχω πάρει ποτε φαρμακα ουτε εχω πάει ποτε σε ψυχολόγο.Έχω σοβαρα θεματα από την εφηβεία ,τα οποία έχω προσπαθήσει να λύσω μόνος μου.Σε κάποιες περιπτώσεις κάτι έχω καταφέρει.Δεν πιστεύω στο όφελος απο τα φάρμακα.Γενικά,όλα είναι θέματα πεποιθήσεων και συνηθειών,έτσι δεν είναι?Κάθε φορά προσπαθώ ν αλλάξω κάτι μέσα μου,να παρέμβω σε μια ανάμνηση.Ξέρω που οφείλονται τα περισσότερα μου προβλήματα και μπορώ να τα λύσω.Όμως πρέπει να το κάνω χωρίς να κάνω αυτοκριτική.Κάνω υπόγεια αυτοκριτική και υπονομεύω την αυτοπεποίθησή μου.Δεν θέλω να ειμαι ενοχικός και θέλω να νοιώθω ανεξάρτητος.Νοιώθω οτι πρέπει να ειμαι θετικός καταναγκαστικά κάποιες φορές για να συμμετέχω και δεν θέλω.
Απλά προσπαθώ να σπάσω αυτον τον κύκλο θετικότητας και αρνητικότητας,με την έννοια να ειμαι θετικός αλλά ταυτόχρονα να μην κοροϊδεύω τον εαυτό μου και να μην έχω αυταπάτες.Κάνω λάθος διαχείριση σε κάποια αρνητικά συναισθήματα,κυρίως στον θυμό και στην ντροπή.
Kαι επίσης θέλω να μπορώ να αγνοώ πράγματα.Προσπαθώ να μην απορροφώ ότι βλέπω,αλλα κάποιες φορές αν δω η νοιωσω κάτι αρνητικό καθηλώνεται σαν σκέψη και με ακινητοποιεί για ώρες.Δηλαδή μια υπερανάλυση που αναζητεί την αιτιότητα και ξεφεύγει και από την δική μου βούληση ,λες και μπορώ να διορθωσω κάτι που έχει ήδη συμβεί.Αυτό που κάνω τελευταία πχ,είναι να βάζω μια δεύτερη φωνή να λέει στο μυαλό μου "σκάσε"