Ζώντας με τη σχιζοφρένεια - προς μη σχιζοφρενικούς

Συμφωνώ με τον maus, επίσης έχω να δηλώσω ότι καταλαβαίνω το θυμό σου και πόσο πληγωμένη είσαι. Το έχω ξαναγράψει πως κάθε ψυχική διαταραχή επηρεάζεται κατά πολύ από τους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Μην εγκαταλείπεις! Έχεις στην κοινωνία και γενικότερα στον κόσμο, μία θέση που σου αξίζει, μην την χαρίζεις σε κανέναν! Ανέκαθεν πίστευα ότι οι άνθρωποι είναι άδικοι και πάντα τους κάνει να νιώθουν καλύτερα να "χτυπάνε" τον αδύναμο και τον διαφορετικό, όμως αυτό ακριβώς δηλώνει και το επίπεδο τους. Ακομή, θεωρώ ότι η ημιμάθεια και η έλλειψη πληροφόρησης διαιωνίζει τέτοιες καταστάσεις. Ειναι ένα κοινωνικό πρόβλημα που δύσκολά θα λυθεί... Ιδιαίτερα σε μία κοινωνία που αρέσκεται να στιγματίζει, να πληγώνει και να είναι απούσα στις πραγματικές ανάγκες...

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Καταρχήν πολύ ωραίο θέμα!
Μιας και αναφέρεσαι σε μη σχιζοφρενικούς θα σου απαντήσω όσο πιο ειλικρινά μπορώ. Συμφωνώ ότι είστε πιο δυνατοί από μας τους υπόλοιπους, έχετε να παλέψετε κάθε μέρα με θέματα που εμείς ούτε φανταζόμαστε και σας θαυμάζω για αυτό. Έχεις απόλυτο δίκιο να θυμώνεις με όλους αυτούς τους χαρακτηρισμούς και με το στίγμα που υπάρχει και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Θα σου πω που το αποδίδω εγώ αυτό :στην άγνοια. Οι άνθρωποι τρομάζουμε με το διαφορετικό, με ο, τι δεν καταλαβαίνουμε και όταν τρομάζουμε φερόμαστε ηλίθια. Είναι ο ίδιος ρατσισμός (σε διαφορετικό βαθμό κάθε φορά) που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες, οι ανάπηροι, οι άνθρωποι με νοητική στέρηση, οι παχύσαρκοι... οτιδήποτε διαφορετικό από το μέσο όρο τρομάζει.

Επιπλέον στις ψυχ ασθένειες η εικόνα που επικρατεί είναι οτι οι άνθρωποι αυτοί είναι επικίνδυνοι (βλέπε ο σχιζοφρενής με το πριονι κτλ) κι έτσι ο φόβος γίνεται ακόμα μεγαλύτερος. Εγώ πρόσφατα έμαθα ότι στατιστικά οι άνθρωποι με σχιζοφρένεια είναι πιο πιθανό να υποστούν οι ίδιοι βία, παρά να ασκήσουν! Χρειάστηκε να έρθω η ίδια στην προσωπική μου ζωή αντιμέτωπη με παρόμοιο θέμα για να ενημερωθώ και να αλλάξω γνώμη και δεν σου κρύβω οτι διαβάζοντας τις εμπειρίες πολλών εδώ, πολλές φορές έχω νιώσει ντροπή για την εικόνα που είχα παλιότερα και την "αναισθησία" μου. Ο άνθρωπος που συναντάς στον δρόμο και σε κοιτάζει περίεργα ή τον βλέπεις να απομακρύνεται βιαστικά το κάνει από φόβο που προέρχεται από άγνοια! Είμαι σίγουρη πως το μεγαλύτερο ποσοστό αν είχαν την παραμικρή ιδέα για το τι περνάτε καθημερινά, θα είχαν εντελώς διαφορετική συμπεριφορά.

Ο αυτοστιγματισμός επίσης θεωρώ οτι παίζει πολύ ρόλο. Ακούγεται σκληρό, αλλά αν εσύ δεν αποδεχτείς τον εαυτό σου και την ασθένεια, κανείς άλλος δεν θα το κάνει. Αν εσύ σε απορρίπτεις, θα σε απορρίψουν και οι άλλοι. Αν εσύ ντρέπεσαι για τον εαυτό σου, μη περιμένεις να σε αποδεχτεί κανείς. Και αυτό ισχύει για όλους μας. Για ο, τι "διαφορετικό" έχει ο καθένας μας μέσα του.

Διαβάζοντας το ποστ σου, νιώθω την ανάγκη να σου ζητήσω συγνώμη εκ μέρους όλων των "υγιών" που σου φέρθηκαν ηλίθια και σου πρόσθεσαν ένα ακόμη πρόβλημα με το φέρσιμο τους στον ήδη δύσκολο δρόμο σου.

---

Σ' ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Εγώ γιατί νομίζω ότι δεν τρομάζετε οι υγιείς απλά θέλουν κάποιοι να κοροϊδεύουν το διαφορετικό λόγω ότι έτσι νιώθουν οι ίδιοι "ανώτεροι"; Μεγαλώνει ο εγωισμός τους δηλαδή. Σόρυ αν νομίζεις ότι στην λέω, στην ουσία την λέω σε αυτούς που νομίζουν ότι είναι κάποιοι με το να φέρονται με τέτοιο τρόπο.
Εντωμεταξύ είμαι και γυναίκα είμαι και παχύσαρκη λόγω φαρμάκων οπότε έχω να αντιμετωπίσω 3 ρατσισμούς........
Χαίρομαι που μας καταλαβαίνεις. Δείχνει πόσο ανώτερος άνθρωπος είσαι σε σχέση με τους άλλους που το παίζουν κάποιοι επειδή οι ίδιοι δεν αξίζουν τίποτα..
Αυτοστιγματισμό είναι η αλήθεια πως έχω αλλά λογικό δεν είναι να μου έχει "καρφωθεί" μέσα μου από παιδάκι, όταν για πρώτη φορά κατάλαβα ότι "διέφερα" κατάλαβα και τι απήχηση θα είχε αυτό πάνω μου;
Μακάρι να ήταν ένα ακόμη πρόβλημα αλλά είναι ένας δεύτερος Γολγοθάς. Καταλαβαίνω ότι κι εσύ θα έχεις περάσει δύσκολες καταστάσεις όντας γυναίκα ή κοπέλα (δεν ξέρω την ηλικία σου). Να 'σαι καλά.

Quote:

---

Originally Posted by maus

pillow μην αυτοστιγματιζεσαι και επειδη ζεις σε μικρη κοινωνια ειναι πολυ χειροτερο το στιγμα.

νομιζω περισσοτερο αυτοστιγματιζεσαι και θα επρεπε να εχεις μεγαλυτερη αυτοπεποιθηση.

επισης γελαω με οσους στιγματοποιουν γιατι δειχνουν οτι ειναι χαμηλου πνευματικου επιπεδου και αμορφωτοι και δεν εχουν ιδεα για τον ιδιο τους τον εγκεφαλο και τον εαυτο τους.

στην τελικη μια ουσια ειναι ολη η υποθεση οπως ο αλλος εχει διαβητη, υπερταση κλπ. και τοσες αλλες ασθενειες.

να ζουσαμε στον μεσαιωνα ενταξει θα ηταν δυσκολο, αλλα στην σημερινη εποχη εχουν εξηγηθει τοσα πολλα και εχουμε μαθει τοσα πολλα ηδη..

και αυτοι μπορουν να παθουν ψυχωση αμα παθουν κανενα εγκεφαλικο ή αλτσχαϊμερ εν τελει.

μην κρατας κακια και γραψτους κανονικα. κοιτα να κανεις παρεα με καλα ατομα αλλιως καλυτερα να εισαι μονη σου.

επισης οσο μεγαλωνεις σε ηλικια τοσο περισσοτερο θα ησυχαζουν.

επισης τωρα με την κριση εχει αυξηθει ραγδαια η χρηση ψυχοφαρμακων στην Ελλαδα οποτε δεν ειμαστε μικρη μειονοτητα.



κοιτα εσυ να εισαι στα λογικα σου οσο μπορεις και ολα τα υπολοιπα θα ερθουν απο μονα τους.

ο κοσμος αυτος ειναι αδικος και ποτε δεν ειπε κανεις οτι ειναι δικαιος για αυτο κοιτα εσυ να επιβιωσεις και να ζησεις οσο καλυτερα μπορεις.

---

Δεν έγραψα αυτό το κείμενο για μένα αλλά για αυτούς που δεν έχουν πρόβλημα και είναι μια χαρά και να δουν πως μας φέρονται. Το να τους γράψω δεν είναι λύση γιατί δεν μπορώ συνέχεια να γράφω μια ολόκληρη κοινωνία, για τον αυτοστιγματισμό συμφωνώ.

Quote:

---

Originally Posted by Έρις

Συμφωνώ με τον maus, επίσης έχω να δηλώσω ότι καταλαβαίνω το θυμό σου και πόσο πληγωμένη είσαι. Το έχω ξαναγράψει πως κάθε ψυχική διαταραχή επηρεάζεται κατά πολύ από τους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Μην εγκαταλείπεις! Έχεις στην κοινωνία και γενικότερα στον κόσμο, μία θέση που σου αξίζει, μην την χαρίζεις σε κανέναν! Ανέκαθεν πίστευα ότι οι άνθρωποι είναι άδικοι και πάντα τους κάνει να νιώθουν καλύτερα να "χτυπάνε" τον αδύναμο και τον διαφορετικό, όμως αυτό ακριβώς δηλώνει και το επίπεδο τους. Ακομή, θεωρώ ότι η ημιμάθεια και η έλλειψη πληροφόρησης διαιωνίζει τέτοιες καταστάσεις. Ειναι ένα κοινωνικό πρόβλημα που δύσκολά θα λυθεί... Ιδιαίτερα σε μία κοινωνία που αρέσκεται να στιγματίζει, να πληγώνει και να είναι απούσα στις πραγματικές ανάγκες...

---

Να 'σαι καλά και εσύ Έρις για την απάντησή σου. Δεν εγκαταλείπω αλλά έχω σιχαθεί πια να μου φέρονται σαν σκουπίδι. Δυστυχώς ισχύουν όλα όσα λες.

Quote:

---

Originally Posted by always sad

Σ' ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Εγώ γιατί νομίζω ότι δεν τρομάζετε οι υγιείς απλά θέλουν κάποιοι να κοροϊδεύουν το διαφορετικό λόγω ότι έτσι νιώθουν οι ίδιοι "ανώτεροι"; Μεγαλώνει ο εγωισμός τους δηλαδή. Σόρυ αν νομίζεις ότι στην λέω, στην ουσία την λέω σε αυτούς που νομίζουν ότι είναι κάποιοι με το να φέρονται με τέτοιο τρόπο.
Εντωμεταξύ είμαι και γυναίκα είμαι και παχύσαρκη λόγω φαρμάκων οπότε έχω να αντιμετωπίσω 3 ρατσισμούς........
Χαίρομαι που μας καταλαβαίνεις. Δείχνει πόσο ανώτερος άνθρωπος είσαι σε σχέση με τους άλλους που το παίζουν κάποιοι επειδή οι ίδιοι δεν αξίζουν τίποτα..
Αυτοστιγματισμό είναι η αλήθεια πως έχω αλλά λογικό δεν είναι να μου έχει "καρφωθεί" μέσα μου από παιδάκι, όταν για πρώτη φορά κατάλαβα ότι "διέφερα" κατάλαβα και τι απήχηση θα είχε αυτό πάνω μου;
Μακάρι να ήταν ένα ακόμη πρόβλημα αλλά είναι ένας δεύτερος Γολγοθάς. Καταλαβαίνω ότι κι εσύ θα έχεις περάσει δύσκολες καταστάσεις όντας γυναίκα ή κοπέλα (δεν ξέρω την ηλικία σου). Να 'σαι καλά.

---

Μη ζητάς συγνωμη, κουβέντα κάνουμε, δεν το παίρνω καθόλου οτι μου τη λες :)
Δεν είμαι ανώτερος άνθρωπος, αυτό προσπαθώ να εξηγήσω, απλά έτυχε να έρθω σε επαφή με παρόμοια θέματα και να ενημερωθώ. Πριν συμβεί αυτό ξέρεις τι εικόνα είχα για τους ψυχ ασθενείς; Μου ήταν κάτι εντελώς άγνωστο κι απλά απομακρυνόμουν. Δεν το χλεύαζα ποτέ βέβαια (σ αυτό παίζουν κι άλλα ρόλο, έχω άτομο με νοητική στέρηση στην οικογένεια, ξέρω τι θα πει ρατσισμός)αλλά και πάλι απομακρυνόμουν. Όταν έτυχε στο περιβάλλον μου άτομο με σχιζοφρένεια επειδή ο ίδιος ήταν πολύ άνετος (δεν το έκρυβε, το αντιμετώπιζε σαν μια οποιαδήποτε ασθένεια) έκανα κι εγώ το ίδιο. Αλλά και πάλι, δεν είχα ιδέα για το πόσο δύσκολο είναι! Εκείνος ήταν πλήρως λειτουργικός, δεν τον είχα δει ποτέ να "ξεφεύγει" ούτε ήμουν τόσο κοντά του ώστε να ξέρω περισσότερα.

Αυτό που λες οτι θέλουν να κοροιδεύουν για να νιώθουν ανώτεροι είναι σωστό, αλλά γιατί νομίζεις οτι το κάνουν; Όλοι θέλουμε να είμαστε στον "μέσο όρο", εκεί νιώθουμε ασφάλεια. Θα κοροιδέψω πχ τον παχύσαρχο γιατί φοβάμαι, γιατί δεν θέλω να είμαι στη θέση του. Ένδειξη αδυναμίας είναι και φόβου κατ εμε. Δεν το δικαιολογώ σε καμία περίπτωση, να το ερμηνεύσω προσπαθώ.

Είναι απόλυτα λογικό να σου καρφώνεται όπως λες, αλλά αυτό σε βλάπτει ακόμα περισσότερο. Αν προσπαθήσεις να το δεις όπως σου λεω, ως αδυναμία και πάψεις να ασχολείσαι, τελικά εσύ θα βγεις κερδισμένη. Ξέρω πως δεν είναι καθόλου εύκολο και απαιτεί τεράστια αποθέματα δύναμης εκ μέρους κάποιου αλλά νομίζω πως είναι ο μόνος τρόπος τελικά. Πάντα θα υπάρχουν αυτοί που δεν καταλαβαίνουν, πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θέλουν να επιβεβαιώσουν την "ανωτερότητα" τους απέναντι σε κάποιον άλλον που βρίσκεται σε πιο αδύναμη θέση εκείνη τη στιγμή. Σίγουρα έχουν γίνει βήματα από την κοινωνία μας και δεν αντιμετωπίζονται πια με τόσο μεγάλο ταμπού οι ψυχ ασθένειες όπως κάποια χρόνια πριν, αλλά έχουμε πολύ δρόμο ακόμα...

Καλή δύναμη σου εύχομαι

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Μη ζητάς συγνωμη, κουβέντα κάνουμε, δεν το παίρνω καθόλου οτι μου τη λες :)
Δεν είμαι ανώτερος άνθρωπος, αυτό προσπαθώ να εξηγήσω, απλά έτυχε να έρθω σε επαφή με παρόμοια θέματα και να ενημερωθώ. Πριν συμβεί αυτό ξέρεις τι εικόνα είχα για τους ψυχ ασθενείς; Μου ήταν κάτι εντελώς άγνωστο κι απλά απομακρυνόμουν. Δεν το χλεύαζα ποτέ βέβαια (σ αυτό παίζουν κι άλλα ρόλο, έχω άτομο με νοητική στέρηση στην οικογένεια, ξέρω τι θα πει ρατσισμός)αλλά και πάλι απομακρυνόμουν. Όταν έτυχε στο περιβάλλον μου άτομο με σχιζοφρένεια επειδή ο ίδιος ήταν πολύ άνετος (δεν το έκρυβε, το αντιμετώπιζε σαν μια οποιαδήποτε ασθένεια) έκανα κι εγώ το ίδιο. Αλλά και πάλι, δεν είχα ιδέα για το πόσο δύσκολο είναι! Εκείνος ήταν πλήρως λειτουργικός, δεν τον είχα δει ποτέ να "ξεφεύγει" ούτε ήμουν τόσο κοντά του ώστε να ξέρω περισσότερα.

Αυτό που λες οτι θέλουν να κοροιδεύουν για να νιώθουν ανώτεροι είναι σωστό, αλλά γιατί νομίζεις οτι το κάνουν; Όλοι θέλουμε να είμαστε στον "μέσο όρο", εκεί νιώθουμε ασφάλεια. Θα κοροιδέψω πχ τον παχύσαρχο γιατί φοβάμαι, γιατί δεν θέλω να είμαι στη θέση του. Ένδειξη αδυναμίας είναι και φόβου κατ εμε. Δεν το δικαιολογώ σε καμία περίπτωση, να το ερμηνεύσω προσπαθώ.

Είναι απόλυτα λογικό να σου καρφώνεται όπως λες, αλλά αυτό σε βλάπτει ακόμα περισσότερο. Αν προσπαθήσεις να το δεις όπως σου λεω, ως αδυναμία και πάψεις να ασχολείσαι, τελικά εσύ θα βγεις κερδισμένη. Ξέρω πως δεν είναι καθόλου εύκολο και απαιτεί τεράστια αποθέματα δύναμης εκ μέρους κάποιου αλλά νομίζω πως είναι ο μόνος τρόπος τελικά. Πάντα θα υπάρχουν αυτοί που δεν καταλαβαίνουν, πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θέλουν να επιβεβαιώσουν την "ανωτερότητα" τους απέναντι σε κάποιον άλλον που βρίσκεται σε πιο αδύναμη θέση εκείνη τη στιγμή. Σίγουρα έχουν γίνει βήματα από την κοινωνία μας και δεν αντιμετωπίζονται πια με τόσο μεγάλο ταμπού οι ψυχ ασθένειες όπως κάποια χρόνια πριν, αλλά έχουμε πολύ δρόμο ακόμα...

Καλή δύναμη σου εύχομαι

---

Είναι ανωτερότητα για μένα το να δέχεσαι να ενημερωθείς και να μη χλευάζεις σ' αυτή την κοινωνία. Το ότι απομακρυνόσουν πριν σίγουρα δεν είναι σωστό αλλά όλοι αυτό δεν κάνουν; Για τους λόγους που είπες. Αυτός ο μέσος όρος μας έφαγε τελικά. Καταλαβαίνω ότι προσπαθείς να το ερμηνεύσεις και έχεις απόλυτο δίκιο. Αν μπορείς να μου εξηγήσεις λίγο τι εννοείς να το δω ως αδυναμία; Ως κάτι που δεν μπορώ να αλλάξω και το δέχομαι όπως είναι;
Πως μου τη σπάνε αυτοί που λες, αυτοί που δεν καταλαβαίνουν και αυτοί που θέλουν να επιβεβαιώσουν την δήθεν ανωτερότητα...Αν δεν υπήρχαν αυτοί θα ήταν καλύτερος ο κόσμος.......
Σε ευχαριστώ πολύ για την ευχή.......

Always sad, επειδη εχω μεγαλωσει απο ψυχωσικη μανα και εχω βιωσει ολο το φασμα της σχιζοφρενειας, και του στιγματισμου που λες, και της κοροιδιας απο το κοινωνικο περιβαλλον, της απομονωσης κλπ...
να σε ρωτησωωω...

εσυ συνειδητοποιεις ποσο πληγωνεις αυτους που σε αγαπουν? συνειδητοποιεις τις ενοχες που τους δημιουργεις? συνειδητοποιεις οτι ειναι διπλα σου 1-2-3 ατομα που θα εδιναν και τη ζωη τους για σενα αλλα εσυ, λογω της αρρωστειας, θελεις να κερδισεις ολη την κοινωνια και να κατακτησεις ολο τον κοσμο?
Και στο κατω κατω της γραφης τι σε νοιαζει η γνωμη των πολλων αν εχεις διπλα σου 1-2 ατομα που σε αγαπουν και σε υποστηριζουν??

Quote:

---

Originally Posted by always sad

Είναι ανωτερότητα για μένα το να δέχεσαι να ενημερωθείς και να μη χλευάζεις σ' αυτή την κοινωνία. Το ότι απομακρυνόσουν πριν σίγουρα δεν είναι σωστό αλλά όλοι αυτό δεν κάνουν; Για τους λόγους που είπες. Αυτός ο μέσος όρος μας έφαγε τελικά. Καταλαβαίνω ότι προσπαθείς να το ερμηνεύσεις και έχεις απόλυτο δίκιο. Αν μπορείς να μου εξηγήσεις λίγο τι εννοείς να το δω ως αδυναμία; Ως κάτι που δεν μπορώ να αλλάξω και το δέχομαι όπως είναι;
Πως μου τη σπάνε αυτοί που λες, αυτοί που δεν καταλαβαίνουν και αυτοί που θέλουν να επιβεβαιώσουν την δήθεν ανωτερότητα...Αν δεν υπήρχαν αυτοί θα ήταν καλύτερος ο κόσμος.......
Σε ευχαριστώ πολύ για την ευχή.......

---

Αδυναμία εννοώ οτι δεν είναι δικό σου πρόβλημα, δεν έχει να κάνει με σένα, έχει να κάνει με δική τους "έλλειψη", φόβο, άγνοια, άλυτα δικά τους θέματα...
Αν πχ εγώ χλευάσω κάποιον που έχει μια ασθένεια (όποια κι αν είναι αυτή), αυτό δεν είναι δικό του πρόβλημα, είναι καθαρά δικό μου που πρέπει να λύσω με τον εαυτό μου. Μπορεί να το κάνω πχ γιατί νιώθω συνεχώς κατώτερη κι έχω κόμπλεξ, μπορεί να το κάνω γιατί είμαι άσχετη με το είδος της ασθένειας και αδυνατώ να καταλάβω πως νιώθει, δεν έχω ενσυναίσθηση... είναι ένας είδος αδυναμίας. Είναι αυτό που λέμε απλά "μέχρι εκεί που μπορεί να καταλάβει ο καθένας...". Μπορεί επίσης να μην έχω την δύναμη να σταθώ σε έναν άνθρωπο που αντιμετωπιζει πρόβλημα. Γιαυτό πολλοί απομακρύνονται. Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες δυνάμεις και ψυχικές αντοχές.
Αν εσύ τους "κακιώνεις" όλους αυτούς, δηλητηριάζεις το μέσα σου. Αν σκεφτείς όμως οτι φέρονται έτσι όπως φέρονται γιατί τόσο μπορούν τελικά, μέχρι εκεί καταλαβαίνουν ή αντέχουν κι οτι δεν έχει σχέση με σένα όλο αυτό... εσύ θα είσαι πιο ήρεμη και πιο καλά με τον εαυτό σου.
Σε πληγώνουν τόσο όλα αυτά γιατί εσύ πρώτη κρίνεις τον εαυτό σου. Όλοι το κάνουμε αυτό σε κάποιο βαθμό, δεν είναι ευκολο να μας αποδεχτούμε. Αν εγώ πχ είμαι 100 κιλά και είμαι καλά με το σώμα μου (εχω δει τέτοιους ανθρώπους!) οχι απλά δε θα με πειράξουν τα περίεργα βλέμματα των άλλων, αλλά ούτε καν θα τα αντιληφθώ! Αν όμως κοιτάζομαι στον καθρέφτη και λέω μέσα μου πως είμαι έτσι και δεν μου αρέσω και 60 κιλά να είμαι, πάλι θα προσέξω το απειροελάχιστο επικριτικό βλέμμα και θα με πονέσει. Και ο, τι απόρριψη τρώω θα την αποδίδω εκεί.

Στην ουσία δεν είναι τα λόγια ή το φέρσιμο των άλλων που μας πονάνε, τα δικά μας λόγια και το δικό μας φέρσιμο στον εαυτό μας βλέπουμε στους άλλους και πληγωνόμαστε. Εμείς είμαστε οι χειρότεροι δυνάστες και κριτές του εαυτού μας.

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

Always sad, επειδη εχω μεγαλωσει απο ψυχωσικη μανα και εχω βιωσει ολο το φασμα της σχιζοφρενειας, και του στιγματισμου που λες, και της κοροιδιας απο το κοινωνικο περιβαλλον, της απομονωσης κλπ...
να σε ρωτησωωω...

εσυ συνειδητοποιεις ποσο πληγωνεις αυτους που σε αγαπουν? συνειδητοποιεις τις ενοχες που τους δημιουργεις? συνειδητοποιεις οτι ειναι διπλα σου 1-2-3 ατομα που θα εδιναν και τη ζωη τους για σενα αλλα εσυ, λογω της αρρωστειας, θελεις να κερδισεις ολη την κοινωνια και να κατακτησεις ολο τον κοσμο?
Και στο κατω κατω της γραφης τι σε νοιαζει η γνωμη των πολλων αν εχεις διπλα σου 1-2 ατομα που σε αγαπουν και σε υποστηριζουν??

---

Ναι πληγώνονται αυτοί που με αγαπούν αλλά δεν φταίω εγώ. Καταρχάς δεν μου φέρονται ως ίση πάντα. Κατα δεύτερον εγώ πληγώνομαι 1000 φορές περισσότερο κάθε μέρα κάθε ώρα κάθε στιγμή δεν μπορώ να ηρεμήσω. Κατα τρίτον συνήθως όσοι έχουν σχιζοφρένεια είναι άκακα πλάσματα και αυτό που λες να με νοιάζει η γνώμη των πολλών συμβαίνει γιατί είναι φυσιολογική ανάγκη του ανθρώπινου είδους να είμαστε κοινωνικοί. Μακάρι να ήταν όλα τόσο απλά.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Αδυναμία εννοώ οτι δεν είναι δικό σου πρόβλημα, δεν έχει να κάνει με σένα, έχει να κάνει με δική τους "έλλειψη", φόβο, άγνοια, άλυτα δικά τους θέματα...
Αν πχ εγώ χλευάσω κάποιον που έχει μια ασθένεια (όποια κι αν είναι αυτή), αυτό δεν είναι δικό του πρόβλημα, είναι καθαρά δικό μου που πρέπει να λύσω με τον εαυτό μου. Μπορεί να το κάνω πχ γιατί νιώθω συνεχώς κατώτερη κι έχω κόμπλεξ, μπορεί να το κάνω γιατί είμαι άσχετη με το είδος της ασθένειας και αδυνατώ να καταλάβω πως νιώθει, δεν έχω ενσυναίσθηση... είναι ένας είδος αδυναμίας. Είναι αυτό που λέμε απλά "μέχρι εκεί που μπορεί να καταλάβει ο καθένας...". Μπορεί επίσης να μην έχω την δύναμη να σταθώ σε έναν άνθρωπο που αντιμετωπιζει πρόβλημα. Γιαυτό πολλοί απομακρύνονται. Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες δυνάμεις και ψυχικές αντοχές.
Αν εσύ τους "κακιώνεις" όλους αυτούς, δηλητηριάζεις το μέσα σου. Αν σκεφτείς όμως οτι φέρονται έτσι όπως φέρονται γιατί τόσο μπορούν τελικά, μέχρι εκεί καταλαβαίνουν ή αντέχουν κι οτι δεν έχει σχέση με σένα όλο αυτό... εσύ θα είσαι πιο ήρεμη και πιο καλά με τον εαυτό σου.
Σε πληγώνουν τόσο όλα αυτά γιατί εσύ πρώτη κρίνεις τον εαυτό σου. Όλοι το κάνουμε αυτό σε κάποιο βαθμό, δεν είναι ευκολο να μας αποδεχτούμε. Αν εγώ πχ είμαι 100 κιλά και είμαι καλά με το σώμα μου (εχω δει τέτοιους ανθρώπους!) οχι απλά δε θα με πειράξουν τα περίεργα βλέμματα των άλλων, αλλά ούτε καν θα τα αντιληφθώ! Αν όμως κοιτάζομαι στον καθρέφτη και λέω μέσα μου πως είμαι έτσι και δεν μου αρέσω και 60 κιλά να είμαι, πάλι θα προσέξω το απειροελάχιστο επικριτικό βλέμμα και θα με πονέσει. Και ο, τι απόρριψη τρώω θα την αποδίδω εκεί.

Στην ουσία δεν είναι τα λόγια ή το φέρσιμο των άλλων που μας πονάνε, τα δικά μας λόγια και το δικό μας φέρσιμο στον εαυτό μας βλέπουμε στους άλλους και πληγωνόμαστε. Εμείς είμαστε οι χειρότεροι δυνάστες και κριτές του εαυτού μας.

---

Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Και αν είναι έτσι πως αλλάζει; Συγγνώμη αν σε κουράζω αλλά προσπαθώ να καταλάβω......Αλλά σίγουρα είναι και εγωιστικό από τους άλλους να μην μπαίνουν στην θέση μας. Επίσης κάτι άλλο. Είχα πάει σε ένα ψυχίατρο και μου είχε ζωγραφίσει κάτι κύκλους και μου εξηγούσε περί αυτών. Το μόνο που θυμάμαι είναι ένας κύκλος με το "εγώ" μας που ήταν εσώκλειστος ή κάτι τέτοιο σε έναν άλλον μεγαλύτερο που είναι το "υπερεγώ". Το εγώ συμβολίζει τον εαυτό μας και το "υπερεγώ" τους κανόνες και τις ιδέες της κοινωνίας. Αν λοιπόν από μικρά μας κάνουν πλύση εγκεφάλου βάζοντας μέσα στο "υπερεγώ" μας πολλούς (καταπιεστικούς και κατακριτικούς) κανόνες, λογικό είναι να τους "ακούμε" αφού τους έχουμε μέσα μας. Γι'αυτό είπα ότι δεν καταλαβαίνω αυτό που λες, γιατί νομίζω πως δεν είναι έτσι.

Quote:

---

Originally Posted by always sad

Ναι πληγώνονται αυτοί που με αγαπούν αλλά δεν φταίω εγώ. Καταρχάς δεν μου φέρονται ως ίση πάντα. Κατα δεύτερον εγώ πληγώνομαι 1000 φορές περισσότερο κάθε μέρα κάθε ώρα κάθε στιγμή δεν μπορώ να ηρεμήσω. Κατα τρίτον συνήθως όσοι έχουν σχιζοφρένεια είναι άκακα πλάσματα και αυτό που λες να με νοιάζει η γνώμη των πολλών συμβαίνει γιατί είναι φυσιολογική ανάγκη του ανθρώπινου είδους να είμαστε κοινωνικοί. Μακάρι να ήταν όλα τόσο απλά.

---

Συμφωνώ μαζί σου. Μην δίνεις σημασία σε σχόλια που προσπαθούν να σε κάνουν να νιώσεις ένοχη επειδή οι ίδιοι είχαν άσχημες εμπειρίες. Και εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Άλλο η ασθένεια, και άλλο ο χαρακτήρας που κουβαλάει ένας άνθρωπος. Ένας ψυχωσικός μπορεί να φανεί "κακός" σε ένα επεισόδιο ενώ μέσα του να είναι ο καλύτερος άνθρωπος. Αν ένας άνθρωπος όμως έχει κακία μέσα του, και μια απλή κατάθλιψη να έχει θα πληγώνει ΕΠΙΤΗΔΕΣ τους άλλους και δεν θα δίνει δεκάρα γι' αυτούς. Γι' αυτή του την συμπεριφορά ΔΕΝ φταίει η κατάθλιψη. Και όταν κάποιος είναι ασθενής, είναι αστείο να συγκρίνουμε αυτό που νιώθει ο ίδιος με τους ανθρώπους που είναι δίπλα του που είναι υγιείς. Ο ίδιος νιώθει ενοχές για την ασθένεια (όπως εσύ), ε δεν οφελεί και ΔΕΝ χρειάζεται να φορτώνεται κι' άλλες. Αν θέλουν να στηρίξουν, καλώς. Για τον εαυτό τους το κάνουν κυρίως και έπειτα για σένα, που και πάλι δεν μπορείς να συγκρίνεις γιατί εσένα π.χ μπορεί να σου βάζουν και τρικλοποδιές.

Δεν έχω σχιζοφρένεια. Πέρασα από βαριά κατάθλιψη και είχα ιδέες καταδίωξης και ήταν ό,τι χειρότερο έχω ζήσει, πόσο μάλλον να άκουγα κατακριτικές φωνές συνεχώς στο κεφάλι μου και να είχα ψευδαισθήσεις. Πραγματικά είναι ό,τι χειρότερο αυτό που περνάτε. Κουράγιο και δύναμη σε όλους. Θέλει γερά κότσια για να ζεις με όοολα αυτά και φαίνεται ότι τα έχετε!

Quote:

---

Originally Posted by deep

Συμφωνώ μαζί σου. Μην δίνεις σημασία σε σχόλια που προσπαθούν να σε κάνουν να νιώσεις ένοχη επειδή οι ίδιοι είχαν άσχημες εμπειρίες. Και εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Άλλο η ασθένεια, και άλλο ο χαρακτήρας που κουβαλάει ένας άνθρωπος. Ένας ψυχωσικός μπορεί να φανεί "κακός" σε ένα επεισόδιο ενώ μέσα του να είναι ο καλύτερος άνθρωπος. Αν ένας άνθρωπος όμως έχει κακία μέσα του, και μια απλή κατάθλιψη να έχει θα πληγώνει ΕΠΙΤΗΔΕΣ τους άλλους και δεν θα δίνει δεκάρα γι' αυτούς. Γι' αυτή του την συμπεριφορά ΔΕΝ φταίει η κατάθλιψη. Και όταν κάποιος είναι ασθενής, είναι αστείο να συγκρίνουμε αυτό που νιώθει ο ίδιος με τους ανθρώπους που είναι δίπλα του που είναι υγιείς. Ο ίδιος νιώθει ενοχές για την ασθένεια (όπως εσύ), ε δεν οφελεί και ΔΕΝ χρειάζεται να φορτώνεται κι' άλλες. Αν θέλουν να στηρίξουν, καλώς. Για τον εαυτό τους το κάνουν κυρίως και έπειτα για σένα, που και πάλι δεν μπορείς να συγκρίνεις γιατί εσένα π.χ μπορεί να σου βάζουν και τρικλοποδιές.

Δεν έχω σχιζοφρένεια. Πέρασα από βαριά κατάθλιψη και είχα ιδέες καταδίωξης και ήταν ό,τι χειρότερο έχω ζήσει, πόσο μάλλον να άκουγα κατακριτικές φωνές συνεχώς στο κεφάλι μου και να είχα ψευδαισθήσεις. Πραγματικά είναι ό,τι χειρότερο αυτό που περνάτε. Κουράγιο και δύναμη σε όλους. Θέλει γερά κότσια για να ζεις με όοολα αυτά και φαίνεται ότι τα έχετε!

---

Μπράβο deep (σε) χαίρομαι για την απάντησή σου!!!!!!!! Πολύ καλή!!!!!!!

Quote:

---

Originally Posted by always sad

να με νοιάζει η γνώμη των πολλών συμβαίνει γιατί είναι φυσιολογική ανάγκη του ανθρώπινου είδους να είμαστε κοινωνικοί. Μακάρι να ήταν όλα τόσο απλά.

---

αλλο το να εισαι κοινωνικος και αλλο να σε νοιαζει τι λεει για σενα ο καθενας...τι αποψη εχει για σενα.
Ολοι το δουλευουμε αυτο να μην μπερδευουμε αυτα τα δυο...

Δουλεψε το να σε νοιαζει μονο η γνωμη οσων σε αγαπουν και σε υποστηριζουν.
Οπως λεει και το τραγουδι, σε οποιον αρεσουμε, για τους αλλους δεν θα μπορεσουμε!!!!

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

αλλο το να εισαι κοινωνικος και αλλο να σε νοιαζει τι λεει για σενα ο καθενας...τι αποψη εχει για σενα.
Ολοι το δουλευουμε αυτο να μην μπερδευουμε αυτα τα δυο...

Δουλεψε το να σε νοιαζει μονο η γνωμη οσων σε αγαπουν και σε υποστηριζουν.
Οπως λεει και το τραγουδι, σε οποιον αρεσουμε, για τους αλλους δεν θα μπορεσουμε!!!!

---

Κοίτα δεν μπορώ να καταπολεμήσω το τι πιστεύει όλη η ανθρωπότητα για τους ανθρώπους με σχιζοφρένεια. Αλλά θέλω να ευαισθητοποιήσω κάποιους όσο περισσότερους μπορώ γιατί με πονάει. Εσένα θα σου άρεσε να λέγαν, α, αυτή είναι τρελή; Και αυτό είναι το λιγότερο από όσα ανέφερα. Και επιπλέον έχει να κάνει με το κοινωνικός γιατί αν ο άλλος είναι προκατειλλημένος απέναντί σου δεν θα σε κάνει και παρέα εξ' αρχής! Ούτε καν μιλάνε μερικοί αλλά και εμείς έχουμε ανάγκες για επικοινωνία, άνθρωποι είμαστε με ψυχή.
Όσο για το σε όποιον αρέσουμε για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε, ναι, να το δουλέψω, αλλά και πάλι οι άλλοι θα με πουν ψώνιο μετά!!! Αλλά ότι είναι σωστό να το λέμε όλοι είναι γιατί σε αυτούς που δεν αρέσουμε δεν τους χρωστάμε κάτι δεν φταίμε εμείς που δεν μας θέλουν!

Quote:

---

Originally Posted by always sad

Κοίτα δεν μπορώ να καταπολεμήσω το τι πιστεύει όλη η ανθρωπότητα για τους ανθρώπους με σχιζοφρένεια. Αλλά θέλω να ευαισθητοποιήσω κάποιους όσο περισσότερους μπορώ γιατί με πονάει. Εσένα θα σου άρεσε να λέγαν, α, αυτή είναι τρελή; Και αυτό είναι το λιγότερο από όσα ανέφερα. Και επιπλέον έχει να κάνει με το κοινωνικός γιατί αν ο άλλος είναι προκατειλλημένος απέναντί σου δεν θα σε κάνει και παρέα εξ' αρχής! Ούτε καν μιλάνε μερικοί αλλά και εμείς έχουμε ανάγκες για επικοινωνία, άνθρωποι είμαστε με ψυχή.
Όσο για το σε όποιον αρέσουμε για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε, ναι, να το δουλέψω, αλλά και πάλι οι άλλοι θα με πουν ψώνιο μετά!!! Αλλά ότι είναι σωστό να το λέμε όλοι είναι γιατί σε αυτούς που δεν αρέσουμε δεν τους χρωστάμε κάτι δεν φταίμε εμείς που δεν μας θέλουν!

---

να σου πω...
το τι πιστευει οοοοοολη η ανθρωποτητα, δεν το ξερουμε γιατι καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος. Μπορει να υπαρχουν εκατομμυρια που πιστευουν οτι ο σχιζοφρενης ειναι τρελος για δεσιμο, αλλοι που πιστευουν οτι ειναι για πεταμα στο ασυλο, αλλοι που νομιζουν οτι ειναι επικινδυνος κλπ.
Τωρα να ευαισθητοποιησεις καποιους ποιους? αν ο αλλος δεν εχει θεμα σχιζοφρενειας στη ζωη του ή στο σπιτι του πιστευεις οτι θα προσπαθησει να καταλαβει οσα λες? που εσυ σωστα και δικαιολογημενα τα εκφραζεις. Αλλα για αυτον που εχει μια ηρεμη ζωη, σε μια νορμαλ οικογενεια, και μεγαλωσε νορμαλ, αυτα που λες ειναι κινεζικα...

Στις αρρωστειες μας υπαρχει το ιατρικο απορρητο, δεν εισαι υποχρεωμενη σε οποιον γνωριζεις να λες α ξερεις? πασχω απο σχιζοφρενεια ή παιρνω τα ταδε αντιψυχωτικα... Εννοειται οτι ο ασχετος θα φοβηθει...
Τωρα αν εισαι σε φαση κρισης και λες διαφορα παραλογα του τυπου οτι σε κυνηγανε καποιοι, ή οτι μιλανε για σενα και γελανε μαζι σου στο δρομο κλπ, εννοειται θα σε περασουν για τρελη. Οχι μονο εσενα, ολους μας.

Μπα κανεις δεν θα σε πει ψωνιο...πιστεψε με! ισα ισα τοτε ειναι που θα σε εκτιμησουν περισσοτερο, οταν εχεις τις σωστες προτεραιοτητες στις σχεσεις σου και κρατας τις σωστες αποστασεις.
Κανεις δεν ειναι υποχρεωμενος να αρεσει σε ολους, αυτο ειναι τεραστιο βαριδι.