Printable View
Στην αρχη γυριζουμε ρακος γιατι βλεπουμε που καναμε εμεις τα λαθη εκει ειναι που θελει πεισμα γιατι μετα απο ενα διαστημα ερχεται η χαρα ! Το κορυφαιο ειναι που οσοι δεν εχουν κανει ποτέ ή δεν εχουν παει σε ψυχιατρο για παραδειγμα πιστευουν οτι η ψυχοθεραπεια ειναι κατι σαν να πηγαινεις και να σου λενε - μπραβο, εισαι μια χαρα κτλ -
Αν μπορεσω οικονομικα θα συνεχισω απο εκει που εμεινα. Εκει τουλαχιστον ακουω αληθειες που δεν εχουν συμφερον "κοινωνικο" "σχεσικο" κτλ. Αξιζει ο αγωνας.
Ίσως και να βοηθάει αλλά πρέπει να πάμε όλοι ομαδικώς!! :D Και δεν εννοώ εδώ από το φόρουμ αλλά όλη η κοινωνία!!
Σιγουρα αξιζει ο αγώνας οταν γινεται σωστα.
Sad, γυρνούσα απο την ψυχοθεραπεία κι ήμουν οπως λες ενα ρακος.Καθε φορά και χειροτερα.
Ελεγα έτσι πάνε αυτά κανε υπομονή. Και εκανα.
Και χειροτερεψα αλλα δεν έφευγα.Το χα βαλει σκοπο να τα καταφερω, ακόμα και με εναν θεραπευτη βασανιστή.
Ήθελα κάποια στιγμή να νιωσω οτι βοηθιεμαι αλλα τιποτα.
Στο τελος ακουσα μονο τη φωνη μεσα μου και εφυγα απο αυτη τη φυλακή.
Οι ψυχοθεραπείες δεν ειναι σου λεω τα στραβά για να τα φτιαξεις, διαφωνώ.
Η ψυχοθεραπεία θελει τροπο. Αυτον που να βοηθαει τον ασθενή να μετατοπιστεί, να αλλάξει και να παει εκεί που δεν ηταν πριν.
Τεχνικες του τύπου σε φερνω απεναντι στα χάλια σου, σε ριχνω στο κενο, σε γκρεμοτσακιζω για να σηκωθεις, ειναι μαλακιες ανικανων θεραπευτων.
Δε λεω να μη γυρισουμε και ρακος, θα γινει κι αυτο για να έρθει μετα οπως λεει η curious η χαρά.Ολα ομως θελουν τροπο και όρια.
Οταν γινεται σωστα, η ψυχοθεραπεία μπορει να κανει θαυματα.
Κι οταν πέσεις σε κομπογιαννιτη, ειναι ικανη να σε διαλυσει.
Πόσο δίκιο έχεις Νεφέλη.........εγώ καθόμουν και έκλαιγα όταν πήγαινα σε αυτόν που πήγαινα......και δεν ένιωσα να με βοηθήσει και καθόλου, καθόταν και μου έλεγε ότι είναι σκληρή η πραγματικότητα και τέτοια.
Sad να σε λεω happy ? ετσι για να κανουμε τη διαφορα :) αν πηγαινε ολη η κοινωνια δε θα ειχε φτασει ο πλανητης μαραζωμενος. Ακομα καλυτερα εαν ηταν τυπου αυτονοητο πως οπως μαθαινουμε την παθολογια του σωματος μαθαινουμε και για την ψυχη μας δε θα ειμασταν τοσο πισω.
Νεφελη ο ανθρωπος που αυτο αποκαλειται ψυχοθεραπευτης και απλα ξεσπαει σε εναν θεραπευομενο ειναι για αναφορα στον συλλογο.
Έτσι ήταν και ο δικός μου μου έλεγε μ....κίες. Λέγε με όπως θες άντε σε αφήνω. :)
Έτυχες σε πολύ καλό ψυχοθεραπευτή cc.
Ειχα κουραστει να ψαχνω φως και αντι να το βρισκω να βυθιζομαι χειροτερα. Ειπα τερμα θα παω για ψυχοθεραπεια, ειχα διαβασει και 5-6 πραγματα απο παλια για το ολο αλλά καμια σχεση οταν το ζεις. Ειχα αποφασισει οτι κατι θα μαθω πια. Επεσα σε ευσυνειδητο ον. Μου ξεκαθαρισε πως η επιτυχια ή θεραπεια πες το εξαρταται απο το ποσο θα προσπαθησω και θα δεσμευτω. Δε πολυκαταλαβα στην αρχη. Ειχα μεινει μονη και επρεπε να διαλεξω ενα δρομο αποφασισα να διαλεξω αυτον. Ειδα οτι σε πολλα θεματα εγω επετρεπα να παραμυθιαζομαι. Να στο πω και ετσι στη τελικη. Ειχα μαθει να δινω ολη μου την ενεργεια σε εκεινους που νοιαζομαι και να μπαινω σε θεση θυματος. Δεν μου ειπε "εισαι θυμα" οταν ακουγα τον εαυτο μου να μιλαει σταδιακα καταλαβα οτι με εχω ριξει σε μια καταδικη ανευ λογου ( δεν ειναι ανευ λογου, γαλουχηθηκα με αυτο τον τροπο ). Δε θα πω οτι γιατρευτηκα. Οχι. Καθε μερα πρεπει να αποφασιζω τι ρολο θα παρω, να βλεπω που εχω μεινει στασιμη και που οχι.
Πιστευω οτι παιζει ρολο σημαντικο πότε ξεκιναμε αυτη τη διαδικασια. Ισως να μην ειναι παντα ο καταλληλος χρονος και να μη βγαζουν νοημα οσα λεει. Δε βρισκουμε ολοι απαντησεις με τον ιδιο τροπο μπορουμε ομως να τις μοιραστουμε.
Cc επιμένω ότι έπεσες σε καλό ψυχοθεραπευτή, εμένα αυτό που λες εσύ ότι σε έκανε να καταλάβεις ότι είσαι θύμα ξέρεις πόσο χοντρά μου το είπε; Και δεν εννοούσε αυτό. Μου είπε ότι θυματοποιούμαι, ότι μπαίνω δηλαδή ψεύτικα σε ρόλο θύματος για να αποποιηθώ τις ευθύνες μου, αν αυτό είναι ψυχοθεραπεία εγώ είμαι ο πάπας.
Cc πραγματι επεσες σε καλο θεραπευτη και ειναι τοσο σημαντικο οτι καταφερες να βρεις πραγματα για σενα και να επαναπροσδιοριστεις.
Εγω δυστυχως εψαχνα για το φως οσο ημουν στη διαδικασία μαζι του, αλλα το σκοτάδι στο οποιο με εριχνε ολο και πυκνωνε μέχρι που εχασα τον εαυτο μου και τα λογικά μου.
Εφτασα στα χειροτερα σημεια μου και δεν υπηρχε κανεις να με βοηθησει. Μου ελεγε επι λεξη οτι :
" αν χρειαστεί θα πεσω και στο γκρεμο μαζι σου για να σε πιασω" κι ομως δεν τον ειδα πουθενα. Απλως τραβηξε το δίχτυ ασφαλείας απο κατω μου και με αφησε να γκρεμοτσακιστω. Με διέλυσε.
Χρησιμοποίησε τη διαταραχή μου και με εκανε χειροτερα, γιατι απλά δεν ειχε ιδεα τι να κανει. Δεν μπορούσε να βοηθησει.
Το μονο που εκανε ηταν να μιλαει για φιλοσοφιες,να αυτοπροβαλλεται και να λεει οτι μονο αυτός θα με εκανε καλα.
Το πιστευω οτι ηταν νάρκισσος γιατι εχω ναρκισσο μεσα στην οικογένειά μου και εχω υποστει μεγαλη ζημια απο παιδι.
Πως ειναι δυνατον να πηγα για βοηθεια και να έπεσα σε ναρκισσο θεραπευτη;;;
Εχεις δικιο,λυπαμαι που βρεθηκες σε τετοια θεση !
Εαν μου το ελεγε "ψυχοθεραπευτης" αυτο μετα την εμπειρια που απεκτησα θα ρωταγα στα μουτρα " και τι τροπους προτεινετε για να βγω απο αυτο ????" . Ο Μ87 νομιζω αυτο συζητα ποσοι κυκλοφορουν εξω και πληρωνονται ενω δεν εχουν βασικο κωδικα ηθους.
Υποτιθετε ο θεραπευομενος φτανει σε καποιες συνειδητοποιησεις και ο θεραπευτης ειναι "χερακι" για να μην βουλιαξει Οχι για να πεταει μια κουβεντα και μετα να κοιταει τον τοιχο.
Νεφελη νομιζω εχω διαβασει τι σου συνεβη. Ο ψυχοθεραπευτης που αφηνε ανοιχτο το ενδεχομενο για μια πιο οικεια σχεση και στο τελος ηταν ακομψος ?
Ελπιζω να μη σας φερνω σε δυσκολη θεση που μιλαω θετικα για το κομματι της ψυχοθεραπειας. Εαν ναι να μου το πειτε.
Cc κι εμένα ίδιος ήταν, όλο μου έλεγε θέλει να με κάνει καλά και με έκανε και έκλαιγα, μου είπε ότι θυματοποιούμαι, μου αρέσει δηλαδή να το παίζω θύμα τι χειρότερο από αυτό; Μου την έλεγε δηλαδή παίζουνε με την ψυχή μας ρε γαμώτο! Αλλά από αυτή την κωλοκοινωνία τι να περιμένεις!!!!!
Οχι, καθόλου δυσκολη θεση. Χαιρομαι να ακουω πως καποιοι ανθρωποι βοηθηθηκαν. Πως υπαρχουν σωστοι και ενσυνειδητοι θεραπευτες οπως αλλωστε σε ολα τα επαγγελματα.
Εγω επεσα σε πολυ λαθος χερια. Πραγματι ο θεραπευτης χρειάζεται να ειναι πλαι και να βοηθάει με τον τροπο του.
Εμενα με αφησε να βουλιαξω και να πνιγω στην αυτοπροβολη του, στη μεγαλομανια του, στις αμφιβολιες μου, στα ακαταλαβιστικα που ελεγε, στην εξαρτηση που ανεπτυξα και στην αποκτηση προσθετων εμμονων.
Δεν με κρατησε, δεν με βοήθησε, δεν σταθηκε σε ενα σημειο απο οπου θα μου εδινε την ωθηση να παω παραπερα.
Θα του καταλογιζω παντα το γεγονος οτι με ειχε εκει να βασανιζομαι και εκεινος ξεδιπλωνε τη γοητεια και την αυθεντια του. Αφου δεν μπορούσε, επρεπε να διαφυλαξει τον ασθενη του απο την καταστροφή και να φερθει δικαια.Να παραπεμψει αλλου, να πει οτι δεν μπορουσε αλλο να συνεχιστει αυτο. Αντι αυτου με αφησε στα ταρταρα και εριξε επανω μου την "ευθυνη" της φυγης μου απο κει και στο τελος μου ειπε οτι φταιω γιατι ποτε δεν τον ακουγα. Εφυγα κουβαλωντας το σταυρο με τον οποιο ειχα ερθει και με εναν ακόμα: ολη αυτη την διαδικασια μαζι του η οποία πηρε μεσα μου καταστροφικες διαστάσεις.
Δεν ξερω πώς εφυγα απο κει.
Το πιστευεις οτι μου λειπει κατι φορες;
Με εξουσιασε πληρως. Με χρησιμοποιησε και με διελυσε.
Ναι, είναι αυτος που το παιζε φιλος, γκομενος, πατερας και ο,τι αλλο εκτος απο θεραπευτής. ΚΑΝΕΝΑ οριο σε τίποτα.
4μηνες μετα την αποχωρηση μου αρχιζω να βλεπω τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση.
Και με ποναει πολυ που αντι να προχωρησω, επιασα πατο.
Λυπάμαι πολύ Νεφέλη δεν ξέρω πόσο τραγικό ήταν όλο αυτό που βίωσες αλλά και εμένα μου έκανε bullying. Έτσι είναι η κοινωνία μας όπως δεν υπάρχουν σωστοί άνθρωποι έξω γιατί να είναι οι θεραπευτές;;
Νεφελη αυτη η κατασταση ειναι περιπλοκη, δηλαδη πως να εμπιστευτεις καποιον αλλον της ειδικοτητας μετα απο αυτο ? Σιγουρα πας μονο σε συστημενο τσεκαρισμενο απο 2-3 καλα ατομα και θα ελεγα σε γυναικα και οχι ανδρα. Λενε πως οταν πιασουμε πατο δεν εχουμε επιλογη παρα να ανεβουμε και να παλεψουμε να γινουμε καλυτεροι, δυνατοτεροι, πιο προσεκτικοι. Σε αρκετες βιογραφιες ανθρωπων αναφερονται στο οτι οι δυσκολιες, οι ατυχιες ηταν αφορμες για να κερδισουν με αξια τα οπλα τους. 4μηνες ειναι προσφατο μπορω να πω. Το πιστευω οτι σου λειπει γιατι μπηκε βαθια στο μυαλο σου και ανεπτυξες αισθηματα.
Κατι ακομα αν νιωθεις πως καποιος εχει εξουσια πανω σου αλλά δε μπορεις αμεσα να το αλλαξεις "αφαιρεσε του τη δυναμη με το να μη του δινεις προσοχη".
Ελπιζω να μην εγραψα κατι που να σε δυσφορει απλα εχει κανει αδικημα, το βιωνεις και δεν ξερω αν εχει κοστος στη ζωη του, εχει κοστος σε εσενα και εσυ δικαιουσαι να ιαθεις.
Αχ Cc, εχω περασει 4 μηνες να αναρωτιεμαι αν θα μπορεσει ποτε να εχει κοστος στη δικη του ζωη αυτο που μου εκανε.Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Τα εζησα ολα. Το θυμο, την επιθυμια για εκδικηση, την αισθηση οτι θα θελα να υποφέρει οπως εγω κι ενα σωρο τετοια ψυχοφθόρα πραγματα.
Προσπαθησα να αποδεχτώ την κατάσταση, να αντεξω την απωλεια, να συμφιλιωθω με την αδικια.
Πηρα σβαρνα τους δικηγόρους, τους συλλογους, τους ποινικολογους. Μου μιλησαν για ηθικη βλαβη και απατη ολοι, με παρετρεψαν σε μήνυση αλλα δεν εχω το κουραγιο να τρεχω για τα επομενα 5 χρόνια στα δικαστήρια. Δεν μου αξιζει, δεν θα το αντεξω.
Έκανα καταγγελια σε διαφορους φορείς, αλλα δεν περιμενω τιποτα.
Το μονο που μενει ειναι να μπορεσω να προχωρησω. Και προχωραω.Εχω βοηθεια. Επισκεπτομαι την καινουρια ψυχολογο (γυναικα, ναι) και κανω τα βηματα μου.
4 μηνες τωρα κανουμε αγωνα για να βγω απο τη βλαβη του προηγουμενου συναδελφου της.
Μου αξιζε αυτο; Σε ποιον αξιζει; Σε κανεναν. Πασχω 30 χρονια απο ιδψ και καταθλιψη. Να γινω καλα πηγα, να βοηθησω τη ζωη μου να γινει λειτουργικη. Κι αντι αυτου διαλυθηκα.
Η καινούρια ψυχολογος ειναι ενα εντελώς αλλο πραγμα. Τωρα που εχω το συγκριτικό, νιωθω πως τωρα βρισκομαι σε επαγγελματια ενω πριν σε κομπογιαννιτη....
Ημουν καλύτερα τις τελευταίες 15 μερες αλλα στις 2-3 πρόσφατες συνεδριες, αρχισε να φαίνεται το μεγεθος της απατης που εζησα μαζι του. Καθως προχωραω με την καινουρια, ξςκαθαριζει το τοπιο του ποσο καταστροφικο ηταν ολο αυτο που πέρασα.
Θελω απλα να μην τον σκεφτομαι, να μην με ποναει πια, να μην ασκει εξουσια ακομα και τωρα....