Printable View
Ναι με ρωτανε με τι ασχολούμαι και τους λεω οτι καλοκαίρι θα παω για αισθητικός που οντως θελω!Quote:
Originally Posted by stefamw
Δεν μου έτυχε να με ρωτησουν με ποιους βγαινω
Αν με ρωτουσαν παντως θα ελεγα κ να σου πω δεν τους ξέρεις...η πες πως βγαινεις με τον ξαδερφο σου.. η οτι ειναι απο χωριο δεν τους ξερεις
Καλησπέρα, εμενα δε με ρωτανε αν με ρωτουσανQuote:
Originally Posted by stefamw
Θα ελεγα με τον ξαδερφο μου...
Η με ενα φιλο απο αλλο χωριο δεν το ξέρεις
Οσο για το με τι ασχολούμαι πες πως θα πας ιεκ σε καποια σχολή!
Ναι κατι τετοιο λεω οτι και καλα η παρεα μου σπουδαζει απο δω και απο και σπανια βρισκομαστε.Quote:
Originally Posted by maraki21
Βεβαια εισαι τυχερη που εχεις και αδελφη, γιατι ειστε το ιδιο φυλο γιατι εγω ειμαι 25 αγορι, η αδερφη μου ειναι 20, ε ειναι καπως για την παρεα της να με παιρνει. Καποιες φορες μου προτεινει, αλλες δεν λεει τιποτα οταν εχει αγορια στην παρεα. Αλλα γενικα δεν εχω τι να πω σε παρεες. Προσπαθω σκληρα αλλα δεν μου βγαινει τιποτα. Ειναι σα να βγαινω με ατομα που δεν καταλαβαινω τη γλωσσα τους και απλα καθομαι να περασει η ωρα. Μαλλον η εκτεταμενη μοναχικοτητα μου εχει καταστρεψει την ικανοτητα μου για διαλογο με αλλους ανθρωπους.
Αυτό σημαινει πως οι άλλοι έχουν καλή εικόνα για εσένα! Σημαινει επίσης πως ασχετως πως νιωθεις μεσα σου για σενα εκπέμπεις μια καλή εικόνα για το άτομο σου στους αλλους.Quote:
Originally Posted by maraki21
Μου κανει εντυπωση που ειπες πως η ελλειψη παρεας σε ριχνει. Αυτο ειναι δυστυχως φυσιολογικο για ατομο νεαρης ηλικιας οπως εσυ που δεν εχεις καπου να εκδηλώσεις τη ζωντανια σου, που προφανως αυτο μονο με παρεα γινεται. Θα πρεπει να κοινωνικοποιηθεις μεχρι να βρεις τα ατομα με τα οποια ταιριαζεις.
Φοβος ειναι η απόσταση μεταξυ της σκεψης μας (της διαστρεβλωμενης σκεψης μας) και της πραγματικότητας. Φοβος ειναι η λανθασμενη αντικριση της πραγματικότητας.
Καλημερα , ετσι ειναι...Quote:
Originally Posted by ioannis2
Προχτες πηγα μαζι με ενα φιλο του αδερφου μου που μενει σε πολη,και ο αδερφος μου συνεχως σε οτι και αν ελεγα με μειωνε :( ενιωθα πολυ αβολα,η8ελα να κλαψω! εκανα τεραστια υπομονη μεχρι που ειπα φτανει και σηκωθηκα και εφυγα!
Στο τρενο που ημουν ενιωθα πως ολοι με κοιτανε,οτι κατι στραβο εχω πανω μου!
( μετα απο τοσες μερες γνωρησα 2-3 ατομα αγορια ,ο ενας μου ειχε γινει βδελα δηλ που πας ,με ποιον,ποτε 8α γυρησεις? εφαγες? ενιω8α σαν να μου κανει ανακρισει κα8ε φορα και τον αφησα!)
Πως εισαι μετα απο τοσες μερες?Quote:
Originally Posted by stefamw
εχει αλλαξει κατι?
Δυστυχως τα ιδια. Η αδερφη μου οχι απλα δεν μου προτεινει να βγουμε αλλα μου ζηταει και χρηματα απο πανω απο τις οικονομιες μου για να βγει με φιλες της.Quote:
Originally Posted by maraki21
Η ζωη μου ειναι καταθλιπτικα μονοτονη, μερα παρα μερα ειμαι με αντικαταθλιπτικα βοτανα (φασκομηλο, δεντρολιβανο, μελισσοχορτο) γιατι καπως βοηθανε και δεν θελω να παω σε φαρμακα.
Μενω σε επαρχια οποτε δεν εχω ουσιαστικα καμια πιθανοτητα να βρω ατομα να κανουμε παρεα. Γιατι αλλιως ειναι σε πρωτευουσα ή συμπρωτευοσα, υπαρχουν αρκετα meetup group ποικιλων ενδιαφεροντων, οχι απλα για να βρω παρεα αλλα για να μιλαω με αγνωστο κοσμο, να βελτιωθω και ισως να γνωρισω και κανα ανθρωπο. Δεν αντεχω πια. Δεν θα πω ψεματα, εχω αρχισει το κρασι σε τακτικη βαση πλεον μιας και ειναι το πιο φθηνο ποτο και κραταει για μερες. Δεν ξερω που θα παει αυτη η κατασταση, αντε να μην εχεις παρεα, να μην εχω ουτε κοπελα, ειναι και τα οικονομικα της οικογενειας μου τραγικα ολοι ανεργοι ειναι να βαραω ενεσεις.
Ας ειχα μια δουλεια εστω να με κραταει απασχολημενο να μην αγχωνομαι και για το οικονομικο.
Τα βραδια δεν κοιμαμαι πλεον, μπορει να παει και 6πμ και ακομα να παλευω. Ασχολιομουν με διαφορα σπορ παλια και λογω ζημιας στο γονατο απο καταπονηση, δεν μπορω πχ να παω για τρεξιμο ή κατι να κουραστω. 15 λεπτο περπατημα το πολυ, για να αποφυγω ενεσεις κορτιζονης και χειρουργεια να βελτιωθει συντηρητικα.
Το γυμναστηριο φυσικα το παρατησα, δεν εβγαινα πλεον οικονομικα για να συνεχισω, οποτε πρακτικα ειμαι στο σπιτι καθε μερα, εκτος και αν με στειλουν οι γονεις μου για να ψωνισω τιποτα.
Εσυ τι αλλα ?
Ειδα οτι βγηκες με κατι αγορια, καλο αυτο. Βεβαια δυσκολο να υπαρξει φιλια αναμεσα σε 2 φυλα, οχι οτι δεν γινεται γιατι παλια εκανα παρεα με κοπελες, αλλα απ αυτα που εγραψες μαλλον ενδιαφερονται ερωτικα εξου και ολες οι ερωτησεις που σου κανουν.
εγώ δεν φεύγω από το σπίτι...
η ζωή μου είναι χάλια..
Ελπίζω να πεθαίνω
Άνοιξε ένα θέμα να μας πεις γτ η ζωή σου είναι χάλια και άρχισε να συμμετέχεις πιο ενεργά να μιλάς να τα βγάζεις από μέσα σου
Φυσικα και μπορεις να το ξεπερασεις....Βαλε στοχους, αρχισε να κανεις θετικες σκεψεις για τον εαυτο σου, αν εχεις τη δυνατοτητα ξεκινα γνωσιακη συμπεριφοριστικη ψυχαναλυση θα σε βοηθησει και το πιο σημαντικο σιγα σιγα ΝΑ ΕΚΤΕΙΘΕΣΑΙ στους φοβους σου..αυτο πιστευω ειναι το μυστικο γ να ξεπερασεις την κοινωνικη φοβια.....οταν εχεις τη ταση να κλεινεσαι στο καβουκι σου να ΕΚΤΕΙΘΕΣΑΙ στους γυρω σου με αργα αργα αλλα σταθερα βηματα...κ γω αυτο κανω γ να βελτιωθω καπως ;)