@Boo θέλεις να τα φτιάξουμε ? Υποφέρω απο ΙΨΔ και σοβαρά ψυχωσοματικά είμαι 25 έτων άνδρας και πιστεύω οτι δεν θα κάνω ποτέ οικογένεια οτι θα πεθάνω μόνος :(
Printable View
@Boo θέλεις να τα φτιάξουμε ? Υποφέρω απο ΙΨΔ και σοβαρά ψυχωσοματικά είμαι 25 έτων άνδρας και πιστεύω οτι δεν θα κάνω ποτέ οικογένεια οτι θα πεθάνω μόνος :(
Βοο εγώ δεν έχω ψύχωση οπότε δεν μπορώ να φανταστώ πόσο δύσκολες είναι οι σχέσεις σου με τους ανθρώπους αν και αντιμετωπίζω και εγώ πολλά προβλήματα στις σχέσεις μου λόγω ψυχολογικών προβλημάτων.Πάντως άτομο στο οικογενειακό περιβάλλον μου έχει σχιζοφρένεια και παντρεύτηκε πριν μερικά χρόνια.Πιστεύω ότι αυτό έχει να κάνει φυσικά και με την κάθε περίπτωση και την εξέλιξη της ασθένειας.Προσπάθησε να κάνεις πράγματα που σε ευχαριστούν, να αποσπάται η προσοχή σου από το πρόβλημα και να γνωρίσεις ανθρώπους.Φυσικά και μετά από κάποιο διάστημα σε μία σχέση θα πρέπει να πεις για την ψύχωση και αν σε απορρίψει γι' αυτό,τότε πραγματικά δεν αξίζει να ασχοληθείς.Υπάρχουν και άνθρωποι ενημερωμένοι και με κατανόηση.
Θεωρώ πως δεν έχει σημασία το "ταμπελάκι" αλλά η συμπεριφορά του εκάστοτε ανθρώπου.Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν διαγνωστεί ποτέ με κάποιο ψυχικό νόσημα και είναι καθίκια και άλλοι που έχουν διαγνωστεί και το παλεύουν με αξιοπρέπεια και ξέρουν να φέρονται σωστά.
........................
πως αντιμετωπισε ο συντροφος σου τα επεισοδια που περιγραφεις?Quote:
Originally Posted by εσωτερική_σήψη
πως και ποτε του μιλησες για τη ψυχωση?
δε συμφωνω πως δε μπορουμε να αγαπησουμε.προσωπικα αγαπαω ανθρωπους με ολο μου το ειναι.εκτος κι αν ο γιατρος σου το εννοουσε αλλιως και δεν το πιανω
γιατι βρε το λες αυτο?Quote:
Originally Posted by elis
ειναι θεμα αποδοχης ή εχει να κανει με τον τροπο που λειτουργουμε?
με αποκαρδιωνεις αχ!
γενικα κραταω αποστασεις απο τους ανθρωπους οταν ειμαι σε επεισοδιο με αποτελεσμα να χανονται οι σχεσεις με αλλους ανθρωπους.τους φοβαμαι οταν ας πουμε νιωθω πως με παρακολουθουν.κι οταν ακουω φωνες ή βλεπω πραγματα χανω τελειως το ενδιαφερον μου για αλλους ανθρωπους.βυθιζομαι στα συμπτωματα ενα πραγμα..Quote:
Originally Posted by Mary93
δε ξερω τι πορεια εχει σε εμενα η παθηση.ξερω πως για 15 μηνες διαρκεσε το τελευταιο επεισοδιο.πριν λιγες μερες εχω καλυτερεσευσει.
με στεναχωρει που με βαζουν στην ακρη λογω αυτου του πραγματος γιατι στην τελικη δεν ειναι επιλογη μου.απλα ετσι μου λαχε.
οι μονοι ανθρωποι που εχουν δειξει οτι με αποδεχονται ειναι ατομα απο ομαδες αυτοβοηθειας που πασχουν κι αυτοι απο καποια παθηση.
αλλα εγω θελω να βγω στην κοινωνια και να διεκδικησω ισαξια μια σχεση οπως οι περισσοτεροι γυρω μας
εχεις δικιο σε αυτο που λες αλλα ναι ακομα στεκονται σε ταμπελες οι ανθρωποι και δε ξερω πως να μιλησω πως να πω αυτη ειμαι και σε οποιον αρεσει.εδω δε με αποδεχονται στην οικογενεια..Quote:
Originally Posted by admforall
ο κοσμος τρομαζει, φοβαται τι θα αντιμετωπισει..
ασε που εδω που ζω η κοινωνιαα ειναι μικρη και δε ξερω τι μπορει να πει καποιος κακοηθης σε αλλους και να κυκλοφορησει η φημη πως πασχω απο αυτο
πως λενε σε καποιον οτι πασχω απο αυτο ετσι ωστε να μην τον τρομαξεις?
και 2ον τι κανεις αν η πιεση και το αγχος να εισαι φυσιολογικος και να ανταπεξελθεις σε μια σχεση σε χειροτερευσει?το παρατας?και με τι δικαιολογια?
υπαρχουν καποια χαρακτηριστικα στα λεγομενα του πιθανου συντροφου που δειχνουν οτι μπορει να σε αποδεχτει πριν το ανακοινωσεις?μια συζητηση ας πουμε για τις ψυχικες παθησεις ετσι ωστε να κοψω κινηση για το πως τις βλεπει θα μπορουσε να βοηθησει?
θελω να με βλεπουν ισαξια με τους "φυσιολογικους".γινεται?
Για να σε βλέπουν ισάξια πρέπει να είσαι το καταλαβαίνουν αυτό εμένα έτσι με βλέπουν νομίζω δηλαδή δεν έχω αντιμετωπίσει ρατσισμό ποτέ πρέπει να παλέψεις για να αποκτήσεις τι ζωή σου ότι θέλεις
οταν ειμαι καλα νιωθω ισαξια και οτι μπορω να κανω τα παντα, οταν ειμαι σε επεισδιο ομως δε μπορω να κανω και πολλα οσον αφορα κυριως την επικοινωνια
Προσωπικα μετα την ψυχωση και τα φαρμακα εκανα περισσοτερες σχεσεις απο τοτε που ημουν φυσιολογικος.τελευταια σχεση που εκανα ηταν με μια κοπελα απο την Αλβανια 7 χρονια μικροτερη μου την χωρισα εδω και λιγο καιρο(εγω ομως) γιατι επειδη δεν την παντρευομαι λογω του οτι δεν μπορω να παντρευτω εχω αναφερθει σε αυτο σε αλλα ποστ δεν θελουν οι γονεις της απλως να συζησει αλλα να την παντρεψουν και τωρα κινδυνευω και απο το σοι της μιας και λεει ο πατερας της οτι θα με σκοτωσει και εμενα και αυτη αμα τυχον μεινουμε μαζι χωρις γαμο.Οποτε καλυτερα μονος και οχι απλα να κανουμε σχεση με την οποιαδηποτε μονο και μονο να λεμε οτι δεν ειμαστε μονοι μας.οποτε μην βιαζεστε να ερωτευτειτε θα ερθει μονο του.
ΥΓ σε καμια σχεση δεν ανεφερα οτι πασχω απο ψυχωση και παλι καλα που δεν φαινεται.
Boo είσαι ισάξια με όλους τους ανθρώπους και οι υπόλοιποι θα σε βλέπουν όπως τους επιτρέπεις να σε βλέπουν.Όπως λες σου έτυχε μία πολύ δύσκολη ασθένεια που δεν επέλεξες όμως προσπαθείς να την αντιμετωπίσεις.Πηγαίνεις στο γιατρό, παίρνεις τα φάρμακά σου και μόλις αισθανθείς καλά ξεκινάς να διεκδικείς αυτά που θέλεις.Όταν θα γνωρίσεις κάποιον με τον οποίο θα περνάς όμορφα, θα νιώσεις ότι μπορείς να τον εμπιστευτείς και ότι και εκείνος σε εκτιμά και αισθάνεται πράγματα για'σένα θα αρχίσεις να του μιλάς γι'αυτό που σου συμβαίνει.Δεν μου έχει τύχει προσωπικά να μου πουν σε κάποια σχέση μου για ψύχωση αλλά ξέρω ανθρώπους που τους έτυχε και ήταν εντάξει.Όσο για τους δικούς σου που δεν σε αποδέχονται, ούτε και εμένα με αποδέχονται που δεν ξέρω τι έχω και αν έχω κάτι, αυτό το πρόβλημα δεν είναι δικό σου.
και πως το αναλοινωνεις?τι λες?
Θα αρχίσεις να του λες σιγά σιγά τι σου συμβαίνει,πως ξεκίνησε, πως εκδηλώθηκε, τι θεραπεία παίρνεις."Μου συνέβη αυτό...έχω το τάδε πρόβλημα, αλλά προσπαθώ να το αντιμετωπίσω"Δεν χρειάζεται να αρχίσεις με ταμπέλες του στυλ "έχω σχιζοφρένεια" τέλος.Θα το καταλάβεις πότε και αν μπορείς να του το πεις, γιατί θα σου έχει ανοιχτεί και εκείνος για τυχόν προβλήματά του και θα έχεις εκτιμήσει από πριν αν μπορείς να ανοιχτείς σ'αυτόν τον άνθρωπο.Όταν θα νιώθεις εσύ έτοιμη τέλος πάντων.'Οσο δεν απορρίπτεις τον εαυτό σου θα μπορείς να επιβάλεις αυτό που είσαι και στους άλλους και δεν θα τους αφήνεις να σε βάζουν στην άκρη. Έχω δει ανθρώπους που με τα φάρμακα που παίρνουν δεν φαίνεται ότι έχουν σχιζοφρένεια και λειτουργούν κανονικά και έχουν μια χαρά σχέσεις.Είναι μία σοβαρή αρρώστια και ξέρω ότι δεν είναι εύκολο αλλά οι ψυχικές αρρώστιες δεν διαφέρουν από τις σωματικές.Και την κατανοώ την προκατάληψη και το φόβο που υπάρχει την έχω βιώσει στο έπακρο.
εγω παρολο που εχω περασει ελαφρυ ψυχωτικο επεισοδιο,δθα το σκεφτομουνα διπλα για να κανω σχεση με μια κοπελα που εχει περασει και αυτη..
1ον γιατι θα φοβομουνα μην περασει καμια υποτροπη...
2ον γιατι θα φοβομουνα μην εχει επιπλοκες σε περιπτωση εγκυμοσυνης και δεν γινοταν παιδι...
και αλλα που δεν μ ερχονται τωρα..
αλλα το κυριοτερο θα ηταν επειδη θα φοβομουνα μην παθει καμια υποτροπη ...γι αυτο
αλλα γενικα για να απαντησω στο θεμα.....θεωρω οτι ακομα και ασθενεις με ψυχωση μια χαρα σχεση μπορουν να κανουνε οπως ακριβως και οι υπολυποι ανθρωποι.....αρκει να μην ειναι στην φαση τις παρανοιας....να τους εχουν περασει αυτα
επιπλοκες λογω φαρμακων κατα την εγκυμοσυνη?νομιζω οταν μεινεις εγκυος τα κοβεις τα ψυχοφαρμακα για να μην επηρασουν το εμβρυο.κανω λαθος?
ποσο βεβαιος μπορεις να εισαι οτι ο συντροφος σου που εχει ψυχωση δε θα παθει στο μελλον καποια υποτροπη?
μα πες οτι κοψει τα ψυχοφαρμακα , αναγκαστικα δεν θα παθει υποτροπη?η εστω δεν θα εχει πιθανοτητα μεγαλη?Quote:
Originally Posted by boo
μα αυτο ειπα οτι φοβαμαι μην παθει καποια πιθανη υποτροπη
Κούκλα άμα δε σε εππηρεαζει στη συμπεριφορά σου μπορείς να κανεισ τα πάντα