γιατι νιωθω ενοχες?

Αν ειναι βιαιος δεν δικαιολογειται με τιποτα αλλα αυτο δεν δικαιολογει και τα ποστ μερικων απο σας...εχετε μπλεξει τα μπουτια σας νομιζετε οτι η ψυχωση ειναι καμια αντικοινωνικη διαταραχη η οτι ειμαστε αναπηροι...
Εγω προσωπικα σαν σχιζοφρενης λειτουργω μια χαρα δεν φαινεται τιποτα που να με προδιδει αλλα δεν θα γινω υπολογος σε νευρωτικους....
Μην συγχεεται την βια με την σχιζοφρενεια θεμα ιδιοσυγκρασιας ειναι αιντε βρηκατε αποδιοπομπαιο τραγο και τα ριχνετε ολα εκει λες και ξερετε τιποτα για υην διαταραχη

προφανως στην συγκεκριμενη περιπτωση η σχιζοφρενεια συνυπαρχει με αλλα θεματα. δεν ειπε κανεις ότι οι σχιζοφρενεις είναι κατά κανονα βίαιοι.

Και εγω εχω υπαρξει βιαιος οχι με γυναικες και δεν ηταν λογο της σχιζο....αλλα οφειλεις να παραδεχτεις οτι μερικοι μας παρουσιαζουν σαν κυριευμενους απο βουντου....

μπορεις να περιγραψεις τι εκανε οταν ηταν βιαιος?
ενα ελαχιστο ποσοστο ατομων με ψυχωση γινεται βιαιο.
εχω σχιζο.. στις σχεσεις μου υπηρξαν στιγμες που δεν ενιωθα τιποτα, ολους τους θεωρουσα μερος συνομωσιας εναντιον μου και υποπτευομουν ακομα και τα πιο κοντινα ατομα κανοντας με να τους εχθρευομαι.αλλα αυτο ειναι παροδικο.σε τετοιες φασεις πλεον ζηταω κατανοηση απο τον αλλο.θα περασει.και φυσικα ενα ατομο με σχιζο μπορει να αγαπησει και μαλιστα πολυ γιατι συνηθως βιωνει την απορριψη απο τους παντες και μενει μονο του.
συνηθως ομως με τη σωστη φαρμακολογια ειναι ενταξει το ατομο, λειτουργικο. δε διαφερει απο καποιον που δεν εχει ψυχικη νοσο.
αν ηταν βιαιος παω πασο.απομακρυνσου και κοιτα τον εαυτο σου.δεν υπαρχει δικαιολογια οτι και να εχει ο αλλος.

αυτές τις αποριες τις ειχα και πριν μηνες και μου ειχατε πει ότι μπορει να μην οφείλονται αυτές οι συμπεριφορές στη ψυχωση αλλα να είναι παρενεργεια χρησης ναρκωτικών σε συνδιασμο.. καταρχην είναι χειριστικος. ζηλεια. κτλ. ψεμματα πολλα... σιγουρα ειχε επικοινωνια με πρωην..
όταν αισθανοταν ασφαλεια ηταν απίστευτα γλυκος. και ηρεμος. αν αισθανοταν απειλη ότι δεν τον αγαπας στροφη 180 μοιρες. και τωρα που χωρισαμε:
από το "αγαπη μου θα ερθεις?" ...αν υποψιαστεί ότι τον κοροιδευεις σε 10 λεπτα περναει στο : "χαχαχα ποια νομιζεις ότι εισαι εσενα θα περιμενω αργησες βγαινω με άλλη ας προσεχες." ... και μετα αν νιωσει ότι τον θες...ξαναπερνα στην αγαπη...αν τον αφησεις εξαφανίζεται για ένα διαστημα και επανέρχεται με προσβολες...
Λοιπον βια. νομιζω δε χρηαζεται να σου αφησει σημαδι ο άλλος για να θεωρηθεί βια. Αρκει να σε σπρωξει και να σε χτυπησει στο προσωπο ακομα και αν κρατησει για 1 λεπτο και μετα το καταλαβει ότι δεν επρεπε και σε παρει αγκαλια. δεν εγινε 1 φορα. εγινε 7 φορες σε ένα χρονο.οι ενναλαγες συμβαινουν σε χρονο dt. αλλα εγω θεωρω βια όχι μονο προς εμενα...αλλα την εμμονη με εγκληματικη ορολογια...του τυπου: θα τον σκοτωσω, και δεν ξερεις τι εχω κανει εγω και αν σκοτωνα καποιον ποιον θα υποστήριζες όχι εμενα....και με μισει γιατι δεν απανταω. ακομα και αν δεν εχει πειραξει μυγα,που δεν το ξερω, δεν είναι ακραια αυτά τα λογια? ....και αν ηρεμησει..γινεται ένα λουτρινο ηρεμο αρκουδακι που στελνει καρδουλες... oh god...τα θυμηθηκα ξανα... είναι σαν να εχω πεσει σε μια συναισθηματικη παγιδα. σταληθεια εάν ηξερα ότι είναι πανω από αυτόν και οφείλονται σε ασθενεια θα εκανα τα παντα να νιωσει αγαπητος...αλλα αν είναι θεμα ιδιοσυγκρασίας η ψυχοπάθειας και δεν υπαρχει συναισθημα...δεν θα ηθελα να τον ξερω... εντωμεταξυ μου ειπε ότι είναι σχιζο...αρα είναι ψυχασθενεια...αλλα είναι τοσο ακραιες οι αντιδράσεις του.

Kavkaz αν εννοείς το δικό μου ποστ να εξηγήσω οτι εγώ μιλούσα καθάρα για την περίπτωση της κοπέλας γιατι θυμάμαι την περίπτωση της και είχαμε ξαναμιλήσει στο παρελθόν. Δεν ξέρω πολλά για την σχιζοφρένεια, ούτε για καμια άλλη διαταραχή και προσωπικά δεν με αφορούν κιόλας οι ταμπέλες, θεωρώ οτι λίγη σημασία έχει η ονομασία της διαταραχής. Αυτό που έχει σημασία είναι η συμπεριφορά που έχει ο άλλος και κατα πόσο αυτή μπορεί να γίνει ανεκτή από έναν άλλον άνθρωπο. Όταν ειδικά μπαίνει θέμα βίας σωματικής ή ψυχολογικής για μένα είναι μονόδρομος το να φύγεις από μια σχέση.

Δεν θέωρω τους σχίζο οπωσδήποτε βίαιους, το ξεκαθάρισα κιόλας οτι η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Προσωπικά είχα και άτομο με σχίζο στον ευρύτερο οικογενειακό κύκλο και καθολου βίαιος δεν ήταν, ίσα ίσα αξιαγάπητος και γλυκός άνθρωπος και το έχω ξαναγράψει κιόλας οτι είχε κάνει και οικογένεια και λειτουργούσε μια χαρά χωρίς κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα.

Δεν σας θεωρώ ανάπηρους ούτε μου αρέσει να ξεχωρίζω ανθρώπους και ζητώ συγνώμη αν ακούστηκε έτσι. Συμπεριφορές έκρινα, όχι ανθρώπους και μάλιστα συμπεριφορές συγκεκιμένες που είχε αναφέρει η θεματοθέτρια εδώ περί βίας κτλ.

Ο άνθρωπος που ήμουν εγώ μαζί του με θεωρούσε και μένα μέρος της συνομωσίας που είχε στο μυαλό του, με θεωρούσε εχθρό, μου εκμυστηρεύτηκε οτι σκεφτόταν να μου κάνει κακό κι έφτασε να με παρακολουθεί εμένα κι όλους τους φίλους/ες μου που έτυχε να του γνωρίζω. Πώς θα μπορούσα να μείνω μαζί του; Δεν ξέρω καν τι είχε, δεν μου είπε ποτέ, αρνιόταν οτι είχε πρόβλημα, αλλά και τι σημασία έχει; Ήταν αδύνατο να μείνω μαζί του γιατι δεν μου είχε εμπιστοσύνη σε τίποτα και έπρεπε συνέχεια να αποδεικνυω οτι δεν είμαι ελεφαντας!

personalmatter όπου και να οφείλονται αυτά που λες, αυτό που έχει σημασία είναι οτι εσύ δεν μπορούσες να τα αντέξεις για να είσαι μαζί του. Δηλαδή αν ήξερες οτι είναι ασθένεια θα μπορούσες να μείνεις και να ανέχεσαι βία;; Σκέψου το λίγο... αν είναι ασθένεια, οφείλει να το διαχειριστεί και να το ρυθμίσει έτσι ώστε να μην αποτελεί κίνδυνο για τους άλλους...μεχρι να γίνει αυτο, δεν μπορείς να τον βοηθήσεις!
Είναι λογικό να νιώθεις τύψεις όταν το σκέφτεσαι, κι εγώ που έχει περάσει καιρός ακόμα υπάρχουν στιγμές οταν επικοινωνεί μαζί μου που νιώθω ενοχές, που νιώθω άσχημα με τον εαυτό μου οτι τον εγκατέλειψα ενώ με χρειαζόταν... προσπαθώ όμως να το δεχτώ. Οτι δεν μπορούσα να κάνω τίποτα παραπάνω.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Χτυπάς ευαίσθητη χορδή φίλη/ε
Ακούγεται πολύ σκληρό και ζητώ συγνώμη αν κάποιοι νιώθουν οτι προσβάλλονται ή πληγώνονται με αυτό που λέω, όμως είναι ένας αγώνας νομίζω πολύ προσωπικός και μοναχικός για τον καθένα τους. Πρώτοι εκείνοι πρέπει να δώσουν αυτόν τον αγώνα με τον εαυτό τους και μετά θα έρθουν οι άλλοι. Οι σχέσεις (όλες ανεξαιρέτως) είναι δίνω- παίρνω, αμφίδρομες και δυστυχώς οταν είμαστε σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση (όλοι ασχέτως της ασθένειας) δεν μπορούμε να δώσουμε γιατί επικεντρωνόμαστε στην σχεση με τον εαυτό μας. Μέχρι να επέλθει μια ισορροπία λοιπόν, είμαστε μόνοι σε αυτό γιατί μπορεί να γίνουμε τοξικοί για τους άλλους άθελα μας.

---

Δυστυχως ετσι ειναι όπως τα λες. Κατα βαση συμφωνουμε. Όσο δεν βρισκονται σε καλη ψυχολογικη κατασταση δινουν τον αγωνα μονοι τους. Οταν ισορροπουν τοτε μπορει να γινουν αποδεκτοι. Αυτο ισχυει πανω κατω γενικα και για ολους τους ανθρωπους.
Επομενως ολοι μπορει να τους απομονωνουμε ή να τους αποδεχομαστε αναλογως την κατασταση.

Ειναι όντως πολυ ευαισθητο θεμα. Δεν εχω να προτεινω κατι στην θεματοθετρια. Η περίπτωσή της είναι αυτό που λέμε λογική ή συναίσθημα. Ότι και να της γραφουμε εμεις εδω, δεν νομιζω οτι βγαζει ακρη, αυτη πρεπει να αποφασιζει και να ψαξει να βρει το οριο, να δινει μεχρι να μην βλαψει την δικη της υγεια. Όπως λεει και το nick της ειναι μια προσωπικη της υποθεση!

αν ασκησε βια εστω και για 1 λεπτο καλα εκανες και εφυγες και να μη νιωθεις ενοχες.πολυ καλα εκανες.και ποσο μαλλον που εγινε κατ επαναληψη οπως λες 7 φορες.μακρυα..

αυτή η κατασταση θα διαιωνίζεται για παντα. δεν μπορω να παρω καμια αποφαση. στο τελος θα πιστεψω ότι εγω εχω το πρόβλημα.
οκ..αποτι καταλαβα μαλλον οι ανθρωποι δεν αλλαζουν. αλλα γιατι δεν μπορω να φυγω 100%?
προσπαθει να κρατησει επικοινωνια..δε λεει αυτά που θελω να ακουσω,δεν με κανει δηλαδή να τον εμπιστευτω και κανω πισω.
μετα λεει εχει άλλη και τελειώσαμε αφου δεν τον θελω γιατι δεν μπορει να περιμενει...και εγω ξαναμπαινω στην ιδια θεση των ενοχων, της στεναχωριας και μηπως κανω λαθος και υπαρχει λυση και τελικα θελω να τον αφήσω η όχι? παρα παρα παρα πολύ ψυχοφθόρος κυκλος...χωρις λυση..

Θυμάμαι οτι είχες απευθυνθεί σε ψυχολόγο...συνεχίζεις;
Αν όχι, ισως θα ήταν καλή ιδέα να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό για βοήθεια αν νιώθεις οτι εγκλωβίζεσαι εκεί.
Είναι κρίμα να βασανίζεσαι με τόσες ενοχές.