.......παράγγειλα την μπριζόλα μου και ήταν υπέροχη , όταν τελείωσα είπα στην σερβιτόρα ''ξέρεις, θα ήθελα να γνωρίσω τον μάγειρα'' ''γιατί'' με ρώτησε εκείνη ''ήταν τίποτα άσχημο? ''....''όχι'' της είπα. ''αντίθετα θέλω να του πω πόσο καλό ήταν το φαγητό''''μη μου πεις '' έκανε η σερβιτόρα , ''κανείς δεν το έχει κάνει αυτό ποτέ''
Έτσι λοιπόν πήγαμε στην κουζίνα και τον βρήκαμε καταϊδρωμένο, ήταν ένας πολύ χοντρός άνθρωπος''τι τρέχει? '' με ρώτησε ο μάγειρας''''τίποτα δεν τρέχει'' του είπα, ''αυτή η μπριζόλα που έφαγα ήταν υπέροχη, όσο για τις πατάτες ! πραγματικό θαύμα! Έχω φάει σε μερικά από τα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου και θέλω να σου πω πως δεν πηγαίνεις πίσω''Με κοίταξε σαν να έλεγε ''ωχ τρελάθηκε αυτός!'' και μετά ξέρετε τι είπε ( επειδή ήταν αδέξιος και δεν είχε συνηθίσει στα κομπλιμέντα)? ''θες άλλη μία? '' Δεν είναι υπέροχο? αυτό είναι η αγάπη...
Χρειάζονται δυο για να δουν τον ένα. Θέλεις να ξέρεις ποιος είσαι? Κοίταξε γύρω σου τα μάτια των ανθρώπων που σε αγαπούν. Είναι οι μόνοι άνθρωποι που θα τολμήσουν να σου πουν ότι είναι βρώμικη η μύτη σου , όλοι οι άλλοι θα σ αφήσουν να γυρίζεις όλη μέρα με την βρωμιά στη μύτη . Αυτός που σ΄αγαπάει θα σου πει , ''κοίτα , αγάπη μου, έχεις μια βρωμιά στη μύτη''.......
Να ζεις να αγαπάς και να μαθαίνεις.......
Μακ με όλα δουλεύει εκτός από θαλασσινά ...