Χωρισμός με οριακό-Βοηθήστε με να καταλάβω τι συμβαίνει!

Ρε συ και εμένα ήταν ο μόνος άνθρωπος που με έκανε να σκεφτώ για οικογένεια παιδιά κτλ. Και εμάς οι κουβέντες μας από πολύ νωρίς αφορούσαν μελλοντικά ζητήματα. όμως δεν θεωρώ ότι υπάρχει μελετημένη κίνηση. Υπάρχει εναλλαγή συναισθημάτων. Όταν είσαι στην απόλυτη εξύψωση μιλούν για σοβάρα ζητήματα με πολλή αγάπη, ενώ όταν έρχεται η υποτίμηση προφανώς λένε ότι πλέον δεν αισθάνονται το ίδιο. Είναι πολύ σωστή η παρομοίωση roller coaster, έτσι νιώθεις απόλυτα. Μια εξιδανίκευση και από την άλλη υποτίμηση. Κατανοώ τη δυσκολία που έχει ένας σύντροφος με αυτό και έχω πληγωθεί εξαιρετικά πολύ όμως δεν μπορώ να πιστέψω ότι είναι μελετημένες κινήσεις. Και ούτε είναι στην πραγματικότητα..η διαταραχή δεν περιγράφει κάτι τέτοιο.

Λοιπον για να καταλαβεις περιπου τι παιζει θα σου πω για μια περπτωση στη δουλεια μου. Αυτος λοιπον ναι μεν ειναι στη δουλεια του καλος αλλα ολοι εχουμε καταλαβει οτι εχει θεμα. Βλεπει παντου εχθρους, μπορει να κοψει επαφη μαζι μου ετσι για το τιποτα επειδη κατι εχθρικο φανταστηκε, το εχει κανει με πολλους, και μετα απο καποιο διαστημα ολα οκ. Μισει τις γυναικες και το λεει. Τη μια ο ενας ειναι γαματος την αλλη εχθρος. Περιπτωσαρα απο τις λιγες λεμε.
Οτι σχεση ειχε δεν ειχα ακουσει ουτε εναν καλο λογο γι αυτες. Την τελευταια την εφτυσε στα μουτρα και μαλιστα εχοντας φαει γαριδακια, το λεει και περηφανευεται. Πριν την παρατουσε συχνα. Την αφησε και τωρα μετα απο 2 μηνες την ξαναπροσεγγιζει συνεχως.
Δυο φρασεις κρατησε που μου ειπε:
Δυσκολα θα βρω καποια αλλη να με υποστει, που σημαινει οτι θα τη βασανιζει συνεχως και το ξερει, παρ ολο που τωρα εχει παρει το υφος του λυπημενου κτλ γνωστα.
2η που θα μου παει θα την καταφερω.

Οποτε Μαιρη βαλε καλα στο μυαλο σου με τι ανθρωπο εχεις να κανεις.

Τωρα αν εχει οριακη, σχυζοτυπη η οτι αλλη διαταραχη εχει, δε με αποσχολει μιας και απ οτι διαβασα εχουν πολλα κοινα μεταξυ τους στις σχεσεις με αλλους ανθρωπους.
Ναι το ξερω κριμα ειναι, τι φταινε αυτοι κτλ, αλλα τα πραγματικα δεδομενα ειναι αυτα και αυτα θα ζεις.

http://www.sos-sygapa.eu/index.php?o...emid=4&lang=el

Ριξε και εδω μια ματια, διαβασε το ολο, μηπως καταφερεις να τα βαλεις κι εσυ σε μια σειρα και απαλλαγεις.

Επισης η διαταραχη γραφει για χειραγωγηση, η οποια απο μονη της βασιζεται σε μελετημενες κινησεις.

Quote:

---

Originally Posted by GeorgeGr1

http://www.sos-sygapa.eu/index.php?o...emid=4&lang=el

Ριξε και εδω μια ματια, διαβασε το ολο, μηπως καταφερεις να τα βαλεις κι εσυ σε μια σειρα και απαλλαγεις.

Επισης η διαταραχη γραφει για χειραγωγηση, η οποια απο μονη της βασιζεται σε μελετημενες κινησεις.

---

Κοίτα Γιώργο πραγματικά εδώ διαφωνούμε κάθε φορά νομίζω. Είναι δύσκολο να προσπαθήσεις να καταλάβεις κάποιες συμπεριφορές που δεν συναντάς συχνά ή δεν έχεις συνηθίσει λόγω βιωμάτων. Όμως νομίζω πως ουτε θέλω να κατηγορήσω ούτε να δικαιολογήσω τους ανθρώπους που έχουν οριακή διαταραχή. Το μόνο που προσπαθώ- άλλες φορές με επιτυχία κάποιες όχι-είναι να καταλάβω τι βρίσκεται πίσω από κάθε παράξενη συμπεριφορά. Προφανέστατα για να χωρίζεις με έναν άνθρωπο δεν φταίει μόνο ένας αλλά και οι δύο. Επίσης, ναι ανέχτηκα πολλά όμως έκανα και εγώ λάθη, ίσως επειδή ανέχτηκα τόσα πολλά και τελικά δεν είναι αυτός ο τρόπος βοήθειας ούτε για εμένα ούτε για εκείνον. Να θεωρήσεις ότι εσύ ήσουν το θύμα και ο άλλος το τέρας που σε έφτασε σε αυτή την κατάσταση είναι το πιο εύκολο αλλά έχω μάθει να βλέπω την αλήθεια κατάματα. Εκείνος έκανε τα λάθη του-ίσως περισσότερα ναι!-κι εγώ τα δικά μου. Δεν ξέρω πώς να σε πείσω και ούτε και θέλω αλλά θα ξαναπώ είναι άδικο να τους βάζουμε όλους σε ένα σακί.

Οκ οτι νομιζεις. Εγω σου ανεφερα ενα πραγματικο περιστατικο γνωστου και ενα αρθρο ψυχολογιας. Απο εκει και περα σεβαστη η γνωμη σου και πραξε οπως νομιζεις. Επισης δεν θεωρω οτι για ολα φταιει ο θυτης, γι αυτο σου εδωσα και το link πιο πανω.
Απλως μου δινεις την εντυπωση οτι ψαχνεις να πιαστεις απο καπου γνωριζοντας κατα βαθος οτι δεν θα αντεξεις και θα γυρισεις πισω. Ναι φταινε παντα και οι δυο για την ασχημη τροπη μιας σχεσης, αλλα απο την στιγμη που γυρισεις η γυρισω πισω ο μονος υπευθυνος για οτι γινει θα εισαι εσυ η εγω αν γυρισουμε. Δεν εχω σκοπο να το παιξω ο δυνατος - εξυπνος, απλα σου γραφω οτι λεω και σε εμενα.
Να σου πω και κατι αλλο που κοντευει να με τρελανει εμενα?
Η γυναικα του αδερφου μου ηταν παρομοια περιπτωση οταν εμεινε εγκυος και μας την γνωρισε. Πολυ προσχαρη μεσα στη τρελη χαρα τη μια, χαλια, παραλογισμοι, ασυναρτησιες την αλλη, ακρη δεν εβγαζες. Η γυναικα ειχε θεμα και το βλεπαν ολοι. Ο αδερφος μου σε μια φαση οπως ειμαστε εμεις τωρα, απλα μεσα στη σοβαροτητα πλεον της καταστασης αρχισε να παταει ποδι μεχρι και σφαλιαρες επεσαν απ οτι εμαθα. Αυστηρη η μανα της, ξυλο κτλ οπως εμαθα. Ενα βραδυ εγκυος ακομη την επιασε μεγαλη ανασφαλεια σχεδον κριση, δεν με θελεις δεν με αγαπαει κανενας, θα φυγω θα παω στους δικους μου κι ολα αυτα την στιγμη που μεσα στην μερα ηταν οκ. Φοβηθηκα που την εβλεπα δεν ακουγε τιποτα. Το ιδιο συναισθημα ομως, την συμπαθουσαμε. Την πιανω και της λεω ακουσε με προσεκτικα, αν θελεις να φυγεις φυγε, αλλα να ξερεις οτι εμεις εδω σε θελουμε. Μου εκανε εντυπωση ποσο γρηγορα ηρεμησε. Μετα τη γεννα οντως υπηρξε μια φαση καποια στιγμη δυσκολη αλλα περασε.
Απο εκει και περα πλεον τη θεωρω την ιδανικη σύζυγο, σπιτι τα παντα στη εντελεια, νυκοκοιρα, προσχαρη και μην λειψει τιποτα στον αντρα, μιλαμε για την απολυτη αφοσιωση. Τωρα του λεω οτι ειναι τυχερος. Μεγαλη αδυναμια σε εμενα γιατι οντως της σταθηκα οταν επρεπε. Στα αρνητικα ομως καποια αρκετα νευρα και λιγο ξυλο στο παιδι που δε ξερω πως θα το επηρεασουν, τον εχω ακουσει να λεει αντε με την τρελη που εμπλεξα, 8 χρονων παιδι. Ο αδερφος μου καποιες φορες που θα γκρινιαξει δεν δινει ιχνος σημασιας, την εχει συνηθισει. Τελευταια χρονια ειναι πολυ ηρεμη. Οτι δυσκολια αντιμετωπισει ο αδερφος μου, αυτη θα ειναι εκει διπλα σαν πιστο σκυλι. Δε λεω οτι ηταν "οριακη" αλλα "φυσιολογικη" δεν ηταν. Υπαρχει ομως μια μεγαλη διαφορα, ηταν 21 δεν ειχε παει με αλλον οποτε δεν περασε ασχημες εμπειριες σχεσεων φτανοντας 35+ και ψαχοντας τι φταιει, μισοντας τον εαυτο της και τον κοσμο γυρω της.

Αντε Μαιρη μου τωρα εγω να βγαλω ακρη τι πρεπει να κανω, το εχω αποφασισει μεν αλλα δεν κρυβω οτι μεσα μου ακομα με τρωει που ποτε δεν θα ειμαι σιγουρος αν με αγαπησε η οχι.

Τωρα για την περιπτωση σου δε ξερω, ειναι διαφορετικο οταν το οριακο το εχει το ισχυρο σε δυναμη φύλο.

Δυστυχώς Γιώργο να υπάρξει προοπτική επανασύνδεσης δεν πρόκειται. Προσπαθώ να δω τι σκέφτεται και πώς βλέπει τα πράγματα γι'αυτό και άνοιξα ακόμα ένα θέμα εδώ. Θα ήθελα πολύ να μου απαντήσει κάποιος που ταλαιπωρείται από τη συγκεκριμένη διαταραχή και έχει καταφέρει να την αντιμετωπίσει. Για μένα είναι σημαντικό να καταλάβω ώστε να πάω παρακάτω πιο γρήγορα. Όλοι έχουμε χωρίσει ξανά όμως σε αυτήν την περίπτωση δεν έχω ιδέα τι συνέβη και κατέληξαν τα πράγματα εδώ. Είναι σαν να βλέπω άλλον άνθρωπο.
Υπάρχει περίπτωση επανασύνδεσης στην περίπτωσή σου? Στο ερώτημα σου δεν μπορώ να βοηθήσω γιατί ούτε εγώ ξέρω να απαντήσω στον εαυτό μου.
Γιατί θεωρείς πως είναι διαφορετικό όταν έχει τη συγκεκριμένη διαταραχή ένας άνδρας?

Ουτε εγω βλεπω προοπτικη επανασυνδεσης, δε θελω δηλαδη, γιατι ειμαι σιγουρος οτι θα επανηφθουν τα ιδια.
Ειναι διαφορετικο να την εχει ανδρας γιατι υπερισχυει σε σωματικη δυναμη και απ οτι διαβασα σχεδον ολες πεσαν θυματα ξυλοδαρμου απο οριακο ανδρα.
Κρατησα κατι που ειπε ενα μελος εδω σε αλλο θεμα η οποια η ιδια ειχε την διαταραχη. Εχουν βαθια ριζωμενη μεσα τους την εικονα ενος κακου κοσμου για να δικαιολογουν υποσυνειδητα την κακοπεραση που βιωσαν κυριως σαν παιδια. Δεν δεχεται το μυαλο τους οτι υπαρχουν καλοψυχοι ανθρωποι, αλλοι ανθρωποι που μεγαλωσαν και ζουνε με ανθρωπους που τους αγαπουν, διοτι θα μετα θα πρεπει να καταρριφθει η κοσμοθεωρια τους και να αποδεχτουν οτι ηταν απλα οι ατυχοι της ζωης και οχι... δεν ολος ο κοσμος κακος.
Δεν ειναι τυχαια η εμμονη τους με φρασεις "δεν με αγαπας, δεν με θελεις, θα φυγεις, με θες μονο για σεξ" και τις οποιες τις λενε σε ακυρες στιγμες που δεν κολλάνε. Στην ουσια αυτο θελουν να κανεις, σε οδηγουν εκει και οσο εσυ επιμενεις τοσο θα σε υποτιμουν μεχρι να λυγισεις. Η αγαπη σου ειναι ο τρομος τους. Δεν συμφωνεις οτι οταν τις λεγαν νομιζες οτι σου μιλουσε καποιος αλλος? Ενα φοβικο συναισθημα περιεργο?
Αυτα Μαιρη δεν θα αλλαξουν ευκολα, θα πρεπει να καταθεσεις σωμα και ψυχη και αααν ισως κατι γινει και αλλαξει, θα πρεπει να εισαι τερας ψυχικης δυναμης να αντιμετωπισεις μετα μια απορριψη, ετσι επειδη πλεον του ταιριαζει πιο καλα η Ελενιτσα για οικογενεια.

Εντάξει αυτό σε εμένα δεν συνέβη. Ψυχολογική κακοποίηση και χειραγώγηση σαφώς και υπήρξε. Επίσης αυτές τις φράσεις δεν τις άκουσα ποτέ γι'αυτό και έχω αρχίσει να πιστεύω πως δεν υπήρξε αγάπη από τη δική του τη μεριά. Την αγάπη τουλάχιστον έτσι όπως την ορίζω εγώ. Το ξέρω γι'αυτό και λέω πως είναι καλύτερα που δεν είμαστε μαζί. Απλά μένει αυτό το συναίσθημα που σου τρώει την ψυχή, ότι παραπλανήθηκες και ότι είσαι ο μ..ς της υπόθεσης που κάθισες και προσπάθησες τόσο. Μπορεί να ακούγομαι σκληρή τώρα αλλά τις τελευταίες δύο εβδομάδες δεν το διαχειρίζομαι και πολύ καλά.

Η σκληροτητα ειναι αμυνα, δεν ειναι κακο, αν δε τη βγαλεις συνειδητα θα σου βγει υποσυνειδητα σε γινετε αλλιως. Καλυτερα να τη βγαλεις εκει παρα σε καποιον αλλο που δε θα φταιει σε τιποτα ο ανθρωπος.
Αν μεινουμε εκει και τα δωσουμε ολα για ολα το κανουμε με το σεναριο οτι θα γινει καλα, θα μας αγαπησει και θα ειμαστε μια ζωη μαζι. Αν το σεναριο μετα απο χρονια παρεκλινει παμε καρφι για το ψυχιατρειο εγκλειστοι, δεδομενο αυτο.

Η σκληρότητα είναι άμυνα που καλό είναι να φεύγει σταδιακά για να εξασφαλίζουμε την ηρεμία και τη γαλήνη στους εαυτούς μας ! Να επικεντρωθείς σε εσένα για να θωρακίσεις τον εαυτό σου είναι το μυστικό ώστε πραγματικά να μην την "πληρώσει" κανείς νέος άνθρωπος που δεν φταίει.

Αν το καλοσκεφτεις η αιτια που νοιωθουμε χαλια ειναι ο εαυτος μας που ανεχτηκαμε τετοια συμπεριφορα.
Φαντασου εγω εφυγα μολις καταλαβα οτι εφτανα στο οριο και θα την πληγωνα πιθανως και σωματικα αλλα κυριως ψυχολογικα, μπορουσα.
Αστο Μαιρη δεν ειναι αγαπη αυτο το πραγμα.

Για να γελασουμε και λιγο παντως, περνώντας απο μια τετοια σχεση και μαθαινοντας στο τελος για την διαταραχη που ειχε, ειναι σαν να βλεπεις μια ταινια μυστηριου -ψυχολογικη που στο τελος μενεις μαλακας με την αποκαλυψη και αρχιζουν να συνδεονται σκηνες, φρασεις, συμπεριφορες και να συμπληρωνουν ολα τα αναπαντητα ερωτηματικά.
Βυθιζεσαι στην παραπλανητικη ικανοτητα του σεναριογραφου και κατα τη διαρκεια φανταζεσαι οτι πιο ασχετο που καμια σχεση δεν εχει με την τελικη αποκαλυψη!
Και στο τελος αναφωνεις ουαουου τι ειπες τωρα! Με μια περιεργη ικανοποιηση που παραπλανηθηκες ετσι , με ενα νοημα που σου αφησε και σε εκανε να σκεφτεις πραγματα ακομη και για τη ζωη σου, συζητας για την ταινια, την σκεφτεσαι για μερες. Σου αφησε τετοιο συναισθημα, επηρεασε λιγι την ζωη σου, που θελεις να την ξαναδεις. Ειναι απο τις λιγες ταινιες που αγαπησες.

Εχω κεφια σημερα χαχα

Μιλώντας για εμένα θα πω πως αυτο που νιώθω είναι ξεκάθαρη αγάπη πλέον. Μετά από τόσο καιρό ψυχοθεραπεία έχω καταλάβει ποια ήταν τα προβλήματα που μας εμπόδισαν από το να έχουμε μία κανονική λειτουργική σχέση. Σε αυτό που λες για την ταινία συμφωνώ απόλυτα..πολύ ρομαντική η κατάληξη πάντως σε αυτό που γράφεις. Όντως μάλλον έχεις κέφια!

Απλά έχει ανάγκη από ένα δεύτερο άτομο να του δώσει τις ευθύνες του και τις στεναχώριες του. Και σε δελεάζει με αυτά τα ωραία τα παλιά... Έχει ανάγκη από έναν φροντιστή. Δε κατανοεί ότι αυτό τον πάει πίσω. Η μάλλον γίνεται μια διαιώνιση των όλων αυτόν που του συμβαίνουν.

Αντε Μαιρη μου τωρα εγω να βγαλω ακρη τι πρεπει να κανω, το εχω αποφασισει μεν αλλα δεν κρυβω οτι μεσα μου ακομα με τρωει που ποτε δεν θα ειμαι σιγουρος αν με αγαπησε η οχι.

Γιώργο μου αν βρεις άκρη σε αυτό πες μου και εμένα πώς τη βρήκες γιατί και εμένα τώρα που έχω αποστασιοποιηθεί τελείως αυτό είναι το ερώτημα που με βασανίζει !