Περίεργο φαινόμενο - ιστορικά καταγεγραμμένο

Quote:

---

Originally Posted by maus

ρε παιδια ολα εξηγουνται στον εγκεφαλο, ελεος δηλαδη.

ετσι λειτουργει ο οργανισμος.

αμα μενεις ξυπνιος πολλες μερες αρχιζεις να εχεις συμπτωματα ψυχωσης.

---

Ρε και γω το παθαίνω αυτό το 1ο που αναφέρει ενώ κοιμόμουν κανονικά. Δεν είναι σύμπτωμα ψύχωσης.

καλυτερα να το συζητησετε με καποιο γιατρο.

εμεις εδω ειμαστε ασχετοι με αυτα τα θεματα και ειμαστε απλοι ασθενεις.

Quote:

---

Originally Posted by Ένας

Δεν ξέρω σε ποια κατηγορία ανήκει το θέμα. Αυτή εδώ είναι η πιο κοντινή αν και δεν είναι καν πρόβλημα.

Είμαι 32. Συχνά παθαίνω κάτι, όταν βρίσκομαι στο κρεβάτι, ξαπλωμένος, με κλειστά φώτα, πριν τον ύπνο και είτε έχω πυρετό, είτε έχω πιει και ψιλοζαλίζομαι, είτε είμαι πολύ κουρασμένος, είτε, πιο σπάνια, όταν είμαι νορμάλ.

Ξαφνικά, χωρίς να θυμάμαι ποτέ την στιγμή που ξεκίνησε, (όπως π.χ. δεν θυμόμαστε ποτέ την στιγμή που μας παίρνει ο ύπνος) συμβαίνει το εξής:

1) Αρχίζω να βλέπω τα πάντα γύρω μου, μέσα στο λιγοστό φως του σκοτεινού δωματίου, σαν να βρίσκονται είτε υπερβολικά μακρυά, είτε τελείως κοντά στο μάτι μου, σαν να μπορώ να απλώσω το χέρι και να τα πιάσω ή σαν να είναι χιλιόμετρα μακρυά. Με λίγα λόγια σταματάω να έχω την δυνατότητα να καταλάβω την απόσταση των πραγμάτων. Επίσης, τα πράγματα τριγύρω μοιάζουν πολύ πιο καθαρά, ή η όρασή μου μοιάζει καλύτερη και έτσι μπορώ να δω περισσότερες λεπτομέρειες (δεν εξηγείται επακριβώς).

2) Κάθε μικρός ήχος που τυχόν ακούγεται, μεγεθύνεται μέσα στο κεφάλι μου και ακούγεται πολύ καθαρά. Όλοι οι ήχοι είναι σαν να δημιουργούνται μέσα στο κεφάλι μου και όχι να εισέρχονται από κάποια εξωτερική πηγή όπως αισθανόμαστε όταν ακούμε κάτι. Επίσης είναι σαν να ακούω ακόμα και το τίποτα (δεν εξηγείται επακριβώς).

3) Νοιώθω τα χέρια μου να είναι γεμάτα, σαν να κρατάω κάτι και το στόμα μου γεμάτο σαν να τρώω κάτι.

4) Όταν συμβαίνει, δεν έχω καμία απολύτως σκέψη στο μυαλό μου, ή αν έχω δεν την θυμάμαι ποτέ αργότερα.

Την πρώτη φορά που μου συνέβη, 14 χρόνων, τρομοκρατήθηκα. Τις επόμενες 3 - 4 φορές που μου συνέβη, μόλις ξεκινούσε, σηκωνόμουν τρομοκρατημένος και προσπαθούσα να το σταματήσω, έριχνα νερό στο πρόσωπό μου, έκανα βόλτες πάνω κάτω, πίεζα το κεφάλι μου στο μαξιλάρι και τραγουδούσα. Κατάφερνα να το σταματήσω. Ήταν πολύ τρομακτική εμπειρία και μου συνέβαινε χωρίς να την προκαλέσω. Φοβόμουν γιατί δεν ήξερα τι συμβαίνει και τι πρόκειται να πάθω. Αργότερα το σκέφτηκα, το ανέλυσα και κατάλαβα - έπεισα τον εαυτό μου, ότι είναι κάτι που συμβαίνει μέσα στο μυαλό λόγω πυρετού ή κούρασης και δεν υπάρχει κάποιος κίνδυνος. Σήμερα όταν συμβαίνει το απολαμβάνω και μάλιστα θέλω να συμβεί, το βλέπω σαν παιχνίδι και προσπαθώ να δω τι ακριβώς είναι. Αν και μόλις ξεκινάω να αναλύω το φαινόμενο, αυτό αρχίζει να χάνεται.

Τελευταία ασχολήθηκα (δηλαδή κάηκα στο YouTube αλλά και διάβασα 3 σχετικά βιβλία), τελείως τυχαία, με διαλογισμούς, Βουδισμούς, πνευματικές αφυπνίσεις, Krishnamurtηδες και τέτοια. Με αρκετά μεγάλη έκπληξη, ανακάλυψα ότι αυτά τα συμπτώματα, είναι τα ίδια με αυτά που έχει κάποιος όταν "φωτίζεται" πνευματικά (θεία φώτιση, enlightenment...). Είτε φωτίζονται, είναι δε φωτίζονται αυτοί οι Ινδοί Guru, το θέμα είναι ότι αναφέρουν τα ίδια συμπτώματα όταν, κατά την γνώμη τους..., εν μέσω διαλογισμού, "φωτίζονται"!

Ξέρει κανείς τί είναι αυτό που παθαίνω;

Ο γράφων είναι 100% άθεος, 100% άπιστος προς οτιδήποτε "μεταφυσικό" και λάτρης της επιστήμης (κυρίως Φυσική και Ψυχολογία).

---

Δε ξέρω ρε φίλε κάτι τέτοιο, αν και όχι σαν το δικό σου, βίωνα κι εγώ στα 16-17.
Όχι τόσο "ολοκληρωμένο" βέβαια...
Θα το περιέγραφα σαν κάτι στη μεθόριο εκεί που καταλάβαινα ότι θα με πάρει ο ύπνος, όπου να' ναι..
Αισθανόμουν σαν να ήξερα ότι τώρα, εκείνη τη στιγμή, εάν βυθιζόμουν στον ύπνο κάτι θα γινόταν, φοβόμουν να το αφήσω να γίνει αυτό... Αισθανόμουν ότι εάν το άφηνα θα "έφευγα", θα "χανόμουν".. Κι εκεί που "βυθιζόμουν" αγωνιζόμουν να ανοίξω τα μάτια μου με το ζόρι.
Προσπαθώ να βρω τις κατάλληλες λέξεις, για να το περιγράψω, αλλά δεν μπορώ...

εγω ειχα παθει το εξης...εκει που καθομουν στην καρεκλα σε απολυτη ηρεμια ηταν σαν να εβγαινα απο το σωμα μου και κοιτουσα το δωματιο απο τη γωνια του ταβανιου.και εβλεπα ολο το δωματιο και ολα τα πραγματα απο εκει πανω.δε με τρομοκρατουσε ομως.ημουν σε απολυτη νιρβανα.

Είναι σαν να ρωτάς κάποιον που του αρέσει ο Σεφερλής, "Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σ'αρέσει"! Γούστα είναι αυτά. Μου αρέσει γιατί είναι πολύ περίεργο και προσπαθώ εκείνη τη στιγμή να το εξετάσω και να δω τι ακριβώς συμβαίνει, να περνάει η ώρα δηλαδή ας πούμε. Δεν τρελαίνομαι κι όλας.

Το βασικό θέμα δεν είμαι εγώ, αλλά το ότι αυτά τα ίδια συμπτώματα τα αναφέρουν κάποιοι ως μόνιμη κατάσταση (Eckhart Tolle, U.G. krishnamurti). Τους συνέβη μία φορά και από τότε η κατάσταση παρέμεινε ως έχει. Σε αυτήν την μόνιμη κατάσταση το κυριότερο που τους συμβαίνει είναι ότι δεν σκέφτονται, δεν ανακαλούν αποθηκευμένες μνήμες, ούτε σκέφτονται για το μέλλον, οπότε δεν δημιουργούνται στο μυαλό τους άσχημα συναισθήματα. Ζουν μόνο στο παρόν. Ζούν δηλαδή στην κατάσταση η οποία περιγράφεται από την εποχή του Βούδα και μετά σε κάθε θρησκεία. Όχι ότι υπήρξαν οι διάφοροι ιδρυτές των θρησκειών, αλλά σίγουρα υπήρξαν αυτοί που γράψαν αυτές τις ιστορίες οι οποίοι διαιώνισαν αυτό το φαινόμενο. Κάτι περίεργο συμβαίνει με αυτό το φαινόμενο το οποίο φυσικά συμβαίνει μέσα στο μυαλό και όχι στο συκώτι ή στο πόδι...

Ανέβασα το θέμα πιο πολύ ελπίζοντας να απαντήσει κάποιος ψυχολόγος ή σχετικός επιστήμονας ή σχετικός ερευνητής.

Παρακαλώ, με όλο το σεβασμό, δεν ενδιαφέρομαι για καμία συζήτηση με τις παρακάτω κατηγορίες χρηστών:
1) Θρήσκους, θρησκόληπτους, απλά πιστούς.
2) Ανθρώπους που πιστεύουν ή απλώς δέχονται υπερφυσικά φαινόμενα ή απλώς είναι οι λεγόμενοι ανοιχτόμυαλοι.
3) Είρωνες (δηλαδή wannabe μορφωμένους).

Αν κάποιος το έχει ζήσει ας στείλει.

Quote:

---

Originally Posted by boo

εγω ειχα παθει το εξης...εκει που καθομουν στην καρεκλα σε απολυτη ηρεμια ηταν σαν να εβγαινα απο το σωμα μου και κοιτουσα το δωματιο απο τη γωνια του ταβανιου.και εβλεπα ολο το δωματιο και ολα τα πραγματα απο εκει πανω.δε με τρομοκρατουσε ομως.ημουν σε απολυτη νιρβανα.

---

Αυτό το έχω πάθει κι εγώ πολύ μικρός! Αναφέρεται από πολλούς. Η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι δημιουργεί το μυαλό την εικόνα του πως θα είναι η θέα από επάνω και ύστερα δημιουργεί έντονη εικόνα αυτής της θέας. Στην ουσία δεν βλέπεις τη θέα από ψηλά, αλλά το μυαλό υποθέτει τι θα έβλεπες από ψηλά.

Quote:

---

Originally Posted by GiannisNik3

Δε ξέρω ρε φίλε κάτι τέτοιο, αν και όχι σαν το δικό σου, βίωνα κι εγώ στα 16-17.
Όχι τόσο "ολοκληρωμένο" βέβαια...
Θα το περιέγραφα σαν κάτι στη μεθόριο εκεί που καταλάβαινα ότι θα με πάρει ο ύπνος, όπου να' ναι..
Αισθανόμουν σαν να ήξερα ότι τώρα, εκείνη τη στιγμή, εάν βυθιζόμουν στον ύπνο κάτι θα γινόταν, φοβόμουν να το αφήσω να γίνει αυτό... Αισθανόμουν ότι εάν το άφηνα θα "έφευγα", θα "χανόμουν".. Κι εκεί που "βυθιζόμουν" αγωνιζόμουν να ανοίξω τα μάτια μου με το ζόρι.
Προσπαθώ να βρω τις κατάλληλες λέξεις, για να το περιγράψω, αλλά δεν μπορώ...

---

Μια διαφορά με το δικό μου είναι ότι δεν συνέβαινε όταν πήγαινε να με πάρει ο ύπνος αλλά αρκετά πιο πριν.

Quote:

---

Originally Posted by Ένας

Είναι σαν να ρωτάς κάποιον που του αρέσει ο Σεφερλής, "Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σ'αρέσει"! Γούστα είναι αυτά. Μου αρέσει γιατί είναι πολύ περίεργο και προσπαθώ εκείνη τη στιγμή να το εξετάσω και να δω τι ακριβώς συμβαίνει, να περνάει η ώρα δηλαδή ας πούμε. Δεν τρελαίνομαι κι όλας.

Το βασικό θέμα δεν είμαι εγώ, αλλά το ότι αυτά τα ίδια συμπτώματα τα αναφέρουν κάποιοι ως μόνιμη κατάσταση (Eckhart Tolle, U.G. krishnamurti). Τους συνέβη μία φορά και από τότε η κατάσταση παρέμεινε ως έχει. Σε αυτήν την μόνιμη κατάσταση το κυριότερο που τους συμβαίνει είναι ότι δεν σκέφτονται, δεν ανακαλούν αποθηκευμένες μνήμες, ούτε σκέφτονται για το μέλλον, οπότε δεν δημιουργούνται στο μυαλό τους άσχημα συναισθήματα. Ζουν μόνο στο παρόν. Ζούν δηλαδή στην κατάσταση η οποία περιγράφεται από την εποχή του Βούδα και μετά σε κάθε θρησκεία. Όχι ότι υπήρξαν οι διάφοροι ιδρυτές των θρησκειών, αλλά σίγουρα υπήρξαν αυτοί που γράψαν αυτές τις ιστορίες οι οποίοι διαιώνισαν αυτό το φαινόμενο. Κάτι περίεργο συμβαίνει με αυτό το φαινόμενο το οποίο φυσικά συμβαίνει μέσα στο μυαλό και όχι στο συκώτι ή στο πόδι...

Ανέβασα το θέμα πιο πολύ ελπίζοντας να απαντήσει κάποιος ψυχολόγος ή σχετικός επιστήμονας ή σχετικός ερευνητής.

Παρακαλώ, με όλο το σεβασμό, δεν ενδιαφέρομαι για καμία συζήτηση με τις παρακάτω κατηγορίες χρηστών:
1) Θρήσκους, θρησκόληπτους, απλά πιστούς.
2) Ανθρώπους που πιστεύουν ή απλώς δέχονται υπερφυσικά φαινόμενα ή απλώς είναι οι λεγόμενοι ανοιχτόμυαλοι.
3) Είρωνες (δηλαδή wannabe μορφωμένους).

Αν κάποιος το έχει ζήσει ας στείλει.

---

κάθε μερα σχεδόν μου συμβαινει περιπου αυτό που λες. ξεκινησε από τοτε που ημουν μικρος! περιεργα πραγματα επισης ειχα και κατι άλλο από μικρος όταν σκεφτόμουνα κατι χωρις να πω τιποτα ο άλλος που στεκοταν διπλα μου μου απαντουσε. πολλες φορες αναρωτηθηκα αν εφταιγε κατι με τον εγκεφαλο μου αν τα ''μεταφυσικα'' είναι απλα μετα τα φυσικα πραγματα που δεν εχουν ανακαλυφθεί ακομα

μετα που διεγνωσθει με σχιζοφρενεια πλεον δεν ξερω τι είναι είναι απομεινάρια της ψυχωσης? είναι εγκεφαλικη βλαβη? είναι κατι άλλο?

μεγαλωσα σε αθεη οικογενεια οποτε ποτε δεν τα προσεγγισα όλα αυτά με την οπτικη γωνια της πιστης προσπαθησα να τα εξηγησα επιστημονικα και δεν εβγαλα ακρη. το μονο που συνηδειτοποιω είναι το ποσα λιγα ξερουμε για τον εγκεφαλο

Quote:

---

Originally Posted by black angel

κάθε μερα σχεδόν μου συμβαινει περιπου αυτό που λες. ξεκινησε από τοτε που ημουν μικρος! περιεργα πραγματα επισης ειχα και κατι άλλο από μικρος όταν σκεφτόμουνα κατι χωρις να πω τιποτα ο άλλος που στεκοταν διπλα μου μου απαντουσε. πολλες φορες αναρωτηθηκα αν εφταιγε κατι με τον εγκεφαλο μου αν τα ''μεταφυσικα'' είναι απλα μετα τα φυσικα πραγματα που δεν εχουν ανακαλυφθεί ακομα

μετα που διεγνωσθει με σχιζοφρενεια πλεον δεν ξερω τι είναι είναι απομεινάρια της ψυχωσης? είναι εγκεφαλικη βλαβη? είναι κατι άλλο?

μεγαλωσα σε αθεη οικογενεια οποτε ποτε δεν τα προσεγγισα όλα αυτά με την οπτικη γωνια της πιστης προσπαθησα να τα εξηγησα επιστημονικα και δεν εβγαλα ακρη. το μονο που συνηδειτοποιω είναι το ποσα λιγα ξερουμε για τον εγκεφαλο

---

Η αλήθεια είναι ότι εμένα δε μου έχει συμβεί ποτέ κάτι περίεργο. Κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχουν μεταφυσικά, ούτε υπερφυσικά ούτε τάδε-φυσικά φαινόμενα καθώς δεν υπάρχει ούτε μετα-φύση, ούτε υπερ-φύση. Υπάρχει μόνο η φύση, οπότε όλα τα φαινόμενα είναι φυσικά είτε τα έχουμε εξηγήσει είτε όχι ακόμα. Επίσης υπάρχουν πολλά που δεν ξέρουν οι επιστήμονες για τον εγκέφαλο (ακόμα), αλλά υπάρχουν πολύ περισσότερα που δεν ξέρουμε εμείς που δεν είμαστε επιστήμονες.

Το φαινόμενο που μου συμβαίνει που και που, μπορεί να είναι κάτι γνωστό στην επιστήμη και θέλω να μάθω τι είναι για να πλησιάσω λίγο παραπάνω την αλήθεια γι' αυτούς που το ονομάζουν "φώτιση".

Quote:

---

Originally Posted by maus

καλυτερα να το συζητησετε με καποιο γιατρο.

εμεις εδω ειμαστε ασχετοι με αυτα τα θεματα και ειμαστε απλοι ασθενεις.

---

Όπως λέμε απλοί υπάλληλοι...Τι μας λες ρε μάους, ασθενείς είμαστε έχουμε όμως και γνώμη για πολλά πράγματα.

αποψη εχουν ειδικοι.

οι ασχετοι πετανε απλως τη μαλ.. τους κατα τη γνωμη μου.

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

Όπως λέμε απλοί υπάλληλοι...Τι μας λες ρε μάους, ασθενείς είμαστε έχουμε όμως και γνώμη για πολλά πράγματα.

---

Quote:

---

Originally Posted by maus

αποψη εχουν ειδικοι.

οι ασχετοι πετανε απλως τη μαλ.. τους κατα τη γνωμη μου.

---

Υπάρχουν όμως και ασθενείς όπως πολλοί εδώ μέσα που διαβάζουν, ψάχνονται και μπορούν και πρέπει κατά την γνώμη μου να ασκούν κριτική και στον ψυχίατρο.

Μαουσ πρέπει να καταλάβεις ότι ο γιατρός είναι άνθρωπος κ σαν άνθρωπος μπορεί κάτι να μην κατάλαβε καλά επίσης άμα πηγαίνεις σαν το πρόβατο που να καταλάβει επίσης μην είσαι δουλικοσ απέναντι τους δουλειά κάνετε μαζί πάνω σου

Κατά τη γνώμη μου δεν μπορεί ο ασθενής να "διορθώνει" τον ψυχολόγο. Υπάρχουν χιλιάδες λεπτομέρειες που ο μη επιστήμονας δεν γνωρίζει. Μια πολύ αληθινή οπτασία που μπορεί να είδε κάποιος, μπορεί να είναι ένα καταγεγραμμένο ψυχολογικό και εξηγήσιμο φαινόμενο που απλώς δεν το γνωρίζει.

Από την άλλη δεν βλέπω να πέταξε κάποιος καμιά μλκ... Οι άνθρωποι λένε απλώς τις διάφορες εμπειρίες τους. Πρέπει να ηρεμήσεις λίγο maus. Κανένας δεν είχε καημό να του συμβεί κάποια εμπειρία, απλώς συνέβη και την συζητάμε εδώ. Αν εσύ είσαι ειδικός, διαφώτισέ μας, αν όχι... ;)

δεν ειπα οτι εγω ειμαι ειδικος σε αυτα τα θεματα. το αντιθετο.

ειπα οτι πρεπει οι ειδικοι να εξηγησουν και οχι καποιος ημιμαθης που απλως εχει διαβασει κατι ή ακουει τη "λαϊκη σοφια".

γιατι το μετρητη μαλ..κιων ο Θεος στην Ελλαδα τον εχει για ανεμιστηρα.