Η ζεις ετσι οπως ζεις, η φευγεις.
Printable View
Η ζεις ετσι οπως ζεις, η φευγεις.
η κατασταση εχει ξεφυγει εντελως ομως..για εμας σαν σχεση και συντροφικοτητα και με τα παιδια της..η τελευταια μας κουβεντα μετα απο μια υπεροχη εβδομαδα σαν ζευγαρι ηρεμοι με κατανοηση με ερωτα με τα παιδια της με φιλους μονοι μας ηταν οτι ξερεις ειμαι αλλου..και που αλλου? ειχε μαθει πριν 20 μερες οτι πεθανε η πρωτη της σχεση ερωτας που ηταν μαζι πριν 20 χρονια πριν παντρευτει κανει τρια παιδια με καποιον που δεν ηθελε και εννοειται πολυ πριν τα 7 χρονια σχεσης της μαζι μου...ειναι αλλου..με τον πεθαμενο ανθρωπο κολλημενη..δηλαδη τι αλλο μπορω να κανω? υπομονη παλι μεχρι να της περασει και αυτο για να αρχισω να την παρακαλαω να με συγχωρεσει γι αυτα που δεν εκανα? μεχρι να της ξαναπερασει σκιζει μαμα παιδια εμενα ολους.
Προσωπικα οτι σου είπα, η το παιρνεις αποφαση να ζησεις οπως ζεις, η φευγεις. Εγω 4 μηνες αντεξα, δε θα πεθανω κιολας.
εχω αντεξει 7 χρονια αλλα δεν παει αλλο το ξερω..με τρωει ομως αυτο με τα παιδια της και η κατασταση τους που χειροτερευει τα ξερω απο μωρα και ειλικρινα δεν ξερω τι θα ηταν το σωστο να κανω..υπαρχει καποιος τροπος να τηνκανω να καταλαβει οτι υπαρχει προβλημα? καπως? κατι?
Μεγάλε εγώ απλά να σου πω το κορίτσι που γουσταρα στο δημοτικό της την πέφτω ακόμα αν μου πει ότι με θέλει παντρευόμαστε αύριο αλλά δεν το λέει η άτιμη όλο μου ξεφεύγει έχουν περάσει είκοσι εφτά χρόνια από τότε
φιλε μου δεν κυνηγαω καποια, 7 χρονια σχεση εχω με μια διπολικη γυναικα
Για το αλλού που λες στα λέω αυτά να μη στα πολυλογω οι συμμαθήτριες μου έχουν μία θέση στην καρδιά μου κάποιοι μεγαλώσαμε έτσι όποιος συμμαθητής μου πει δεν έχω πέντε ευρώ κι έχω εγώ συνήθως δεν έχω αλλά άμα είχα δε θα σκεφτόμουν τα λεφτά ποτέ όσα χρόνια κι αν περάσουν
Άμα δεν κατάλαβα καλά γράψε λαθοσ
ναι μαλλον λαθος καταλαβες φιλε μου
Καλημερα Κασσανδρα. Αυτη τη στιγμη θελοντας και μη εχω φυγει..εχουμε ξαναχωρισει για 30η-40η φορα αλλα κατα πασα πιθανοτητα θα ξαναγυρισει με εναν απο τους γνωστους της χειριστικους τροπους και εκει ειναι που πρεπει να εχω φυγει, αυτο που μου λες για τα παιδια μου το εχουν προτεινει οι περισσοτεροι που μιλαω μεχρι και γυναικα που ειναι διπολικη και λαμβανει αγωγη αυτο μου ειπε να φυγω γιατι ειναι τεραστιο το προβλημα κυριως επειδη δεν το αναγνωριζει η ιδια και δεν εχει παει σε καποιον ειδικο, και φυσικα το να προσπαθησω να βοηθησω τα παιδια της θα ειναι μια καλη πραξη..αυτα μου συνεστησε να κανω διπολικο ατομο
Και εμενα αυτη ηταν η σκεψη μου αλλα διστασα να το πω τοσο χυμα επειδη ειναι λεπτο το θεμα και νιωθω πως δεν ειμαι σε θεση να πω ουτε λιγο ουτε πολυ να της παρουν τα παιδια, δε τη ξερω δεν την εχω ζησει τη γυναικα...εμπιστευομαι τη κριση σου ομως george μιας και μπηκες στη διαδικασια να ρωτησεις για αυτο το θεμα εδω και μιας και σε προβληματιζει, καλο σημαδι ειναι. Γα αυτο προτεινω να σκεφτεις εσυ αν πιστευεις οτι το να ειναι με τη μητερα τους οπως ειναι τα πραγματα βλαπτει τα παιδια περισσοτερο απο το να την στερηθουν και να μπουν στο συστημα κοινωνικων υπηρεσιων κλπ...αν πραγματι στερουνται τη φροντιδα που χρειαζονται, παραμελουνται και τραυματιζονται ψυχικα απο τη μητερα τους και την ολη κατασταση τοτε ναι, λεω κι εγω να κανεις κατι να τα βοηθησεις, ψαχνοντας το οσο διεξοδικοτερα μπορεις...Μπορει στο κατω κατω να ταρακουνηθει και να βοηθηθει ετσι και η ιδια στο ιδανικοτερο σεναριο...
Απλα σου ειπα γιατι δεν επεμεινα πριν και οτι δεν εχει σημασια η γνωμη μου...γιατι μπορει να αισθανεσαι οτι δεν θες αυτο το βαρος/την ευθυνη κλπ.
Δεν ξερω τι αισθηση προσωπικης ευθυνης εχεις εσυ ως ατομο γενικα στη ζωη σου και ποσο νοιαζεσαι τα παιδια...Αλλοι ειδες, σου λενε βροντα τα ολα και φυγε. Τι να σου πω εγω, οχι παρε στο λαιμο σου μια ευθυνη σε μια κατασταση που αλλος στη θεση σου ισως θα ενιπτε τας χειρας του; Δεν θελω να το κανω, ειναι και η δικη σου ζωη στη μεση, εχεις τη προσωπικοτητα σου και τα θελω σου. Εγω μπορει να νομιζω πως θα ηταν γαιδουρια απλα να φυγεις ετσι, καποιοι δεν θα μπορουσαν, αλλα γιατι να σου δημιουργησω ενοχικοτητα αμα νιωθεις πως δεν θες;
Εν ολιγοις συμφωνω με εκεινη την γυναικα που λες και με τη κασσανδρα, αλλα λεω και το αλλο:
Να κανεις οτι πραγματικα θελεις να κανεις εσυ ως γιωργος (η οπως σε λενε).
Φιλε κοιταξε τα 7 χρονια, νοιαζομαι, τα παιδια κτλ ειναι δικαιολογιες, απλα εισαι εξαρτημενος και θες να τη βλεπεις. Παρε τη κατασταση στα χερια σου και κοιτα και λιγο και τον εαυτο σου. Οταν σε ξαναπλησιασει πες της πρωτα θα παμε σε ψυχολογο - ψυχιατρο και εαν θελησεις να βελτιωθεις τοτε τα ξαναλεμε. Διαφορετικα καμια μα καμια επαφη.
Τωρα εσυ αμα θες να εκατοστησεις τους χωρισμους, δικαιωμα σου, την γνωμη μας λεμε ο καθενας.
Δεν εχεις και πολυ αδικο..αδικο ειναι ομως το να ειναι πραγματικοτητα οτι υπαρχουν δυο παιδια με σοβαρα προβληματα και απλα εγω να λειτουργω με την "εξαρτηση" που λες και στην ουσια να μην κανω τπτ γι αυτα τα παιδια για να μην γινομαι κακος σε εκεινη..φαυλος κυκλος