Printable View
θελει σαφως θετικη σκεψη αλλα προσεξε μια παγιδα οταν ειμαι αισιοδοξος οτι κατι θα παει πχ καλα βολευομαι σε αυτη την αισιοδοξια και δεν κανω κατι φουλ επαναπαυση και εφυσιχασμος αυη ειναι μεγαλη παγιδα τωρα πχ που νοιωθω χαλια εχουν βαρεσει κοκκινο οι συναγερμοι και θελω να λυσω τα προβληματα μου το θεμα ειναι να συνεχισω την αυτοβελτιωση και να μην εφυσιχαστω μπορει να φαινονται περιεργα αυτα αλλα ετσι ειναι σε εμενα
Οχι βέβαια, γιατί να αγχωθείς? Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικά "προβλήματα" να "λύσει" με τον εαυτό του. Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικό παρελθόν, διαφορετικό τρόπο ζωής, διαφορετικές επιλογές, διαφορετικούς στόχους, διαφορετικές "παθήσεις" κτλ κτλ.Quote:
Originally Posted by απελπισμένη 22
Εδω πέρα αν κάτι πρέπει να πέρνουμε παράδειγμα ο ένας απο τον άλλον είναι η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ. Έστω και αν σε κάποιους είναι περισσότερη και σε κάποιους λιγότερη. Δεν πρέπει να πέρνουμε παράδειγμα ούτε τι φάρμακα πέρνει ο κάθε ένας, ούτε τι συμπληρώματα, ούτε πόσο χρόνο δούλεψε η δεν δούλεψε η θεραπεία του κ.ο.κ
Εγώ με τα όσα έχω περάσει με τους ιατρούς έχω καταλάβει οτι μου χρειάζεται ένα τρίμηνο για να καταλάβω αν πχ μου κάνει ο ιατρός αυτός ή όχι ή η κάθε θεραπεία ή οτιδήποτε.. βάση όμως σε αυτά που αντιμετοπίζω εγώ που σίγουρα διαφέρουν απο τον κάθε ένα.
Απο τα λεγόμενα του φίλου μας και αυτά που αντιμετοπίζει πιθανολογώ οτι εφόσον δεν έχει κάνει ξανά ψυχοθεραπεία οτι ένα τρίμηνο με εβδομαδιαία συνεπή ψυχοθεραπεία θα μπορεί να αξιολογήσει αν βλέπει την παραμικρή αλλαγή προς το καλύτερο για τον εαυτό του.
Η ψυχοθεραπεία δεν σταματάει σε κανέναν σε λίγους μήνες.. θέλει πολύ καιρό..ακόμη και αν νιώσουμε οτι είμαστε πολύ καλύτερα.. μετά πρέπει για αρκετό διάστημα να συνεχίζουμε την "συντηρητική" θεραπεία πλέον.
Όπως είπες έχεις συμπληρώσει 5 μήνες και έχεις μικρή βελτίωση.. η ουσία είναι οτι έχεις βελτίωση!! μπορεί εσύ να έχεις βάλει τον πύχη πιο ψηλά αλλά στην προσπάθεια μας πρέπει να αναγνωρίζουμε ακόμη και το λίγο. Αυτό που πρέπει να μας ανυσηχεί είναι το καθόλου.
περίεργο δεν είναι αλλά είναι σημαντικό που το αντιλαμβάνεσαι. Αναγνωρίζεις ακόμη και τις παγίδες. Αυτό είναι μεγάλο πλεονέκτημα στην προσπάθειά σου!!!Όπως είπες καταλαβαίνεις οτι πχ όταν είσαι αισιόδοξος επαναπάυεσαι και δεν κάνεις κάτι.. και περιμένεις να βαρέσει κόκκινο για να κάνεις κάτι. Οι περισσότεροι είμαστε έτσι αλλά πολλοί δεν το καταλαβαίνουμε. Εσύ τουλάχιστον το καταλαβαίνεις και έχεις την δυνατότητα να το αλλάξεις!!! Πιάσε λοιπόν αυτή την ευκαιρία να κάνεις τώρα την αρχή και να προσπαθήσεις να το αλλάξεις. Διαφορετικά θα μείνεις στο ίδιο.. στο ενα βημα μπρος και δεκα πίσω!!Quote:
Originally Posted by ironman
παντως ειναι περιεργα τα παντα ομολογω εγω χωρησα με την φιλη μου που ηταν και σε εισαγωγικα ο ψυχοθεραπευτης μου που οτι και να γινοταν θα μου λεγε δυο κουβεντες και θα μου επαιρνε την ενταση ισως τα βλεπω και ολα ποιο μαυρα λογω χωρισμου καλα οχι ισως ειναι σιγουρακι αυτο η προκληση ειναι να μπορω να σταθω μονος μου και να ειμαι αυτονομος να μην με τρομαζει τιποτα η να με τρομαζουν αυτα που πρεπει οχι αυτα που δεν πρεπει και να αγαπησω τον εαυτο μου ειναι επισης σημαντικο να μπορω να ειμαι χαρουμενος με απλα πραγματακια και να μην εχω την αισθηση οτι μου λειπουν τα παντα
Καλημέρα ironman,
για να τα καταφέρεις όλα αυτά πρέπει να καταφέρεις να εισαι ανοιχτός να δεχθείς τις αλλαγές και ιδιαίτερα να αλλάξεις τον εαυτό σου.
Πάρε παράδειγμα πόσος κόσμος νιώθει έτσι και για να το αντιμετοπίσουν πάνε ένα ταξίδι στην ινδία, στο περού.. και γυρνάνε άλλοι άνθρωποι. Πιο ισορροπιμένοι, πιο ήρεμοι, πιο καλά με τον εαυτό τους, με την κοινωνία..βλέπουν τον κόσμο και τον εαυτό τους πλέον διαφορετικά.. Βιοματικά ταξίδια ή ταξίδια αυτογνωσίας και πνευματικής διόρασης τα λένε..
Βάζουν τον εαυτό τους να ζήσει μακριά απο την τεχνολογία, τα πλούτη, το στρές, τις θρησκευτικές επιρροές, την στερεότυπη κοινωνία κ.ο.κ και ανοίγουν τον εαυτό τους στον διαλογισμό, στις επιρροές μιας διαφορετικής νοοτροπίας, στις δυσκολίες να έρθουν αντιμέτωποι με συνθήκες και καταστάσεις που τους οδηγούν να δίνουν διαφορετικό νόημα στην ζωή και τις αξίες της..
Κάποιοι δεν χρειάζονται να πάνε τόσο μακρυά και τους αρκεί να ζήσουν για λίγο σε ένα χωριό και να ασχοληθούν σε μια φάρμα και στα χωράφια και στην φύση, κάποιοι τους αρκεί να πάνε σε μερικά βιοματικά σεμινάρια, κάποιοι να ενταχθούν σε κάποιες ομάδες αυτοβοήθειας κ.ο.κ
Όμως σε κάθε μια απο αυτές τις επιλογές το σημαντικό ειναι να είσαι ανοιχτός και δεκτικός και αποφασισμένος να αλλάξεις τόσο την ζωή σου όσο και τον εαυτό σου.. Να είσαι αποφασισμένος να προσπαθήσεις να δεχθείς αλλαγές.
Όλοι σε κάποιο σημείο της ζωής μας χρειάζεται να αλλάξουμε κάτι για να είναι η ζωή μας καλύτερη. Εκείνοι που υποφέρουν περισσότερο ε΄ναι εκείνοι που δεν τολμούν τις αλλαγές και δεν αποδέχονται να αλλάξουν απο μόνοι τους κάτι και περιμένουν τους άλλους ή το σύμπαν να τους το αλλάξει.. Όπως πχ ένας φτωχός που υποφέρει απο την φτώχια και τις συνέπειές της το ρίχνει στον τζόγο και περιμένει να βελτιωθεί η ζωή του αν του πέσει το τζόκερ..και αφήνει την ζωή του να περνάει έτσι και να χάνεται γιατί ο ίδιος έχει πίσει τον εαυτό του οτι στην ουσία και μόνο που παίζει τζόκερ το θεωρεί προσπάθεια. Αν αυτός ο άνθρωπος αποφασήσει να αλλάξει και να σταματήσει να βασίζεται στην "τύχη" και να αρχίσει ο ίδιος να δημιουργεί την τύχη του και να δεί την τύχη σε πιο απλά πράγματα όπως να βρεί μια δουλειά που μπορεί να μην του δίνει όσα θα του έδινε το τζόκερ αλλά θα μπορούσε να νιώθει τυχερός που έχει μια δουλειά και ζεί με όσα έχει στην πραγματικότητα ανάγκη όταν τόσος κόσμος δεν έχει δουλειά και ζεί με πιο λίγα απο αυτόν και στερείτε ακόμη και αυτά τα λίγα που έχει ανάγκη.
Όταν λοιπόν αυτός ο άνθρωπος σταματήσει να τα περιμένει όλα απο τους άλλους και απο το σύμπαν και όσο δεν του τα φέρνουν θα τα βάζει με την ζωή και τους άλλους και τον ίδιο του τον εαυτό που θα τον νιώθει "άτυχο" και αδικημένο και και.. , και πάρει την ζωή του στα χέρια του, θα εκτιμήσει περισσότερο τα φράγκα που βγάζει και θα τον δείς οτι θα αρχίσει να προσέχει τι ξοδεύει, θα ρίξει τον πύχη στις απαιτήσεις του και τις ανάγκες του και θα εκτιμήσει περισσότερο τον εαυτό του γιατί οτι θα καταφέρει θα το καταφέρει με τις δυνάμεις του,με τον ιδρώτα του, με τις θυσίες του..
Οπότε στην ουσία έχουμε δύο επιλογές.. ή θα περιμένουμε μια ζωή να μας πέσει το τζόκερ και θα αφήνουμε την ζωή μας να περνά απο μπροστά μας χωρίς αποτέλεσμα ή θα πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας αξιοποιόντας την με τον καλύτερο τρόπο που αποδεδειγμένα έχει αποτέλεσμα.
Το συμπέρασμα? όλα καταλήγουν πίσω στην λέξη "αλλαγή". Και αντί να κοιτάμε να αλλάξουμε τα πάντα γύρω μας θα πρέπει πρώτα να αλλάξουμε τον ίδιο μας τον εαυτό.. απο το να αλλάζοντας τον τρόπο σκέψης μας μέχρι τον τρόπο ζωής μας. Και πώς γίνεται αυτό? ..με θέληση!! και πώς έρχεται η θέληση? όταν αντιληφθούμε πως η όποια αλλαγή θα μας κάνει μόνο καλό!! Το καλό κανείς δεν το φοβάται ούτε το αποφεύγει.. όλοι έχουμε θέληση για το καλύτερο.. απλά κάποιοι χάνουμε την θέλησή μας για το καλύτερο επειδή έχουμε παραιτηθεί απο την ζωή. Αν εσύ δεν ανίκεις στους ανθρώπους που παραιτούνται.. τότε έχεις ακόμη θέληση και εφόσον έχεις θέληση είναι στο χέρι σου να την εκμεταλλευτής για το καλύτερο για σένα!!!
σημερα ξυπνησα χαραματα εβλεπα κατι φρικτα και περιεργα ονειρα σκεψεις διαφορες με κατεκλεισαν ποσο θα κρατησει ολο αυτο?θα μπορεσω να ανεβω ψυχολογικα και να ειμαι καλα και ποιος ειναι ο ορισμος του καλα?ο προηγουμενος ευατος μου ο προ ολιγων εβδομαδων?εδω που τα λεμε αν μπορουσα να τον εχω και αυτον καλοδεχουμενος ειναι εκανα τις πιο ζοφερες σκεψεις ολοι μου οι φοβοι και ανασφαλεειες περασαν μπροστα μου.εντωμεταξυ ενοιωθα και φιξιμο στο στομαχι σκεφτομουν και την κοπελα μου την πρωην προσπαθησα να διωξω τις σκεψεις.
κοιμηθηκα παλι λιγο
σηκωθηκα στις 7 30 κατεβηκα για να παω στη δουλεια μου χαμογελασα σε μια γρια γειτονησα και την καλημερησα
μπηκα στο μαγαζι εκανα δουλειες ποτησα σκουπισα καθαρησα τραπεζια εβαλα τασακια υσηχα πολυ ηταν
καλημερησα εναν απο εκει δεν το συνηθιζω το εκανα και με κοιταγε εκπληκτος σχεδον χαιρετησα μια κοπελα παραδιπλα που ειναι σε αλλο μαγαζι συνηθως δεν την χαιρεταω με χαιρετησε χαμογελαστη και εκεινη
πλυθηκα εριξα νερο στα μουτρα μου και πηγα να αναψω ενα κερακι στην εκκλησια
είδες λοιπόν μια μικρή αλλαγή πόσο μεγάλη διαφορά μπορεί να κάνει τόσο σε σένα αλλά και στους γύρω σου?
το ποστ 20 ειναι τεραστιας ουσιας που εκανες ετσι ακριβως ειναι η αλλαγη ποσο μπορουμε και θελουμε να αλλαξουμε δεν θελω να παραιτηθω οχι θελω να νοιωθω καλα δεν θελω φοβο θελω να με αγαπω και θα κανω μικρες αλλαγες λιγο λιγο μεχρι να πετυχω και να βελτιωθω οσο μπορω μονος ισως μετα χρειαστω και καποια βοηθεια αλλα το καλυτερο που εχω να κανω αυτη την στιγμη ειναι να κατανοησω απολυτα τις αναγκες μου τι χρειαζομαι και τι μπορω να εχω ωστε και ακομα βοηθεια να ζητησω να ξερω απολυτα τι εχω και τι θελω να κανω
:o:):D:D yesssssssssssQuote:
Originally Posted by ironman
πηγα να ξαπλωσω λιγο για μεσημερι απο δουλεια το πρωι ελαχιστα πραγματα μεσα στο καλοκαιρι οσο βρισκομαι στο μαγαζι ολο και λιγο ξεχνιιεμαι δεν νοιωθω αυτο το πραγμα των πρωτων ημερων χωρις να λεω οτι νοιωθω ομορφα ειναι οτι ειμαι και απελπιστικα μονος οι φιλοι μου που δεν ειναι και πολλοι ειτε κανουν την ζωη τους ειτε εχουν τις δουλειες τους τους ειπα και εγω οτι ειναι να τους πω για ποσο να τους λεω ακομα?το θεμα ειναι να ξεχαστω μεα απο την δουλεια αλλα που?? αφου και αυτη δεν υπαρχει...σπιτι οταν πηγαινω εκει ειναι η απολυτη καταθλιψη βουβο το σπιτι με εναν κατακοιτο παππου μεσα να φωναζει καθε τρεις και λιγο αδυνατον σηκωθηκα και εφυγα αφου του μιλησα οσο μπορουσα και αυτου του χριστιανου δεν μπορω να αντλησω δηλαδη λιγο χαρα εστω απο κατι κουραγιο κανω οσο μπορω πιστευω αλλος στη θεση μου μπορει να ειχε βγει εντελως οφ με οικονομικα αισθηματικα εργασιακα στον πατο. χρειαζεται να μπει λιγο γελιο στη ζωη μου ποτε δεν ημουν ιδιατερα γελαστος επισης χρειαζομαι σαφως περισσοτερη επικοινωνια αισθανομαι απελπιστικα μονος
Σε μια παρόμοια φάση είμαι κ εγώ.. μου λειπουν παρα πολλά πράγματα. Η διαφορά μας είναι οτι εγώ ήμουν πάντα γελαστός άνθρωπος και πολύ κοινωνικός και δραστήριος..αλλά μετά την περιπέτεια με την ψυχική μου υγεία ήρθαν όλα τούμπα αλλά ξέρω οτι είναι στο χέρι μου να ξαναφτιάξω την ζωή μου όπως την θέλω εγώ. Και αυτό δεν θα συμβεί όσο απομονωνόμαστε και όσο κλεινόμαστε και αποφεύγουμε ανθρώπους και καταστάσεις. Πρέπει να βγάλουμε τον εαυτό μας εκεί έξω, να εκτεθούμε, να δίνουμε παρόν.. Να αφήνουμε τα προβλήματα του σπιτιού στο σπίτι και της δουλειάς στην δουλειά και να δημιουργήσουμε και μια ζωή έξω απο όλα αυτά.
Όμως όταν είμαστε συνεχώς κατσούφηδες και βγάζουμε μια μιζέρια και δείχνουμε απόμακροι εώς και βαρετοί..δεν θα καταφέρουμε πολλά.
Είδες οτι με μια καλημέρα κέρδισες αμέσως το χαμόγελο ενός ανθρώπου.. Πρέπει λοιπόν να κάνεις αυτή την καλημέρα συνήθιο. Αλλα οχι μονο να την λές αλλά και να την ενοείς. Να μεταδίδεις θετικά συναισθήματα στους ανθρώπους και έτσι και οι άλλοι θα αρχίσουν να τους ενδιαφέρεις περισσότερο και να νιώθουν οτι μπορεί να έχουν μια ευκαιρία μαζί σου.
Πάντα υπάρχει χώρος στην ζωή μας για νέες φιλίες, για νέες συντρόφους.. όμως δείχνουμε στον άλλον οτι έχουμε χώρο ωστε να μπορεί και εκείνος να νιώσει οτι χωράει στην ζωή μας? αν δεν χαμογελάς στους ανθρώπους, αν δεν τους κλείνεις το ματάκι, αν δεν τους ρωτάς τι κάνουν, αν δεν γελάς με τα αστεία τους...αν απλά τους προσπερνάς θα σε προσπερνάνε και εκείνοι.
ετσι ακριβως και θα το δουλεψω αυτο με το χαμογελο οσο μπορω το εχω στο προγραμμα αυτοβελτιωσης σε ενα απο τα μερη του χρειαζομαι μερικες ατακες με χιουμορ ειτε απο βιβλια ειτε απο την ζωη μπορει στην αρχη να βγαινουν λιγο βεβιασμενα αργοτερα ομως θα βγαινουν με φυσικοτητα επισης εχεις να μου προτεινεις μια κομωδια καλη να βαλω λιγο γελιο θελω
απο κωμωδίες εμένα μαρέσουν αυτές με τον Jim Carrey και τον Adam Sandler και ημουν πολυ φαν σε σειρες οπως "τα φιλαράκια" :D
τζιμ καρρευ βεβαια πολυ καλος εχει πλακα και εμενα μου αρεσει ισως δω σημερα κατι..πριν εβγαλα ενα μη βεβιασμενο χαμογελο στην μανα μου που και αυτη θα το ειχε αναγκη αρε μανα και αυτη η γυναικα δεν ειναι στη ζωη της δυναμικη ιδιατερα αλλα ειναι πολυ καλος ανθρωπος μεχρι εκει που μπορει και αυτη με βλεπει και στεναχωριεται αλλα και τι μπορει να κανει?πρεπει να την βαλω και αυτη στο κολπο να με παρακινει σε πραγματα που λεω να κανω να με πιεζει
Αεδερφε μου ironman μου θυμιζεις παρα πολυ τις δικες μου σκεψεις πριν 3 χρονια...Μολις ειχα αρχισει να νιωθω και να αντιλαμβανομαι και να αυτοακυρωνω τον εαυτο μου στερεοτυπικα γιατι επρεπε γιατι τα ματια ειναι τροφη.Κοιτα να δεις που ολο αυτο που τραβας θα σε κανει ποιο σοφο και δεν λεω ως προς τους αλλους αλλα ως προς τον εαυτο σου.Πιστεψε με πως για να πιασεις το προβλημα απο τα αρχ!@#α πρεπει να εκτεθεις σε αυτο ψυχρα και ελεηνα.Οταν το κανεις και δεις πως τελικα δεν θα παιθανεις και ουτε θα σε μισησει καποιος θα καταλαβεις πως τελικα δεν ηταν ''προβλημα''αλλα μεγενθυση δικια σου.Τον τελευταιο 1 χρονο σταματησα να βαζω φακο και να ψαχνω σε λεκανες που θα σκατωσουν την ψυχη μου.Ωρες ωρες επανερχομαι στα παλια λεγοντας πως ρε μαλακα ποιον κοροιδευεις αυτος εισαι και κατι τετοια που μπορει να σε παρασυρουν ευκολα.Και να σου πω και κατι δεν εισαι ο μονος.Σκεφτομαι αυτο και υσηχαζω.Δεν ειμαι ο μονος ''μαλακας'' αλλα και ουτε ο μονος εξυπνος.Ειμαι ανθρωπακος και εγω με τα καλα μου και τα ασχημα μου.Ε καπως ετσι καθυσηχαζω την τρελα που ερχετε τρενακι πισω απο το αλλο.
Η μαγκια ειναι να φτασεις στο level που θα τσαλακωνεις την μοστρα σου δημοσιος χωρις καποια ενοχη με χαμογελο οπως καναμε μικροι.Εκει να εισαι σιγουρος πως θα δεις ανθρωπους που θα σε κοιτανε σαν να σε μισουνε αλλα ο λογος θα ειναι η ελευθερια που θα αποπνεεις.Να χεσω τα καλουπια τους.