Printable View
https://www.e-psychology.gr/forum/fo...9%CE%B1/page14
Αυτα τα ποστ της sansa έχω δει για την ώρα. Εχω φτάσει εως σελ 19 των παλαιοτέρων ποστ,Νομίζω οτι θα άξιζε να δημιουργηθει κατηγορία για εμας τους άσχετους με συμβουλες απο σχετικους, ή έστω sticky posts.
Απογοητευμένη, ε τα έχω τα χρονάκια μου, είμαι 35.θα ήταν πιο απλά όλα αν ήμουν 20ρα. Αλλά δεν έχει σημασία αυτό.Σημασία έχει να γίνει καλά.Μην τον επιβαρύνω άθελά μου.
Α ενταξει, νομιζα οτι ησουν γυρω στα 20 και κατι......Θα μπω να ριξω μια ματια στο λινκ που μας παρεθεσες, σ' ευχαριστω πολυ.
Α νομιζα πως ηταν συγκεκριμενο το θεμα που διαβαζες καθεσαι και διαβαζεις ολες τις σελιδες απο την αρχη σοβαρα;;; Χαρα στο κουραγιο σου!!!!
Σε όλα που νομίζω οτι θα βοηθήσουν κάπως.Πως πέτυχα το ίδιο θέμα θαμμένο; Προτιμώ να κάνω αυτό απο το να κάθομαι με σταυρωμενα χερια.
Καταλαβα, καλα κανεις!!
Μονο βρε κοριτσι μην σηκωσεις μονη σου την ευθυνη.Μην γινεις σαν την μανα μου.Που νομιζει οτι ευθυνετε αυτη κατα κυριο λογο για την αρρωστια του.Μην κανεις καμια οικογενεια εαν δεν εισαι σιγουργη οτι στην ζωη σου θα προεχει η αρμονια.Ασε που θα ταλαιπωρηθουν και τα παιδακια.Ξεκαθαρισε τα πραγματα μαζι του.Καντον να μιλησει.Και πεστου και εσυ τι σχεδια εχεις.Μονο μην νιωθεις υπευθυνη για τα καμωματα του.
[Μauroslosk Το έχω ξεκαθαρίσει ότι δεν ευθύνομαι και ότι πρέπει να είμαι απόλυτη στα κριτήρια μου πριν προχωρήσω.Θα το πάω ένα βήμα τη φορά κ όσο αντέχω .Γιατί ξέρω πως όσο κι αν αγαπιέται ένα ζευγάρι δεν αρκεί.
Ήθελα να γράψω και κάτι ευχάριστο όμως.Μια φίλη που πριν από 8 χρόνια νόμιζα πως είχε πάθει κατάθλιψη ,τελικά που αποκάλυψε ότι ψύχωση είχε πάθει.Παιρνει τα φαρμακα της έχει μάθει να καταλαβαίνει πότε υποτροπιαζει και ζητάει βοήθεια εγκαίρως και έχει κ 2 παιδάκια και τα βγάζει πέρα μια χαρά παρόλο που ο σύζυγος ε, θα μπορούσε να τη διευκολύνει περισσότερο.
Το ξέρω ότι κάθε περίπτωση διαφέρει αλλά χάρηκα πολύ που την παλεύει και το ελέγχει !
Υπάρχουν κ αυτά.
Dazed αν τον αγαπας αληθινα μην ακους τι σου λεει ο καθενας εδω μεσα.......για να ηταν στη θεση του τι θα εκαναν; Εσυ σκεψου αν ησουν στη θεση του τι θα εκανες; Μπορει να προσπαθουν να σε ξενερωσουν καποιοι εδω εσυ αυτο θελεις; Ετσι κανανε και με μια αλλη σχεση και καταφεραν και ξενερωσαν το αγορι και χωρισε!! Εγω πιστευω το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι να διαβαζεις εδω ιστοριες για να μαθεις πραγματα και να ακους το αγορι σου, αυτα απο μενα. Ας γινουμε και λιγο ανθρωποι ρε παιδια.......Αν σας τυχαινε εσας τι θα γινοταν;
Απογοητευμένη, είδες ότι ήμουν συγκεκριμένη σε αυτό που ρώτησα, αν δηλαδή σε μια τέτοιου είδους ψυχωσική κατασταση, υπάρχουν υποτροπές ή όχι, αυτό με φοβίζει,αυτό δεν ξέρω πως να διαχειριστώ.Τα υπόλοιπα τα πιο προσωπικά τα έχω ξεκαθαρίσει.
Ολες οι αποψεις δεκτες.Ο καθένας μιλάει με τα βιωματά του. Τουλαχιστον εδώ έχω να κάνω με παθόντες και όχι οποιονδήποτε άσχετο.Η απόψεις σας είναι πιο σημαντικές.
Ντειζντ η αληθινή αγάπη όχι η εξάρτηση θεραπεύει εγώ κάθε φορά που ερωτεύομαι γίνομαι καλά αλλά μετά ποναω ξέρεις τι είναι πόνος άστα μην τα συζητασ κατά τα άλλα έχω ψύχωση δουλεύω σχεδόν κανονικά κι έκανα κ γυμναστική αλλά πέσαν οι επιδόσεις μου λόγω ηλικίας τριάντα πέντε και μου την έσπασε κ μου φύγε η όρεξη
Dazed εξαρταται απο το περιβαλλον του. Αν εχει επανελθει σε ενα μεγαλο ποσοστο τοτε εχει πολλες πιθανοτητες να τα παει καλα αν εχει ενα υποστηρικτικο περιβαλλον. Εγω πχ δεν τα πηγαινα και τοσο καλα παρολο οτι επανηλθα μετα την ψυχωση, αλλα τον τελευταιο καιρο που εχω στηριξη απο το περιβαλλον μου τα παω πολυ καλυτερα, μπορει να εχω ιδεες αλλα ξερω οτι ειναι παραλογες και απλα τις σκεφτομαι!Quote:
Originally Posted by dazed
Περιμένω να δω κατά πόσο θα συνεχίσει τη φαρμακευτική αγωγή.Ετσι και κάνει πως τη διακόπτει και αρχίσει τα δικά του δε θα επενδύσω σε έναν άνθρωπο που δε θέλει να βοηθήσει τον εαυτό του.Ειμαστε σε τέτοια φάση που πρέπει να είμαι αυστηρη.Υποστηριξη εχει,έχουμε πέσει όλοι πάνω του αλλά είναι και ξεροκέφαλος.Πηρε 1 μήνα να πειστεί να δει γιατρό κ άλλο ένα να πάρει αγωγή. Σκεφτείτε τι πέρασε ο εγκέφαλος όλο αυτό το διάστημα.Δεν χάνω τις ελπίδες μου γιατί πιστεύω σε αυτόν.Αλλα δεν είμαστε κ παιδιά να παίζουμε. Του έχω πει πως πάντα θα είμαι δίπλα του και ο,τι έκανε να μη το σκέφτεται,ότι ξέρω ότι δεν ήταν ο εαυτός του Προσπαθώ να τον ακούω,ακόμα έχει διαταραχές συναισθημάτων,αλλά είναι καλύτερα συνολικά. Αλλά βάζω τα όρια μου γιατί δε μπορώ να διαχειριστώ την κατάσταση αλλιώς.Ελπιζω για χάρη μου να το κάνει.
Αλλά δε θα τον αναγκάσω κιόλας.Απο ότι έχω καταλάβει το μεγαλύτερο κομμάτι της θεραπείας του επαφίεται στη δική του προσπάθεια.. Θέλω πολύ όλα να πάνε καλά.Θελω να νικήσει! Ψάχνω ιστορίες ανθρώπων που τα κατάφεραν.Υπαρχουν πολλοί, και δυστυχώς υπάρχει κ το στίγμα που λέτε σε πολλά ποστ εδώ μέσα. Εμένα δε με πειράζει ούτε το ψυχιατρείο ούτε τα φάρμακα ούτε η δια βιου παρακολούθηση αν χρειαστεί.Εννοω δεν κολλωνω εκεί Είναι καλής πάστας ανθρωπος. Αυτά που πέρασα όμως ,το σφίξιμο στο στομάχι,ο φόβος που με έπιανε από το φέρσιμο του, αυτά δε μπορώ να τα περάσω παλι.
Και σκέφτομαι ότι για αυτόν ήταν χειρότερα.Τι πέρασε η ψυχούλα του το ξέρει. Όταν κάποιος σε γνωρίζει το καταλαβαίνει πόσο ταλαιπωρεισαι.Το έβλεπα ότι πάλευε κ δεν ήξερα τι να κάνω.Τιποτα δε μπορούσα.Την ώρα που μιλούσαμε ηρεμούσε και μετά από λίγο τα ίδια.Τρομερα ψυχοφθόρο για όλους. Θεέ μου μακάρι να γινόταν κάτι να μη το ξαναπαθαινε ποτε.!
Ένα βήμα τη φορά θα το πάω.Αναλογα με τη συμπεριφορά του.(edit πω πω έβγαλα πολύ κακία..το συζητάω όλη μέρα ..πόνεσε το κεφάλι μου...δεν ξέρω αν όντως καταφέρω να είμαι τόσο αυστηρή...)
Σας ευχαριστώ όλους που ασχοληθηκατε και ο,τι μου πείτε ακόμα δε το παίρνω αψηφηστα. Θέλω να τον διευκολύνω θέλω να γίνει καλά.Τιποτα άλλο.
Ρε συ σορυ κιολας αλλα δεν ειναι ευκολο να δεχτεις οτι εχεις σχιζοφρενεια. Κατανοησε τον. Μπες στη θεση του με ολο το στιγμα πως θα του φερονται ολοι απο δω και περα και πως θα αισθανεται ο ιδιος, ειναι απο τα πιο δυσκολα πραγματα στον κοσμο, μαζι με την ασθενεια τα δυσκολοτερα.Quote:
Originally Posted by dazed
Ψυχολογική κούραση απογοητευμένη..θα μου περάσει :) ευχαριστώ ξανά Α! Αν μπορείς κ οπότε μπορείς να μου προτείνεις κάνα τίτλο βιβλίου ή κάποιο σάιτ έγκυρο