Συμφωνω με Ρεμεντυ. Δεν εχει να κανει με την ασθενεια.
Printable View
Συμφωνω με Ρεμεντυ. Δεν εχει να κανει με την ασθενεια.
Δηλαδή αν καταλαβα καλά lullaby , η αγχώδης διαταραχή (υπό μορφή υπερκινητικότητας αν το αντελήφθηκα σωστά), μετατράπηκε μετά και ως αποτέλεσμα της διάγνωσης ειδικών όταν προσφύγατε στους εν λόγω ειδικούς για τσεκ απ που λένε/ από περιέργεια να δείτε τι τρέχει, μετατράπηκε σε τάσεις απομονωτισμού, σε κατάθλιψη και σε μια κατάσταση ψυχικής παράλυσης υπό μορφή μείωσης της δραστηριότητας του και γενικά της ζωντάνια του στη ζωή?
Εύλογα αυτα που λες!
Με απλά λόγια το "παριστάνο τον τρελλό για να βγω σκάρτος για να γλυτώσω".
Δεν αποκλείω αυτό που λες για δυο λόγους: α) 5 χρόνια είχαν δεσμό χωρίς να παντρευτούν (υπερβολικό διάστημα δυο ανθρωποι να ναι μαζι και να μην παντρεύονται εκτός κι αν είναι ιδιαίτερα φτωχοί ή κατά του γάμου) και β) παράξενο η καταφυγή σε ειδικούς ψυχικής υγείας, όχι απλά να χειροτερέψει την κατάσταση αλλά απ ότι φαίνεται να μετατρέψει το Χ ψυχολογικό πρόβλημα σε Ψ , σχεδόν δυο άσχετα μεταξύ τους προβλήματα ψυχικης υγείας.
Η διαταραχή του ξεκίνησε ξαφνικά λόγω συσσωρευμένου άγχους εκείνης της περιόδου και μια μέρα στα ξαφνικά μου είπε ότι τις τελευταίες μέρες νιώθει περίεργα και ότι δεν είναι καλά, δεν ήξερε τι του συμβαίνει, δεν ήξερε πως να το περιγράψει! Απο την πρώτη μέρα που το ένιωσε αυτό άρχισε να απομακρύνεται και να απομονώνεται, βρισκόταν σε κατάσταση σύγχυσης, δεν ήταν ο εαυτός του! Μετά απο μήνες επισκέψεων σε ειδικούς και όταν τους περιέγραψε τα συμπτώματά του, του είπαν τη διάγνωση και όντως τα συμπτώματα της διαταραχής είναι αυτά που βιώνει κι αυτός και άλλοι τόσοι.
Βρισκόμαστε ακόμη αρκετά συχνά (όταν έχει διάθεση και νιώθει λίγο καλύτερα), ξέρω ότι με θέλει και ότι τον ελκύω ερωτικά, μου το λέει και μου λέει επίσης ότι με σκέφτεται συνέχεια (μερικές φορές με ζηλεύει) όμως δεν έχει διάθεση ούτε για να βγει με τους φίλους του. Έχει απομονωθεί απο όλους και απο όλα και μέσα σε αυτά είμαι κι εγώ. Δεν έχει όρεξη για τίποτα γιατί δεν νιώθει καλά και αυτό οφείλεται στη διαταραχή του. Δεν παριστάνει τον τρελό όπως είπες! Δεν προσποιείται, πάντα ήταν πολύ αληθινός στα συναισθήματά του. Το παιδί δεν είναι καλά και φαίνεται πολύ σε εμάς που τον ξέραμε πριν τη διαταραχή! Έχει αλλάξει όλο τον τρόπο ζωής του και μου λέει συνέχεια ότι υποφέρει και είναι εμφανές. Τα πράγματα είναι σοβαρά, όσο κι αν θέλετε να το διακωμωδήσετε μερικοί!
Το θέμα είναι ότι τον αγαπώ, είμαι ακόμη ερωτευμένη μαζί του και είμαι χάλια που είναι μακριά μου και είναι έτσι. Θέλαμε να κάνουμε οικογένεια μαζί μέχρι που ήρθε η διαταραχή και άλλαξαν όλα.... Άλλαξε αυτός τόσο πολύ που ακόμη δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω! Τόσο καιρό κάνω υπομονή αλλά ειλικρινά είναι πολύ δύσκολο όλο αυτό και για τους 2 μας. Στην ουσία θέλουμε να είμαστε μαζί αλλά δεν μπορούμε λόγω των συνθηκών αυτών. Βλέπω κάποιες πολύ μικρές βελτιώσεις, κάποια μικρά βηματάκια απο μέρους του, δεν είναι μεγάλα αλλά ίσως είναι κάτι απ'το τίποτα... Δεν ξέρω τι να σκεφτώ. Ελπίζω να το ξεπεράσει πολύ σύντομα για να μπορούμε να είμαστε ξανά μαζί
Η εσύ μας δουλευεισ η αυτοσ σε δουλεύει
Μηπως παιρνει φαρμακα; Εγω τωρα που παιρνω αντικαταθλιπτικα γραφουν μεσα στις παρενεργειες "αποξενωση του εαυτου" και περιεργες ιδεες. Δεν μπορει μια αγχωδης διαταραχη να προκαλει ολα αυτα! Μηπως λοιπον παιρνει αντικαταθλιπτικα;
μαλλον αυτος.
η λαλα, απλα δεν θελει να παραδεχτει οτι δεν τραβαει αλλο η ιστορια κι ακομα περιμενει να στρωσουν οι συνθηκες να τον παντρευτει.
πριν 2 χρονια της εδινε αοριστες υποσχεσεις για το μελλον, χωρις να κανει τπτ ομως, κι εκεινη αγωνιουσε.
τωρα επικαλειται ψυχολογικα και παλι δεν μπορει να προχωρησει.
δεν λεω οτι δεν εχει παει καν στο γιατρο και βγαζει ολα απ το κεφαλι του, λεω ομως οτι θελει να απεμπλακει απο αυτην την ιστορια ειτε με ψυχ ειτε χωρις ψυχ, εκτεθηκε, εδωσε υποσχεσεις, αυτη περιμενε και τωρα θελει να απεμπλακει.
δειτε κι αυτο το νημα πριν 2χρονια
https://www.e-psychology.gr/forum/th...B9%CE%BE%CE%B7
Παρατηρώ ότι ο περισσότερος κόσμος αντιμετωπίζει τα ψυχολογικά προβλήματα σαν αρρώστεια. Αυτοί που είναι έξω από κάποιο τέτοιο πρόβλημα, αντιμετωπίζοντάς το σαν αρρώστεια το φοβούνται, δεν ξέρουν τι να κάνουν, πώς να το χειριστούν. Και αυτοί που βρίσκονται μέσα σ' αυτό αντιμετωπίζοντάς το σαν αρρώστεια προσπαθούν να το ξεπεράσουν ή και να το μειώσουν με κάθε τρόπο που βρίσκουν μπροστά τους.
Για μένα τα ψυχολογικά προβλήματα δεν είναι αρρώστεια. Είναι απλά το καμπανάκι που μας ενημερώνει ότι κάτι δεν πάει καλά. Αν έχει κάποιος κατάθλιψη σωστό είναι να προσπαθήσει να βρει τις αιτίες που την προκαλούν. Αν έχει κάποιος αγοραφοβία σωστό είναι να προσπαθήσει να βρει τις αιτίες που την προκαλούν.
Τα ψυχολογικά προβλήματα είναι απλά τα αποτελέσματα του τρόπου που ζούμε και των συνθηκών. Είναι απλά ένα μπάχαλο που έχει δημιουργηθεί στη ζωή μας για κάποιους λόγους. Που απλά δεν βρίσκουμε τις αιτίες δημιουργίας του, ή δεν ξέρουμε πώς να λύσουμε τις αιτίες ή δεν μπορούμε να λύσουμε τις αιτίες.
Για παράδειγμα, ένα άτομο που έχει οικονομικά προβλήματα, είναι σίγουρο ότι θα αποκτήσει -σαν αποτέλεσμα- και ψυχολογικό πρόβλημα. Στους περισσότερους δεν είναι ορατή αυτή η σύνδεση, και έτσι βλέπουμε το ψυχολογικό πρόβλημα αυτόνομο, συνεπώς η εύκολη λύση είναι να το θεωρήσουμε αρρώστεια.
Σωστό.
οι μεν αντιμετωπιζουν τα ψυχολογικα προβληματα ως αρρωστεια αλλα οι δε δε κανουν κατι για να αποδειξουν οτι αξιζουν μια καλυτερη θεση απο αυτη δεν αντιδρουν γι αυτο αλλα κανουν πισω.
Το αν αποδείξουν οι άλλοι ή όχι κάτι, (που δεν ξέρω αν χρειάζεται κάποιος να αποδείξει κάτι) δεν αλλάζει μια αλήθεια, δηλαδή το άν τα ψυχολογικά προβλήματα είναι αρρώστεια ή όχι.
Μην τα μπερδεύεις. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι είμαι σε κατάθλιψη. Το πώς τη διαχειρίζομαι δεν έχει καμμιά σχέση με το πώς θα δούμε την κατάθλιψη γενικότερα.