Printable View
Βρε παιδια νομιζω η διπολικη ειναι αρκετα πιο σοβαρη κατασταση που χριζει φροντιδας. Πιο πολυ θεωρω οτι υπαρχει κινδυνος η ασταθεια που ειπε ο γιατρος να μην γυρισει σε διπολικη.
Ενας διπολικος μπορει για αρκετο διαστημα να ειναι φυσιολογικος σταθερος και ξαφνικα να μπει σε μανια η καταθλιψη παλι για αρκετο διαστημα και να ζησεις εναν αλλο ανθρωπο.
Και τοτε γιατι της εδωσε αντιψυχωτικο και της ειπε οτι ειναι ασταθης και η κοπελα ειπε οτι υπαρχουν φασεις που ειναι πολυ χαρουμενη;Quote:
Originally Posted by GeorgeGr1
Μωρε χαρουμενοι σε καποιες φασεις ειμαστε ολοι μας, αλλα να υπαρχει και καποιος λογος.Quote:
Originally Posted by λουλούδι
Εχεις ζησει διπολικο σε μανια? Μιλαμε για παραλληρημα λες και εχει παρει ναρκωτικα, δεν εχει αισθηση του τι λεφτα χαλαει, τι λεει, τι κανει. Δεν υπαρχει περιπτωση να το μπερδεψεις με μια νορμαλ χαρα.
Δεν μου είπε κάτι για διπολική διαταραχή αν και ξερω ότι υπάρχουν πολλά είδη από έντονη μανιοκατάθλιψη μέχρι ήπια κυκλοθυμία.Πάντως ότι και να είναι με στεναχωρεί που μου δημιουργεί προβλήματα.Έχω περάσει αρκετά από ψυχολογικής άποψης και από πολύ μικρή ηλικία.
Πιθανόν να εννοεί κάποια διαταραχή προσωπικότητας. Υπάρχουν διάφορες. (Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατι τις διαχωριζουν από τις συναισθηματικες διαταραχές...)
Από τη στιγμή ομως που σου διεγνωσε κατι τετοιο οφείλει να σου εξηγήσει τι εννοεί και να αιτιολογήσει γιατί σου δίνει αυτά τα φάρμακα. Δεν ειναι δυνατόν καποιος πχ που εχει πνευμονία και δεν ξερει τι είναι να παει σε γιατρο και ο γιατρος να μην του εξηγει τι ακριβως σημαινει αυτό...Πάντως μην μένεις στις διαγνωσεις. Δεν εχει νόημα. Ειδικά στην ψυχιατρική άλλο θα σου πει ο ενας γιατρος και αλλο ο αλλος.
Για μενα και μιλώντας καθαρα προσωπικά, ασταθης προσωπικοτητα σημαινει αδυναμία να διαχειριστώ τα συναισθήματα μου με ότι αυτό συνεπάγεται στην συμπεριφορά μου. Πχ εκρηξεις οργής, θυμός, ψυχαναγκασμοί και άλλα. Ή ακόμα και αδυναμία να αναγνωρισω κάποιο συναισθημα. Αλλά αυτό είναι για μένα. Ρωτησε το γιατρό να σου εξηγήσει τι εννοεί. Είναι υποχρεωμένος αφου κανει διαγνωση να σου εξηγησει.
Αυτό μου συμβαίνει δυστυχώς.Quote:
Originally Posted by black_adder
ομοιοπαθης δηλαδή... Μην ασχολείσαι πάντως με τις διαγνώσεις θα σε αγχωσουν περισσότερο.Quote:
Originally Posted by Mary93
black_adder εσύ τι διάγνωση έχεις?Εμένα μου δημιουργεί πρόβλημα όλο αυτό με έχει απομονώσει πολύ και έχω περάσει πολλά επεισόδια κατάθλιψης με ξεσπάσματα και κρίσεις πανικού.
δεν έχω :) ...Quote:
Originally Posted by Mary93
έχω πάει σε αρκετούς ειδικούς ψυχικής υγείας και καθένας έβγαζε δικιά του διάγνωση από αγχώδη διαταραχή, μέχρι υποτροπιάζουσα καταθλιπτική διαταραχή, νευρωσική κατάθλιψη κ.α. Άντε βγάλε άκρη... Γι αυτό σου λέω μην τις ψάχνεις πολύ τις διαγνώσεις δεν θα βγάλεις άκρη. Προσωπικά χωράω τουλάχιστον σε 4 διαταραχές προσωπικότητας. Τα διαγνωστικά εγχειρίδια ανανεώνονται κάθε τοσο βγάζοντας συνεχώς διαγνωστικες κατηγοριες που να ανταποκρίνονται σε κάποιο φάρμακο που θέλουν να πουλήσουν οι φαρμακοβιομηχανίες.
Καταλαβαίνω το άγχος σου να ξέρεις ακριβώς τι σου συμβαίνει και εγώ το είχα στην αρχή και μπορώ να πω οτι οταν είμαι χάλια ψυχολογικά μου δημιουργείται ξανά πάλι αυτό το άγχος. Είναι φαύλος κύκλος...
Το αντιμετωπίζω με ψυχοθεραπεία (μεχρι προσφατα σε ιδιώτη) και πλέον σε λίγο καιρό στο δημόσιο (ελπίζω δηλαδή) και φαρμακοθεραπεια με αντικαταθλιπτικο και σταθεροποιητη διαθεσης.
Και εσύ τα ίδια δηλαδή, τουλάχιστον το ότι το συνειδητοποιείς είναι καλό.
Εγώ δεν το συνειδητοποιούσα για χρόνια.Από νωρίς στην εφηβεία μου ξεκίνησε.Δεν είχα τα συνηθισμένα ξεσπάσματα των εφήβων είχα πολύ πιο έντονα. Είχα κρίσεις πανικού αυτοτραυματισμούς και αυτοκτονικές σκέψεις.Δεν είχα πολλές παρέες.Πέρασα και μεγάλο χρονικό διάστημα με πολύ άσχημες φοβίες.Φοβόμουν τους ανθρώπους και γινόμουν απόμακρη και καχύποπτη.Είχα και άλλες παράλογες φοβίες και για χρόνια ήμουν κλειδωμένη μέσα και απέφευγα τις κοινωνικές συναναστροφές.Για χρόνια ζούσα μέσα στον φόβο και την παράνοια.Κάποια στιγμή υποχώρησαν ως ένα βαθμό αυτά αλλά η επαφή μου με τους ανθρώπους δεν αποκαταστάθηκε πλήρως.Και όμως δεν καταλάβαινα τίποτα. Πρόσφατα συνειδητοποίησα ξαφνικά ότι κάτι δεν πάει καλά και ήταν μία ψυχρολουσία για εμένα και τώρα που τα σκέφτομαι νιώθω πολύ άσχημα.Πως ζούσα και πως αντιδρούσα τόσα χρόνια.Ντρέπομαι πολύ για πολλά πράγματα και για όλα αυτά που συνέβαιναν στο κεφάλι μου,δεν ήθελα καθόλου να είμαι έτσι.Πολλοί άνθρωποι απομακρύνθηκαν και με το δίκιο τους.Όταν είμαι καλά είμαι πολύ ήσυχη και ευγενική αλλά ξέρω ότι οι άνθρωποι που είναι πολύ κοντά μου θα πρέπει να είναι υπομονετικοί.