Πάντα τα βράδια είναι πιο δύσκολα.Τότε έρχονται όλες οι σκέψεις.Τι σκέψεις κάνεις συνήθως που σε κάνουν τόσο χάλια?Αν θέλεις να πεις κάποιες που σε βασανίζουν πιο πολύ.
Printable View
Πάντα τα βράδια είναι πιο δύσκολα.Τότε έρχονται όλες οι σκέψεις.Τι σκέψεις κάνεις συνήθως που σε κάνουν τόσο χάλια?Αν θέλεις να πεις κάποιες που σε βασανίζουν πιο πολύ.
οι σκεψεις που κανω ειναι το οτι κανεις δεν με καταλαβαινει... νιωθω πολυ μονη... φοβαμαι να συνεχισω....φοβαμαι το αυριο...φοβαμαι μν χασω ανθρωπους που αγαπω..... φυσικα η σκεψη του θανατου ειναι πολυ εντονη.....:(
julie σκέφτεσαι ότι είσαι μόνη και ύστερα φοβάσαι μην χάσεις άνθρωπους που αγαπάς; πως γίνεται να είσαι μόνη όταν έχεις άνθρωπους που αγαπάς; μόνο είναι ένα ορφανό παιδί στην αφρική που πεθαίνει η μάνα του από aids. που δεν έχει κάτι να αγαπάει παρά τον εαυτό του... σκέψου πόσο πιο θλιβερό είναι να σκέφτεσαι ΜΟΝΟ τον εαυτό σου.
koitapros 8eouktlavainw ti les k exeis dikioo...
alla skepsou oti enas an8rwpos ekeinh thn wra dn skeftete kati etoio k tou dhiourgode diafora psyxolgika..... se allou soara se allous oxi...
k ton an skeftomai mono toneafto mden to kserei k me afto poules adkeisenan anrwo tnopoio dn gnwrizeis.
epeita eimai se mia asxhmh fash g emena allos mporei na to adimetwpize diaforetika egw den to exw pArei kala... niww asxhma k 8elw na to ekfrasw afto edw....
otan omws vgw h otan dnime telospdwn se mia asxhmh fashden gnwrizeis tis apopseis m ta pistevw m to pws aimetwpizw tous gyrw m k an skeftomai genikotera ti ginete ston ksmo.... epomenwsmn me katakrineis..... vevea dikaiwma s... apla eksefras thn gnwmh m panw se afta p ipes....
Tζούλι....εγώ πραγματικά δεν βγάζω τίποτα από αυτά που γράφεις....
Δεν δοκιμάζεις στα ελληνικά?
δυστηχως νιωθω πολυ ασχημα δεν την μπορω αλλο αυτη την κατασταση... το στομαχι μ με πεθανει.... εχω αναγουλες κ το μου ερΧΕΤΑΙ να καλψω... πολλες φορες τυχαινει βγαινω με την παρεα μου κ να νιωθω ξενη κ αβολα μαζι τους.. γιατι γιατι γιατι???
με την κολητη μου δεν ειμαστε καλα κ αποφασισαμε να μου δωσει χρονο να σκεφτω καλα τι θα κανω ενα συνεχισουμε να ειμαστε φιλες η οχι.... την λατρευω αλλα δεν νιωθω καλα οπως πριν...με επερνε τηλ κ δεν της μιλουσα ομορφα...την πληγωνω αλλα αυτο νιωθω.....τι εγινε ρε γαμωτο μεταξυ μας.. εχουμε τσακωθει πολλες φορεσ κ τα βρισκαμε αλλα αυτη τη φορα το εχω παρει ασχημα.... ειναι αρρωστη η γιαγια μ με καρκινο κ τωρα μαθαμε πως εχει κ ο παππουσ μου δνε θελω να παθουν τπτ κακο... με ριχνει πολυ αυτο.. επειτα βλεπω κ την μητερα μου να μν ειναι καλα να κλαει.... απο την αλλη απο ολα οσα νιωθει ξεσπαει μου φωναζει κ μου λεει διαφορα τα οποια με πονανε...πιστευω πωσ κανω υπομονη κ καταλαβαινω γιατι ξεσπαει αλα κ εγω δεν ειμαι στα καλυτερα μ κ δεν το αντιμετωπιζω καλα.....
μια αλλη απορια που εχω τωρα που τσακωθηκα με την κολλητη μου πανω στον τσακωμο μου ειπε κατι οτι γιατι δεν παω σε ιδρυμα σε ψυχιατρειο τελοσπαντων μετα απο κατι που ειπα εγω... εχουν περασει πολλες μερεσ αλλα εχω κολλησει σε αυτο κ δεν ξερω γιατι αλλα με πονεσε.. κ αρχισα να σκεφτομαι λες οποιος εχει την μυγα μυγιαζετε????
Kαταρχήν, να σου πω πως είναι απόλυτα φυσιολογικό, ακόμη και αν δεν έχει κάποιος πρόβλημα να νιώθει όπως νιώθεις εσύ. Σίγουρα δεν είναι ότι καλύτερο να είναι οι αγαπημένοι σου παππούδες άρρωστοι, η μαμά σου να μη το αντιμετωπίζει ψύχραιμα και κει πάνω να τσακώνεσαι με την κολλητή σου.
Tο ότι σου είπε αυτή την κουβέντα και σε πείραξε, επίσης είναι φυσιολογικό, αλλά σκέψου που την έφτασες για να σου πει κάτι τέτοιο.
Tζούλι μου, είναι εύκολο να ρίχνουμε πάνω στους άλλους τα πάντα, (χωρίς να υποννοώ κάτι τέτοιο), αλλά μήπως να έβλεπες λίγο και τους άλλους εκτός από σένα?
Πχ, μήπως τη φίλη σου την χρησιμοποιούσες σαν πατερίτσα περιμένοντας να σου λύσει όλα τα προβλήματα και να ανέχεται και τα ξεσπάσματα σου?
οχι σε καμια περιπτωση δε χρησιμοποιησα τη φιλη μυ σν πατεριτσα... οσο για τον αν κοια κ τους αλλουαυτο εχωμαθει να κανω απο μικρ κ για αυτο την πατησα πολες φορες κ πολλοι εκμεταλευτηκαν την ταση που ειχα να βοηθαω τους αλλους.. και δεν την εφτασα σε σημειο ωστε α μου πει κατι τειοιο.... το καθε ατομο αναλογως τα βιωματα του το πως ειναι σαν χαρακτηρας κ με το τιο αποψεις εχει τυχαινει μερικες φορεσ να τλεσ κατι το οποιο θα το ελεγες στον καθενα κ δν θα ενιωθε καποια ενοχληση αλλα τυχαινει παλι να το πεισ σε εναν αλλο το ιδιο πραγμα κ να νιωσει αθλια να τοπαρει σοβαραη να ερχεται συνεχεια στον μυαλο τυ κ να ανρωτιεται αν ειναι αλθεια... δεν ξερω αν κανω καλα που μιλαω εδω.. ωρεσ ωρεσ νιωθω μια ειθεη που με κανει να νιωθ χειροτερα κ να λεω πωσκαλυτερα να μν μιλαω που8ενα αλλα αλλες παλι φορες εχω τν αναγκη να τα πω... να μου φυγει ενα βαρος