μη στηριζεις την ευτυχια σου σε ατομα ...εχεις δικιο αυτο προσπαθω να μαθω αλλα μου ειναι τοσο δυσκολο ...βλεπεις ποτε δεν τα πγαινα καλα με τη μοναξια,,,οσο απο φιλους????τι να σου πω????ζητημα να κτυπησει το τηλ 1 φοτα την ημερα
Printable View
μη στηριζεις την ευτυχια σου σε ατομα ...εχεις δικιο αυτο προσπαθω να μαθω αλλα μου ειναι τοσο δυσκολο ...βλεπεις ποτε δεν τα πγαινα καλα με τη μοναξια,,,οσο απο φιλους????τι να σου πω????ζητημα να κτυπησει το τηλ 1 φοτα την ημερα
οι φιλοι ηταν κοινοι...βλεπω στα ματια τους τη λυπηση και αυτ με σκοτωνει....
Επαναλαμβάνω. Το θέμα δεν είναι οι φίλοι το θέμα είναι να νιώθεις εσύ καλά με αυτά που έχεις με αυτά που έχεις καταφέρει να αισθάνεσαι αυτόφοτη. Μην περιμένεις ούτε το μάγκα που έρχεται για ξεπετα πλέον ούτε από τους κοινούς φίλους να ξεπεράσεις το χωρισμό. Μπορείς να πας σε ομαδικές εκδηλώσεις όπως γυμναστήρια θέατρα σχολές χορού και πολλά άλλα και να φτιάξεις καινούργιους φίλους. Το θέμα είναι να νιώσεις Εσύ καλά με τον εαυτό σου . Να πιστέψεις στην αξία σου σαν μονάδα. Μην περιμένεις επιβεβαίωση μέσα από σχέσεις και φίλους.
Γεια σου Μαρια, ηταν παρα πολυ μεγαλη σχεση, τα δυο τριτα της ζωης μου ολοκληρης περιπου, οποτε δεν θελω να σου πω καμια μαλακια απο απειρια...ωστοσο εχω ζησει παρομοια ασχημη εμπειρια μετα απο σχεση εξι χρονων, η οποια διαλυθηκε μεταξυ παραγγελιων προσκλητηριων/τουρτας/νυφικου. Δεν εχει σημασια να περιγραψω λεπτομερως για τι χοντραδες μιλαμε. Δεν ξερω ποσο εφαρμοζει στη περιπτωση σου αυτο που θα σου πω, αλλα μαλλον θα αρχισεις να ερχεσαι σιγα σιγα στα συγκαλα σου οταν αρχισεις να θυμωνεις. Αργησα πααααρα πολυ να θυμωσω. Για την ακριβεια δεν με ειδε ποτε θυμωμενη/οργισμενη. Ετρωγα κι εγω στην αρχη του τελους κουτοχορτο.
Το να του τελειωσει ειναι λογικο ισως, οκ, συμβαινει. Το να κανει τις χοντραδες που μας λες ομως οχι. Συμφωνω με τα μελη που βρισκουν την κατασταση ψιλοαστεια. Εισαι μεσα στη θολουρα ακομα, δεν βλεπεις ποσο τραγικος ειναι ο τυπας.
Βλεπω δεν εχεις θυμωσει ακομα...το παρατηρησε και αλλο μελος και απορησε. Ισως ειναι επειδη δεν θελεις να αποδεχτεις ακομα μεσα σου οτι τελειωσε. Και το να κρατας επαφη ειναι το μονο πραγμα που ειμαι σιγουρη πως δεν βοηθαει. Συμφωνω πως πρεπει να ξεκοψεις.
Επισης το να αναλογιζεσαι που εκανες εσυ λαθη που συνεβαλαν στο να φθαρει η σχεση σας δεν ειναι κακο, θα σε οφελησει προσωπικα. Αλλα σε αυτη τη φαση ειναι δυσκολο να διαχωρισεις το "φταιω κι εγω που ρουτινιασαμε" απο το "φταιω που φερθηκε και φερεται ατιμα και αυτο μου αξιζει, καλα να παθω". Μπορει οντως να συνεβαλες στο να μην ειναι οσο υγιης θα μπορουσε να ειναι η σχεση, μπορει να μην εκανες οσο ενεργα θα επρεπε το κομματι σου στο να διατηρηθει, μπορει να εκανες λαθη. Αλλα αυτο δεν δικαιολογει την επιλογη του να σε απατησει, να μην σε αφηνει να προχωρησεις και να απαταει και την νυν μαζι σου ενω παραλληλα ειναι χειριστικος μαζι σου. Μπορουσε απλα ξερω γω να χωρισετε οταν καταλαβε οτι του τελειωσε...θα ελεγα την συμπεριφορα του κακοποιητικη και εγωιστικη και ναι ειναι μαλακας.
Ειναι σημαντικο να μπορεις να πεις οτι"αναλαμβανω την ευθυνη που μου αναλογει στη φθορα της σχεσης αλλα μηδεν ευθυνη στην προδοσια στην οποια εκεινος επελεξε να προβει και στην λαθος συμπεριφορα του απεναντι μου τωρα".
Το ενα σε βοηθαει να βελτιωθεις εσυ σαν ατομο, το αλλο απλα θα σε γεμιζει ενοχες και σε χαντακωνει.
Σκεψου το λιγο αυτο...
Επισης τι θα πει το δεν μετραει, αμα εσυ γνωρισεις εναν αλλον ανθρωπο και ριχνει εναν που και που στην πρωην του για εσενα δεν θα μετραει ως απιστια; Ο ανθρωπος ειναι γλιτσας ρε...ισως ερθει η μερα που θα το δεις και θα το πιστεψεις και η ιδια και τοτε θα νιωσεις καλυτερα να το αφησεις ολο αυτο πισω σου.
Και βασικα, στα χερια σου ειναι η ζωη σου...ειτε τον θεωρεις μαλακα ειτε οχι, οτι και να κανει αυτος για οποιον λογο και να το κανει δεν χρειαζεται να μας αφορα...το γεγονος ειναι πως δεν εισαι ευτυχισμενη σε αυτη τη κατασταση, ουτε καν ικανοποιημενη, ειναι ψυχοφθορο ολο αυτο σωστα;
Οποτε γιατι δεν του δινεις μια να παει στα κομματια;
Ειναι δικη σου επιλογη, εσυ εχεις την δυναμη.
Το οτι θυμωνει οταν τον αγνοεις τα λεει ολα...θελει απλα να σε βλεπει χαλι στο πατωμα για να νιωθει καλα με τον εαυτο του, να αντλει ικανοποιηση ο εγωισμος του, ειναι φοβερη επιβεβαιωση για εκεινον το οτι υποφερεις και τα ανεχεσαι ολα αυτα. Νιωθει οτι χαρη σου κανει που σε βλεπει την καημενουλα.
Οταν ομως τον αγνοεις ειναι σαν να υπερασπιζεσαι και οριζεις μονη σου την αξια σου, θετοντας την πιο ψηλα απο οτι υπολογιζε εκεινος για σενα οταν σε χωρισε. Μια στυμενη λεμονοκουπα την πετας με ευκολια, ενα ωραιο ζουμερο λεμονι ομως λυπασαι να το πεταξεις...και τοτε αρχιζει και το σκεφτεται, "ρε μπας και παω να πεταξω ενα μια χαρα ωραιοτατο ζαρζαβατικο; Και τι, δεν μπορω ΕΓΩ να εχω οτι θελω;"
Ειναι ενα αρρωστο παιχνιδι δυναμης αυτο...
Παρε τη δυναμη σου και την αξιοπρεπεια σου πισω.
H κατάσταση είναι για γέλια και για κλάματα μαζί. Πραγματικά πάντως όταν διαβάζω εδώ μέσα τέτοια θέματα και από την άλλη να έρχονται άντρες που είναι μια ζωή μόνοι,να τους δίνετε συμβουλές να φτιάξουν ένα σωρό πράγματα για να μπορέσουν να βρουν γυναίκα και στο τέλος απογοητεύονται ενώ η μόνη συμβουλή που στέκει στη τελική είναι "Μάθε να κοροϊδεύεις τις γυναίκες και δε θα είσαι ποτέ μόνος" και κατ επέκταση στη ζωή "μάθε να πουλάς τρέλα και να δουλεύεις τον κόσμο γύρω σου και θα περνάς ζάχαρη"
Και ας με πείτε μισογύνη που το λέω έτσι
Ενώ δεν υπάρχουν γυναίκες που είναι μόνες και άντρες που είναι κορόιδα ε; Κι επειδή υπάρχουν κορόιδα πρέπει να γίνουμε όλοι κωλόπαιδα και να δουλεύουμε τους πάντες!Quote:
Originally Posted by kozchr
Λυπάμαι που θα το πω αλλά ναι στην ζωή δεν χωράνε πλέον συναισθηματισμοί.Η ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας που κερδισμένος βγαίνει αυτός που μπορεί να λειτουργεί ανταγωνιστικά και χωρίς συναισθήματα πολλές φορές. Δε λέω να πας να σκοτώσεις άνθρωπο ή να βιάσεις κτλ εκεί πάμε σε μη αποδεκτά επίπεδα.
Αλλά δεν μπορείς να πας με ειλικρίνεια,καλοσύνη και ευαισθησίες και να περιμένεις να κάνεις προκοπή
Αυτο που λες δουλευει...επιφανειακα ομως. Νομιζω πρεπει να ειναι πολυ μοναχικος ενας τετοιος τροπος ζωης. Γιατι ετσι εχεις μεν εχεις γυναικες/κοσμο/καποια απο τα πραγματα που θες στη ζωη σου αλλα κανεις δεν σε γνωριζει πραγματικα, ουτε εσυ γνωριζεις κανεναν πραγματικα.Quote:
Originally Posted by kozchr
Υποθετω μπορεις να περνας καλα ετσι...απλα δεν ξερω αν το να κοπιασεις για ολα τα υπολοιπα εχει οντως περισσοτερη γλυκα συγκριτικα η αν αξιζει γιατι σε αποζημιωνει για τις δυσκολιες αφηνωντας και εξτρα ρεστα γλυκας απο το να "περνας καλα" σκετο. Δεν το γνωριζω εμπειρικα γιατι δεν εχω μπει στη διαδικασια να πουλησω τρελα ποτε και δεν εχω μετρο συγκρισης.
Αλλα νομιζω πως στεκει αυτο, στη θεωρια τουλαχιστον...ειμαι ανοιχτη σε ενδεχομενα...εχω περιεργεια τι θα μας πουν τα μελη με περισσοτερες βιωματικες εμπειριες. Εχει τελικα διαφορα;
[QUOTE=kozchr;703789]Λυπάμαι που θα το πω αλλά ναι στην ζωή δεν χωράνε πλέον συναισθηματισμοί.Η ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας που κερδισμένος βγαίνει αυτός που μπορεί να λειτουργεί ανταγωνιστικά και χωρίς συναισθήματα πολλές φορές. Δε λέω να πας να σκοτώσεις άνθρωπο ή να βιάσεις κτλ εκεί πάμε σε μη αποδεκτά επίπεδα.
Αλλά δεν μπορείς να πας με ειλικρίνεια,καλοσύνη και ευαισθησίες και να περιμένεις να κάνεις προκοπή[/QUOTE]
Μονο με αυτα συμφωνω πως δεν πας μπροστα με τιποτα.
Το να τα διατηρεις ομως αυτα οσο αναπτυσσεις και αλλες πτυχες του χαρακτηρα σου και προσωπικες αλλα και διαπροσωπικες δεξιοτητες που σε ωφελουν στη ζωη σου θεωρω πως ειναι η μεγαλυτερη μαγκια, και μπορεις να πας και ετσι μπροστα
Ναταλία θα σου πω ένα περιστατικό που μου συνέβη πριν λίγους μήνες.Είμαι 39 χρονών και αν με δεις με κάνεις άνετα για 29.Πάω λοιπόν σε ένα πελάτη απο την δουλειά να πληρωθώ και αυτός με βλέπει και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
Εγω-Γεια σας.Είμαι ο kozchr απο ..
Πελάτης-Γεια σου. Εσύ δουλεύεις εκεί?
Ε-Ναι.
Π-Πόσα χρόνια είσαι εκεί? Μικρός φαίνεσαι.
Ε-Ειμαι εκει 17 χρόνια
Π-Ορίστε? Πόσο χρονών είσαι?
Ε-39
Π- Ελα ρε συ. Και εγώ είμαι 37 και έχω ήδη ασπρισμένα μαλλιά.Πως το καταφέρνεις?
Ε- Λέω δε ξέρω.. (και όντως δε ξέρω)
Π-Είσαι παντρεμένος? Δεσμευμένος?
Ε- Οχι ελεύθερος
Π- Ε γιαυτό
Ε- Δηλαδή?
Π- Δεν βρέθηκε ακόμη καμμιά κ....α να σου φάει την ζωή!!!
Ας πούμε λοιπόν ότι το 2017 βρέθηκε η κ...α που με έκανε να καταλάβω ότι με ευαισθησίες και καλοσύνη και ειλικρίνεια,δεν πρόκειται να πάω μπροστά στο κομμάτι των σχέσεων τουλάχιστον
Με αυτο το σκεπτικο σιγουρα δεν θα πας μπροστα.
Με λιγο διαφορετικο ισως και να εχεις πιθανοτητες ομως. Τι προτιμας λιγες η καθολου;
Συγγνώμη που θα το πω αλλά αυτα μου ακούγονται μακακίες. Και δεν ξέρω καν αν τα εννοείς, περισσότερο μου φαίνεται οτι μιλάς με μια δόση πικρίας ή παράπονου ή θυμού ή κάτι τέτοιο. Αν είναι έτσι πάω πάσο. Διαφορετικά θέλει πολύ κουβέντα το πράγμα. Τι σημαίνει με καλοσύνη, ειλικρίνεια κτλ δεν πας μπροστά; Γιατι συχνά εδώ μέσα βλέπω να μπλέκουμε την καλοσύνη με την ηλιθιότητα ή με το κάθομαι να με πατάνε. Μια χαρά και ειλικρινής και σωστός μπορείς να είσαι - στο μέτρο του δυνατού και του ανθρώπινου γιατί κανείς δεν κατέχει το αλάθητο- και να είσαι οκ. Εκτός κι αν με το να πας μπροστά εννοείς να έχεις 10 γκόμενες την εβδομάδα. Όχι αυτό δεν μπορείς να το έχεις αν δεν πουλήσεις και παραμύθι. Οπότε σηκώνει πολύ κουβέντα το πράγμα όπως καταλαβαίνεις γιατί είναι όλα πολύ σχετικά. Τι εννοεί ο καθένας μας ειλικρίνεια (έχω ακούσει να βαφτίζουν και ειλικρίνεια την αγένεια ή την αδιακρισία) ή τι προσδοκίες έχει ο καθένας μας από την ζωή του διαφέρουν πολύ από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Koίτα στην πλειοψηφία της ζωής μου πορεύτηκα με αυτό που θα λέγαμε "με τον σταυρό στο χέρι" και δεν είδα προκοπή.Οταν με χτυπούσαν απο το ένα μάγουλο,εγώ τους έδινα και το άλλο. Ποτέ μου δεν προσπάθησα να βλάψω ή να κοροϊδέψω κάποιον εσκεμμένα.Και αυτό συμβαίνει σε όλα τα επίπεδα.
Ναι ξέρω τι εννοείς για το λίγο διαφορετικό σκεπτικό και εγώ εκεί στοχεύω.Απλά τα όρια πολλές φορές είναι δυσδιάκριτα θεωρώ.