Τα ειπες ολα! Οταν σε κανει να γινεσαι παιδι δεν χρειαζεσαι τιποτα αλλο.αυτο λειπει σε ολους τους ανθρωπους: αυθορμητισμος γελιο και χαρα χωρις αιτια ..ολα τα καλα που εχουν τα παιδακια
Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App
Printable View
Τα ειπες ολα! Οταν σε κανει να γινεσαι παιδι δεν χρειαζεσαι τιποτα αλλο.αυτο λειπει σε ολους τους ανθρωπους: αυθορμητισμος γελιο και χαρα χωρις αιτια ..ολα τα καλα που εχουν τα παιδακια
Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App
Δυστυχώς όμως αυτή η εκδήλωση της χαράς μου, είχε μόνο αρνητική ανταπόκριση σε εκείνη! Μου έλεγε:μα πως κάνεις έτσι ολόκληρος άντρας! Δεν ήμουν απλώς ένας άντρας εκείνη τη στιγμή, αλλά ένας ερωτευμένος άνθρωπος που θέλει να χαίρεται τη ζωή!
Τι να πω .Ασυμφωνια χαρακτηρων
Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App
Η ασυμφωνία χαρακτήρων είναι μια συχνή αιτία για να αποτύχει μια σχέση. Αυτό που δεν αντέχω όμως, είναι ο άλλος να δείχνει από την αρχή το πόσο ίδιος είναι με εσένα για να σε προσελκύσει, και ύστερα να του ξινίζεις έτσι ξαφνικά!΄Αν δεν είναι αυτό υποκρισία τότε τι είναι; Και μην μου απαντήσει κανείς πως αυτό το κάνουν όλοι στην αρχή μιας γνωριμίας, επειδή εγώ πάντα από την αρχή ξεκαθαρίζω τι άνθρωπος είμαι, ώστε να ξέρω αν αυτός ο άνθρωπος θα με θέλει πραγματικά!
Τέλος πάντων! Να μην χαλάσω και το θέμα! Το ερώτημα παραμένει: Πως μπορώ να αποβάλλω τις αρνητικές σκέψεις;
Δεν μπορώ να βοηθήσω πια τον εαυτο μου! Ξανά είμαι χάλια! Οι αρνητικές σκέψεις με έχουν καταβάλλει!
Η κύρια αιτία των αρνητικών σκέψεων μου, ήτα πάντα η μοναξιά μου! Αν και βρήκα τρόπους για να αγαπήσω τον εαυτό μου, πάντα κάτι μου έλειπε! Στην τελευταία μου σχέση έζησα κάτι τόσο υπέροχο, που ειμαι πλεον πεπεισμένος πως μάλλον ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που ένιωσα τόση χαρά! Ήμουν ένα χαρούμενο πλάσμα! Έλεγα καλημέρα και γέμιζα απο ζωή! Τώρα νιώθω πως όλη μου η ύπαρξη ειναι βυθισμένη στη δυστυχία και στον πόνο! Δεν ξέρω το αν και το ποτε θα υπάρξει κάποια στη ζωή μου, που θα μοιραστούμε τις πιο βαθιές μας σκέψεις! Το μόνο που ξέρω ειναι η αίσθηση της θλίψης, και του σωματικού πόνου! Θέλω να τελειώσει αυτό το καθημερινό μαρτύριο!
Εγω παντως αποβαλλω τις αρνητικες σκεψεις βγαινοντας εξω με φιλους.Ξεχνιεμαι για λιγο και μπορει να επανερχονται οι αρνητικες σκεψεις αλλα οχι στον ιδιο βαθμο.Εσυ βεβαια εχεις αναγκη απο μια ερωτικη σχεση και η μοναξια σε εχει καταβαλει. Μην λες ομως οτι δεν θα βρεις αλλη κοπελα,εχε θετικη σκεψη,οσο μπορεις...Γυμναστηριο,χοροι , συμμετοχη σε εθελοντικες οργανωσεις, ειναι τροποι για να γνωρισεις καποια. Στην τελικη ,υπαρχουν γραφεια γνωριμιων. Εγω δεν θα ντρεπομουν να παω
Για να γνωρίσεις κόσμο και να ταιριάξεις μαζί του, πρέπει πρώτα από όλα να έχεις ένα στοιχειώδες επίπεδο κοινωνικών δεξιοτήτων το οποίο κρίνοντας από εμένα και όχι μόνο,δεν αποκτάται ξαφνικά στα 30τοσα. Και εγώ πχ πηγαίνω σε κάποιες ομάδες ψυχολογίας και έχω γνωρίσει και από εκεί κόσμο και μέσω της δουλειάς μου έχω γνωρίσει και παλιότερα από διάφορες δραστηριότητες. Αλλά έχω μείνει στο "απλώς γνώρισα" όταν άλλοι μέσα από όλες αυτές τις δραστηριότητες πχ έχουν ταιριάξει και ως ζευγάρια. Ολα αυτά τα χρόνια υπήρξαν αρκετοί άνθρωποι που μου έδωσαν τα κινητά τους, τα fb τους, γενικά "πόρτα" επικοινωνίας ώστε να κρατήσουμε μια επαφή και εγώ προσωπικά στο 98% των περιπτώσεων, δε τόλμησα ποτέ μου να επικοινωνήσω μαζί τους. Πιθανότατα θα νομίζουν ότι τους σνόμπαρα αλλά προσωπικά δεν επικοινώνησα όχι επειδή με θεωρώ υπεράνω ή ανώτερο τους αλλά επειδή με θεωρώ κατώτερο τους και δε φοβήθηκα να "ενοχλήσω" με την παρουσία μου, "φυσιολογικούς ανθρώπους" εγώ που νιώθω μη φυσιολογικός και από άλλον πλανήτη.
Αν εσύ από μόνος σου, δεν αναπτύξεις κάποιες στοιχειώδεις κοινωνικές δεξιότητες όπου και να πας, δεν πρόκειται να γνωρίσεις κόσμο με τον οποίο θα ταιριάξεις.
Για το γραφείο γνωριμιών δε θα έλεγα ότι είναι κακή ιδέα και το έχω σκεφτεί και εγώ, ανεξάρτητα που δεν τόλμησα να το υλοποιήσω στη πράξη.
Έχω μάθει να περιορίζω τις αρνητικές μου σκέψεις, με πολλές και διάφορες δραστηριότητες που με ξεκουράζουν, μαθαίνουν, διασκεδάζουν κλπ Αλλά οι αρνητικές σκέψεις έρχονται ξανά, επειδή οι δραστηριότητες αυτές με κάνουν να ξεχνάω για λιγο την μαυρίλα γύρω μου! Ούτε ξεπερνάω αυτές τις σκέψεις, ούτε τις αποβάλλω! Πολλές φορές οι αρνητικές σκέψεις είναι τόσο έντονες, που μου είναι αδύνατο να ασχοληθώ με μια αγαπημένη δραστηριότητα! Με πιάνει έντονη μελαγχολία, η οποία με κάνει να παραιτούμαι ακομη και απο την ιδια τη ζωή!
Αρνητικές σκέψεις ξανά! Δεν νομίζω πως θα περάσει εύκολα αυτό! Ξανά είμαι ξύπνιος από τις 6!
Ξύπνησα ξανά νωρίτερα απο την ώρα που έπρεπε, για να σηκωθώ και να πάω στη δουλεια! Την είδα στο όνειρο μου πάλι! Νιώθω πλέον πως ειμαι τελειωμένος! Ευχόμουν να ζήσω έναν έρωτα! Τώρα μαζεύω τα κομμάτια μου! Δεν ξέρω αν αυτή η μεγάλη επιθυμία μου ήταν τελικά ευχή η κατάρα! Αρνητικές σκέψεις ξανά! Η ζωή για εμένα δεν έχει κανένα νόημα αν δεν έχεις έναν άνθρωπο που να αγαπάς και να φροντίζεις, και εκείνος να ανταποκρίνεται το ίδιο! Θέλω να ξυπνάω τα πρωινά και να λέω ξανά Καλημέρα! Θέλω να γίνω ξανά παιδί, έφηβος! Ένα ευτυχισμένο πλάσμα! Παλεύω κάθε μέρα με τη δυστυχία μου, και νοσταλγώ την περασμένη ευτυχία μου! Ένα γιατί μου έχει κάτσει στο λαιμό! Τα διότι τα γνωρίζω, αλλα δεν μου αρκεί! Ήθελα τόσο πολύ να μοιραστώ τη χαρά μου... Δεν ξερω αν θα μπορέσω να εμπιστευτώ ξανά τόσο πολύ μια άλλη γυναίκα! Και αυτό θα είναι ένα μεγάλο λάθος! Αν μπω σε μια σχέση με την αμφιβολία, ξερω πως δεν θα την απολαύσω καθόλου.
Δεν ξερω αν ταιριαζει εδω , αλλα εχω κι εγω τεραστιο θεμα με τις αρνξτικες σκεψεις.με ο, τι και να ασχοληθω..διαβασμα, αλλες δραστηριοτητες..με πιανει ενα σφυξιμο.προσπαθω να τα δω ολα πιο χαλαρα αλλα δεν μπορω.βρε παιδια παλια οι ανθρωποι ειχαν τοσα ψυχολογικα? Φταιει ο τροπος ζωης μας? Τι πρεπει να κανουμε πια?
Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App
Αρνητικές σκέψεις.
Υποθετικά σενάρια-μάλλον απίθανο να συμβούν στην πραγματικότητα παρά να συμβούν και η Υπερανάλυσή τους. Οι Αρνητικές σκέψεις κάνουν πολύ "Θόρυβο".
Εξ αιτίας τους, έπεφτα για ύπνο κι ευχόμουν να γίνει κάτι για να μην ξυπνήσω το πρωί. Και κάθε πρωί ξεσπούσα σε κλάμα με λυγμούς μέχρι να συρθώ απ το κρεβάτι και να πάω στην κουζίνα να φτιάξω τον καφέ μου. Αυτή ηταν η Μια Όψη μου, που εναλλασσόταν με την Άλλη Όψη μου κατα τη διάρκεια της ημέρας.
Θα γράψω μόνο για την δική μου περίπτωση. Για το πως κατάφερα εγώ να φέρω σε ισορροπία το τότε αμφίρροπο Συναίσθημά μου. Και πώς απαλλάχτηκα απ τις Κακές Σκέψεις.
Θα βρείτε διαφορές από τη δική σας περίπτωση, μπορεί να βρείτε και ομοιότητες. Αλλά εγώ, έτσι βρήκα άκρη.
Εμένα με βοήθησε ένας γιατρός και ένα χάπι. Όμως εγώ είμαι Διπολική.
Έκανα Σενάριο την κάθε αρνητική σκέψη και βίωνα συναισθηματικά...την καταστροφή. Χωρίς να έχει ερθει η καταστροφή. Όχι όμως τώρα πια.
Τωρα πια είμαι στη θέση να περιμένω πρώτα να συμβεί κατι κακό-αν συμβεί αλλά να συμβεί πρώτα, και μετά ν' αποφασίζω τι θα πράξω.
Πριν ζητήσω βοήθεια, αυτό μου ήταν αδύνατο να το κάνω. Κι όμως τί απλή φράση να την πεις σε κάποιον, "κάτσε πρώτα να συμβεί κάτι και μετά βλέπεις τί θα κάνεις"...
Δεν πέφτω πια για ύπνο ευχόμενη να μην ξυπνησω το πρωί. Και δεν ξυπνώ πια με κλάματα.
Δεν έχω πια Ένα μυαλό "στα δυο". Το Συναίσθημά μου εξισορροπήθηκε. Η Υπερανάλυση και τα Κακά (φανταστικά) σενάρια σταμάτησαν, όπως και ο ενοχλητικός τους "θόρυβος".
Αυτή όμως είναι η δική μου περίπτωση
(εν συντομία).
Εχω να πω όμως και κάτι στο πιο, έτσι γενικότερο. Που θεωρώ ότι βοηθάει...σχεδόν όλους. Βάλτε έναν στόχο και αφιερωθείτε σε αυτόν. Η επίτευξη του εν καιρώ θα σας δώσει τέτοια χαρά
...που που ένας σημαντικός όγκος Κακών πάλαι ποτέ Σκεψεων θα στροβιλιστούν ρουφιχτοί όπως οι-μην πω γιατί μπορεί να τρώμε, όταν τραβηχτεί καζανάκι.
Βασικα δεν ειναι παντα απιθανα να συμβουν.πχ να αποτυχω στις πανελληνιες η να μαθουν γνωστοι οτι ειμαι λεσβια και να με σχολιαζουν αρνητικα.αυτοι ειναι οι πιο μεγαλοι φοβοι μου.τι εχετε να πειτε για αυτες τις σκεψεις? Πως να τις αντιμετωπισω? Πρεπει πραγματικα να φοβαμαι?
Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App
Ανθρώπινη ζωή χωρις κανένα Φοβο....δεν υπάρχει.Quote:
Originally Posted by iwannaaa
Όλοι κάτι φοβόμαστε -το θάνατο οι περισσότεροι.
Την Αποτυχία -δεν τη θέλει κανείς.
Παρεπιπτόντως, ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, μια ψυχολογική μελέτη για το πώς οι Φόβοι μας διαμορφώνουν θεμελιώδη στοιχεία του χαρακτήρα και της συμπεριφορας μας, είναι η
"ΤΕΤΡΑΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ" του Fritz Riemann (ISBN 9690059-0-X).
Γραμμένο σε απλή γλώσσα για εμας τους μη ειδικούς. Με γλαφυρά και ζωηρά παραδείγματα.
Στο προτείνω.