Printable View
Καλά μην φανταστείς,κι εγώ τα ίδια είμαι.Για να κάνω κάτι το σκέφτομαι πάρα πολύ πριν.Ξέρω πόσο δύσκολο είναι να πάρεις την οποιαδήποτε απόφαση κυρίως όταν δεν είσαι καλά ψυχολογικά.Αλλά από τη στιγμή που η συγκεκριμένη απόφαση το πιο πιθανόν είναι να σου αλλάξει σε μεγάλο βαθμό τη ζωή σου προς το καλύτερο και να σε λυτρώσει από όλα αυτά που περνάς πρέπει να το προσπαθήσεις.
Αν έλεγες στους γονείς σου ότι αποφάσισες να φύγεις και να μείνεις μόνη σου πώς πιστεύεις ότι θα αντιδρούσαν?
τι κ ποιος θα φάει το ξύλο?
Το μόνο που σκέφτομαι είναι να βρω δουλειά αλλού κ να τους ανακοινώσω ότι φεύγω γι\'αυτο το λόγο. τους το \'χω πετάξει αρκετες φορές, κ γίνεται πανικός, ότι είμαι ήλιθια κ δεν αναγνωριζω αυτα που έχω κλπ.
Ψαχνω για δουλεια αλλου που να με παίρνει βεβαια απο οικονομικης αποψης να νοικιασω κ σπίτι. Βρίσκω κ στο επάγγελμα μου κ χιλιόμετρα μακρια, αλλά μέσω ασεπ μόνο κ αυτή η διαδικασία τρώει πολύ χρόνο!
mmaria βρες καποια δουλεια ωστε να εχεις καποιο εισοδημα και να μπορεις να νοικιασεις ενα σπιτι.ισως με το να φυγεις απο το σπιτι ηρεμησης και μπορεσεις να κανεις τη δικη σου ζωη οπως θελεις εσυ.παντος ολα αυτα που περασες δεν προκυτε να ξεχαστουν αυτα ειναι παιδικα τραυματα και κακοποιηση και δεν φταις εσυ αλλα οι γονοι σου.σου ευχομαι οτι καλυτερο για σενα και καλη δυναμη
Να εισαι καλά red-button, ηδη εχω μια πολυ καλη δουλεια αλλα βρισκεται 10 λεπτα μακρια απο εδω που μενω, αν φυγω πρεπει να την παρατησω, εχω σκοπο να παω οσο πιο μακρια γινεται για να μην εχουν την ανεση να με επισκεπτονται κιολας.
mmaria
Καλησπέρα. Μην βάζεις μόνη σου εμπόδια και τρικλοποδιές στον εαυτό σου.
Και εγώ έχω περάσει μια απ\' τα ίδια και ίσως περισσότερα γιατί όλη αυτή τη βία που περιγράφεις δεν την τραβούσα μόνο απ\' τον πατέρα μου αλλά και από την \"κακιά\" μητριά μου. Στα 16 μου αποφάσισα ή να αυτοκτονήσω ή να φύγω απ\' το σπίτι γιατί δεν πήγαινε άλλο. Ευτυχώς για μένα που έφυγα.
Ήταν πολύ δύσκολο οικονομικά, έκανα 2-3 δουλειές και πηγαινα και σχολείο ταυτόχρονα. Το σπίτι που νοίκιασα ήταν ένα ερείπιο, χωρίς έπιπλα τίποτα. Κοιμόμουν στο πάτωμα για κάνα μήνα. Εφυγα από εκεινη την κολαση και τα άφησα όλα πίσω μου. Και εμένα μ\' απειλούσαν μ\' όλα αυτά που περιγράφεις και μ\' έκαναν να νιώθω πολλές ενοχές λες και εγώ έφταιγα για ότι συνέβαινε σ\' εκείνο το σπίτι.
Δυσκολεύτηκα τα 2 πρώτα χρόνια πάρα μα πάρα πολύ αλλά πίστεψέ με την ηρεμία που ένιωθα μές στο σπίτι μου δεν την άλλαζα με τίποτα. Όλες οι φωνές και το ξύλο σταμάτησαν ξαφνικά και για μένα αυτό ήταν μεγάλο θαύμα.
Επέλεξε ΕΣΥ πως θα συνεχίσεις τη ζωή σου. Δεν σε προτρέπω σε καμιά περίπτωση να κάνεις το ίδιο απλά μην αφήνεις να σου καταστρέφουν τη ζωή. Μπορείς να την αλλάξεις.
ΤωραΖωΓιαΜενα
εισαι ζωντανο παραδειγμα, ευχαριστω που μου εγραψες
δηλαδη μπρος την ηρεμια που θα κερδισω φευγοντας, να μην σκεφτομαι τιποτα αλλο
αν θελω πραγματικα να συνεχισω την ζωη μου πρεπει να την αλλαξω
διαφορετικα μενοντας εδω παντα θα εχω προβλημα
εκει καταληγω κ εγω
θα ηρεμησει η ψυχη σου! Θα γυρνας στο σπιτι σου κ δεν θα τρομαζεις στην ιδεα τι σε περιμενει πισω απ\'την πορτα.
Ετσι ειναι..το σπιτι μασ πρεπει να ειναι το ΑΣΥΛΟ μασ...η φωλιτσα μασ..ειπαμε και εγψ σε βοηθαω και στην επιπλωση..να ναι καλα η ΙΚΕΑ :):):)
το 2010 αν τα καταφερω μεχρι τοτε......
ΝΑ ΜΗ ΡΙΧΝΕΙΣ ΤΟ ΦΤΑΙΞΙΜΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥΣ. ΔΕΝ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΕΝ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΠΑΡΟΤΙ ΤΙΣ ΕΧΟΥΝΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΑ ΔΟΥΛΑ ΔΕΝ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΕΠΕΙΔΗ ΦΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΛΕΥΤΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΗ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ. ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΛΑ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΘΕΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥ ΚΑΙ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΤΗ ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΝΑ ΒΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ.. ΑΝ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ ΤΟ ΕΧΕΙ ΣΥΝΗΘΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΦΧΑΡΙΣΤΙΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΙΣ ΛΕΙΠΟΥΝ
Ας βρει ένας νοήμων άνθρωπος μια απάντηση σε αυτό........Quote:
Originally posted by giorgos7
ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΤΗ ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΝΑ ΒΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ.. ΑΝ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ ΤΟ ΕΧΕΙ ΣΥΝΗΘΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΦΧΑΡΙΣΤΙΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΙΣ ΛΕΙΠΟΥΝ
Ειδικός δεν είμαι αλλά ίσως αυτό που εννοεί ο Γιώργος είναι ότι αν έχεις μάθει μία ζωή στη δυστυχία και έχεις ξεχάσει τι είναι πραγματική ευτυχία τότε ως μηχανισμό άμυνας και καθαρά για να επιβιώσεις ψάχνεις απεγνωσμένα και το στραβό να το δείς ως σωστό.
Και το οτιδήποτε λάθος του δίνεις μία αξία ώστε να έχει νόημα το ότι το υποφέρεις.
Ίσως και όντως να φτάνεις στο σημείο να παίρνεις ευχαρίστηση από τον πόνο και την βία που σου ασκεί κάποιος άλλος μιας και δεν γνωρίζεις πλέον και τίποτα άλλο πέρα από τον πόνο και την βία ώστε από κάτι άλλο να βρεις την ευτυχία.
(επναλαμβάνω ειδικός δεν είμαι αλλά σαν πιθανότητα δε το αποκλείω να συμβαίνει ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΚΡΑΙΕΣ περιπτώσεις και αυτό)
Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Ας βρει ένας νοήμων άνθρωπος μια απάντηση σε αυτό........Quote:
Originally posted by giorgos7
ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΤΗ ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΝΑ ΒΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ.. ΑΝ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ ΤΟ ΕΧΕΙ ΣΥΝΗΘΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΦΧΑΡΙΣΤΙΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΙΣ ΛΕΙΠΟΥΝ
ΣΟΒΑΡΟΛΟΓΕΙΣ giorgos7 ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ;
Θεοφανία ευχαριστώ, αν καποιος βρει απαντηση να μου την πει κ εμενα.
να παίρνεις κ ευχαρίστηση απο τον πόνο κ την βία;Quote:
Originally posted by justme
Ειδικός δεν είμαι αλλά ίσως αυτό που εννοεί ο Γιώργος είναι ότι αν έχεις μάθει μία ζωή στη δυστυχία και έχεις ξεχάσει τι είναι πραγματική ευτυχία τότε ως μηχανισμό άμυνας και καθαρά για να επιβιώσεις ψάχνεις απεγνωσμένα και το στραβό να το δείς ως σωστό.
Και το οτιδήποτε λάθος του δίνεις μία αξία ώστε να έχει νόημα το ότι το υποφέρεις.
Ίσως και όντως να φτάνεις στο σημείο να παίρνεις ευχαρίστηση από τον πόνο και την βία που σου ασκεί κάποιος άλλος μιας και δεν γνωρίζεις πλέον και τίποτα άλλο πέρα από τον πόνο και την βία ώστε από κάτι άλλο να βρεις την ευτυχία.
(επναλαμβάνω ειδικός δεν είμαι αλλά σαν πιθανότητα δε το αποκλείω να συμβαίνει ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΚΡΑΙΕΣ περιπτώσεις και αυτό)
μιλάμε για μαζοχισμό; πείτε μου να καταλάβω κ εγώ..
Αφού επαναλάβω ότι ειδικός δεν είμαι , προσπάθησα να δώσω μία εξήγηση στο γιατί κάποιος άνθρωπος ο οποίος συστηματικά δέχεται υποβιβασμό της προσωπικότητάς του δεν παίρνει την απόφαση να κάνει το αυτονόητο που είναι να αλλάξει την κατάσταση.
Επίσης κάτι το σύνδρομο της Στοκχόλμης μου ήρθε στο μυαλό.
Και το δια ταύτα ήταν αυτό που περιέγραψα παραπάνω.
Όταν έχεις ξεχάσει τι είναι ευτυχία, όταν δεν πιστεύεις ότι υπάρχει κάτι καλίτερο, όταν το μόνο χρώμα που ξέρεις πλέον είναι το μαύρο έ τότε αναγκαστικό ο εγκέφαλός σου θα λειτουργήσει προστατευτικά προς την ύπαρξή σου και θα σου πει πως το μαύρο είναι το ωραιότερο χρώμα, πως η βία (που είναι η μόνη που ξέρεις μιας και πλέον έχεις συμβιβαστεί με το ότι δεν υπάρχει αγάπη) είναι κάτι όμορφο.
(Η άλλη λύση (με δεδομένο ότι το να αλλάξεις την κατάσταση δεν το συζητάς καν αλλά συνέχεια βρίσκεις και κάποια δικαιολογία - αιτία για να συνεχιστεί η εις βάρος σου κατάσταση) είναι μεν λυτρωτική αλλά τραγική)