20 χρόνια διαγνώσεις απο πληθώρα ψυχιάτρων και χάπια για να νυστάζω και να μην έχω την ενέργεια και την ζωτικότητα των γύρω μου
Printable View
Αυτοί που κάνουν σκέψεις αυτοκτονίας χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, αυτούς που δεν θα το κάνουν (και το ξέρουν) και αυτούς που θα το κάνουν. Εγώ ανήκω στην πρώτη κατηγορία ευτυχώς. Αυτό είναι υπέροχο σύμφωνα με την Lara Honos Webb, διότι κάθε φορά που φτάνεις εκεί τελικά αναγεννιέσαι από τις στάχτες σου (ας πούμε). Το γράφει καταπληκτικά στο βιβλίο της (στα ελληνικα Κατάθλιψη - Αυτοθεραπεία χωρίς χάπια. Επομένως μου τα γράφουν γιατί θεωρούν ότι χωρίς αυτά θα είμαι ακόμα χειρότερα. Όμως αυτό δεν είναι θεραπεία, οι κορυφαίοι ψυχίατροι συμφωνούν σε αυτό. Είναι μπαλώματα. Δεν λέω λοιπόν βοηθάνε, αλλά υποτίθεται ότι κάποια στιγμή πρέπει να βγουν απ'την εξίσωση...
Δε θα βγουν μονα τους απο την εξισωση. Αν εσυ δεν κανεις τιποτα θεραπευτικο και απλα γκρινιαζεις που παιρνεις χαπια λες και στα δινει με το ζορι ο γιατρος, ε λογικο ειναι να αισθανεσαι χαλια, αλλα δεν ξεχνας οτι πριν τα χαπια ησουν ακομα χειροτερα και μια υποτροπη χωρις φαρμακα μπορει να σε πεταξει απο το γκρεμο. Κατα βαθος ΟΛΑ αυτα τα ξερεις γιαυτο ακολουθεις την αγωγη κι ας γκρινιαζεις. Δεν μπορει να ξεχασες ποσο μαρτυρικος ειναι ο πανικος και η ΙΨΔ
Το γύρισα στην γνωσιακή πριν καμια δεκαετία. Δεν ήταν αυστηροί μαζί μου στο να μην πίνω αλκοόλ και έτσι έκανα για μια δεκαετία τρύπες στο νερό... Κορυφαίος ψυχίατρος της χώρας που είδα πρόσφατα με διαβεβαίωσε ότι η γνωσιακή είναι μια μόδα στην Αμερική και τίποτα παραπάνω. Ο καλός ψυχίατρος συμπλήρωσε πρέπει να χρησιμοποιεί όλα τα διαθέσιμα εργαλεία, όχι παρωπίδες και δόγματα σύμφωνα με την σχολή. Δυστυχώς επίσης μου είπε ότι είναι μετρημένοι στα δάκτυλα οι καλοί ψυχίατροι στην Ελλάδα...
Συμφωνω οτι δεν πρεπει να υπαρχουν παρωπιδες αναφορικα με τη σχολη και τις μεθοδους, ευτυχως η δικη μου ψυχολογος/ψυχοθεραπευτρια κανει συνθετη, δεν κολλαει στη γνωσιακη. Τελοσπαντων, στο θεμα μας.
Οποτε σοβαρη προσπαθεια και δουλεια με τον εαυτο σου δεν εχεις κανει, αλλα μονο τρυπες στο νερο. Οποτε λογικο να εχεις σκαλωσει και στα φαρμακα. Απο δω και περα τι γινεται. Εχεις τη δυνατοτητα και τη διαθεση να κανεις δουλειά ψυχοθεραπευτικα μηπως και καποτε μπορεσεις να μειωσεις τα φαρμακα και αργοτερα ισως ακομα και να τα κοψεις?
Αν σου ειναι πολυ δυσκολο στα αγγλικα, εχεις σκεφτει να δοκιμασεις μεσω σκαηπ στα ελληνικα?
Αν και νομιζω οτι θα τα καταφερνες στα αγγλικα και θα ηταν και ενδιαφερον να εβλεπες και πώς λειτουργουν οι ψυχοθεραπευτες στην Αγγλια.
Οπως και να εχει, στο μεσοδιαστημα μην γκρινιαζεις χωρις λογο, οοοοταν το παρεις αποφαση να κανεις κατι για τη θεραπεια σου, περα απο φαρμακευτικη αγωγη, θα το κανεις! Θα ερθει και αυτο.
Σ'ευχαριστώ!
Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App