.............
Printable View
.............
............
Να 'σαι καλα!Quote:
Originally Posted by Anares
αχχ ρε γαμώτο, πρόλαβα να διαβάσω μόνο το τελευταίο σου μήνυμα γιατί όλα τα άλλα σου τα σβήνουνε!!
λουλούδι δεν ξέρω τί να σου πω.. το ότι σε νιώθω είναι λίγο..
έχω καταλάβει πως σε αυτόν τον κόσμο ξεκινώντας απ' την οικογένεια πρέπει να είσαι υπάκουος αν θες να είσαι αποδεκτός..
ο κόσμος που ζούμε είναι νευρωσικός!! είναι όλοι εκεί έξω ψυχασθενείς.. μάλλον λάθος τα λέω..
μην κατηγορώ τους ψυχασθενείς γιατί αυτοί δεν φταίνε σε τίποτα.. τους κατήντησαν έτσι..
απλά το θέμα είναι όποιος έχει γερά άντερα αντέχει τον κόσμο και δεν δίνει σημασία σε ό, τι στραβό υπάρχει..
το παραβλέπει.. κάνει πως δεν υπάρχει και συνεχίζει την πορεία του!!
όμως είναι συνένοχος!!
εμείς που δεν έχουμε αντοχές λυγάμε πιο εύκολα.. αυτό είναι..
κι εμείς που λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, επειδή είναι η αλήθεια και πονάει, εμείς γινόμαστε οι τρελοί..
Έχω σκεφτεί παρόμοια με σένα στο παρελθόν για τους γονείς μου..
Τώρα είμαι σε φάση υπακοής 5 χρόνια με τα φάρμακά μου όλα καλά..
όλα καλά για τους άλλους γιατί εγώ κάθε μέρα εύχομαι να πεθάνω..
αλλά ποιος ενδιαφέρεται για το τί νιώθω.. το πώς κατέληξα να μην κάνω τίποτα στη ζωή μου;;
τεμπέλα με ανεβάζουν, τεμπέλα με κατεβάζουν, και στο σχολείο ήμουν άριστη μαθήτρια..
αυτό το άριστο με κατέστρεψε..
αλλά όταν είσαι παιδί δεν μπορείς να βάζεις όρια στον εαυτό σου..
πρέπει να σου τα βάζουν άλλοι, οι γονείς!!
όταν αυτοί είναι ανίκανοι να βάλουν όρια και άχρηστοι και το μόνο που ξέρουν είναι να φέρνουν παιδιά στον κόσμο, άλλα να τα κρατάνε άλλα να τα πετάνε με εκτρώσεις λες και είναι παπούτσια που αγόρασαν και δεν τους κάνουν!!!
όταν γίνεται αυτό λοιπόν, τί περιμένεις να βγει το παιδί;;
ισορροπημένο;; σε καμία περίπτωση..
φφφ αγχώθηκα τώρα..
δεν μπορώ να τα σκέφτομαι..
Δεν ξερω φαββελ. Ισως ειναι στα γονιδια. Αλλα παιδια γιατι δεν τρελαινονται; Η απλα εμεις περασαμε τα χειροτερα; Τι πιστευεις;
δεν της τα σβηνει κανεις ,αλλος. μονη της τα σβηνει,Quote:
Originally Posted by favvel
αν δεις στην επεξεργασια του μηνυματος, φαινεται οτι τα σβηνει η ιδια.
Φαντασου σε τι σοκ ειμαι με αυτα που περναω για να τα σβηνωQuote:
Originally Posted by Remedy
ναι σωστά μόνη της τα σβήνει.. γιατί βρε λουλούδι τα σβήνεις;
ήθελες απλά να τα πεις, να ξεσπάσεις και μόλις τα βγάζεις από μέσα σου δλδ σου φεύγουν κάπως τα νεύρα, ηρεμείς, αυτό κατάλαβα, οπότε μετά όταν τα ξαναδιαβάζεις σου φαίνονται υπερβολικά γι' αυτό και τα σβήνεις;;
βασικά δεν ξέρω να σου απαντήσω..
εγώ πιστεύω μπορεί να φταίει κάτι που συνέβη όταν ήμασταν στην κοιλιά της μάνας μας ή λίγο πιο μετά όταν γεννηθήκαμε που να μας τραυμάτισε, το οποίο να μην συνέβη πχ στα αδέρφια μας αν έχουμε..
επίσης πέρα από αυτό μπορεί να είναι και στο χαρακτήρα μας, στην ιδιοσυγκρασία μας, να τα παίρνουμε όλα σοβαρά..
υπερβάλλουμε και με το πιο απλό..
αλλά και για αυτό ίσως φταίει κάποιο τραυματικό γεγονός που ζήσαμε όταν ήμασταν ακόμα βρέφη ή αγέννητοι..
δεν ξέρω, αλλά αυτή η θεωρία με πείθει κάπως προσωπικά..
γιατί όλα πρέπει να έχουν κάποια εξήγηση!!
δεν πιστεύω τόσο στη δύναμη των γονιδίων όσο πιστεύω στη δύναμη του περιβάλλοντος..
αλλά αυτά τα δύο όταν μεγαλώνεις με τους βιολογικούς σου γονείς είναι αλληλένδετα..
φέρεις τα γονίδια και των δύο και μεγαλώνεις σε ένα περιβάλλον επίσης με αυτούς τους δύο μέσα..
εξαιρώ τώρα τόσο επιφανειακά που τα λέω βέβαια, όσους μεγαλώνουν με έναν γονέα ή όσους είναι ορφανοί κλπ..
οπότε η φάση είναι κάπως σαν πεπρωμένο φυγείν αδύνατον!!
ακόμα και δική σου οικογένεια να κάνεις αν δεν έχεις βρει τις ισορροπίες σου δυστυχώς θα κάνεις κι εσύ λάθη με το δικό σου παιδί..
αισθάνομαι την κατάσταση οικογένεια σαν μια αποπνικτική κατάσταση, όπου δεν έχεις την ευκαιρία να βρεις και να αναπτύξεις τον εαυτό σου, επειδή καθορίζεσαι και περιορίζεσαι απ' τους γονείς..
Με την κοινωνία δεν είναι το ίδιο ακριβώς γιατί δεν αναπτύσσεις στενούς δεσμούς με όλη την κοινωνία..
οπότε έχει σημασία η οικογένεια που θα μεγαλώσεις για την μετέπειτα πορεία σου..
υπαρχει ενα φοβερο βιβλιο της miller ''οι φυλακες της παιδικης μας ηλικιας''....... αξιζει να διαβαστει ειναι το λιγοτερο που μπορω να πω..... μιλαει για τα τραυματα που αποκομιζουμε στην παιδικη μας ηλικια..... και πως οι γονεις συντελουν στο μπλοκαρισμα των συναισθηματων μας....
το ποιος ειναι τρελος ή οχι ειναι μεγαλη ιστορια..... τι θα πει τρελα δλδ; το να εισαι διαφορετικος απο τους αλλους;
λουλουδι μη τα σβηνεις..... οι γονεις εχουν τεραστεια ευθυνη! σε φορτωνουν ευθυνες, ενοχες, δικα τους απωθημενα, και στο τελος σε βγαζουν και ελλατωματικο και τρελο... εε αντε στο διαολο.... εμενα με πεταγε ο μαλακας απο τις σκαλες και με κοροιδευε κιολας απο πανω και φταιω εγω ρε γαμωτο; πνιγομαι καθε μερα στο θυμο μου .... και σκεφτομαι πως να πεθανω.....
σε μεγαλωνουν και οτι κανουν για το ''καλο'' σου.... ναι ολοι γινανε μεντορες και ξερουν ολοι το ''καλο μας'', εκτος απο εμας φυσικα....
Αυτο που καταλαβα μετα απο σκεψη ειναι οτι ειχα παρει μερος νοητικα σε εναν διαγωνισμο παραλογο, ποιος ειναι ο πιο σπουδαιος, με βαση το ποιος εχει περασει τα πιο πολλα. Δεν ξερω αν οι αλλοι θελετε να γινεται σπουδαιοι, μαλλον δεν ηταν λαθος μονο ο συλλογισμος σαν συλλογισμος, αλλα και το γεγονος οτι ηθελα να γινω σπουδαια, εσεις οι φυσιολογικοι τι λετε;
Κοριτσια τα σβηνω γιατι ενω θελω να βοηθησω, μετα θεωρω οτι τα λεω λαθος, καλα τα λεω ομως, κι εσεις καλα τα λετε, δυστυχως, δεν κανουν ολοι για γονεις και πρεπει να τους απομακρυνουμε απο τη ζωη μας αν θελουμε να ειμαστε καλα. Επισης να πω οτι εγω ξερω το τραυμα που περασα μικρη, οταν γεννηθηκα επεσαν ολοι πανω μου επειδη ημουν το πρωτο εγγονι, ανηψι, κτλ, και μολις γεννηθηκε η αδερφη μου ριξανε ολη την αγαπη τους σ'αυτη, γι'αυτο το επαθα. Λογικο ειναι αμα θελεις να τρελανεις καποιον και ποσο μαλλον ενα παιδι, να τα καταφερνεις. :( Αφου κι εγω ενιωθα τοση καταπιεση και τοσα πολλα αρνητικα συναισθηματα που παρακαλουσα να μη νιωθω και τα καταφερα με τη σχιζοφρενεια. Και τωρα ολοι με εχουν απλα για μια τρελη χωρις να ξερουν τι εχω περασει, και μαλιστα νομιζουν οτι και οι ιδιοι εχουν παρομοια προβληματα με μενα! Ε, ενταξει, ειναι να τους κανεις ολους περα η να γελας μαζι τους για να μην τρελαθεις. Και ελεος, δεν ειμαστε ευαισθητες, απλα εχουμε βασανιστει πολυ στη ζωη μας!!! Ουτε χαρουμενες ειμαστε τι αλλο θα ακουσω
Αναρες λυπαμαι πολυ γι'αυτα που περασες. Κι εμενα μου χουν κανει παρα πολλα. Τα ξαναγραφω εδω να φαινονται. Το τραυμα που ειχα ως παιδι το ανεφερα μετα δεν θυμαμαι για καποια χρονια τι μου εκαναν, παντως σε μια φωτογραφια με επιανε αγκαλια ο παππους μου και εκλαιγα. Μετα στο σχολειο με καταπιεζε η μανα μου να ειμαι πρωτη, με πηγαινε ενα σωρο δραστηριοτητες χωρις να θελω, τα παιδια με ζηλευαν στο σχολειο και με καταπιεζαν και αυτο μου το ειπε τωρα μια θεια μου οτι με ζηλευαν γι' αυτο δεν το ειχα καταλαβει, οποτε ειχα πιεση απο τη μια μερια και πιεση απο την αλλη και κλαταρα, ηθελα μονο να γελαω για να ξεχαστω και ολοι στο σχολειο με κοροιδευαν και μ'εφτυναν. Μετα απλα με εβγαζαν κακιά τα παιδια στο σχολειο επειδη δεν συμπαθουσα καποια ατομα, ελεος δηλαδη, και μου ελεγαν οτι λεω βλακειες. Ολοι ξεσπαγαν πανω μου δλδ, ημουν το καλο και υπακουο παιδι, που τραβαγε πανω του σαν μαγνητης ολη τη βρωμια τιυ καθενος. Η τριτη λυκειου ηταν η χειροτερη μου χρονια. Μετα, γνωριζα ατομα που με τρελαιναν ακομα περισσοτερο αφου ημουν σαν μαγνητης οπως λεω και δεν ειχα αλλες αμυνες, μου τις ειχαν διαλυσει ολες, και πραγματα που θυμαμαι να μου εχουν κανει οι "γονεις" μου οι οποιοι για μενα ειναι ξενοι, ειναι στο σχολειο πολλες φωνες, δημιουργια ενοχων οπως ειπατε επειδη με πιεζαν να διαβασω και δεν μπορουσα να συγκεντρωθω, πως να μπορουσα αλλωστε, μετα μια μερα η μανα μου μου ειπε να πεινασω, με εστειλαν στο ψυχιατρειο, με φοβισε οτι θα μεινω για παντα μεσα, το τι ειχα δει εκει μεσα δεν λεγεται, ποσος πονος θεε μου, τοσος που δεν μπορει να αντεξει ο νους και τρελαινεται, ποση εκμεταλλευση για περιουσιες κτλ τεσπα, μετα ειπα τι ειχε γινει, τα εβαλα ολα κατω και "εφτιαξα" τη ζωη μου, το λεω γιατι δεν κρατησε για πολυ, επαιρνε η "μανα" μου τηλεφωνο το αγορι μου να μην με παντρευτει και να μην κανουμε παιδι, και τωρα με κοροιδευουν επειδη εχω προβλημα. Αλλα και ολη η κοινωνια με τρελανε αφου εκανα παντα παρεα με κακους ανθρωπους αφου πιστευα πως δεν αξιζω, με μειωναν μου ελεγαν οτι ειμαι το χειροτερο σκουπιδι και ενας οτι δεν θα τα εφτιαχνε ποτε μαζι μου αλλα με ολες τις αλλες ναι, και παρα πολλα αλλα!! Ελεος δλδ να πω κι αλλα;
οχι λουλουδακι ομορφο μην πεις αλλα, το πιασα το νοημα... εε ρε φιλε κοιτα φατσες και χαλασμενα μυαλά και το παιζουν και γονείς.....
γραψ' τους.... παντρεψου κανε παιδι, φυγε μακρια τους! ακου που σου λεω, δικιο εχω! ειμαι στα κεφια μου εδω και τρεις μερες! χα χα....
στο ξαναλεω δε βλεπω καμια τρελη εγω! μια κοπελα ισορροπημενη βλεπω, που μεγαλωσε αναμεσα σε πολλούς ανισορροπους και κομπλεξικους....
Αναρες να ξερες τι κλαμα εχω ριξει.
αμ το φανταζομαι και το εχω βιωσει κιολας κουκλα γι αυτο και στενοχωριεμαι.... πρεπει να απομακρυνθουμε απο αυτα τα τοξικα ατομα!Quote:
Originally Posted by λουλούδι
ακουγεται χαζο ξερω.... αλλα χαμογελα :D