Ως πότε...

Andrew...δεν κάνω το δικηγόρο της μαμάς σου, σε καμία περίπτωση. Σίγουρα έχει ευθύνες και μάλιστα μεγάλες.
Σκέψου όμως, ότι ήταν μια ξένη γυναίκα σε ξένη χώρα.
Έμαθες ποτέ αν προσπάθησε να σας πάρει και δεν σας έδωσε ο πατέρας σου; Ξέρεις αν κινήθηκε μέσω της πολιτείας και δεν βρήκε ανταπόκριση γιατί είναι ξένη και ο πατέρας σου Έλληνας;
Επειδή βλέπουμε πολλές περιπτώσεις που άνθρωποι χωρίστηκαν για χρόνια από παρεξηγήσεις, το δίκαιο για σένα και τα αδέφλια σου είναι να βρεις μια άκρη, να πάρεις μια απάντηση.
Αν αυτή η γυναίκα δεν ήταν έτοιμη για μητέρα, δε νομίζω ότι θα έφτανε να κάνει τέσσερα παιδιά.
Δεν μιλάμε για έναν άνθρωπο κατώτερου βιωτικού και κοινωνικού επιπέδου που κάνει παιδιά επειδή δεν ξέρει τι σημαίνει αντισύλληψη, αλλά για μια γυναίκα που έρχεται από μια χώρα, όπου η παιδεία τους είναι πεντακόσια χρόνια μπροστά απ τη δική μας.
Ακόμη και αν απογοητευτείς, (που εγώ προσωπικά δεν το πιστεύω), θα έχεις κάνει το χρέος σου απέναντι σε σένα και στα αδέλφια σου....

Δεν έχω ιδέα γιατί έφυγε... ούτε καν αν προσπάθησε κάτι ύστερα από αυτό...

Να σου πω τι γίνεται. Ο πατέρας μου ήταν πιλότος και η μάνα μου ήταν αεροσυνοδός. Εκεί γνωρίστηκαν λοιπόν και η μάνα μου ήταν πολύ μικρή όταν παντρεύτηκαν(22-23) ... τώρα κατώτερου κοινωνικού επιπέδου δεν ήταν ούτε αυτή ούτε ο πατέρας μου... μάλιστα ο πατέρας μου κατάγεται από πλούσια οικογένεια... αυτό δεν έχει καμία σχέση όμως με το πόσο ελεεινοί και αχάριστοι είναι που τα είχαν όλα και εμείς τίποτα...

επίσης Θεοφανία... δεν φαντάζεσαι πόσο άσχημη εικόνα έχω και για τους 2 και ο μόνος ο λόγος που βάζω στο στόμα μου τα ονόματα τους είναι για το καλό των μωρών.
ξέρω ότι αν έχεις μεγαλώσει σε καλή οικογένεια είναι δύσκολο να καταλάβεις πως είναι δυνατόν κάποιος να σιχαίνεται τους γονείς του... όμως σου λέω ότι ακόμη και αν μεγαλώσει τέλεια η μάνα μου τα αδέλφια μου ακόμη θα την μισώ που μας παράτησε... για μένα αυτό που λέμε οικογένεια έχει ξεθωριάσει πολλά χρόνια πριν και δε νιώθω τίποτα απολύτως για αυτούς τους ανθρώπους παρά μόνο μίσος και αηδία...

Quote:

---

Originally posted by Andrew
Να σου πω τι προηγήθηκε... επειδή δεν τα έβρισκαν με τον πατέρα μου και όλο τσακωνόντουσαν πήρε τα πράγματα της και εξαφανίστηκε. Λεπτομέρειες δεν ξέρω και δεν θέλω να μάθω μου αρκεί ότι άφησε 4 παιδιά στον πατέρα τους. Για να μη σου πω ότι αυτή φταίει για όλα γιατί μέχρι τότε ο \"πατέρας\" μου δεν ήταν βίαιος... όχι ότι ήταν υπόδειγμα αλλά τουλάχιστον δεν μας χτυπούσε... μετά που έφυγε εκείνη κάτι έπαθε και με το παραμικρό σε άρχιζε στο ξύλο...

---

Ισως να έγινε βίαιος με τα παιδιά γιατί έτσι ξεσπάει το μίσος που έχει για την γυναίκα του που τον άφησε.Και βγάζει όλο το άχτι του στα παιδιά.Σαν να εκδικείται εκείνη κατά κάποιον τρόπο μέσω των παιδιών.

Στο σχολείο δεν έχουν καταλάβει κάτι?Η δασκάλα τους?
Από τα σημάδια στο σώμα τους,από την συμπεριφορά τους?

Andrew, πολλοι έχουμε θέματα κ θυμο με τους γονεις μας....ποσο μάλλον οταν προκειται για τετοιες πιο δύσκολες καταστάσεις. πιθανοτατα να μουν κ πιο θυμωμενη απο σενα...

Δεν ξέρω αν θελεις να ζητήσεις τωρα ευθυνες απο τη μαμα σου που τοσα χρονια δεν τις ανελαβε...κ δεν ξέρω αν προσπαθησε κ ποσο. Σιγουρα εχει ευθυνες, οπως κ ευθυνες εχει ο πατερας σου. Δεν φταις ουτε εσυ, ουτε τα αδερφια σου, να πληρώνετε τις λαθος συμπεριφορες των γονιων σου. Εσυ καταφερες κ οντως προχωρησες μπροστα. Βοηθησε κ τα αδερφια σου να κανουν το ιδιο.

Καλή δύναμη ολοψυχα....

Υ.Γ. σου εχω στειλει u2u με κατι διευθυνσεις στο νετ.Ευχομαι να βγαλεις ακρη....

Αυτό ακριβώς σου είπα για το κατώτερο επίπεδο και με δικαίωσες γιατί είναι δυο άνθρωποι που έχουν πάρει μια στοιχειώδη μόρφωση. ΄Πάνω σε αυτό λοιπόν, δεν μπορώ να φανταστώ ότι η μητέρα σου έκανε για πλάκα τέσσερα παιδιά και κει επιμένω ότι πρέπει να το ψάξεις.
Συμφωνώ με τη Dalia ότι βγάζει πάνω σας τον πόνο για τη μητέρα σου.
Είμαι σίγουρη ότι θα δυσκολευτείς πολύ να τους συγχωρήσεις, αλλά τουλάχιστον πάρε τις απαντήσεις που χρειάζεσαι για να μην σου μένουν κενά μέσα σου και τα γεμίζεις με υποθέσεις...

Dalia εδώ δεν καταλαβαίνω εγώ που ξέρω τι γίνεται... τα κρατάνε όλα μέσα τους και δεν μιλάνε για τίποτα. Προφανώς και δεν έχουν καταλάβει τίποτα οι δάσκαλοι διότι ο πατέρας μου πηγαίνει συχνά σχολείο τον ξέρουν οι δάσκαλοι και δεν δημιουργείται καν η υποψία ότι κάτι συμβαίνει...

Sofia δεν ξέρω τι εννοείς πιο θυμωμένη αλλά εγώ έκανα 3 χρόνια ψυχοθεραπεία και διαχείριση θυμού μαζί με κολύμβηση και μποξ για να ξεσπάω κάπου και να μην κακό σε κάποιον άλλον ή σε μένα... ευτυχώς που δούλεψε ο συνδυασμός αυτός αλλιώς δεν ξέρω και γω τι θα χα κάνει...

Θεοφανία, είμαι απόλυτα σίγουρος ότι δεν θέλω να την δω ούτε να την ακούσω αλλά μόνο και μόνο για χάρη των παιδιών θα το κάνω. Τις απαντήσεις μου τις έδωσε η ζωή που έζησα μέχρι τώρα... λίγοι ξέρουν τι είναι να δουλεύεις από τα 15 σου να μην έχεις έναν άνθρωπο στην ζωή σου να σου πει μπράβο που πήρες άριστα εκεί ή μπράβο που πήγες καλά στον αγώνα... πολλές φορές άκουγα φίλους μου που τους παίρνει η μητέρα τους να δει που είναι και λένε: μη με πρήζεις ρε μάνα και το κλείνουν και έλεγα και εγώ μακάρι να με παιρνε και μένα μια φορά και ας με έπρηζε. Έχει τελειώσει όμως για μένα το παραμύθι αυτό και τουλάχιστον χαίρομαι που στάθηκα και ελέγχω τουλάχιστον την δική μου ζωή.

Andrew ...πραγματικά είσαι αξιέπαινος γι αυτά που έχεις κάνει, γιατί απ\' ότι έχω αντιληφθεί σε περιπτώσεις όπως η δική σου τα παιδιά καταστρέφονται εσωτερικά και μια ζωή παλεύουν με τα φαντάσματα τους.

Έτσι λοιπόν όπως ξεπέρασες τόσο μεγάλα εμπόδια, παλεύοντας με τον πόνο και το φόβο, έτσι και τώρα πρέπει να το λύσεις. Ξεκίνα απ τη μητέρα σου, ως οικογενειακή, εσωτερική κάθαρση και έπειτα απευθύνσου στο Χαμόγελο του παιδιού.
Πιστεύω ότι ο πατέρας σου και από φόβο μόνο μην εκτεθεί κοινωνικά, θα προσπαθήσει να δώσει μια λύση.

Είναι κρίμα πραγματικά να ζουν μες τον τρόμο τα παιδάκια και παράλληλα να νιώθουν ότι είναι ο μοναδικός άνθρωπος που έχουν...

O πατέρας μου καταρχάς δεν νομίζει ότι κάνει κακό απλά λέει τα πειθαρχεί έτσι! τι λύση να δώσει όταν νομίζει ότι με το ξύλο ξεχνάνε το ότι λείπει η μάνα τους... μάλλον ο ίδιος ξεχνάει έτσι...

Και εγώ μια περίοδο ήμουν και εσωτερικά και εξωτερικά ένα ράκος και ζήτησα βοήθεια αλλιώς τώρα ίσως να ήμουν στους δρόμους να ζητιανεύω...

Quote:

---

Originally posted by Andrew
O πατέρας μου καταρχάς δεν νομίζει ότι κάνει κακό απλά λέει τα πειθαρχεί έτσι! τι λύση να δώσει όταν νομίζει ότι με το ξύλο ξεχνάνε το ότι λείπει η μάνα τους... μάλλον ο ίδιος ξεχνάει έτσι...

Και εγώ μια περίοδο ήμουν και εσωτερικά και εξωτερικά ένα ράκος και ζήτησα βοήθεια αλλιώς τώρα ίσως να ήμουν στους δρόμους να ζητιανεύω...

---

Τότε σφίξε τα δόντια σου, βάλε κάπου βαθιά το μίσος σου και προσπάθησε να επικοινωνήσεις μαζί του.
Ξέρω πως είναι δύσκολο για σένα και εύκολο για μένα να σου λέω λόγια που τα θεωρείς τρελλά, αλλά βγες λίγο έξω απ το πρόβλημα και σκέψου πως το είχε βάλει κάποιος άλλος.
Τι συμβουλή θα του έδινες;

Αν τον φέρεις με τα νερά σου θα τον οδηγήσεις προς μια συγκεκριμένη συζήτηση: αν θεωρεί πως έχει δίκιο που συμπεριφέρεται έτσι στα παιδιά.
Αφού είναι μορφωμένος άνθρωπος, πες του ότι θα ήταν πολύ καλό για όλους σας να μιλήσετε με έναν παιδοψυχολόγο και εκείνος να του πει το αυτονόητο: το ξύλο δεν είναι παιδαγωγική μέθοδος.
Επειδή κατά βάθος ξέρει πως είναι λάθος, σίγουρα θα σε βρίσει και θα κόψει την κουβέντα γι\' αυτό σου λέω πως πρέπει να το δουλέψεις και να τον φέρεις με τα νερά σου....

Θεοφανία εδώ και πολύ καιρό έχω μάθει ότι το συναίσθημα και η λογική δεν πάνε παρέα. δεν μπορώ να σκεφθώ λογικά όταν μιλάω για αυτό το θέμα και μου είναι πάρα πολύ δύσκολο να κάτσω να συζητήσω μαζί του. επίσης ίσως ξέρεις ότι οι παλιές \"καλές\" οικογένειες είχαν αυτό το \"εγώ κάνω κουμάντο και μην ρωτάς γιατί\" και ο πατέρας μου είναι ακριβώς έτσι... άμα του πιάσω αυτήν την κουβέντα θα μου το γυρίσει στην ειρωνεία και στο \"ήρθες στο σπίτι μου να κάνεις κουμάντο\" και θα καταλήξουμε σε τσακωμό... ίσως να του μιλήσει κάποιος άλλος γιατί με εμένα δεν μπορεί... έχει την εντύπωση ότι θέλω να του πάρω τα παιδιά μόνο και μόνο επειδή τον μισώ...

Τότε επικοινώνησε με το Χαμόγελο του παιδιού, προκειμένου να τον δει κάποιος απ τους συνεργάτες τους.
Όσο και να αρνηθεί, θα έχει ανοίξει μια χαραμάδα προς την κοινωνία και να είσαι σίγουρος ότι αυτό θα τον κάνει να σκεφτεί περισσότερο για το αν μπορεί να βλέπει τα παιδιά του κτήματα.
Άσε τον πανικό που θα πάθει σκεπτόμενος τι θα γίνει αν δημοσιοποιηθεί το θέμα...

Οκ ευχαριστώ πολύ όλους σας και ελπίζω να έχω καλά νέα την επόμενη φορά.

Quote:

---

Originally posted by Andrew
O πατέρας μου καταρχάς δεν νομίζει ότι κάνει κακό απλά λέει τα πειθαρχεί έτσι!

---

ειναι πολυ πιθανο να θεωρει κ τη μεθοδο του σωστή....σημασια ομως δεν εχει τί πιστευει, ειδικα σε ενα τετοιο θέμα τοσο ευαισθητο!
Αλλα τί κανει.....

Καλη δύναμη κ καλή τύχη (παντα χρειάζεται)......περιμενουμε νεα (ευχαριστα ελπιζω)

Andrew συγνώμη , παρεξήγηση . Με το μόνο επιθετικός , δεν ήθελα να υποβιβάσω το πρόβλημα . Απλά ήθελα να διευκρινήσω αν είναι και αλκοολικός . Απο οτι καταλαβαίνω όμως η αιτία της επιθετικότητας του δεν είναι το αλκοολ ........... κουβαλάει τα δικά του άλυτα προβλήματα και τα αθώα θύματα είναι τα παιδιά του ............

Τα παιδιά σου δώσανε ωραίες ιδέες για να ψάξεις κάποια λύση . Μια ακόμη ιδέα :
Αν υπάρχει κάποιος συγγενής ή φίλος που μπορεί ο πατέρας σου να ακούσει , θα ήταν ίσως καλή ιδέα να του ζητήσεις να του μιλήσει .......... εστω και επιφανειακά (χωρίς να φανεί οτι γνωρίζει), στην αρχή .

Θα ήθελα κι εγώ να πω μια γνώμη... στον Andrew.

Τα αδέρφια σου κι εσύ, σίγουρα δεν φταίτε σε τίποτα. Οι \"αμαρτίες\" και τα λάθη των γονιών κοστίζουν και μας σημαδεύουν για όλη μας την ζωή. Δεν μπορώ να ξέρω γιατί έφυγε η μητέρα σου ...αλλά πιθανόν να είχε κι αυτή σοβαρούς λόγους. Μπορεί όντως να έχει προσπαθήσει να σας βρει και να μην τα έχει καταφέρει. Θα σου έλεγα την \"μισήσεις\' αν την είχες βρει μετά από χρόνια και εκείνη να συνέχιζε να αδιαφορεί!Εκεί θα είχες όλα τα δίκια του κόσμου να είσαι πικραμένος. Όχι ότι είναι παράλογο αυτό που νοιώθεις τώρα, έτσι?

Και ο πατέρας σου είναι θύμα μιας κατάστασης...δυστυχώς. Η Kleiw έχει δίκιο. Παρόλα αυτά προέχει ως \"μεγαλύτερος\" να βρεις κάποια λύση για τ\'αδέρφια σου! Το Χαμόγελο του παιδιού πράγματι θα σου δώσει μια κατεύθυνση. Αν και πιστεύω ότι κι αυτοί θα σου πουν να έρθει κοινωνικός λειτουργός για να ελέγξει την κατάσταση στο σπίτι... Μετά, το πρώτο πράγμα που θα σε ρωτήσουν είναι αν υπάρχει κάποιος συγγενής γιανα πάνε τα παιδιά εκεί. Δεν είμαι σίγουρη αν πιάνεσαι εσύ λόγω ηλικίας (μου φαίνεται πως αν ήσουν 21, θα είχες αυτό το δικαίωμα). Δοκίμασέ το πάντως.

Όσο αφορά τον πατέρα σου .... πρέπει να καταλάβεις πως ο άνθρωπος είναι άρρωστος και θέλει κι αυτός βοήθεια. Δοκίμασε να πάρεις σε μια γραμμή αλκοολικών, μήπως και βρεις άκρη, μήπως μπορέσεις να κάνεις κάτι και γι\'αυτόν....γιατί όπως είπες \"δεν ήταν έτσι\". Όλοι όσοι είναι αλκοολικοί έχουν και πρόβλημα επιθετικότητας (εκτός κι αν προϋπήρχε η επιθετικότητα!) . Μην τον μισείς γι\'αυτό που έχει γίνει... νοιώθει ήδη ναυάγιο . Νοιώθει αποτυχημένος. Αυτά όλα στα λέω σκεφτόμενη μια περίπτωση γνωστού... που κι αυτός έτσι ακριβώς λειτουργούσε. Πέθανε μ\'αυτήν την αρρώστια.

Αυτή ήταν η ταπεινή μου γνώμη σ\'αυτόν το Γολγοθά που βιώνεις.... Καλή τύχη !