Printable View
Ο ψυχοθεραπευτής είναι σάν τον Δάσκαλο! Ερχεται μόνον όταν ο Μαθητής ή ψυχοθεραπευόμενος είναι έτοιμος!Quote:
Originally posted by Voyager
Πιστεύω κι εγώ πως οι διάφορες μορφές ψυχοθεραπείας βοηθάνε πολύ γιατί χτυπάνε το πρόβλημα στη ρίζα του. ....αν βρείς τον κατάλληλο θεραπευτή. Γιατί αλλιώς την έχεις βάψει.
:)
Κάτι τέτοιο πιστεύω κι εγώ Αλίκη, το θέμα είναι πότε θα καταλάβεις ότι είσαι έτοιμος, μάλλον όταν φτάσεις ή μάλλον καλυτερα, ξεπεράσεις τα όριά σου.
Αν το δούμε "ανατολικά" έτσι είναι. Η ποιότητα του μαθητή τον οδηγεί στον κατάλληλο δάσκαλο. Και στην δύση το ίδιο συμβαίνει. Πάλι από προσωπική πείρα λέω ότι τις δύο φορές που επιχείρησα μια μορφή ψυχοθεραπείας οι θεραπευτές που διάλεξα αντανακλούσαν το επίπεδο ωριμότητάς μου κάθε φορά.Quote:
Originally posted by Alice in Wonderland
Ο ψυχοθεραπευτής είναι σάν τον Δάσκαλο! Ερχεται μόνον όταν ο Μαθητής ή ψυχοθεραπευόμενος είναι έτοιμος!
:)
Αλλά, πέρα απ΄το "φιλοσοφικό", τίθεται και ένα θέμα επάρκειας και δεοντολογίας. Ενας άνθρωπος, φτάνοντας απλά στο σημείο να αναγνωρίσει οτι θέλει βοήθεια, έχει κάνει ένα μεγάλο βήμα. Οταν πηγαίνει σ' εναν ειδικό και δίνει τα ωραία του λεφτά και κυρίως εμπιστεύεται την ψυχή του στα χέρια του, περιμένει οτι ο ειδικός θα έχει στοιχειώδη επάρκεια.
Εχω ακούσει πάμπολες περιπτώσεις που δεν τηρούνται ούτε οι βασικοί κανόνες δεοντολογίας, όπως το να μην υπλοποιούνται ερωτικές πράξεις μεταξύ θεραπευτή και θεραπευομένου/ης.
Υπάρχει πρόβλημα. Παρ' όλα αυτά, θεωρώ πολύ σημαντικό να το επιχειρήσει κανείς. Εχω δεί σημαντικές αλλαγές στον εαυτό μου και σε ανθρώπους γύρω μου.
Ηταν σαν να έδεσε το γλυκό που, αν και μαγειρευόταν δεκαετίες στο ψάξιμο, δεν έλεγε να δέσει.
[Edited on 12/1/03 by Voyager]
Αν συνάψει θεραπευόμενος σχέση με τον θεραπευτή του, έχει ανάγκη έναν καλό ψυχοθεραπευτή σίγουρα!!!
:D:D:D
Και ο θεραπευόμενος αλλά πιο πολύ ο θεραπευτής στην συγκεκριμένη περίπτωση έχει ανάγκη από έναν καλό θεραπευτή και μάλιστα subito!Quote:
Originally posted by Alice in Wonderland
Αν συνάψει θεραπευόμενος σχέση με τον θεραπευτή του, έχει ανάγκη έναν καλό ψυχοθεραπευτή σίγουρα!!!
:D:D:D
Αποφάσισα να ξαναανοίξω το θέμα παρόλο που έχει μείνει ανενεργό για αρκετούς μήνες από ότι βλέπω. Για μένα είναι ένα θέμα που αντιμετωπίζω σχετικά πρόσφατα...και επειδή η κατάσταση βρέθηκε σε σημείο που δεν με ευχαριστεί καθόλου αποφάσισα να ζητήσω βοήθεια από κάποιον ειδικό. Βέβαια μέχρι τώρα η προσπάθεια έμεινε ακριβώς εκεί. Απλά ζήτησα βοήθεια, τηλεφωνικώς. Δηλαδή ενημερώθηκα για την διαδικασία, τα απαιτούμενα χρήματα κτλ. Στην ουσία τίποτα. Από τότε δεν έχω ξανακάνει δεύτερη προσέγγιση παρόλο που το πρόβλημα συνεχίζεται, ευτυχώς από ότι καταλαβαίνω σε πιο ήπιους ρυθμούς. Ίσως αυτό είναι που με κάνει διστακτική στο να το προχωρήσω. Θα εκτιμούσα αν κάποιος με παρόμοια εμπειρία με συμβούλευε για το τι να κάνω. Να συνεχίσω μόνη μου και να το ξεπεράσω με δικές μου διαδικασίες ή θα ήταν καλύτερο να πάω τελικά στην ψυχολόγο και να το αντιμετωπίσω ενεργά και "επιθετικά"...
to ola thema einai sto an mporeis na epivalleis ton eayto soy na kanei diaita...egw den mporesa kai anagkastika na kanw epemvasi...kai pigainw poly kala....
twra apo ekei kai pera o nido poy einai eidikos mporei na se dieykolynei oso afora ta themata psyxotherapeias ths voulimias....
Παλαιότερα μπορούσα να επιβάλλω πολλά πράγματα στον εαυτό μου όσον αφορά το θέμα της δίαιτας. Όχι σαν δίαιτα στερητική ή πολύ χαμηλών θερμίδων αλλά σαν υγιεινή διατροφή. Ψυχολογικοί παράγοντες είναι που με έχουν βάλει σε αυτή τη θέση περισσότερο και όχι τόσο η ευχαρίστηση που παίρνω από τις επιπλέον ποσότητες του φαγητού που καταναλώνω. Σ'ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκριση σου...Από ότι καταλαβαίνω μάλλον δεν θα αποφύγω την "λήψη εξωτερικής βοήθειας"
Γεια μένα η ψυχοθεραπεία, όπως ίσως και η δίαιτα ή η γυμναστική είναι κάτι που το κάνει κάποιος όταν είνα έτοιμος. Και πολύ περισσότερο στη δικιά μου κοσμοθεωρεία, στην ψυxοθεραπεία δεν μας ενδιαφέρει απαραίτητα να φύγει το σύμπτωμα. θέλω να πω πως το σύμπτωμα καμιά φορά μας προφυλάσσει από πλευρές του χαρακτήρα που ίσως να φοβόμαστε, ίσως να αισθανόμαστε άβολα μαζί τους ή αντίθετα μπορεί το σύμπτωμα να μας εξυπηρετεί ενεργά σε κάτι. Άρα αν εστιαστούμε στο σύμπτωμα ως έχει, ενδέχεται είτε αυτό να μετατοπιστεί σε κάποιο άλλο σύμπτωμα, είτε η θεραπεία να εγκαταλειφθεί ή ακόμα να εκδηλωθεί αυτό από το οποίο μας προστάτευε το σύμπτωμα. Τώρα στο θέμα της παχυσαρκίας, ενδέχεται π.χ. η βουλιμία να μας δίνει μια αίσθηση συναισθηματικής μας πληρότητας που να την έχουμε ανάγκη. Αν με αυστηρή δίαιτα ή συμπεριφορισμό τη σταματήσουμε δεν σημαίνει πως θα ανακτήσουμε την συναισθηματική πληρότητα μας: μπορεί να ανακουφιστούμε αλλά δεν θα βρούμε αυτό που μας λείπει, ό εαυτός μας θα παραμένει μισός. Από την προσωπιή μου πρακτική έχω δει ανθρώπους να αφήνουν το φαγητό μέσα από κάποιο συμπεριφοριστικό, γνωσιακό πρόγραμμα θεραπείας, να το γυρνάναι στο alcohol, μετά στο στοίχημα, μετά στην πόκα, μετά στις θυελώδεις σχέσεις, ξανά στο φαγητό κλπ. Δικιά μου εκτίμηση, μια σε βάθος θεραπεία μέσα από αυτοσεβασμό και καλή θεραπευτική σχέση μπορεί μόνο να βοηθήσει, όχι απαραίτητα να φύγει το σύμπτωμα ( αυτό μπορεί να παραμείνει) αλλά να νιώσει κάποιος εσωτερική πληρότητα και να νιώσει καλά με αυτό που είναι. Και πάντως θυμώνω με όλα τα κέντρα που εκμεταλευόμενα τα αποστεομένα πρότυπα της κοινωνίας μας θυσαυρίζουν υπενθυμίζοντάς μας πόσο άσχημο είναι το λίπος πάνω μας, ενώ από την άλλη οι λύσεις που προσφέρουν μπορώ να της χαρακτηρίσω επιεικώς συμπτωματικές
MISMO SOL PARA TODOS
egw eytyxws kseperasa to provlima dioti logw egxeirisis den mporw na faw poly...kai epipleon otan paw na xlapakiasw kati mpoukwnw kai moy erxetai anagoula...to epatha 1,2,3 kai meta apofasisa na trww siga eite milontas eite diavazontas efimerida eite xazeyontas stin tv....o xronos aytos me kanei na xortasw me mikroteri posotita :D:D
Βιόλα, μάλλον ανέπτυξες αυτό που λέμε "αίσθημα κορεσμού", το οποίο έχει τόσο οργάνικη όσο και -κυρίως- ψυχολογική βάση!Quote:
Originally posted by viola17583
apofasisa na trww siga eite milontas eite diavazontas efimerida eite xazeyontas stin tv....o xronos aytos me kanei na xortasw me mikroteri posotita
γειά σας παιδούλια...
ντιπ ασχετο αλλα εδώ βρέθηκα, εδω θα το πω γιατι βαριεμαι να ψάχνω το σωστο τοπικ
σας εχασααααααααααααααααααααα ααααααα
ειχα βαλει στα αγαπημενα τη σελιδα που με βολευε(λαστ ποστς) και αλλαξε η σελιδα.....
μου εβγαζε λοιπον "κουκου" και θεωρησα οτι επαυσε η λειτουργιααααααα.................. ......αυτο για πολυ καιρο, οστοσο εμπαινα συχνα να δω μπας και....(ειπα: δεν μπορει να με πουλησαν στα καλα καθουμενα εμενα τοσο αξιαγαπητο ατομο χωρις μια εξηγηση,,,κατι...)
σημερα που χαζευα αφηρημενη το μηνυμα του"δεν βρεθηκε" και ειδα οτι λεει να προσπαθησεις στην αρχικη σελιδα, πηρα στροφες (1/3 της στροφης) και ξαναμπηκα στην αρχικη σελιδα....
τσακάλι του διαδικτύου....
ετσι σας ξαναβρηκαααααααααααααααα:)
γιουπι γιουπι γιουπι (συγκρατημενοι πανηγυρισμοι)
θα μελετησω το συντομοτερο που μπορω οτι εχασα το διαστημα αυτο και θα επανακαμψω στις γνωστες οχλήσεις μου προς συνανθρωπους:D
χεχ:)
Κατα ρχήν καλά αυτά που διάβασα περί χορού αλλά υπάρχει και αυτή η μέση η ριμάδα που δεν βοηθάει.....:P
Εγώ πάντως αν και το ξανα λέω δεν έχω απαλλαγεί από το πρόβλημα, λέω ναι στην ψυχανάληση.
Ἐλυσα πάρα πολλά προβλήματα μέσα από αυτήν την διαδικασία....έμαθα εμένα και γιατί λειτουργώ έτσι...
Θεωρώ ότι ο καθένας πρέπει να παίρνει όση περισσότερη βοήθεια μπορεί να πάρει...Το πρόβλημα μετά από κάποιο σημείο και μετά είναι τεράστιο...και μόνο κάποιος που έχει περάσει κάποιο όριο μπορεί να το καταλάβει...και όσο ανεβαίνεις μεγαλώνει....Δεν ξέρω αν η καλύτερη λύση είναι το χειρουργείο αν και τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει να το ψάχνω...αλλά αν με ρωτάγατε μέσα στην καρδούλα μου θα ήθελα να τα καταφέρω μόνη μου.....Χρειάζεται μεγάλη εκπαίδευση όμως και δεν ξέρω αν έχω το χρόνο.....Πολύ χαμένος χρόνος....