Printable View
Μήπως να το κάνεις με το ζόρι αύριο και όταν γυρίσεις να τους πεις ότι έπαθες κάτι πχ, ίλιγγο και θες να πας στο νοσοκομείο μετά τη δουλειά;
Μεθαύριο τους λες πως έκανες όλες τις εξετάσεις, δεν έχεις τίποτα, αλλά μάλλον δεν είσαι στην κάλύτερη εποχή σου, οπότε δεν θες να το παίξεις κορώνα-γράμματα και να τους εκθέσεις στους πελάτες τους..
Αν θες απαντάς: ποιο είναι το αντικείμενο της δουλειάς σου; Περίπου πες μου, αν δε θες...
η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω σε ποιόν να το πω, με ποιόν να το μοιραστώ... μόνο σε ανθρώπους πολύ κοντινούς μου θα μπορούσα που και πάλι δε θέλω γιατί θα στεναχωρηθούν... δε θέλω να έχουν μετά συνέχειά την έγνοια μου... υπάρχει και ιστορικό στην οικογένεια μανιοκαταθλιψης και θα φοβούνται πως θα πάθω κι εγώ, πως θα χειροτερέψω... είμαι και μακριά από αυτούς, μόνη στην Αθήνα εδώ και 1 χρόνο... στο αγόρι μου πάλι που είναι εδώ φοβάμαι να το πω...
να με απολύσουν δεν το κόβω...
το αντικείμενο της δουλειάς μου μέχρι τώρα ήταν σε γραφείο, με χαρτομάνι και κάποια τηλεφωνήματα για επικοινωνιακούς σκοπούς (τα οποία και με το ζόρι έκανα,ακόμη κι όταν ήμουν πολύ καλύτερα από τώρα)... τώρα θέλουν να επεκτείνουν αυτήν την επικοινωνία με κάποιες συναντήσεις εκτός εταιρείας, όπου εγώ θα γνωστοποιώ την εταιρεία και τα προϊόντα της σε πιθανούς πελάτες... Πωλήσεις και δημόσιες σχέσεις ταυτόχρονα, ένα τέτοιο πράγμα... αυτές οι δουλειές θέλουν όρεξη και ενέργεια και εγώ δεν έχω τίποτα από τα 2...
Με το ιστορικό της μανιοκατάθλιψης που έχετε στην οικογένεια φοβάσαι οτι θα τους πέσει πολύ βαρύ, έτσι? Και δεν θέλεις να τους βαρύνεις. Στο αγόρι σου πάλι φοβάσαι. Έτσι, το τραβάς όλο αυτό το βάρος μόνη σου. Κι έχεις κι απο πάνω αυτή την τωρινή τροπή στη δουλειά να κάνει το φορτίο σου ακόμα πιο βαρύ...
Φοίβη αρχίζω και ανησυχώ... Ψυχολόγος είσαι?
Κέλυ μου είναι πολύ δύσκολο για σένα αυτό που σου ζητάνε!Εδώ με πολύ καλύτερη διάθεση ίσα που μπορούσες να κάνεις τα τηλεφωνήματα με το ζόρι. Και ξαφνικά, απο το μικρό μοναχικό γραφειάκι σου να πρέπει να βρεθείς με άγνωστους ανθρώπους, σε άγνωστο χώρο, και να προωθείς και την εταιρεία...Πολύ μεγάλη διαφορά και πολύ δύσκολο πράγμα, για σένα αυτή τη στιγμή.Quote:
Originally posted by kely28
το αντικείμενο της δουλειάς μου μέχρι τώρα ήταν σε γραφείο, με χαρτομάνι και κάποια τηλεφωνήματα για επικοινωνιακούς σκοπούς (τα οποία και με το ζόρι έκανα,ακόμη κι όταν ήμουν πολύ καλύτερα από τώρα)... τώρα θέλουν να επεκτείνουν αυτήν την επικοινωνία με κάποιες συναντήσεις εκτός εταιρείας, όπου εγώ θα γνωστοποιώ την εταιρεία και τα προϊόντα της σε πιθανούς πελάτες... Πωλήσεις και δημόσιες σχέσεις ταυτόχρονα, ένα τέτοιο πράγμα... αυτές οι δουλειές θέλουν όρεξη και ενέργεια και εγώ δεν έχω τίποτα από τα 2...
Κέλυ μου, τότε η γνώμη μου είναι πως πρέπει να το ξεκαθαρίσεις μαζί τους και να τους εξηγήσεις πως δεν θέλεις να αναλάβεις τη θέση. Πες τους ότι είναι κάτι που γνωρίζοντας τον εαυτό σου ξέρεις ότι δεν θα αποδώσεις όσο πρέπει και δεν θέλεις να τους εκθέσεις.
Πιστεύω ότι τέτοιες δουλειές είναι σχετικά εύκολο να βρεις, αν και καταλαβαίνω ότι δυσκολεύεσαι να σκεφτείς ότι μπορεί να αλλάξεις περιβάλλον.
Δε νομίζω ότι θα έχεις κυρώσεις για την απόφαση σου. Άντε τώρα να ψάχνουν άλλη και να τη μαθαίνουν απ την αρχή τη δουλειά.
Μην στεναχωριέσαι που δεν μπορείς να το αναλάβεις. Δεν κάνουν όλοι για όλες τις δουλειές, είτε πάσχουν από κάτι, είτε όχι...
Γιατί ανησυχείς Κέλυ μου? Σε ενόχλησε κάτι που είπα? Ψυχολόγος δεν είμαι, αν και παρακολουθώ ένα παρεμφερές εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
Γιατί καλή μου-χωρίς παρεξήγηση-στις απαντήσεις σου κάνεις διάγνωση της κατάστασης και δεν αναφέρεις πιθανές λύσεις που μπορεί να τη βοηθήσουν....Quote:
Originally posted by Φοίβη
Γιατί ανησυχείς Κέλυ μου? Σε ενόχλησε κάτι που είπα? Ψυχολόγος δεν είμαι, αν και παρακολουθώ ένα παρεμφερές εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
Θεοφανία μου, με τις απαντήσεις μου προσπαθώ να τσεκάρω με την Κέλυ αν καταλαβαίνω καλά τι περνάει αυτή τη στιγμή. Δεν μπορώ (και να μπορούσα δεν θα ήθελα, εδώ που τα λέμε)να κάνω διάγνωση, δεν είμαι ψυχίατρος.Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Γιατί καλή μου-χωρίς παρεξήγηση-στις απαντήσεις σου κάνεις διάγνωση της κατάστασης και δεν αναφέρεις πιθανές λύσεις που μπορεί να τη βοηθήσουν....
Απο την άλλη, πραγματικά δεν έχω λύσεις να προτείνω στην Κέλυ ή σε οποιονδήποτε άλλο. Πιστεύω βαθιά οτι ο καθένας ξέρει καλύτερα τα προβλήματά του και τις λύσεις τους από εμένα.
καμία σχέση Φοίβη και Θεοφανία!!!
Το είπα γιατί αυτά που είπε η Φοίβη είναι ακριβώς αυτά που αισθάνομαι, αυτά που με προβληματίζουν... Το κακό σε κάθε φόρουμ... Δεν αποδίδει τον τόνο που λέγεται κάτι και μπορεί να πάρει εντελώς άλλο νόημα...
Εντάξει Κέλυ μου, το κατάλαβα τώρα. Έχεις δίκιο, αν λείπει η φωνή και η έκφραση, μπορεί να γίνουν παρανοήσεις.
Οκ, η παρεξήγηση έληξε.
Πάντως Φοίβη μου, αν ήξερε τη λύση και η Κέλυ -όπως και όλοι μας φυσικά-δεν θα έκανε τον κόπο να ζητήσει την άποψη μας....
Quote:
Originally posted by kely28
η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω σε ποιόν να το πω, με ποιόν να το μοιραστώ... μόνο σε ανθρώπους πολύ κοντινούς μου θα μπορούσα που και πάλι δε θέλω γιατί θα στεναχωρηθούν... δε θέλω να έχουν μετά συνέχειά την έγνοια μου... υπάρχει και ιστορικό στην οικογένεια μανιοκαταθλιψης και θα φοβούνται πως θα πάθω κι εγώ, πως θα χειροτερέψω... είμαι και μακριά από αυτούς, μόνη στην Αθήνα εδώ και 1 χρόνο... στο αγόρι μου πάλι που είναι εδώ φοβάμαι να το πω...
να με απολύσουν δεν το κόβω...
Σε νοιώθω κοριτσάκι... ακριβώς τα ίδια περνάω κι εγώ (εννοώ κατάθλιψη) και πιέστηκα πολύ περισσότερο με την δουλειά (σε διαφημιστική), οπότε κάποια μέρα και ενώ το πάλευα με τον εαυτό μου να μην το κάνω..καιρό τώρα..τελικά το έκανα ! Παραιτήθηκα! (καλό - κακό, θα δείξει η συνέχεια, μιας και δεν έχω καιρό που το έκανα)
Και επίσης ούτε εγώ το έχω πει σε κανέναν ότι έχω πρόβλημα κατάθλιψης....ούτε καν στον άντρα μου, πόσο μάλλον στους γονείς μου!
Θα πρότεινα κι εγώ αν καταφέρεις να πάρεις μια άδεια έστω και άνευ αποδοχών... Ίσως στην αρχή να νοιώσεις άσχημα μέσα στο σπίτι..αλλά ίσως πάλι να χρειάζεσαι χρόνο για τον εαυτό σου, να χρειάζεται ΤΩΡΑ να αφιερώσεις πιο πολύ χρόνο σε σένα παρά στην εργασία σου. Είναι πάντως δύσκολη απόφαση - Αν νοιώθεις όμως εξαρχής πως θα σε κάνει χειρότερα να πάρεις άδεια ή να παραιτηθείς και ίσως τελικά βοηθάει και η εργασιοθεραπεία σε σένα ...έστω και στο ελάχιστο, μείνε και συνέχισε. Τι να πω! Ομοιοπαθούσα...
Αυτό Θεοφανία μου θα μπορούσαμε να το συζητήσουμε αλλά όμως όχι εδώ, σ\' αυτό το thread γιατί θα βγούμε εκτός θέματος. :)Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Πάντως Φοίβη μου, αν ήξερε τη λύση και η Κέλυ -όπως και όλοι μας φυσικά-δεν θα έκανε τον κόπο να ζητήσει την άποψη μας....