Και αυτό άλλο κεφάλαιο Ντάλια.
Αλλά όπως πριν γεννηθήκαμε είχαμε συναίσθηση του τι γίνεται στον κόσμο; Πονούσαμε ή γελούσαμε; Όχι, τίποτα από τα δύο. Δεν υπήρχαμε. Ο κόσμος συνέχιζε να ζει χωρίς εμάς. Έτσι και το μετά...Μάλλον...
Printable View
Και αυτό άλλο κεφάλαιο Ντάλια.
Αλλά όπως πριν γεννηθήκαμε είχαμε συναίσθηση του τι γίνεται στον κόσμο; Πονούσαμε ή γελούσαμε; Όχι, τίποτα από τα δύο. Δεν υπήρχαμε. Ο κόσμος συνέχιζε να ζει χωρίς εμάς. Έτσι και το μετά...Μάλλον...
Ναι, ακριβώς επειδή δεν πιστεύω και δεν ξέρω τι να πρωτοπιστέψω πιάνομαι από κάτι τέτοια...
Ναι αυτό σκέφτομαι κι εγώ.Αλλά δεν μ\'αρέσει αυτή η εκδοχή.Θέλω να υπάρχει κάτι καλύτερο μετά από δω και όχι να εξαφανιστούμε εντελώς.Quote:
Originally posted by anwnimi
Και αυτό άλλο κεφάλαιο Ντάλια.
Αλλά όπως πριν γεννηθήκαμε είχαμε συναίσθηση του τι γίνεται στον κόσμο; Πονούσαμε ή γελούσαμε; Όχι, τίποτα από τα δύο. Δεν υπήρχαμε. Ο κόσμος συνέχιζε να ζει χωρίς εμάς. Έτσι και το μετά...Μάλλον...
Εμένα δε με ενοχλεί. Κάποτε με ενοχλούσε. Ίσως βέβαια μετά από λίγο καιρό να με φοβίζει, δεν έχω σταθερότητα σε αυτά τα θέματα, είναι ανάλογα με την ψυχολογία μου.
Πιο πολύ με φοβίζει ο αποχωρισμός μου με τους δικούς μου παρά ο δικός μου αποχωρισμός από τον κόσμο...Μιλάμε όταν μιλάω με κάποιον δικό μου άνθρωπο αρχίζω και κάνω σκέψεις ότι δε θα τον έχω για πάντα εδώ μαζί μου...
Δεν ξέρω.Μου φαίνεται άδικο να ερχόμαστε,να προσπαθούμε,να ταλαιπωρούμαστε και μετά έτσι απλά να εξαφανιστούμε.Θέλω να ελπίζω ότι δεν είναι μόνο αυτό και ότι δεν τελειώνουν όλα εδώ.
Εγώ πσιτεύω στους ενδιάμεσους. Έχω μια θεία που βλέπει όνειρα όλους όσους έχουν φύγει απ την οικογένεια. Μου λέει πράγματα και παθαίνω φρίκη.
Το ίδιο και η γιαγιά μου. Πριν λίγες μέρες είδε τη μαμά και της είπε ΄\"γιατί δεν έρχεσαι εδώ μαμά που είμαστε με τον πατέρα? ξέρεις τι όμορφα που είναι? Είναι γεμάτοι οι κήποι με λουλούδια\"
Αν γίνει τίποτα με τη γιαγιά, τι θα πω εγώ μετά?
Είχα διαβάσει ένα βιβλίο με τίτλο \"Ταξίδια της ψυχής\"...Ένας ψυχολόγος μέσω της ύπνωσης προσπαθούσε να διαπιστώσει κάτι για το μετά...
Αυτό που διάλεξα να κρατήσω από το βιβλίο - γιατί ήταν και λόγο επιστημονικής φαντασίας έτσι που τα έγραφε - ήταν ότι έχουμε διαλέξει από πριν όλα τα εμπόδια που
θα συναντήσουμε στο δρόμο μας...Με σκοπό να τα υπερνικήσουμε, να βοηθούσε τον εαυτό μας και τους άλλους...Να γίνουμε μια ώριμη ψυχή και πραγματικά γεμάτοι...
Μιλούσε επίσης και για το ότι έχουμε συμφωνήσει από πριν με τους ανθρώπους που θια έρθουν στη ζωή μας να συνανητθούμε για να προσφέρουμε κάτι ο ένας στον άλλο
και να μάθουμε από αυτό...
Επίσης έλεγε και για φύλακες άγγελους που είναι μαζί μας όταν πραγματικά τους χρειαστούμε...
Πολλές πιθανότητες, ο καθένας ελεύθερος να πιστέψει ότι θέλει...
Έχω ακούσει κι εγώ ανατριχιαστικές τέτοιες εξιστορήσεις Θεοφανία.
Αλλά σπάνια είναι προφητικές, μόνο λίγοι έχουν το \"χάρισμα\"...
Πριν ένα χρόνο είδα ότι μου τηλεφώνησε ο μπαμπάς μου και κλαίγοντας μου είπε \"θα πάρω τη μαμά σου μαζί μου\"... Καταλαβαίνεις πως ένιωσα. Δεν μπορούσα να ησυχάσω!
Το θέμα είναι ότι τότε η μαμά μου έκανε μια βιοψία και περιμέναμε τα αποτελέσματά της. Ήμουν σχεδόν σίγουρη για το αποτέλεσμα από αυτό το όνειρο και έτοιμη να λιποθυμήσω όταν πήγα να πάρω τα αποτελέσματα...Όταν όμως ο γιατρός μου είπε ότι όλα ήταν καλά τον ρωτούσα μήπως έγινε κάποιο λάθος!
Θέλω να πω ότι οι φόβοι μας έρχονται στα όνειρά μας...Είναι το υποσυνείδητο που ξυπνάει στον ύπνο μας και κάνει χορό...
Θεοφανία μπορεί να τους βλέπει στον ύπνο της επειδή τους σκέφτεται συνέχεια.
Και το όνειρο που είδε η γιαγιά σου ίσως να είναι απλώς από τη λαχτάρα της να ξέρει ότι η κόρη της υπάρχει και είναι σε κάποιο καλύτερο μέρος και γι\'αυτό να είδε αυτό το όνειρο.
Μακάρι πάντως να ήταν πραγματικά έτσι,με κήπους και λουλούδια.
Οι φόβοι μας και οι επιθυμίες μας.Quote:
Originally posted by anwnimi
Θέλω να πω ότι οι φόβοι μας έρχονται στα όνειρά μας...Είναι το υποσυνείδητο που ξυπνάει στον ύπνο μας και κάνει χορό...
ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΣΕ ΑΥΤΑQuote:
Originally posted by Dalia
Θεοφανία μπορεί να τους βλέπει στον ύπνο της επειδή τους σκέφτεται συνέχεια.
Και το όνειρο που είδε η γιαγιά σου ίσως να είναι απλώς από τη λαχτάρα της να ξέρει ότι η κόρη της υπάρχει και είναι σε κάποιο καλύτερο μέρος και γι\'αυτό να είδε αυτό το όνειρο.
Μακάρι πάντως να ήταν πραγματικά έτσι,με κήπους και λουλούδια.
ΣΥΝΗΘΩΣ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΝΤΟΝΑ.
Ναι κορίτσια, κατά πάσα πιθανότατα έτσι είναι...
Όταν χάσαμε τη μαμά, η θεία μου την είδε σε ένα πολύ όμορφο σπίτι με κήπους και δυο μωρά να παίζουν.
Η μαμά της λέει, \"εδώ είναι το σπίτι μου τώρα, δεν είναι πολύ όμορφα?\"
Η μαμά είχε δυο αποβολές στη διάρκεια της ζωής της...
Εξού και τα όμορφα όνειρα που σε κάνουν χαρούμενο λες και τα έζησες:)Quote:
Originally posted by Dalia
Οι φόβοι μας και οι επιθυμίες μας.Quote:
Originally posted by anwnimi
Θέλω να πω ότι οι φόβοι μας έρχονται στα όνειρά μας...Είναι το υποσυνείδητο που ξυπνάει στον ύπνο μας και κάνει χορό...
Και στο καπάκι μαζί με όλα αυτά που λέτε έρχεται και η σκέψη του κάποια στιγμή μπορεί να λένε για το συγγραφέα του Matrix ότι λέμε σήμερα για τον Ιούλιο Βέρν
\"Μα καλά πως το ήξερε......................\"
Edit: (όνειρα - Deja vu = bugs στο σύστημα)
Ναι ευτυχώς υπάρχουν κι αυτά τα όνειρα,που δεν θες να ξυπνήσεις για να κρατήσουν λίγο ακόμα. :)