Quote:
Originally posted by PSYCHOANS
Ναι,πολλές φορές το κόλλημα είναι η άλλη όψη του φόβου αλλά αυτό σε ότι αφορά μόνο την επιφάνεια των πραγμάτων,καθαρά το συμπεριφορικό επίπεδο δηλαδή.Οι αιτίες μπορεί να είναι πολύ βαθύτερες και νομίζω ότι στον έρωτα αξίζει κανείς να προσπαθεί να προσεγγίσει τον άλλον ολόπλευρα και όσο το δυνατόν πιο βαθιά
αιτιες υπαρξιακες, και αλλες....βαθιες. Που αλλου αξιζει να ριχτουμε σ ολο το βαθος της ψυχης μας και της ψυχης του αλλου αν οχι στον ερωτα? Ποσο ομορφα εκφραζεσαι και ποσο συμφωνω μαζι σου! .Όχι ότι αυτό του διασφαλίζει την \"επιτυχία\" αλλά μπορεί να καταλάβει καλύτερα ότι το κόλλημα της άλλης ή του άλλου είναι περισσότερο ένα ψυχικό πρόσχημα.Πίσω απο αυτό δε μπορεί να εμπλέκονται παράγοντες όπως η οικογένεια,κοινωνικά δεδομένα και σε μικρότερο βαθμό προηγούμενες εμπειρίες.....
Η επικοινωνία.......ανάμεσα σε ένα ζευγάρι προυποθέτει και αντιπαράθεση/έκθεση βαθύτερων βιωμάτων...ώστε να έρθει η κατανόηση.
Αυτην την εκθεση φοβομαστε και τρεμουμε, ενοψει μιας σχεσης επιδερμικης, ετσι οπως βολευει καλυτερα για να μην αντικριζουμε ουτε τον εαυτο μας στα σημεια εκεινα που δεν αντεχουμε, να μην ξεγυμνωνομαστε.
Αυτό το βρίσκει κανείς μπροστά του σε όλα τα επίπεδα της σχέσης απ το καθαρά πλατωνικό-συναισθηματικό εώς το σεξουαλικό......Άν κάποιο άτομο μας ενδιαφέρει πολύ....τότε στο βωμό της \"κατάκτησης\" του οφείλουμε να θυσιάσουμε την προσοχής μας,
Την προσοχη μας, τον χρονο μας, προκειμενου να ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ, να κατανοησουμε βαθια τον αλλον..
την υπομονή μας και κυρίως ένα διεισδυτικό ενδιαφέρον
Διεισδυτικο ενδιαφερον, ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ του αλλου.
που πρωτού αγκαλιάσει ακόμα το κορμί του υποψήφιου συντρόφου θα αγκαλιάσει ολόπλευρα την προσωπικότητα του.
Πολλοι αγκαλιαζουν το κορμι, το μερος, και νομιζουν οτι αγκαλιαζουν το ολον, την προσωπικοτητα, την ψυχη.
Όλες οι περιπτώσεις δεν είναι ίδιες (ακόμα και αν εμφανίζουν μια τυπικά όμοια συμπεριφορά) και αξίζει λίγο να σταθούμε στην ιδιαιτερότητα κάθε ανθρώπου.
Αξιζει να σταθουμε στην ιδιαιτεροτητα του καθενος, κατι που προυποθετει την ικανοτητα μας να τον ΒΛΕΠΟΥΜΕ περα απο την εικονα του που πλαθουμε βασει των αναγκων και των προβολων μας.
Μιας και υποτίθεται ότι αυτή η ιδιαιτερότητα/μοναδικότητα μας μαγνήτισε.
Συχνα, βλεπουμε θολα τον αλλον, στο περιγραμμα του. Δεν νιωθουμε την μοναδικοτητα του, δεν την γνωρισαμε ποτε. Μπορει ο αλλος να εξατομικευει τυχαια εναν ροολο που ειχαμε ηδη ετοιμασει στο κεφαλι μας πριν τον ερχομο του. Αξιζει ομως να σκυψεις και να δεις αυτην την ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ. Αλλιως θεωρω, τιποτα δεν γνωρισες απο τον ερωτα, πλανηθηκες, χαμενος μεσα στο εγω σου.
Και κάτι ακόμα.Το κόλλημα δεν είναι προνόμιο μόνο των γυναικών.......;)