Printable View
Σκέφτομαι σοβαρά όσα μου λες. Ίσως να φοβάμαι να τα δω, αν όντως είναι έτσι. Ίσως να φοβάμαι μην καταρρεύσω κι αρχίζω να κατηγορώ και πάλι τον εαυτό μου... Θα θέλα να τα ξεχάσω, να τ' αφήσω πίσω μου και να αφιερωθώ στη σχέση μου... Όλα από μένα ξεκινούν και τελειώνουν, αλλά ό,τι κι αν είναι αυτό που νιώθει εκείνος, πώς να πάψω να τον αγαπώ; Είμαι χαζορομαντική έτσι;
dance μου ειμαι καλυτερα, οχι καλα!..ξερεις..σκεφτομαι οτι οσες περναμε απο καταστασεις βουλιμιας, ανορεξιας κ.τ.λ, ποτε δεν γινομαστε απολυτα καλα..παντα υπαρχει στο πισω μερος του μυαλου μας..εστω και σαν εικονα..παντα μας φοβιζει αλλα η μαγκια ειναι να μην παραιτηθουμε εκεινη την στιγμη!.ειμαι 8 μηνες καθαρη και περηφανη για μενα...με καποια μικρα πισωγυριμστα...προσπαθω να με αγαπησω γιατι αξιζω και το ξερω ανεξαρτητως κιλων..και οταν αρχιζω να το πιστευω αυτο κανω καλο και στο σωμα μου και σε ολα!..το παιδι αξιζε απλα εγω δεν ημουν σε ψυχολογικη φαση να κανω κατι!..ημουν πολυ χαλια εως 4 μηνες πριν...δεν ειχα συνειδητοποιησει την εξωτερικη μου αλλαγη και ταυτοχρονα η παλη να γινω καλα επιτελους μ εφερνε σε μια αντιφαση ψυχολογικη...και ολα αυτα χρειαστκε χρονος για να αλλαξουν!..τωρα μπορω και λεω οτι ειμαι καλυτερα..αρκετα καλυτερα!...επειδη εγω παλεψα...πολυ ομως!
Και μια ερώτηση off topic:
Ξέρω ότι για να ενεργοποιηθεί ο μεταβολισμός πρέπει να καταναλώνουμε μικρά συχνά γεύματα και να μην αφήνουμε πολλές ώρες το στομάχι άδειο και "πεινάει" γιατί μετά νιώθει τη στέρηση και ό,τι τρώμε προσπαθεί να το αποθηκεύσει σε λίπος. Επίσης το βραδυνό/τελευταίο γεύμα δεν θα πρέπει να καταναλώνεται λίγο πριν κοιμηθούμε για ευνόητους λόγους.
Το σαββατοκύριακο όμως συνήθως ξενυχτάω αρκετά, φεύγω ας πούμε κατά τις 10.00 και μπορεί να γυρίσω και 3-4-5 (!!!), οπότε αν φάω βραδυνό κατά τις 9.30 μετά κάνει να αφήσω τόσες ώρες άδειο το στομάχι μου; Και φυσικά δεν μπορώ να πάρω μαζί μου κάτι σε βραδινή έξοδο! Αλλά ούτε και να φάω κάτι απ' έξω με τόσες θερμίδες που έχουν όλα! ΗELP!
εγω οταν γυρναω απο ξενυχτι δεν υπαρχει περιπτωση να μην φαω αλλα πλεον τρωω κατι σε στυλ: γιαουρτι με μελι ή μπανανα ή 2 μπισκοτα μιραντα(μονο 60 θερμιδουλες) ή στην χειροτερη ενα τοστακι!
Δεν εισαι χαζορομαντικη.
Εισαι απλα κολλημενη αυτο τον καιρο μαζι του.
Ενα σταδιο που το εχουμε περασει καποιες και καποιες αλλες θα το περασουν.
Ειναι μεσα στο προγραμμα και αυτο οπως και πολλα αλλα.
Το θεμα ειναι να την γλιτωσεις οσο πιο λιγο πληγωμενη γινεται.Και μετα ξανα απο την αρχη....
Το καλο στην δικη σου περιπτωση ειναι οτι εχεις καποιον που σε αγαπα πολυ και μπορεις να δεις την διαφορα,και εχεις κοσμο που εστω και ανωνυμα (και ισως καλυτερα ετσι)σου μιλουν αντικειμενικα.Καποιες μεχρι εκει ειτε δεν ειμασταν τυχερες ειτε δεν μας εκοβε να ζητησουμε την γνωμη καποιου η καποιων.
Μην τα βαζεις με τον ευατο σου.Ιωση ειναι και θα περασει .Να παιρνεις κανονικα εσυ την ''αντιβιωση'' σου και μην στεναχωριεσαι ολα θα γιανουν!!
ΦΙΛΙΑ!!!
Kαι σου αξίζουν πολλά συγχαρητήρια γι αυτό free μου... εγώ τελικά σκέφτομαι πως όσο περισσότερο παλεύουμε για μας τόσο περισσότερη αυτοεκτίμηση και περηφάνια καταλήγουμε να έχουμε... καλύτερος λοιπόν ο δύσκολος δρόμος... η προσπάθεια προσπάθεια και η ανταμοιβή ανταμοιβή...
φιλάκια πολλά
Θα σου απαντησω σε αυτο που ρωτησες στο θεμα ''ειμαι η/ο...και ειμαι η δεν ειμαι καλα''.
Ευχαριστω πρωτα για τα καλα σου λογια για το ποσο αισιοδοξο ατομο ειμαι.
Θα σου πω οτι δεν ημουν παντα ετσι.Απο τα 10 μου εχω αποκτησει οτι μπορει να φανταστεις ,απο τις πιο ασχημες αναμνησεις που μπορει να εχει ενα χοντρο παιδι,μια χοντρη εφηβη ,μια χοντρη γυναικα.
Απο 10 χρονων και ειμαι 34.24 ολοκληρα χρονια τραβαω κουπι.Καποτε και για τα περισσοτερα χρονια μονο ακουγα και καταπινα.Απο φιλους ,συγγενεις,γνωστους και αγνωστους συμμαθητες καθηγητες και αλλους πολλους ανθρωπους με μορφωση και τροπους πανω απο ολα ........!!!!
Φτανοντας στα 24 και αφου εχω φαει μια ''χοντρη'' παπαρα εχει γινει ενα κλικ και εχουν ερθει τα πανω κατω.
Καταλαβα οτι οσο ειχα κομπλεξ και τα εδειχνα ηταν χειροτερα.Ηταν σαν να εδινα εγω το ελευθερο να μου κανουν τα χειροτερα.
Επρεπε να αποκτησω εγωισμο ,γιατι περα των κιλων μου ημουν πολυ καλυτερη σαν ανθρωπος απο ολους αυτους που στην τελικη για τα ζορια τους ολοι σε μενα ετρεχαν να βοηθησω (με καθε τροπο).
Καταλαβα οτι ολα σ'αυτον τον κοσμο ειναι σχετικα ,οτι τιποτα δεν ειναι οπως φαινεται,και οτι ολα εχουν τα ορια τους.
Ετσι αλλαξα εγω και αλλαξαν και αυτοι που επιλεγω εγω να ειναι ο περιγυρος μου.Οσο για τους συγγενεις ,επειδη δεν τους διαλεγουμε,απλα εμμεσως πλην σαφως εχω περασει το μυνημα και αυτοι που ηταν ετοιμη ''για ολα'' τους ''εκοψα τον βηχα'' μια και καλη ,γιατι οπως εχω ξαναπει και θα ξαναπω το χειροτερο ΄'σαυτο τον κοσμο δεν ειναι τα κιλα που μπορει να εχει καποιος ειτε 5 κιλα ειτε 50 ειτε 150 κιλα.Υπαρχουν αλλα πολυ χειροτερα που μπορεις να κατηγορησεις καποιων στα οποια δεν εχει και συνχωρεση.Οποτε εμαθαν να φυλαγονται και οποιος το ξεχναει με την δυναμη του φεγγαριουυυυ!!!!!
Μπορει να μην ειμαι η πιο ομορφη του κοσμου,η πιο καλη,η πιο νεα,η πιο πλουσια ,η πιο μορφωμενη αλλα δεν με νοιαζει.
Ειμαι καλη μαμα ,καλη συζηγος και κορη,καλη αδερφη και πανω απο ολα καλη φιλη.
Ειμαι ειλικρινης μεχρι παρεξηγησεως αλλα απο εμενα δεν θα ακουσει κανενας ψεματα.Απλα μπορει να με αποριψει ως φιλη γιατι δεν με αντεχει και δικαιωμα του.
Και αλλα πολλα .......μπορω να σου πω....το θεμα ειναι οτι εμαθα να διεκδικω το δικαιωμα μου για ζωη ,και δεν χαριζομαι οπως πριν τοσο ευκολα σε κανεναν ,γιατι πανω απο εμενα μπορουν να υπαρχουν μετρημενα ατομα.Ισα με εμενα ολοι οι υπολοιποι.Δεν θα επιτρεψω κανεναν να με υποτιμησει ξανα σαν ατομο λογω των κιλων μου.Δεν εχουν αυτο το δικαιωμα.
Θα σε ρωτησω κατι απλο.
Εαν υποθεσουμε οτι κρινεις τους ανθρωπους απο την εμφανιση ,και προτιμας οι φιλες σου ολες να ειναι τυπου μοντελα,1ον να μου πεις γιατι μια σαν εμενα δεν μπορει να ειναι καλη φιλη(προσβαλω την αισθητικη σου?) η ποσο ειλικρινης και αληθινες μπορει να ειναι αυτες οι σχεσεις που στηριζονται στην ομορφια??(βαζεις τα χερακια σου και βγαζεις τα ματακια σου)???????
Ολα ειναι παρε δωσε στον κοσμο που ζουμε.
Και εγω δεν αγχωνομαι γιατι απλα για ολους αυτους που σκοπος της ζωης τους εχουν να πληγωνουν ,καλα θα κανουν να προσεχουν γιατι τιποτα δεν μενει χρωστουμενο,ολα πληρωνονται,ολα ο θεος τα φερνει μπροστα σου.
Καταλαβες τωρα γιατι ειμαι αισιοδοξη?Γιατι εχω υσηχη την συνειδηση μου και εχω καταλαβει οτι τα κιλα μου ειναι προσωπικο μου προβλημα ,κανενος αλλουνου,και τελος υπαρχουν χειροτερα και πιο σοβαρα πραγματα για τα οποια εαν χρειαστει μπορει να ''κοψω την φλεβα μου'' η να ''πεσω στα ναρκωτικα'' ο λογως που λεει!!
ΦΙΛΙΑ!!!
Αγαπητή dexa,
να σου πω ακόμα μια φορά ότι θαυμάζω τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τα πράγματα. Όχι επειδή δεν μπορώ κι εγώ να τα δω έτσι, αλλά επειδή δεν στέλνω στο διάολο τους ανθρώπους που επιμένουν και ασχολούνται με τα κιλά και την εμφάνιση των άλλων.
Αν και δεν έχω ζήσει ιδιαίτερα άσχημες εμπειρίες, οι λίγες που αποκόμισα, μπορώ να πω ότι έχουν καταφέρει να σημαδέψουν την μέχρι τώρα ζωή μου και να με κάνουν πρώτα να σκέφτομαι τι σκέφτονται όλοι οι άλλοι για μένα και μετά τα δικά μου θέλω. (π.χ. θέλω να χορέψω τσιφτετέλι, ποιός θα με κοιτάξει τώρα και τι κακό μπορεί να σχολιάσει για μένα; ) Και μόνο που το γράφω μου φαίνεται αξιολύπητο... Τελικά καταλαβαίνω πως είναι χαζό, γιατί δεν ζω τη ζωή όπως τη θέλω. Και κανείς δεν πρόκειται φυσικά να ζήσει τη ζωή μου για μένα, οπότε οφείλω να τη ζω όπως γουστάρω!
ʼνθρωποι που δεν θέλουν τη φιλία μας για λόγους εμφάνισης και prestige μπορώ να τους γράψω εκεί που όλοι ξέρουμε. Εννοείται ότι ποτέ δεν θα ήθελα τέτοιους ανθρώπους κοντά μου (το τονίζω μπας και έδωσα λάθος εντύπωση!)
Αυτό που μένει είναι να τα βρω με μένα. Να καταλάβω ότι δεν μειώνεται η όποια αξία μου (γιατί είμαι περήφανη για το χαρακτήρα που έχω και για το πως φαίρομαι στους συνανθρώπους μου) λόγω των όποιων κιλών μου. Αν δεν αλλάξω τρόπο σκέψης και στα 65 κιλά που θέλω να φτάσω, πάλι τα ίδια κόμπλεξ θα κουβαλάω...
Καταλήγω λοιπόν στο ότι θαυμάζω αυτή τη στάση προς τον εαυτό σου και την αξιοπρέπεια που κρατάς στη θέση της. Ευχαριστώ για όλα όσα μου έγραψες.
Φιλάκια
παντως εγω πιστευω ότι αν τα ατομα που εχουμε δίπλα μας δεν μας ενθαρρύνουν να γινόμαστε καλύτεροι τότε δεν αξιζει να τα εχουμε διπλα μας..
Το να σε μετράει κάποιος άνθρωπος από τα κιλά σου και να ισχυρίζεται ότι σε μειώνει για το καλό σου γιατί θεωρεί ότι μόνο με πίεση και καταπίεση θα καταφέρεις να αδυνατίσεις για αυτόν μπορεί να είναι ενθάρρυνση και στήριξη αλλά για αυτόν που τρώει το λούκι είναι, πίεση, καταπίεση και στην τελική άδικο ρε γμτ δεν χρωστάμε και δεν μας χρωστάει κανείς? 2,5 χρόνια μέσα σε αυτά τα σκ@τ@ αν τον ρωτήσεις σήμερα αυτός προσπαθούσε να με βοηθήσει ? Αμάν πια τα θυμήθηκα και συγχύστηκα. Και το καλύτερο όλων είναι ότι παραδεχόταν το πόσο πεζό ήταν να βάζει την εμφάνιση μου (που σιγά στην τελική την τοφάλα, αν είμαι τόσο χάλια γιατί πέθαινα από την ζήλια του;;;;) πάνω από την σχέση μας γιατί όπως έχω ξαναπεί «μέσα μου είμαι φέτες, απ?έξω όμως;»? Αι σιχτίρ
Και ξέρετε ποιο είναι το χειρότερο;?. τον αγαπάω ακόμα?. ʼσχετο αλλά θα έσκαγα αν δεν το έλεγα
DANCE!!!
Κουκλιτσα μου,θα μπω στο ψητο...
Ο πρωτος νεαρος δεν σε θελει και ξεχασε το.Δεν εχει τα μουτρα να σου πει οτι δεν γουσταρει και σου λεει φτηνες δικαιολογιες ταχα μου πως φταινε τα κιλα σου.Αυτο μπορω να στο υπογραψω κιολας αν θες...
Ξυπνα.Εισαι μικρη ακομα βεβαια αλλα εισαι πανεξυπνη και ωριμη για την ηλικια σου.Μαθε να διαλεγεις εσυ τις σχεσεις σου...Εισαι αυτη που εισαι.ΤΕΛΟΣ.Αν θελεις να αλλαξεις εξωτερικα καντο για σενα και μονο!!!Μην προσαρμοζεις τον εαυτο σου στα θελω των αλλων.
Ας υποθεσουμε πως χανεις τα περιττα κιλα και τα ''φτιαχνετε''.... μετα θα σου πει να βαψεις τα μαλλια σου αλλο χρωμα...μετα να αλλαξεις το ντυσιμο σου...και μετα δεν ξερω τι αλλο...
Το μονο σιγουρο ειναι πως θα χασεις εσενα...
Το δευτερο παληκαρι ειναι φως φαναρι πως λιωνει για την παρτι σου...αν τον θεσ κι εσυ ασχολεισου μαζι του.Αν οχι,μην τον παιδευεις τον κακομοιρη...κριμα ειναι...
αααααααααα και ειμαι η 3η εδω μεσα που δεν μου αρεσει ο bratt pitt!!!.ουτε ο tom cruise μου αρεσει...και τι να λεει???
υ.γ ντεξα εισαι φοβερη ρε φιλεναδα...σ'αγαπω πολυ!!!
υ.γ free συνεχισε...τα λες σουπερ!!!
Μήπως όλα αυτά είναι στο μυαλό σου???Quote:
Originally posted by dance
Το οτι με γεμίζει και τον γεμίζω το ξέρω από την άποψη ότι είμαι δίπλα του στις εύκολες και στις δύσκολες στιγμές κι εκείνος δίπλα σε μένα. Το ότι δεν γίνεται κάτι ερωτικό είναι καθαρά θέμα των κιλών μου και παρ' όλο που με πικραίνει αυτό, ξέρω ότι έτσι αισθάνεται εκείνος. Πίστεψέ με, αν δεν άξιζε, δεν θα ασχολούμουν. Δεν είναι απ' τις περιπτώσεις που με σνομπάρει γι' αυτό ή που δεν θέλει σχέσεις μαζί μου. Με παροτρύνει να χάσω βάρος πάντα με ενδιαφέρον και όχι με επίπληξη και όταν τα καταφέρνω -γιατί παλιά ήμουν αρκετά κιλά πιο πάνω- με συγχαίρει και μου δίνει κουράγιο. Το βλέπω στα μάτια του όταν είμαι φτιαγμένη και περιποιημένη ότι υπάρχει κάτι παραπάνω. Μια φορά μου είχε πει ότι μακάρι να ήξερα πόσες φορές με έχει φανταστεί με λιγότερα κιλά... όπως καταλαβαίνεις diaki μου, είναι πολύ πιθανό αυτό που λες...
μακάρι να μην έχανα το κουράγιο μου και να τα κατάφερνα...
αυτά που νιώθω γι' αυτόν τον άνθρωπο είναι πάνω από κάθετι...
Quote:
Originally posted by diaki
παντως εγω πιστευω ότι αν τα ατομα που εχουμε δίπλα μας δεν μας ενθαρρύνουν να γινόμαστε καλύτεροι τότε δεν αξιζει να τα εχουμε διπλα μας..
Κάπως έτσι έχει η κατάσταση... Με ενθαρρύνει, δεν με μειώνει, δεν με πιέζει, ούτε μου έχει πει ξεκάθαρα ότι πρόβλημα είναι τα κιλά και να χάσω... ξέρω όμως ότι έτσι είναι (όχι ότι αυτό είναι καλό φυσικά)...
@elpida: Μόνο άσχετο δεν είναι φιλενάδα...
Σκέψου αν αυτός έπαιρνε κανένα 10κιλο θα τον αγαπούσες λιγότερο; Αχ, τελικά νομίζω ότι εμείς απλά τους αγαπάμε, ενώ αυτοί...
@olizyz: To χω σκεφτεί πολλές φορές, αλλά δεν είναι... γεγονότα συμβαίνουν και το αποδεικνύουν...
@fifika: Προσπαθώ να τα δω έτσι... Ότι αν χάσω τα κιλά και είμαστε τελικά μαζί, αυτό θα πρέπει να μου είναι αρκετό; Αξίζω περισσότερα ρε γαμώτο, αξίζω να με βλέπει αλλιώς ό,τι και να λέει η ζυγαριά μου... Αλλά έλα όμως που αδυνατώ να ξεκολλήσω... Όσο για το αν θα με θέλει, αν τα χάσω, όσο άσχημο ή δυσάρεστο ή οτιδήποτε άλλο είναι αυτό, είναι η αλήθεια... (παρεπιπτόντως παλιά είχε σχέση με μια κοπέλα που ήταν ερωτευμένος -πολύ όμως- και όταν εκείνη πάχυνε, εκείνος ξενέρωσε!) Εννοείται πως δεν εγκρίνω τέτοιου είδους συμπεριφορά, ξέρω πόσο απαράδεκτο είναι.
Νομίζω ότι θέλω πολύ να πάρω το αίμα μου πίσω. Να τα χάσω, να τρέχει πίσω μου και γω τότε να μην του δίνω σημασία και να χω ξενερώσει με όλα αυτά...
Έλα όμως που νιώθω τόσα...
Quote:
Originally posted by dance
@elpida: Μόνο άσχετο δεν είναι φιλενάδα...
Σκέψου αν αυτός έπαιρνε κανένα 10κιλο θα τον αγαπούσες λιγότερο; Αχ, τελικά νομίζω ότι εμείς απλά τους αγαπάμε, ενώ αυτοί...
Το πήρε το 10κιλο, αυτό είναι το αστείο.. εγώ έχανα αυτός έπαιρνε εγώ τον αγαπούσα όπως και να ήταν και αυτός απλά συνέχιζε να μην ικανοποιείτε από την πρόοδο μου