-
Καλά εσύ μπορεί και να μας τρελάνεις στο τέλος..... Δεν μας έχεις πει όμως τελικά είσαι παχύσαρκος ή όχι ?
-
Μπα, κανονικά κιλά έχω και πάντα είχα στη ζωή μου. Ενδιαφέρομαι για το θέμα της διατροφής πολύ αλλά πρόβλημα με τα κιλά δεν είχα.
-
τότε πως και έπεσες πάνω μας, σε εμάς τα παχουλά παιδάκια ????
-
Πράγματι, αν ακολουθήσουμε μια δίαιτα με πολύ λίγες θερμίδες ουσιαστικά θα κάνουμε μια τρύπα στο νερό. Γιατί ενώ μπορεί να χάσουμε αρχικά κάποια κιλά σε λίγες ημέρες (τα οποία είναι κυρίως υγρά του σώματος), μετά ο οργανισμός για να αμυνθεί σε αυτό το σοκ που υφίσταται, μειώνει τις μεταβολικές του διεργασίες, δηλαδή μπλοκάρει με άλλα λόγια την απώλεια κιλών. Επίσης επειδή είναι μια πολύ στερητική δίαιτα είναι εξαιρετικά δύσκολο να την ακολουθήσουμε για μεγάλο διάστημα.
Όσο για τον Τζέφρι Κάνον έχει βάση αυτό που λέει. Αν θέλουμε να μην παχύνουμε σαφώς θα πρέπει να προσέχουμε τι τρώμε. Αλλά αν θέλουμε να χάσουμε τα παραπανίσια κιλά (αυτά που ήδη έχουμε) θα πρέπει να τα κάψουμε και ο μόνος τρόπος είναι η γυμναστική.
-
Υπάρχουν κι άλλοι,πιο ευχάριστοι τρόποι,Λενιώ μου,από τη γυμναστική! ;)
-
Έεεεπ, σας θυμήθηκα :)
Δεν είμαι πλέον bubble αλλά συνεχίζω ακάθεκτη.
Κανένα πρόβλημα με την όρεξή μου και τη διάθεσή μου.
Όλα μια χαρά.
Πέρασα ένα πολύ δύσκολο καλοκαίρι - τι ήτανε και τούτο, ουφ- αλλά τώρα λέω οτι έχω τον έλεγχο.
Το φαγητό με απασχολεί πολύ φυσιολογικά - πεινάω και τρώω-
Όταν λέμε τρώω, μην φανταστείτε θεαματικά πράγματα, τρώω όμως.
Χθες σε μια γιορτή έφαγα 1 κομμάτι σπανακόπιττα νηστίσιμη σπιτική, μια σιχτίρ λεπτή φέτα χαλβά φαρσάλων με λάδι- νηστίσιμο- και μια λεπτή σχεδόν αόρατη φέτα φυτικής τούρτας- χωρίς βούτυρο και κρέμα γάλακτος, νηστισιμη κι αυτή.
Φαντάζομαι είχε μόνο ζαχαρίτσα.
Η εν λόγω σπανακόπιττα ήταν το μεσημεριανό μου.
Πρωί και βράδυ έφαγα γιαουρτάκι 2 %.
Τώρα θα φάω πάλι τα Χριστούγεννα ένα κάτι που δεν θα είναι άλλο από ψητά κρεατικά της μαμάς μου.
'Αντε και κανένα ποτήρι κόκκινο κρασί - εις υγείαν.
Κάπου στο σπίτι υπάρχει ένα πακέτα μπισκότα γεμιστά που μάλλον έχει λήξει και δεν τα πλησίασα ούτε μια φορά και στο γραφείο μου χωμένο ένα σοκολατάκι από κέρασμα συναδέλφου που όλο λέω να το πετάξω πριν αρχίσει να μυρίζει μούχλα.
Το φαγητό ξανάγινε μέσο επιβίωσης και απολαυστική διαβίωσης και μπορώ να ψωνίζω οικομικά - και σέξυ one size :)
Τώρα ψάχνω πως να χάσω και καμμιά δεκαπενταριά χρόνια , και αυτό είναι το δύσκολο.
Τις καλημέρες μου
-
daBubbleBlue!Ή πλέον...daBlue !
Πόσο χαίρομαι που μας θυμήθηκες και μας έχεις και πολύ ευχάριστα νέα!
Αυτός είναι ο στόχος όλων μας!Ξέρω πως δεν ξύπνησες ένα πρωί και είχες αλλάξει τη σχέση σου με το φαγητό...
Εύχομαι όλοι να βρούμε τη δύναμη να διανύσουμε τη δική μας εσωτερική διαδρομή προς το καλύτερο δυνατό μας!
Όσο για το ταξίδι στο χρόνο...το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι ν'απολαμβάνουμε το σήμερα πριν γίνει χθες κι αυτό!
Πάντως,αν βρεις τον τρόπο να χάσεις αυτά τα δεκαπέντε χρόνια(τόσα χρειάζομαι κι εγώ)μην τον κρατήσεις μυστικό!
Γιατί καλή η φιλοσοφική θεώρηση των πραγμάτων αλλά άλλη η χάρη της ζωής της ζώσας και ειδικά με τη σοφία της επίκτητης εμπειρίας.
Φιλάκια πολλά πολλά!
-
Εσύ ξέρεις πόσο είχα παιδευτεί.
Θυμάμαι μια φορά μιλούσαμε και είχα βάλει τα κλάματα εξιστορώντας σου διάφορα.
Ξέρω οτι έχω πολύ δρόμο ακόμα και δεν εννοώ την πάλη με τα κιλά μου αλλά πολλά πολλά άλλα πράγματα που πρέπει να φροντίσω και να νικήσω.
Την απώλεια του βάρους μου τη βλέπω σαν κάτι το δευτερογενές κι έτσι είναι..
Τα άλλα είναι τα σημαντικά.
-
:) Έτσι είναι...
Έχεις ήδη μια καλή ένδειξη ότι είσαι στο σωστό δρόμο και συνεχίζεις για τα πιο σημαντικά σου!
Βήμα βήμα προχωράμε ακάθακτες! Η σκέψη μου είναι πάντα μαζί σου!
