Printable View
karol_E ,στο απόσπασμα που μας παραθέτεις αυτός ο άνθρωπος τα είπε όλα!
Όσοι τα βιώνουμε τ'αναγνωρίζουμε κι όσοι θέλουν να κατανοήσουν κάτι που ίσως δεν τους αφορά,ας κάνουν τον κόπο να το διαβάσουν.
Η συνειδητοποίηση με το όποιο τίμημα της είναι κατά τη γνώμη μου το ήμισυ του παντός...
Πολύ σωστή παρατήρηση!Μόνο που ο "ψυχολογικός παράγοντας" δεν παύει να υφίσταται ποτέ,
τα συναισθήματα είναι μόνιμη κατάσταση στους ανθρώπους με όλα τα σκαμπανεβάσματα τους
και αποκλειστικοί υπεύθυνοι για την επιτυχία/αποτυχία είμαστε μόνο εμείς οι ίδιοι
κι όχι κάποιος ψυχολόγος,διαιτολόγος,ο περίγυρος,οι συνθήκες,ο ανάδρομος Ερμής κλπ...
Αυτό που ανέφερες πάντως νομίζω ότι είναι και ο λόγος καταδίκης κάθε δίαιτας σε αποτυχία.
Η ασφαλέστερη προσέγγιση είναι η αλλαγή του τρόπου ζωής μας ως προς διατροφή,άσκηση,ατομική θεώρηση...
Στο πώς θα μας γίνει πλεον βίωμα κι όχι απλή πλύση εγκεφάλου εστιάζουμε...Στον τρόπο δηλαδή...
επαναφερω το θεμα και θελω να πω...ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΧΑΡΑΞΕ Η tramondane86 well done girl!!!!
Συγχαρήτηρια κι από μένα, ελπίζω οι νέες συνήθειες να σού γίνουν τρόπος ζωής. Είναι απλό να τρώμε λίγο σωστά κι ας τρώμε πολύ. Κανείς δεν παχαίνει με ρύζι, κοτόπουλο, σαλάτα, φασόλια...Όλοι παχαίνουν με junk, τη μαγιονέζα ή τη σάλτσα, το ψωμί, το τυρί, τα γλυκά. Λίγη στοιχειώδης ωριμότητα θα σε κάνει να τρως σωστά. Απλά τα 55 κιλά σε ένα χρόνο μού φαίνονται πολλά, είναι εντάξει το σώμα σου μετά την τεράστια αλλαγή?
Το θέμα με το βάρος όπως όλοι παραδέχτηκαν είναι η αποφασιστικότητα. Αν δε τα παρατάς, τα καταφέρνεις. Προφάσεις πάντα υπάρχουν. Δε διαβάζω γιατί έχω πονοκέφαλο, έχει φασαρία, δεν είμαι για πάνω από 5 σε αυτό γιατί δε τα πιάνω κι άλλα τόσα. Δε πάμε στο γιατρό γιατί αυτή την περίοδο έχουμε σπυράκια και ντρεπόμαστε ή γιατί από Δευτέρα είναι πιο καλά ή γιατί έχουμε τρεξίματα τώρα.
Έτσι και με τα κιλά. Δεν είμαι καλά αυτή την περίοδο, έχω πολλές δουλειές, έχω πολλά κιλά και θα με ζυγίσουν αν πάω σε διατροφολόγο ή γυμναστήριο, με απασχολούν τα οικονομικά μου, να τελειώσει το παιδί με τις πανελλήνιες πρώτα...150 δικαιολογίες. Κι η κατακλείδα? Θες? Το κάνεις. Δε θες? Μένεις στις δικαιολογίες. Βρείτε το λόγο που ΕΣΕΙΣ κι όχι οι γύρω θέλετε για να αδυνατίσετε. Για να αρέσετε, για να φοράτε κάτι πιο σέξυ, για να αρέσετε στον εαυτό σας, για την υγεία σας? Εσείς ξέρετε. Απλά πιστέψτε ότι ΘΕΛΕΤΕ και μετά ότι μπορείτε.
Συγχαρητηρια για τα κιλα που εχασες και για την αποφαση που πηρες!!!
Οσο αφορα την απαντηση σου stargazer εχω να σου πω πως πολυ απλα οταν καποιος δεν περνει αποφαση να αδυνατισει δεν ειναι 150 δικαιολογιες που δεν τον αφηνουν να αδυνατισει ισως απ ολα αυτα καποιο να ισχυει!
Όπως πχ το οικονομικο... οπως πχ και το στυλ το οτι δεν ειμαι καλα αυτη την περιοδο!
δεν ειναι τυχαιο που οσοι εχουν παραπανω κιλα καλυπταν τα συναισθηματικα τους κενα στο φαγητο η στο ποτο...!
Ενας που ειναι καλα τον νοιαζει για τον εαυτο του... σε αντιθεση με καποιον που δεν ειναι καλα και τα εχει ολα γραμμενα γιατι πολυ απλα δεν τον ενδιαφερει καν να κανει κατι παραπανω για εκεινον!
Απλα καποια στιγμη ολοι μας καταλαβαινουμε πως δεν παμε καλα και ξεκιναμε μια υγιεινη ζωη...!!!
Όλοι έχουμε σε κάθε φάση της ζωής μας κάτι που μάς απασχολεί και πολλές φορές έχουμε κενά. Αυτό που ξεχωρίζει αυτούς που τα καταφέρνουν είναι η αποφασιστικότητα. Γιατί λένε "ας έχω αυτό και κείνο, εγώ θα τα καταφέρω ό,τι και να γίνει". Αν έχεις λοιπόν πίστη και όρεξη σε σένα τα καταφέρνεις, τα άλλα είναι δικαιολογίες. Απλά γιατί ΟΛΟΙ έχουμε σκοτούρες, προβλήματα, ανησυχίες.
Το να περιμένεις να γίνεις καλά για να αντιμετωπίσεις κάτι που σε ρίχνει είναι φαύλος κύκλος. Αν δεν αρέσεις και το βλέπεις, αν το σώμα σου στον καθρέφτη δεν αρέσει σε σένα, αν δεν έχεις κατακτήσεις, αν φοβάσαι για την υγεία σου λόγω κιλών, αν δε βρίσκεις ωραία ρούχα κλπ τότε πως να έχεις καλή ψυχολογία να αντιμετωπίσεις τα κιλά όταν ένα βασικό αίτιο είναι τα ίδια τα κιλά? Γι' αυτό δεν χρειάζεται να περιμένεις να νιώσεις καλύτερα, ξεκίνα και θα νιώσεις στην πορεία!
δεν μπορεις να ξερεις ΕΣΥ την ψυχολογια του καθενα και το ΤΙ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ... δεν ειναι μονο οι σκοτουρες και το αγχος και οι ανησυχιες!!! ειναι και αλλα πραγματα τα οποια ουτε καν παει ο νους σου οπου μπορει να ριξουν καποιον!
Καποιος που ειναι αδυναμος χαρακτηρας ειναι λογικο να πεφτει ψυχολογικα και στο ξαναλεω δεν ειναι τοσο απλο να εχεις πιστη σε σενα οταν εχεις φτασει σε σημειο να μην σε νοιαζει ο εαυτος σου!σε μερικους λειτουργει ετσι σε αλλους τους κανει να εχουν πεισμα... δεν ειναι ολοι ιδιοι!
Οσο για τις κατακτησεις που λες,τα ωραια ρουχα και τα σχετικα πιστεψε με παροτι ημουν ευσωμη ειχα κατακτησεις και μαλιστα αρκετες! για τα ρουχα τωρα... ουτε σε αυτο ειχα προβλημα ουτε τοτε που ημουν 100 κιλα...(δοξα το Θεο υπαρχουν πολλαααα μαγαζιααα!!!!)!!!!
το να καθομαι και εγω να λεω κατι.... ειμαι και εγω καλη σε αυτο αλλα προτιμω να το κανω οταν εχω περασει καποια πραγματα...και οχι ετσι απλα για να δειχτω πως τα κανω ολα σωστα!!!!!
για τον stargaze πηγαινε το μηνυμα αυτο!μην παρεξηγηθουμε κιολας :P
Θα στο θεσω αλλιως... θα μιλησω για μενα που ημουν/ειμαι αδυναμος χαρακτηρας..
Οταν συνεβησαν καποια πραγματα και μαζεμενα πραγματα εφτασα σε σημειο πραγματικα να μην με νοιαζει τιποτα και να εχω κανει 2 αποπειρες αυτοκτονιες και να εχω παρατησει την σχολη μου....μονο και μονο για να δουλεψω.. και να ξεχασω οτι ειχα περασει!
Απο κει και περα εφτασα στο σημειο να πινω τρελα μια που δουλευα σε μπαρ και εφτασα στα 100 κιλα χωρις να το παρω χαμπαρι!
Οσο κατρακυλουσα τοσο δεν με ενοιαζε γιατι πραγματικα δεν ηθελα να ζησω.. ειχα "απομονωθει" γιατι δεν γουσταρα την κοινωνια μας (οπως και ακομα δεν την γουσταρω απλα τους εχω γραμμενους) και κλεινομουν στον εαυτο μου και κλεινομουν γενικα!
Επρεπε ομως να με ταρακουνησει κατι για να ξυπνησω απο τον ληθαργο μου και να συνηδητοποιησω πως εχω καταστρεψει τον εαυτο μου ενω δεν αξιζει για κανεναν!
Εκανα καποιες οικονομιες πηγα σε διαιτολογο εφτασα στα 80 κιλα και απο κει και περα ειχα μεινει χωρις λεφτα ... γιατι ηθελα να παω σε σχολη... παλι και αυτη την φορα να την τελειωσω οπως και τα καταφερα!Ηρθα Αθηνα εφτασα στα 84 κιλα και πηγα στα 74-75 κιλα(ηταν η εποχη που κατι αλλο συνεβει αλλα εκει δεν το εριξα στο ποτο ουτε στο φαγητο ειχα καταληξει να μην τρωω σχεδον τιποτα) ... και αυτη την στιγμη ειμαι στα 77... (σκαμπανεβασματα...) και παλι θα ξεκινησω διαιτολογο και ας μην εχω φραγκο σχεδον...!και οχι δεν ειναι δικαιολογιες ειναι η αληθεια.. !
Οσο αφορα τους καρκινοπαθεις .. πριν μαθουν και αυτοι πως εχουν καρκινο δεν εκτιμουσαν την ζωη... οπως δεν την εκτιμαμε και εμεις ...γι αυτο και τωρα λαμπουν απο την δυναμη ζωης οπως λες.. και το πολεμουν για να γινουν καλα!
(αυτα δεν ειναι δικα μου λογια ειναι λογια απο ατομο το οποιο επασχε απο καρκινο... και μαλιστα πολυ δικο μου ατομο)
Το τι είναι ισορροπία για τον καθένα είναι καθαρά προσωπική του υπόθεση:Όταν νιώσεις πλήρωση και την ψυχή σου να γαληνεύει,
ανεξάρτητα αν οι ίδιες συνθήκες προκαλούν το ίδιο συναίσθημα και στους άλλους ή τους αφήνουν απλά αδιάφορους.
[Ασφαλώς τελεί σε συνάρτηση με την προτεραιότητα μας στην ιεράρχιση των αγαθών(υλικών και μη)...]
Η συναισθηματική ανεξαρτησία είναι μια ουτοπία,εκτός αν μιλάμε για ολομόναχο άνθρωπο στον κόσμο...
Πάντα επηρεαζόμαστε θετικά ή αρνητικά,σε μικρό ή μεγάλο βαθμό από τους σημαντικούς άλλους στη ζωή μας.
Είναι αναπόφευκτη η αλληλεπίδραση,χωρίς απαραίτητα να μιλάμε για εξάρτηση,αγοροπωλησία,κατα πάτηση,υποδούλωση και τα συναφή.
Ο νόμος του ισχυρού αφορά τη ζούγκλα των άλογων ζώων.Αν κατάντησε εκεί και ο έλλογος άνθρωπος,τι να πω...
Να ζήσει ο καθένας στο ατομικό κλουβί του γιατί δεν είναι άξιος για το χώρο και την αγάπη που του δίνεται;
Δε καταλαβαίνω σε τι διαφωνούμε επιτέλους! Όλοι λέμε ότι οι περισσότεροι βάζουν μπροστά κάποια προβλήματα σαν δικαιολογία για να αποφύγουν το χάσιμο των κιλών και βολεύονται στη νέα τους εμφάνιση αναγκάζοντας και τους δικούς τους να τη δεχτούν αλλιώς ας ξεχάσουν το άτομο. Αυτόν τον εκβιασμό "έτσι είμαι, 80 κιλά κι αν θες μείνε αλλιώς φύγε" ποτέ δεν τον έπιασα. Δείχνει απλά ξεροκέφαλο, εγωιστή και μίζερο άνθρωπο.
ΟΛΟΙ έχουμε προβλήματα αλλά διαφέρουμε στο που ξεσπάμε. ʼλλοι το κάνουν τρέχοντας ή με σεξ (ωραίοι τρόποι), άλλοι με ποτό, φαγητό, ναρκωτικά κι άλλοι με κατάθλιψη και μούτρα. Αυτό δε νομίζετε ότι μπορείτε να το αλλάξετε?
αληθεια, εσυ οταν εχεις προβληματα, αγχος η απογοητευσεις, που ξεσπας?Quote:
Originally posted by stargazer
Δε καταλαβαίνω σε τι διαφωνούμε επιτέλους! Όλοι λέμε ότι οι περισσότεροι βάζουν μπροστά κάποια προβλήματα σαν δικαιολογία για να αποφύγουν το χάσιμο των κιλών και βολεύονται στη νέα τους εμφάνιση αναγκάζοντας και τους δικούς τους να τη δεχτούν αλλιώς ας ξεχάσουν το άτομο. Αυτόν τον εκβιασμό "έτσι είμαι, 80 κιλά κι αν θες μείνε αλλιώς φύγε" ποτέ δεν τον έπιασα. Δείχνει απλά ξεροκέφαλο, εγωιστή και μίζερο άνθρωπο.
ΟΛΟΙ έχουμε προβλήματα αλλά διαφέρουμε στο που ξεσπάμε. ʼλλοι το κάνουν τρέχοντας ή με σεξ (ωραίοι τρόποι), άλλοι με ποτό, φαγητό, ναρκωτικά κι άλλοι με κατάθλιψη και μούτρα. Αυτό δε νομίζετε ότι μπορείτε να το αλλάξετε?
Αλεξ ουτε εγω εννοουσα πως οταν παω στον διαιτολογο θα μου λυθουν ολα μου τα προβληματα!!!!!!!!!!!!!
απλα απαντησα στο θεμα αδυναμος χαρακτηρας...!!
Υστερα το να βαλουμε σε μια ταξη τα προβληματα μας και μην αναβάλουμε πράγματα εκτος που παιζει ρολο το μυαλο παιζει και η ψυχολογια που μερικες φορες κανει το μυαλό να κολλαει!!!!!
και επισης αυτο που είπα ειναι πως κατι πρεπει να σε ταρακουνησει για να συνηδητοποιησεις σε τι κατασταση εχεις φτασει... κατι να σε ξυπνησει απο τον ληθαργο!
Stargaze ?Απλα διαβασε το τελευταιο σου μηνυμα?
«Όλοι λέμε ότι οι περισσότεροι βάζουν μπροστά κάποια προβλήματα σαν δικαιολογία για να αποφύγουν το χάσιμο των κιλών?. ΟΛΟΙ έχουμε προβλήματα αλλά διαφέρουμε στο που ξεσπάμε? άλλοι με ποτό, φαγητό,»
ΑΑΑΡΑΑΑ.. από την στιγμη που ξεσπας στο φαγητο τι παθαινεις? Η στο ποτο??
Όταν λοιπον σταματησουν τα προβληματα τοτε θα συνελθουμε κιολας?!!!!
Αυτό λεω τοση ωραα!!!!