Χριστούγεννα 2008

μπράβο σε ολους οσους κρατηθηκαν.

εγω φετος εφτασα στο χειροτερο απο καθε αλλη χρονια:
τρωω καθημερινα του σκασμου και γλυκα ολων των ειδων ολημερις
καθε μερα λέω οτι δεν θα ξαναφαω γλυκα ουτε θα κανω υπερβολες και καθε απογευματακι ξαναρχιζω τις κραιπαλες. ευτυχως και δυστυχως μαζι ,εμετους εχω κανει ελαχιστους καθως ειμαστε συνεχεια με κόσμο. πηρα 3 κιλά σε 10 μερες ! !! και συνεχιζω ακαθεκτη.
ελπιζω μετα την πρωτοχρονια να στρωσει λίγο η κατασταση γιατι εχω ξεφυγει τελειως...δεν μου κανει πλέον κανενα ρουχο και δεν ξερω καν τι θα φορεσω στο ρεβεγιον της πρωτοχρονιας..

Χριστούγεννα είναι και οι πειρασμοί παραμονεύουν.Δώσε λίγο χρόνο και δικαιολόγησε κάπως τον εαυτό σου.Ας μην τον κρίνεις αυστηρά.Επίτρεψε του να λοξοδρομήσει για λίγο και όρισε ως συνέχεια της προσπάθειας σου το νέο έτος.Ασφαλώς μέχρι τότε μια σχετική αυτοσυγκράτηση θα σε βοηθήσει...

Καλή δύναμη σε όλους μας!Χριστούγεννα είναι αυτά!Για τους περισσότερους είναι μέρες χαράς,για εμάς:μέρες δοκιμασίας!

:)

Quote:

---

Originally posted by kwstas
μπραβο device, πεταει η ομαδα. το προπονητικο προγραμμα που αναφερεις σου το εχει βγαλει γυμναστης? ποσο καιρο το ακολουθεις και τι αποτελεσματα εχεις δει?

---

Ναι κώστα, προπονητής μου το έδωσε. Το ακολουθώ εδώ και 2 βδομάδες αλλά έχω ήδη δει μεγάλη βελτίωση στην αντοχή μου. Προβλέπει μέρες ξεκούρασης οπότε δεν το παρακανω και είναι αρκετά ευέλικτο ώστε να μπορώ να το ακολουθώ ακόμα και όταν πνίγομαι στη δουλειά. Πάντως δεν είναι για να χάσω κιλά αλλά μια σοβαρότερη ερασιτεχνική ενασχόληση με το τρέξιμο.

LSD,

δεν είναι κιλά αυτά που πήρες, φούσκωμα είναι. Θέλεις να σου πω τι έφαγα εγώ σε 4 μέρες? 2 τάρτες φράουλα, 2 εκμέκ μες τα σιρόπια, 6 μελομακάρονα με επικάλυψη σοκολάτας υγείας και καμιά 10αρια σκέτα, 4-5 φέτες σπιτικό τσουρέκι, 2-3 χούφτες κάσιους και φουντούκια, 1 τσουρεκάκι 7 days γεμιστό με σοκολάτα, 8 μπισκότα-ταρτάκια σοκολάτας, 1 κεκάκι σοκολάτας 7 days, 2 lacta γάλακτος η μια γεμιστή με μπισκότο και η άλλη με γκοφρέτα και φουντούκια, 4-5 κομμάτια σπιτική κολοκυθόπιτα αλμυρή (ευτυχώς ήταν ελαφριά), 1 τυρόπιτα κουρού, 1 τεράστιο κομμάτι σπανακόπιτα, βουτήματα, μπισκοτάκια πολυδημητριακών με σοκολάτα. Μπορεί να ξέχασα και κάποιες άλλες λιχουδιές που καταβρόχθισα. Λοιπόν, όλα αυτά από Δευτέρα μέχρι και Πέμπτη. Όπως καταλαβαίνεις, μετά από τόσο φαί (χώρια το κανονικό φαγητό που έτρωγα) είχε γίνει το στομάχι μου μπαλόνι και δε μου έμπαινε τίποτα. Από Παρασκεύη ξεκίνησα και πάλι διατροφή κι έχω αρχίσει να ισιώνω και το στομάχι να επανέρχεται σε φυσιολογικά επίπεδα.
Οπότε μην ανησυχείς. Μπόρα είναι, θα περάσει. Βάλε από μόνη σου ένα φρένο, ένα όριο κι όλα θα πάνε καλά. Θα ξεφουσκώσεις και θα σου μπαίνουν και πάλι όλα τα ρούχα.

Παιδιά επιτέλους, τελείωνουν οι γιορτές, οι κουραμπιέδες, τα μελομακάρονα, οι βασιλόπιτες και οι κάθε είδους λιχουδιές και μαζί με αυτές και τα βάσανά μας. Δε φαντάζεστε πόσο ανακουφισμένη νιώθω αν κι έκανα τα βουλιμικά μου και μέσα στις γιορτές. Νιώθω ότι πέρασε μια ακόμα δοκιμασία και θα ξαναμπώ στους κανονικούς ρυθμούς μου όπως όλοι μας άλλωστε, ελπίζω.

Τι κάνουμε στον εαυτό μας;
Όλα τα υπολογίζουμε με βάση τους γευστικούς πειρασμούς,τις ποσότητες τους και όλα τα συναφή...
Αναρρωτιέμαι τι περιθώρια χαράς,χαλαρότητας αφήνουμε...Πόση ζωή μας επιτρέπουμε;
Αυτή η εμμονή πότε επιτέλους θα υποχωρήσει να μείνει χώρος και για κάτι άλλο;
Τάχα οι γιορτές μας πειράζουν;Μήπως η καθημερινότητα μας δεν κατακλύζεται από σκέψεις φαγητού,
η αυτοεκτίμηση,η διάθεση μας,ακόμα και οι διαπροσωπικές μας σχέσεις...
όλα δεν περιστρέφονται και εξαρτώνται λίγο πολύ απ'αυτό;Πότε επιτέλους θα λυτρωθούμε;

Απλά κατά τη διάρκεια των γιορτών είναι πιο δύσκολα τα πράγματα για μας διότι λόγω κοινωνικών υποχρεώσεων βγαίνουμε περισότερο, τρώμε περισσότερο και πιο λιπαρές τροφές, γλυκά κτλ. Επίσης, οι γιορτές είναι συνυφασμένες με το άφθονο φαγητό και ποτό. Το φαγητό ενώνει τους ανθρώπους. Είναι μια απόλαυση. Εμείς το έχουμε κάνει εμμονή διότι ο καθένας μας, για τους δικούς του λόγους, άρχισε να το αντιμετωπίζει σαν εχθρό. Θα λυτρωθούμε, πιστεύω, μόνο όταν προσπαθήσουμε νοερά να γυρίσουμε το χρόνο πίσω και να αποκαλύψουμε την αιτία, τη χρονική στιγμή, τις συνθήκες που μας ''γύρισαν'' τα μυαλά ανάποδα. Όλα είναι στο μυαλό αλλά το μυαλό δύσκολα το κατευθύνει κανείς. Εγώ προσωπικά, εναποθέτω τις ελπίδες μου στην ψυχολόγο μου.

Εσύ κρατάς τη ζωή και τις ελπίδες σου στα χέρια σου,δελφινάκι μου!
Εσύ είσαι η βασίλισσα και η ψυχολόγος σου είναι ο έμπιστος αυλικός σου,
την συμβουλή της οποίας και πάλι εσύ θα επιλέξεις να ακούσεις κι εφαρμόσεις ή όχι!

Εγώ είμαι ένα δελφινάκι το οποίο συνήθως κολυμπάει μόνο του. Μέχρι πρότεινος ήτανε χωμένο στα βαθιά και τώρα προσπαθεί να βγει στην επιφάνεια και να παίξει όπως τον παλιό καλό καιρό. Κι όλα αυτά γιατί κάποιοι, κάποτε το έκαναν να νιώθει χοντρούλι και ανεπιθύμητο...