ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΑΝΩΜΑΛΙΑ/ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟ ΕΡΩΤΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΚΑΠΟΙΟΥ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΑΧΥΣΑΡΚΗ ΓΥΝΑΙΚΑ;

LOL!Γιατι το φοβομαστε το φετιχ?Εγω προσωπικα καθολου,παρολο που εχω λογομαχησει και με φιλους/ες μου για τη διαφορα μας αυτη.Καποιος κολλητος μου ελεγε,το φετιχ ειναι η εξουσια του πλαστου πανω στο φυσικο.Ανταπαντω,ε,θελει η ζωη και το αλατοπιπερο της,αμα ειναι μανα μου να ταιριαξουν τα φετιχ μου με καποιου αλλου,γιατι οχι διαολε?Και στηριζω και το BDSM κινημα,και γουσταρω τρελα τους φετιχιστες λεμε,ιδιαιτερα αυτους που εχουν την τολμη να το υποστηριξουνε φανερα,που δεν το κρυβουνε,το θεωρουν κομματι τους και ως τετοιο παλευουνε να σπασουνε τα στερεοτυπα σε μια κλειστομυαλη κοινωνια.Τιποτε δεν απαγορευεται μεταξυ συναινουντων ενηλικων,τιποτε δεν θα επρεπε να μας φυλακιζει κατω απο κανονες και θεσμους που εφτιαξαν αλλοι πριν απο μας για μας.Παντα consensual,εκει εγκειται η διαφοροποιηση,δεν τιθεται θεμα σεβασμου προς το ολον,αυτη ειναι απαραιτητη προυποθεση σε καθε σχεση,το να οριοθετουνται μετα απο διαλογο και να γινονται αποδεκτα τα πλαισια,ωστε να μη γινεται το δικο μου εγκεφαλικο τρυπακι το κολπακι που θα χρησιμοποιησω για να σε χειριστω.Χρησιμοποιουμε ο ενας τον αλλον σε καθε σχεση,μην παιζουμε με τις λεξεις τωρα.Σε χρησιμοποιω για την ευχαριστηση μου,με χρησιμοποιεις για τη δικη σου,αυτο δεν ειναι εκμεταλλευση,ειναι απελευθερωση να το δεχομαστε.Τα ορια μας πρεπει να γνωριζουμε,ποσο ειμαστε διατεθειμενοι να τα ελαστικοποιησουμε η οχι,εκει πια ειναι θεμα γνωσης,εμπειριας,προσωπικο τητας,χιλιων αλλων παραγοντων.Aλλα η εκφραση της ανθρωπινης σεξουαλικοτητας,εχει τοσες πλευρες οσα τα χρωματα του ουρανιου τοξου,και για μενα δεν υπαρχει πλευρα που ειναι "βρωμικη"η λιγοτερο καλη απο καποια αλλη.Freedom is a state of mind,reverse what u have been taught!Μεγαλη συζητηση,ωραιο θεμα παρεπιμπτοντως!

Ναι,οκ,όπως το θέτεις,δε διαφωνώ...
Συνέχεια"χρησιμοποιούμε"κα τά μία έννοια ο ένας τον άλλον και όλα είναι θεμιτά εφόσον πρόκειται για συναινούντες ενήλικες.
Κι ούτε θα υποτιμήσω το ευκαιριακό σεξ καθαρής σαρκικής απόλαυσης,επειδή προσωπικά δε με αφορά...Δεν είναι αυτό το θέμα μου.
Αυτό που είπα έχει να κάνει με τον συμβιβασμό εμπλοκής σε σχέση με άτομο,που τη βρίσκει μαζί μας μόνο λόγω της εικόνας
κι εμείς είμαστε τόσο απελπισμένες,που ενδίδουμε(καθώς μόνο αυτός μας καταδέχεται),ενώ ξέρουμε πως χρειαζόμαστε πολλά περισσότερα.
Νόμιζα πως μιλάμε για ολοκληρωμένη σχέση κι όχι για σεξουαλικές προτιμήσεις είτε σ'ευκαιριακό σεξ είτε στα πλαίσια της σχέσης.
Αν άλλο ζητάς και σε άλλο αρκείσαι δε νομίζω πως μπορείς ν'αντλήσεις απόλαυση κι όλα όσα θα μπορούσε ο άλλος να σου προσφέρει.

Γειαs σαs και απο μενα,ωραιο θεμα NADINE,Αs αρχισω με το ερωτημα σου,θα ναι ψεμα να μην παραδεχτω(ελπιζω και για τιs περισσοτερεs)οτι θαυμαζω το ωραιο,φυσικα το ωραιο ειναι υποκειμενικο θα μου πειs,στα δικα μου ματια ωραιο,στα ματια καποιαs αλληs συμπαθητικο,`η και ασχημο ακομα.Η καθεμια απο εμαs,αναλογα των εμπειριων τιs, καταθετη εδω και την γνωμη τηs.Σε ζητησειs με αντρεs φιλουs,ποτε κανειs δεν μου ειπε,οτι τον ελκυει,τον ερεθιζει,η του προκαλει καποιο ερωτικο ενδιαφερον,μια γυναικα που ειναι παχυσαρκη,ανταυτου,μια γυναικα με καμπυλεs,ειναι τιτλοs σε ολα τα public chat,εδω δεν μιλαμε για μια κατηγορια γυναικων που εχουν καμπυλεs,συζηταμε για γυναικεs με 20-30-40-50-70 κιλα παραπανω.Εχω δει περιπτωση γυναικαs ηταν 160κιλα με υψοσ 1.67,και ειχε ενα πολυ ομορφο,καλοσυνατο συντροφο(για τον κοινωνικο περιγυρο),οταν λοιπον εβγαιναν εξω,τραβουσαν πολλα βλεμματα,αναρωτομενοι οι περισσοτεροι αν ειναι συγγενειs,η γυναικα του,οταν μαθεναν το δευτερο,ακουγοντουσαν κουτσομπολια(το γνωστο γειτονοσουσουρο)οτι η την απατα με καποια αλλη,`η οτι υπαρχουν δευτερευον κερδη.Καποιοι αλλοι πολυ λιγοι ελεγαν οτι πραγματικα την αγαπα και ειναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ που δεχετε τοσο χλευασμο,και αδιαφορη για τη γνωμη,του περιγυρου.Καποιοι στιγμη ,μετα απο 1,5 χρονο,ακουσαμε φωνεs,κακο,φασαρια,καποιοs κοντα μαs,εσπαγε το σπιτι ολοκληρο,οι φωνεs εβγαιναν απο εκεινο το σπιτι που εμεναν αυτα τα παιδια.Η κοπελα εκλαιγε με λυγμουs,ο πατεραs τηs κοπελαs εσπαγε το σπιτι,και ο αντρασ τηs,μαζευε τα πραγματα του και εβριζε δυνατα τα εξηs:τι νομιζατε να καθομουν ΕΤΣΙ με το βοδι την κορη σου?χωριs να μου γραψειs τα οικοπεδα,και το σπιτι,ποιοs παει με το βοδι αυτο,(εννοουσε την κοπελα)ουτε να την φτηνειs δεν ειναι,αλλα δεν φταιτε εσειs,εγω ο μ@@@@@ασ,που την φορτωθηκα.Η κοπελα συνεχιζε να κλαει,μεχρι που ο πατεραs τηs δεν αντεξε και του φωναζε:ΤΙ ΛΕΣ ΡΕ ΚΛΕΦΤΗ,ΑΔΕΙΑΣΕΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΟΥ,ΤΗΝ ΕΒΑΖΕΣ ΝΑ ΜΑΛΩΝΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΦΑΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ,ΔΕΝ ΣΤΗΝ ΔΩΣΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΖΩΡΙ,ΑΛΛΑ ΒΡΗΚΕΣ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗΣ ΤΗΣ ΚΤΛ,ΚΤΛ.υστερα λοιπον απο ολα αυτα,δεν σαs κρυβω πωs εκεινη την ημερα,καθησα ολη μερα στο μπαλκονι,σκεπτομενη ολο αυτο που ειχε συμβει,με επιρεασε τοσο ψυχολογικα,που αναρωτιωμουν,αραγε οι αντρεs μαs βλεπουν σαν βοδια?αραγε μηπωs καθονται μαζι μαs εχωνταs δευτερον κερδη?αραγε υπαρχει καποιοs εξω που να τιμα τα παντελονια που φοραει και να ειναι ειλικρινειs,σε μια τετοια περιπτωση?
εγω προσωπικα κοριτσια,ειμαι μονη αρκετο καιρο,οι αντρεs δεν πλησιαζουν ευκολα,απο οτι μου εχουν πει φιλεs,φιλοι,εχω ενα γλυκο προσωπο,θα μπορουσα ανετα να κανω μια σχεση,εγω αυτο δεν το βλεπω,οσο και να το βλεπουν οι αλλοι,δεν βλεπω καμμια προσεγισει.Η μητερα μου επιμενει πωs μετα τα κιλα που πηρα ειμαι καπωs απομακρη και αυτο βγαινει στον αλλον,εγω θα το ελεγα ντροπη και οχι τουπε.Δεν ξερω βεβαια πωs το εισπατουν οι αντρεs,επισηs εναs φιλοs μου λεει εισαι δυναμικη,δραστηρια,με τα επαγγελματικα κτλ,και οι αντρεs μου λεει φοβομαστε λιγο αυτου του τυπου γυναικεs,τι να πω δεν ξερω,πολλεs φορεs,δεν πιστεθω παντοs πωs εναs αντραs μπορει να να ερωτευθει,χωριs ανταλλαγμα,χωριs δευτερον κερδοs μαι κοπελα παχυσαρκη,αποδεδειγμενο!!!Δ ΥΣΤΗΧΩΣ!,εκτοσ αν εχω εγω ΓΚΟΜΕΝΟΔΙΩΧΤΗ! :p

σορρυ για την ορθογραφια μου,που βγαζει ματι.εχω συνηθισει τα greekglish!

Επισυνάπτω σε μικρότερο μέγεθος τον παραπάνω πίνακα,αλλά και κάποιους ακόμα του ιδίου,
μήπως τώρα, βλέποντας τους σε σύνολο προκληθεί κάποιος σχετικός σχολιασμός...
Διαφορετικά ανθρώπινα σώματα,σχηματικές μορφές,συναισθήματα,σκέψει ς...



http://i.dailymail.co.uk/i/pix/2008/...85_468x322.jpg




https://www.1st-art-gallery.com/thum...gnant-Girl.jpg




https://www.1st-art-gallery.com/thum...93/1/Bella.jpg




https://www.1st-art-gallery.com/thum...-On-A-Sofa.jpg





http://www.metmuseum.org/special/phi...1993.71.EL.jpg




http://www.christies.com/lotfinderim.../d5101414l.jpg




http://1.bp.blogspot.com/_y9JCP1wazV...irl-asleep.jpg




http://3.bp.blogspot.com/_SSrRQXGMD8...s400/Freud.JPG



http://mari-artisti.artline.ro/admin...y_the_rags.jpg




http://www.leninimports.com/lucian_freud_bio_main.jpg





http://www.artdaily.com/imagenes/2004/10/30/z29.jpg

Καλημέρα σας.

Εχω να πω ότι η κυρία στον πράσινο καναπέ ( νομιζω είναι κι η ίδια σε μία μαύρη-ίσως δερμάτινη-πολυθρόνα ) μου μοιάζει πολύ!

Ναί, ξέρω ότι έχει απεικονιστεί το γυμνό παχύ σώμα (Botero πχ) αλλά όσα και να λέμε δυστυχώς δεν αλλάζει κάτι.Δεν είμαι απελπισμένη.Απλά συνειδητοποιημένη.

Το παράδειγμα της γλυκουλας, τα λέει όλα. Και μην μου πείτε ότι είναι ένα απλό παράδειγμα! Κι εγώ σας είπα τη δική μου περίπτωση, με το παλικάρι που ήρθε μαζί μου γιατί είχε καιρό να εκτονώσει τις ορμές του και είχε ανάγκη από αγκαλιά και πρόσφατα έμαθα μία παρόμοια περίπτωση για μία άλλη κοπέλα σε λιγότερα κιλά απ ότι ήμουν εγώ τότε που με κορόιδεψε ο άλλος. Σε σχέση βέβαια με την παραπάνω ιστορία, ο τύπος σε μένα, ήταν πιο ειλικρινής και δεν άντεξε το θέατρο παραπάνω από 3 ημέρες και ομολόγησε! Ομολόγησε ότι δεν θα μπορούσε να με κυκλοφορήσει και να με γνωρίσει σε φίλους και γνωστούς. Εμαθα βέβαια εκ των υστέρων, ότι γνωρισε σε φίλους και γνωστούς άλλες κοπέλες, φυσικά αδύνατες ή έστω με ελάχιστα κιλά παραπάνω (πχ 1.60 με 55-60 κιλά) και ας ήταν πολύ άσχημες ή προβληματικές. Πχ δεν τον απασχολούσε που η μία κοπελιά έλεγα αυστόλως ψέμματα και τον έκανε να τσακώνεται με φίλους του ή τηλ στη μητέρα του να τον μαλώσει υποτίθεται.Ούτε τον ένοιαζε που μία άλλη κοπέλα, είχε τάσεις αυτοκτονίας.
Τον ένοιαζε που άγγιζε ένα νορμάλ σώμα κι όχι άσχημο και με λίπος απ όσο έλεγε.

Υπάρχουν σίγουρα κι άλλες περιπτώσεις που αν τις μαζέψουμε θα είναι πάρα πολλες! Αφήστε κι εκείνες που δεν λεγονται και είναι κεκλεισμένων των θυρών!

Επίσης έχω να πω, ότι αυτό που λένε μερικές, ότι είμαι 160 κιλά και ο φίλος μου-άντρας μου με λατρεύει κλπ ισχύει οκ, αλλά τις περισσότερες φορες, η κυρία αυτή, πήρε τα κιλά αυτά μετά τη γνωριμία! Δεν το προσέχετε απ ό,τι έχω καταλάβει. Έχει τεράστια διαφορά να ξεκινήσει μία σχέση με μία κοπέλα 1.60 και 130 κιλά και διαφορετικό με 60-70κιλά και να πάρει στην πορεία όσα θέλει να πάρει!

Όσο για το σεξ, ναι, οκ, πάνε με παχιές κάποιοι άντρες αλλά δείχνουν έλξη μόνο όσο διαρκούν οι ορμές. Μετά τέλος! Αφήστε που οι περισσότεροι είναι παντρεμένοι και δεν ξέρω κατα πόσο είναι αλήθεια αυτά που λένε. Δηλ λένε ότι εχουν φετίχ το παχουλό σώμα, οκ, αλλά μήπως πιέστηκαν να το πιστέψουν αυτό, υποσεινήδητα εννοώ, γιατί ποια κοπέλα με καλές αναλογίες θα τους κοιτούσε;

Δεν συνεχίζω γιατί τα έχω πει πολλες φορές και καταντά φλυαρία απ την πλευρά μου.

Εγώ προσωπικά είμαι στο στάδιο του συμβιβασμού. Έχω αποδεχτεί ότι ειμαι αποκρουστική σαν σώμα και όσο καλό πρόσωπο και να έχω δεν μετρά! Με θελουν παντρεμένοι ή μεγάλης ηλικίας άντρες.Θα κάνω την επέμβαση και μετά άγνωστο. Δηλ δεν ξέρω πως θα είμαι ψυχολογικά και εάν το νέο σώμα που θα έχω, δηλ ένα μαζεμένο σώμα με ρούχα αλλά γυμνό θα είναι χαλαρό σαν άδειο τσουβάλι, θα αρέσει. Μου είπε ένας νεαρός που του άρεσαν οι παχουλές (αλλά είχε ήδη σχέση και με ήθελε για έξτρα συναντησεις....) οτι αν χασω κιλά θα ειμαι χειρότερα κι εκείνος προσωπικά όντως ξέρει κοπέλα που εχασε και δεν ηθελε να την αγγίξει μετά απο ένα εξάμηνο που είχε χάσει 40 κιλά περίπου.

Ξέρω, υπάρχουν και οι πλαστικές.Αλλά δεν ξερω εαν και οι τομές αποδειχθούν αποκρουστικές και πάει λέγοντας.Αφήστε που για να αποκτήσω πχ εγω ένα φυσιολογικό σώμα θα πρέπει να περάσουν από τώρα που μιλάμε 2χρ τουλάχιστον.

Οπότε σε ένα κατέληξα. Θα προσπαθήσω μόνη ή με ψυχολόγο να βρω μια ισορροπία, θα κάνω γνωριμίες καθαρά προς εκμετάλλευση των ανδρών για το σεξ και εάν μπορούν να δώσουν κάτι παραπάνω, θα δώσω κι εγώ και θα προχωρήσω το φθινοπωρο ή χειμώνα στην επέμβαση.Ψυχολογικά ήμουν είμαι και ίσως να είμαι χάλια, με ελάχιστες στιγμές χαράς. Ισως να δειχνω απελπισμένη.Δεν ξέρω πλέον εάν είναι απελπισία.Εγώ θα το έλεγα, κούραση. Αγανάκτηση.

Και βλέπουμε....Αλλιώς ειλικρινά, με τόσες σκέψεις που κάνω, θα τρελαθώ κάποια στιγμή και θα φουντάρω....

Γλυκουλα μου 28,αν και ειμαι κατα της βιας,σε καποιες περιπτωσεις την επιθυμω διακαως,στην περιπτωση του αναισθητου,αναλγητου,αλαζο να εκεινου τυπου,που στη θεση της καρδιας εχει ενα κομοδινο,ευχαριστως θα του μελανιαζα τα απαυτα του,(πολυ vulgar εκφραση,αλλα αξιζει και χειροτερα το καθαρμα!)ο τυπος ειναι για πολλες κλωτσιες λεμε!Ομως θα σου πω κατι,ακομη και τα "βοδια",οταν το κλικ γινει,παιρνουν αναποδες,ανατρεπουν τη ζωη τους και βρισκουν αλλα μονοπατια να περπατησουν.Χαρη της εκανε στην ουσια,το να ζεις με καποιον επειδη και καλα σου το παιζει ηρωας που σε ανεχεται,δεν ειναι αυτο που λεμε ονειρεμενος γαμος η δεσμος.Ανοιξε τα χαρτια του σκληρου του εσωτερικου κοσμου,εβγαλε τα σκατοεσωψυχα του,ok,ευχομαι η γυναικα αυτη,να μη ριξει ουτε ενα δακρυ για το καθαρμα,να προχωρησει με σταθερο βημα σε νεα ζωη,νεο συντροφο!Που θα μας πληγωνει ο καθε τυχαρπαστος,με τα σκατα που κουβαλαει στο λιγοστο του μυαλο.Αγαπη μου,αυτωνων των ατομων η συναισθηματικη εμβελεια,χωραει ανετα σε ενα λιλιπουτειο φλυτζανακι του καφε,ασε ρε που θα χαλιομαστε με τον καθε αμορφωτο
σαχλαμαρα!
(Παλι μου βγηκε το φεμινιστικο μου,χαχα,πως τα παιρνω μερικες φορες με καποιους κοπανους,δεν ξερετε!)
Και οχι,sweety,δεν εισαι συνειδητοποιημενη,εισαι απογοητευμενη.Να σου πω τι θεωρω συνειδητοποιηση στον ανθρωπο;Nα νιωθει ανετα μεσα στο πετσι του.Απο τη στιγμη που εχει φτασει στο σταδιο αυτο,τιποτε και καμια αλλοτρια συμπεριφορα,δεν μπορει να τον χαλασει.Καταλαβαινω ομως,οτι δεν ειμαστε θεοι,ανθρωποι ειμαστε,σε κοινωνιες ζουμε,επηρεαζομαστε απο τις κριτικες-εξωτερικευμενες και μη,γιατι ακομη και η κακη αυρα καποιων ατομων μπορει να μας επηρεασει-αλλα πρεπει να συνειδητοποιησουμε κοριτσια,οτι δεν ζουμε σε εναν κοσμο αγγελικα πλασμενο,ενταξει,ιδιαιτερα η ελληνικη κοινωνια(για να το συγκεκριμενοποιησουμε το πραγμα),κουβαλαει μπολικο ρατσισμο και στην καλυτερη κρυφορατσισμο.Εμεις προσωποποιουμε το ζητημα,κοιταμε το ρατσισμο που αντιμετωπιζουμε ως υπερβαροι η παχυσαρκοι,αλλα-οσοι απο εμας δραστηριοποιουμαστε πολιτικα εναντιον του ρατσισμου-ξερουμε πολυ καλα οτι ο ρατσισμος παιρνει δεκαδες μορφες,εχει πολλα προσωπα και δεν εκδηλωνεται αποκλειστικα απεναντι σε μια κοινωνικη ομαδα.Ειμαι στρατευμενη εναντιον ολων των εκφανσεων του ρατσισμου,απεναντι σε μεταναστες,αθιγγανους,στην ομοφυλοφιλικη κοινοτητα,στους τρανσεξουαλς,στα ατομα με αναπηριες,εναντια στον αντισημιτισμο,την ομοφοβια,εναντια στην περιθωριοποιηση των ατομων που ειναι οροθετικα η νοσουν απο τον ιο του Aids,στα ατομα με γενετικες δυσμορφιες,στα ατομα με διανοητικη στερηση.Ωραιο ειναι να μιλαμε εναντιον του ρατσισμου,αλλα καλυτερα ειναι να κανουμε κατι για να τον τσακισουμε!Παλεψτε τον οπου σταθειτε κι οπου βρεθειτε,οχι με παραιτηση και μοιρολατρεια,οχι με απογοητευση και σκυφτο κορμι,ορθωστε το αναστημα σας εναντιον των ρατσιστικων νοοτροπιων.Γιατι να νικαει ο φοβος;(ο ρατσισμος δειχνει φοβο,κρυβει μεσα του ελλειψη γνωσης,προβληματισμου και ευαισθησιας),με το να παμε να φουνταρουμε,ειναι το ιδιο σα να λεμε,εχεις δικιο που με περιθωριοποιεις.Αυτο ειναι δικο μας μελημα και θα επρεπε να σκεφτουμε σοβαροτερα εαν αυτος ειναι ο τροπος που θα οδηγησει σε μια καλυτερη,δικαιοτερη κοινωνια,απαλλαγμενη απο φοβικα συνδρομα απεναντι σε μειονοτητες.Παρτε τη δυναμη στα χερια σας,δεν αλλαζουν οι θεσμοι και τα μυαλα με ευχολογια,πρεπει να βρισκουν φραγματα ανθρωπων απεναντι τους,πρεπει να συναντουν αντισταση,οχι κλαψες!Δεν ειναι η μοιρα του διαφορετικου να οδηγειται στον αφανισμο επειδη το αποφασιζει η πλειοψηφια καθε κοινωνιας,για ονομα δηλαδη!Τι επιθυμουμε,μια κοινωνια ομοιομορφιας και αποχρωματισμου,τι ζηταμε,μια ανθρωποτητα αποτελουμενη απο μοναδες "τελειοτητας";Eμ,τοτε να κλωνοποιουμε την τελειοτητα,να εξαλειφθουν τα"γενετικα σφαλματα"(φυσικα το λεω ειρωνικα!),να μην υπαρχουν περιττα κιλα,ουτε αλλα γονιδια προβληματικα,να τους αφησουμε το δρομο ανοιχτο να κανουνε οι Χιτλερ καθε ειδους τα δικα τους...Οχι ρε σεις,ελεος!Κοντρα στην κοντρα,μεχρι να υπαρξει ισοτητα για ολους.Παιδεια,παιδεια,παιδ� �ια...Διαβασμα,ενημερωση,μορ φωνουμε τον εαυτο μας,μορφωνουμε αλλους,εναν ανθρωπο καθε φορα,ετσι κερδιζονται οι αγωνες.

Quote:

---

Originally posted by sabe
Ειμαι στρατευμενη εναντιον ολων των εκφανσεων του ρατσισμου,απεναντι σε μεταναστες,αθιγγανους,στην ομοφυλοφιλικη κοινοτητα,στους τρανσεξουαλς,στα ατομα με αναπηριες,εναντια στον αντισημιτισμο,την ομοφοβια,εναντια στην περιθωριοποιηση των ατομων που ειναι οροθετικα η νοσουν απο τον ιο του Aids,στα ατομα με γενετικες δυσμορφιες,στα ατομα με διανοητικη στερηση.

---

Όλα τα είπες βρε sabe... Μη με μαλώσετε που συμφωνώ...

ginger μου,γιατί να σε μαλώσουμε που συμφωνείς;
Όλοι,εδώ μέσα τουλάχιστον,δε συμφωνούμε εξάλλου;
Φόρτωνε,sabe!!! Μαζί σου!!!Πες τα!!!sabe!!sabe!!sabe!!

ειμαι 107 κιλα. ημουν 120 οταν αποφάσισα να κανω sleeve. (6/2/09)παντρευτηκα 82 κιλα αλλα οταν με γνωρισε ο αντρας μου ημουν γυρω στα 95. σε οσα κιλα και να ημουν ο αντρας μου με εβρισκε τελεια. δεν μου ειπε ποτε γιατι τρωω πολυ η να μη φαω κατι γιατι εχω γινει σαν βοδι.....
μετα το γαμο το εριξα στην τρελα, λογω δουλειας δεν προλαβαινα να μαγειρεψω και εφτασα 120 κιλα. ενιωθα καθε μερα χαλια. δεν μπορουσα να χαρω τιποτα, αλλα ο αντρας μου με εβλεπε τελεια .με το ζορι δεχτηκε να κανω την εγχειρηση γιατι καταλαβε οτι το προβλημα μου ηταν κατα βάσει ψυχολογικο.
δυστυχως η ευτυχως δεν εχω νιωσει την απορριψη γιατι ειμαι με τον αντρα μου απο 19 χρονων και τωρα ειμαι 30 αλλα να σας πω την αληθεια ακομα και εγω που ειμαι παχυσαρκη βλεπω στον δρομο ομοιες μου και δεν μου αρεσει αυτο που βλεπω, στεναχωριεμαι, ενω μια αδυνατη κοπελα την κοιτας και την ξανακοιτας χωρις να χαλιεσαι. και η πρωτη εντυπωση ειναι παντα η αρχη μιας σχεσης κακα τα ψεμματα.

εμένα μου αρέσουν υπερβολικά οι ροδαλές αποχρώσεις που χρησιμοποίησε για ν'αποδώσει την "υγιή" σάρκα όπως επίσης οι πτυχώσεις του λευκού ρούχου που ακουμπά την φόρμα του σώματος... στην 8η φωτογραφία ο πίνακας μου δημιουργεί έντονα την αίσθηση της ηδονής που ενισχύουν η στάση του σώματος και ιδιαίτερα το κεφάλι που γέρνει και τα χέρια που μου θυμίζουν έντονα "φτερά" ...ενώ στην 9η της γαλήνης, της ηρεμίας καθώς το σώμα φαίνεται να ακουμπά ατάραχο σ'αυτήν την "τρικυμία" που φοντάρει τόσο ανάλαφρα.

Από την στιγμή που κάνουμε την πρώτη σκέψη απόρριψης για τον εαυτό μας... δίνουμε το δικαίωμα στους άλλους να μας απορρίπτουν. Δεν λέω ότι ο άνθρωπος πρέπει να είναι προγραμματισμένος μόνο με θετικές σκέψεις αλλά μερικές φορές νιώθω ότι ακουμπάμε την απόλυτη μιζέρια και φτάνουμε σε σημείο να είμαστε αγνώμονες για ό,τι έχουμε. Μεγενθύνουμε ένα πρόβλημα και προσπαθούμε από την οπή που αφήνει μία καρφίτσα σ'ενα χαρτί να δούμε το τοπίο.

Γεια σας και παλι! Ειμαι καινουρια και προσπαθω να διαβασω τα περισσοτερα -αν οχι ολα- απο αυτα που γραφετε για να απαντησω και εγω με τη σειρα μου. Διαβαζοντας αυτα που γραφουν καποιες κοπελες σκεφτομαι ποσο αγενεις και γουρουνια μπορει να ειναι μερικες φορες οι αντρες. Ειναι γεγονος οτι κανεις ποτε δεν κοιταζει την καραφλα του ή την κοιλια του, παρα μονο θα αραξει με τους φιλους του στην παραλια και θα σχολιασει το παραμικρο ιχνος κιτταριτιδας που θα εχει καποια κι ας ειναι αδυνατη.... ποσο μαλλον αν ειναι παχουλη!
Προσωπικα εχω ακουσει αρνητικα σχολια απο πρωην μου και απο την αρχη της σχεσης μας. Να ειμαι 65 κιλα και να μου λεει ποτε θα κανεις λιγο διαιτα? Ελεος δηλαδη! Τωρα που εφτασα αισιως τα 80 (1.65 υψος) ντρεπομαι οχι μονο να βγω στην παραλια αλλα ακομα και να συναντησω παλιους μου φιλους και συμμαθητες γιατι οταν με δουν θα σκεφτουν ποποοο πως εγινε ετσι αυτη!

Το χειροτερο ομως δεν ειναι να σκεφτονται για μας αρνητικα οι φιλοι ή ο καθε ασχετος στην παραλια. Το χειροτερο για μενα ειναι να σκεφτονται οτι ειμαστε "βοδια"¨οι ιδιοι μας οι γονεις. Οι δικοι μου δε με εχουν αποδεχτει ποτε. (Συγγνωμη, δεν κοιταξα αναλυτικα ολες τισ συζητησεις του forum, ισως υπαρχει ενα θεμα που να μιλατε μονο γι'αυτο.)
Για μενα αυτο ειναι το μεγαλυτερο προβλημα. Να ειμαι 32 χρονων και να εχω 2 γονεις που εχουν ψυχωση με τα κιλα μου. Με εχουν προσβαλει πολυ ασχημα ακομα και σε μικρη ηλικια, οταν ημουν 17 χρονων κοριτσακι, γυρω στα 60 κιλα και φορουσα μινι φουστες. Τωρα που ειμαι 80 με βριζουν καθε μερα κυριως λεγοντας μου "ποιον αντρα θα βρεις" και ας εχω ηδη μια σχεση με καποιον, θεωρουν οτι θα με διωξει λογω των κιλων μου.
Συγγνωμη αν σας κουρασα, ομως εδω καταλαβα οτι μπορουμε να βγαζουμε ολοι τα εσωψυχα μας γιατι ολοι λιγο πολυ τα ιδια περναμε.

νατ-βελακια, σε οποιον αρεσουμε κοπελα μου....και για τους γονεις μας ακομη...
βεβαια δεν λεω πρεπει να νιωθεις καπως να το ακους απο αυτους αλλά εγω θα τους ελεγα και κανενα "εσεις με κανατε ετσι, τετοιες διατροφικες συνηθειες μου μαθατε"

Διαβάζοντας παλιά τόπικς έπεσα σ'αυτό του ρατσισμού απέναντι στα παχύσαρκα άτομα.
Το βρήκα σχετικό με ό,τι στο τόπικ αυτό συζητούσαμε και δεικτικό της οπτικής του κόσμου.
Το άτομο που το πόσταρε δεν είναι η πρωταγωνίστρια της ιστορίας,απλά την μοιράζεται μαζί μας.

Quote:

---

Originally posted by RedCircle


"Aι παγαινε απο κει χοντρελα..."

Υπαρχει ανθρωπος πανω των 9 χρονων που να ξεστομιζει κατι τετοιο σε συνανθρωπο του?
Apparently there is.
Μου αποκαλυφτηκε μια πτυχη της καθημερινοτητας των υπερβαρων που δεν φανταζομουν.
Ενταξει, φανταζομουν οτι μια στις τοσες, θα πεσεις σε βλαμμενο αλλα δεν φανταζομουν οτι φρασεις σαν την προηγουμενη ειναι common practise μεσ την καθημερινοτητα.


Θυμωσα.
Θυμωσα παρα πολυ.
Και στεναχωρεθηκα.
Και μετα ξαναθυμωσα.

θυμηθηκα ενα περιστατικο οπου μια μαλακισμενη στο δρομο μου ελεγε να παρω το παιδι αγκαλια, οτι ηταν ψυχολογος και επεμενε. Οταν ευγενικα της υπεδειξα οτι δεν ειμαστε στο γραφειο της αλλα θενκ γιου βερι ματς, με αποκαλεσε χοντρελω(ειπαμε τα κιλα της εγκυμοσυνης ηταν μπολικα) και ενω δεν με ενοιαζε το obvious, με τρελλανε η κακια πισω απο την πραξη.
Εχετε δει θηλαζουσα λεχωνα να τα παιρνει με ολες αυτες τις ορμονες?
Bουτηξα μια καρεκλα και αρχισα να την κυνηγαω μες την λαικη...:P


Θυμηθηκα χτες ποσο πολυ με ειχε σοκαρει.
Θυμηθηκα την κολλητη μου που χρονια ειχε προβλημα. Στα 13 εμοιαζε για 30...Ποσες φορες πλακωθηκα στο ξυλο με τ αγορια που επιμενανε να την λενε χοτο (χοντρη στα ροδιτικα)
Την αποψη μου περι παχους την εχω πει, και τα προσωπικα μου κολληματα επισης.
Πιστευω οτι οταν εχεις κιλα, σε περιοριζουν πολυ για πολλα πραγματα, απο το να βαλεις ενα τακουνι, να ανεβεις μια σκαλα, μεχρι να βρεις δουλεια.
και θεωρω οτι ολοι εχουμε τον σταυρο να κουβαλησουμε σε αυτην την ζωη.Δεν λυπαμαι τους υπερβαρους αλλα τους συμπονω και τους καταλαβαινω...(apparently οχι ολοκληρωτικα)...

Αυτο που for the life of me δεν μπορουσα να καταλαβω, ηταν αυτη η φανερη απορριψη και η προσβολη...Τοσο χαμηλο επιπεδο?
και μετα θυμηθηκα το δικο μου προβλημα, με την εμφανιση μου...και εκανε κλικ.
Συνειδητοποιησα οτι εγω, σαν ΛΙΛΙ, δεν εχω προβλημα ουσιαστικο με μενα, και πριν φαω την απορριψη απο τον αντρα μου, i was enjoying my age..Ι was a mother,not a υποψηφια γκομενα...
Το πηγα πιο μακρια...σε μια παρεα αν καθονται μαυροι και λευκοι...ποσοι απο σας θα το προσεχατε?
Στην Αμερικη, στην Γαλλια, στην Ολλανδια, ειναι common practice, να βλεπεις ολα τα χρωματα...εδω, το προσεχεις.
Δεν νοικιαζουν σπιτια σε αλλοδαπους, μαναδες λενε στα παιδια τους οτι οι Αλβανοι εχουν ηπατιτιδα και να μην καθονται μαζι. Απο το να φτασεις να εχεις λογους να αποφυγεις καποιον μεχρι να τον βρισεις η να τον προσβαλλεις, ειναι μεγαλο βημα.


Στο θεμα των υπερβαρων ομως,τι χορδη σας ξυνει ρε πουστη μου??
Εχω ακουσει, δεν θα το κρυψω, στον περιγυρω μου, σχολια.
Και δεν καταλαβαινω.
Ενταξει, το εχω πει, εγω δεν νιωθω ελξη για τους στρογγυλους αντρες (ουτε για τους φουσκωτους μποντιμπιλντεραδες btw)γιατι αυτη η στρογγυλαδα στον σκληρο δισκο μου δεν εξισωνεται με αρρενοπωτητα...Ασχετα αν εχω αγαπησει αντρα με προβλημα βαρους και ουκ ολιγοι παχυνανε μετα που τα φτιαξαμε( η μαγειρικη μου βλεπεις)
Απο κει και επειτα ομως αν μου την πεσει ενας δεν θα γυρισω να τον προσβαλλω για το βαρος του ουτε να θυμωσω που "τολμησε" να μου την πεσει.
Αν ηταν καποιος παραπληγικος θα φωναζατε
"ει αναπηρε, σακατη?"

Η απαντηση που λαβαινω ειναι...Ο χοντρος μπορει να κανει κατι γι αυτο.
χαλοουυυυ!
δεν ξερετε τι λετε.
Ο υπερβαρος ειναι ενας ανθρωπος που δεν ξερει που ειναι η εισοδος της εξοδου.
Που μπορει να νιωθει καλα( να μην ξερει οτι εχει προβλημα, να μην το θεωρει προβλημα)* η οχι.
Που μπορει να το παλευει, η μπορει να μην εχει κουραγιο ουτε να βαλει τα παπουτσια του το πρωι.
ειναι ανθρωποι που σε γενικες γραμμες εχουν δεχτει πολλα πυρα και προστατευτονται η αυτο καταστρεφονται.
Αλλα που ειναι γραμμενο γαμωτο το κερατο μου οτι εσυ, εγω, αυτος μπορουμε να σταθουμε απο πανω τους και να τους πουμε το οτιδηποτε;
Ποιος εισαι συ που θα κρινεις και θα πεταξεις φαρμακι στον αλλον μονο και μονο επειδη σε ενοχλει το παρουσιαστικο του?
Ποιος σου δινει το δικαιωμα να πατας ετσι πανω στον αλλον, και μαλιστα με τοσο ευκολο στοχο?

και ενταξει, απ οτι καταλαβαινω, ενας ανθρωπος με προβλημα βαρους, εμαθε να αναισθητοποιειται, να μην το αφηνει να το βιωσει,το προσπερναει.
Εγω ομως που τα ακουω αυτα, θελω να δειρω αυτον που τα λεει, και να κλαψω για αυτον που τα ακουει, και να κλαψω και για μενα που αρρωσταινω με κατι τετοια..


no wonder που μετα αν θελησω να μιλησω για λογους υγειας μετα, φοβαμαι μην το παρεξηγησει ο δεκτης...εχει καταφαγωθει το δερμα εκει και εχει μεινει το γυμνο νευρο..
και αυτο εχει γινει και γινεται καθημερινα, απο αγνωστους....και γνωστους...


Σταματηστε να ειστε pricks, μαλακισμενα...

Όταν γύρισα στην Ελλάδα πάχυνα πολύ μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Παρόλο που μέχρι τότε γυμναζόμαουν αρκετά ήμουνα από φυσικού μου curvy οπότε βάλε κι άλλα 10-15 κιλά και χωρίς γυμναστική και φαντάσου πώς είχε γίνει το σώμα μου από τον Αύγουστο που γύρισα μέχρι τα Χριστούγεννα που ήρθε ο Χάσμπαντ (τότε Αρραβωνιαστικός) επίσκεψη.

Έρχεται λοιπόν και αυτός ο ίδιος δεν το πρόσεξε καν, το σημαντικό ήταν ότι είχαμε μερικές μέρες μαζί και απλά χαιρόταν για αυτό.

Το βράδυ βγαίνουμε και μιλάμε βέβαια γερμανικά, επειδή έχω και καλή προφορά περνιέμαι προφανώς κι εγώ για ξένη. Καταρχήν με κοιτάγανε με μίσος και ανεξήγητο φθόνο. Εγώ να λέω, μπα, το φαντάζομαι. Μετά άρχισαν και σχολίαζαν κιόλας ελεύθερα όπως περνάγαν δίπλα μας "μα είναι δυνατόν τέτοιος παίδαρος να είναι με αυτήν τη χοντρέλω;" "Μα πώς της κάθεται αυτός έτσι που είναι;" κι άλλα τέτοια και τις επόμενες μέρες π.χ. στο λεωφορείο μια μάνα στην κόρη της "κοίτα ακόμα και η χοντρή τον έδεσε εσύ ακόμα να βρεις" (τότε που είμασταν μακριά φόραγα πολύ το δαχτυλίδι επειδή μου έλειπε). Μετά από κάμποσες μέρες άρχισα να τα περιμένω: άλλη μια μάνα στην κόρη της στη στάση είπε πάλι κάτι του στιλ μα πώς βρήκε αυτή τέτοιο άντρα και άμα δεν απάνταγα θα έσκαγα, γυρνάω και της λέω "παίρνω καλές πίπες, μαντάμ!"

Όταν 2 μήνες αργότερα γύρισα για να παντρευτούμε δεν άκουσα ούτε μία φορά τέτοια σχόλια...

Με αυτό θέλω να πω ότι δεν είναι μόνο οι άντρες στην Ελλάδα αλλά και οι γυναίκες δεν θεωρούν τις υπέρβαρες αντάξιές τους...δεν τις θεωρούν καν γυναίκες με ίσα δικαιώματα και ανάγκες...

---

--->http://www.eatingdisorders.gr/forum/viewthread.php?tid=645&page=1

Περα απο την παιδεραστια καμια αλλη σεξουαλικη προτιμηση δεν θεωρω ανωμαλια.