p_k : Το ιστορικό ενός θριάμβου!

Ο λόγος που έγραψα το παραπάνω-αν κι εκτενές περιληπτικό ωστόσο-κείμενο είναι η ευχή κι ελπίδα μου
μήπως κάτι,απ'όσα μετά από χρόνια πολλά αυτοπαρατήρησης,ανάλυσης,έ ρευνας κλπ
έβγαλαν κάπως νόημα σ'εμένα και είναι η βάση όπου στηρίζω την τωρινή μου προσπάθεια,
πιθανώς βοηθήσει και κάποιον άλλον,που βιώνει παρόμοια κατάσταση και μπει στον κόπο να το διαβάσει,
να ενώσει κάποια από τα δικά του σκόρπια κομμάτια και να πάει ένα βήμα παραπέρα
στη συνειδητοποίηση της προβληματικής σχέσης του με το φαγητό κι αισίως την ίαση της.
Δεν το παρουσιάζω ως αυθεντία ούτε ως μαγική συνταγή που θα λειτουργήσει θετικά σε όλους.
Είναι η δική μου κατάληξη μέσα από τη μέχρι τώρα προσωπική μου εμπειρία
σε συνδιασμό με τη συστημική μέθοδο ψυχοθεραπείας,που τελευταία ακολουθώ.
Εξάλλου,ο σημαντικότερος λόγος που γενικότερα εκθέτω τα προσωπικά μου και προχωρώ σε τόσες αναλύσεις
είναι η πρόθεση μου να μοιραστώ όσα με διαφώτισαν γιατί ξέρω πολύ καλά πώς είναι να βρίσκεσαι στο σκοτάδι.

μου ρχεται να κανω λιγο εδω το δικηγορο του οξαποδου
οκ ολα τα κανονιζει το μυαλο
συμφωνω κι εγω
εκει που θα διαφωνησω ειναι οτι μπορω να μπω εγω ως μυαλο παλι(ως τι αλλο)
εστω και με τη βοηθεια του καλητερου ψυχολογου και να καταργησω οτι το μυαλο εχει χτησει τοσα χρονια
μαζι μου η χωρις.
θεωρω οτι για να ξεφυγω απ τη σκλαβια του μυαλου πρεπει να το κανω χωρις αυτο
(δεν ξερω αν φαινονται μπουρδες ολα αυτα αλλα καπως ετσι τα αντιλαμβανομαι)
μπορει και να ναι μπουρδες

Αναλύσεις επί αναλύσεων και δεν θέλετε να δεχτείτε το αυτονόητο. Ο εγκεφαλός μας είναι ο υπολογιστής μας για όλα όσα μας αφορούν. Και δεν θα επιμείνω.

Quote:

---

Originally posted by τζενη
μου ρχεται να κανω λιγο εδω το δικηγορο του οξαποδου
οκ ολα τα κανονιζει το μυαλο
συμφωνω κι εγω
εκει που θα διαφωνησω ειναι οτι μπορω να μπω εγω ως μυαλο παλι(ως τι αλλο)
εστω και με τη βοηθεια του καλητερου ψυχολογου και να καταργησω οτι το μυαλο εχει χτησει τοσα χρονια θεωρω οτι για να ξεφυγω απ τη σκλαβια του μυαλου πρεπει να το κανω χωρις αυτο
(δεν ξερω αν φαινονται μπουρδες ολα αυτα αλλα καπως ετσι τα αντιλαμβανομαι)
μπορει και να ναι μπουρδες

---

μπουρδες δεν ειναι σιγουρα....
με εχει προβληματισει κι εμενα πολυ, οχι απλα θεωρητικα αλλα παρακολουθωντας τον τροπο που λειτουργω, η σκεψη οτι η λειτουργια μας αυτη η προβληματικη, ειναι κατι πολυ παραπανω απο μια πεπατημενη απο λαθος συνηθειες και δεν ξερω καθολου ποσο ειναι εφικτο ακομα και με μια τετοια βοηθεια να αλλαξει...
το αλλο που επισης ξερω, ειναι οτι η σε βαθος αυτογνωσια, ειναι σιγουρα απαραιτητη, αλλα απο μονη της ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ για να λυθει το προβλημα...μπορει δλδ καποιος μετα απο χρονια σκεψης,ερευνας κλπ να ξερει ακριβως τι του συμβαινει και γιατι αλλα να μη μπορει και παλι να αναιρεσει την λαθος λειτουργια και αποδειξη αυτου, πολλοι απο μας που μπορουν να αναλυσουν αριστα το τι τους συμβαινει αλλα δεν μπορουν να το σταματησουν να συμβαινει......

το αλλο που ξερω ομως, κι ισως απανταει στην ερωτηση σου :"αφου παλι με το μυαλο μου θα το κανω, πως διαολο θα το κανω με το λαθος μυαλο?"ειναι, οτι εκτος απο το μυαλο υπαρχει και το συναισθημα....κι ισως εκει να βρισκεται η βοηθεια...το πως ακριβως, μη το ρωτας, αν το ηξερα δεν θα ημουν εδω...