Ζήλια ή μίσος για τον εαυτό μου?

Quote:

---

Originally posted by Euxi
Καλα βρε κοριτσια τι ειναι αυτα???? Για συνελθετε λιγο.

Καταρχην mcan εχω να σε πληροφορησω πως τα 43 κιλα για 1.55 υψος και τα 62 κιλα για 1.75 υψος ειναι απο ιδανικα εως οριακα λιγα. Πιο κατω αγγιζει την υπερβολη. Δεν ξερω γιατι κανενας δε σε βαζει στη θεση σου,αλλα επειδη το φορουμ το διαβαζουν χιλια δυο ατομα το καθενα με το δικο του προβλημα,εχω να πω πως αυτα τα συμπερασματα σου ειναι ακυρα και πως σε καμια περιπτωση δε θα πρεπει να κατεβαζουμε αμασητο ο,τι διαβαζουμε.

Περα απο αυτο τωρα,στο θεμα της ζηλιας. Καταλαβαινω πως προκειται για τρομερα βασανιστικο συναισθημα και το θυμα δεν ειναι το αντικειμενο της ζηλιας,αλλα αυτος που ζηλευει. Ενα θα σας πω,κακο στον εαυτο σας κανετε,σε κανεναν αλλον. Τη δικη σας ψυχη καταστρεφετε. Εχω γνωρισει μοναχοπαιδια που θα δινανε τα παντα να εχουν εναν αδερφο η μια αδερφη,ξυπνηστε λιγακι και καντε τις αδερφες σας φιλες σας και συμμαχους σας. Εχετε τυφλωθει μεσα στην παρανοια που βρισκεστε,πρεπει να δειτε καθαρα. Το προβλημα το εχετε ΕΣΕΙΣ,ξεκιναει και τελειωνει απο εσας. Βρειτε τα με τον εαυτο σας και νιωστε αυτοπεποιθηση. Αγαπηστε αυτο που σας χαρισε η ζωη,μια αδερφη και πατε παρακατω. Αυτος που ζηλευει προκαλει τεραστιο κακο στον εαυτο του και το προβλημα βρισκεται μεσα του. Ωριμαστε και αγαπηστε τον εαυτο σας πρωτα και μετα τους γυρω σας. Η ζωη ειναι πολυ μικρη...

---

+11111111

Πιστεύω ότι η ζήλια σου βγαίνει αυθόρμητα επειδή, όπως προανέφερες και εσύ η ίδια, παλιότερα η αδερφή σου είχε περισσότερες κατακτήσεις. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι ότι αυτό που αισθάνεσαι είναι βλαβερό τόσο για εσένα την ίδια επειδή σε γεμίζει θυμό όσο και για τη σχέση σου με την αδερφή σου. Είναι αρκετά δύσκολο να προσπαθήσεις να σταματήσεις να ζηλεύεις αλλά πρέπει να το προσπαθήσεις. Θεωρώ ότι η αδερφική σχέση είναι πολύ δυνατή και αξίζει να της δώσεις μία ευκαιρία.

καποια στιγμη σε μικρη ηλικια κι εγω φοβηθηκα οτι η αδερφη μου θα μου κλεβει ολα τα αγορια επειδη ηταν (και ειναι) πιο ωραια απο μενα

ευτυχως αντι να το κρατησω μεσα μου, το ειπα στον πατερα μου. Η απαντηση του ηταν βαλσαμο.
"αντε και να σου παρει εναν καλο, θα τον κρατησει, μετα θα σου μεινουν ολοι οι υπολοιποι να διαλεξεις"

και τελικα ετσι εγινε, η αδερφη μου ειναι αρραβωνιασμενη με την πρωτη σχεση της και με εναν άντρα που δεν ειναι καν του γουστου μου, κι εγω εχω ολο το πεδιο ελευθερο να δρασω

οκ, το ξερω οτι ηταν απλοικη σκεψη, αλλα εκεινη τη στιγμη μια και για παντα ξεκαθαρισε το πεδιο....