Αλλωστε ειναι ενας ατελης κοσμος...οχι απαραιτητα φτιαγμενος για μας,απλως υπαρχουμε και εμεις και προσπαθουμε για το καλυτερο και φυσικα υπαρχει και το τελος που αργα ή γρηγορα ερχεται...
οχι πειτε μου ποιος δεν ψυχοπλακωθηκε με το τελευταιο:P
Printable View
Αλλωστε ειναι ενας ατελης κοσμος...οχι απαραιτητα φτιαγμενος για μας,απλως υπαρχουμε και εμεις και προσπαθουμε για το καλυτερο και φυσικα υπαρχει και το τελος που αργα ή γρηγορα ερχεται...
οχι πειτε μου ποιος δεν ψυχοπλακωθηκε με το τελευταιο:P
αμα ειχα να επιλεξω μια θα ελεγα, μονο να αφησεις την πορτα ανοιχτη , οχι οτι ειναι ευκολο..Quote:
Originally posted by keep_walking
Για να αγαπας ομως και να σε αγαπανε αντιστοιχα ποια η προυποθεση?
προσωπικα εχω αισθανθει αγαπη απο καθημερινα περιστατικα οπως ενα αγγιγμα στον ωμο και απτην αλλη μπορει ο πατερας μου να σκοτωνεται για μενα και εγω να μενω ασυγκινιτος..
Η πληροτητα νομιζω περιεχει και θετικα και αρνητικα αισθηματα και δε γινεται να διαρκει για πολυ. αμπελοφιλοσοφωντας και γω νομιζω αμα σου λειπει ασφαλεια ή πιστη τοτε η αγαπη μπορει να προσφερει ασφαλεια και πιστη [ πχ] , το αντιθετο ομως δεν ισχυει, αυτη την ιδιοτητα εχει η αγαπη
. αν ειχα παλι να δωσω μια απαντηση θα ελεγα την αγαπη και γω. φυσικα.. οτι κ αν ειναι αυτη
Δεν θα μπορουσαμε να πουμε ως συναισθηματικη πληροτητα του το οτι ειμαι πραγματικα πληρης και δεν χρειαζομαι κανεναν ουτε να αγαπαω ουτε να με αγαπανε...δηλαδη δεσμιος κανενος?
Δεν θα ηταν πιο κοντα στον ορισμο μιας και η αγαπη ειναι οπως και να το κανουμε μια μορφη εξαρτησης?
Δεν θα μας χαριζε μεγαλυτερη ελευθερια αρα και μεγαλυτερη ισως συναισθηματικη πληροτητα?
Ειμαι πληρης=εχω καλυψει τις αναγκες μου κατα καποιο τροπο εστω και αν αυτη ειναι μια ή πολλες.
Sorry παιδες απλως εχω ορεξη να γραψω:P
Κι αμα καλύψεις με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τις ανάγκες σου, καινούργιες θα γεννηθούν που θα ζητούν κάλυψη, και πάλι θα νοιώθεις συναισθηματικό κενό.. όπως όλοι μας. Αυτό πιστεύω.