Quote:
Originally posted by sophela
a1971 και εγω ειμαι χοντρη με κυτταριτιδα και εγω δεν νιωθω θελτικη στον συντροφο μου οταν με αγγιζει αλλα οταν μπαινω σε ενα φορουμ το οποιο δεν με ενδιαφερει απλα παταω το back και διαβαζω καποιο αλλο. γιατι πρεπει να τρωγομαστε με τα ρουχα μας δεν μπορω να καταλαβω. οσες ειμαστε εδω εχουμε προβλημα με το φαγητο και αλλες που νομιζουν οτι εχουν. πιστευω αυτο το φορουμ ειναι αρκετα φιλοξενο για ολους οσους εχουν να πουν κατι που δεν μπορουν να μοιραστουν με αλλα προσωπα. εγω δεν θα κρινω δημοσια ποτε καποια κοπελα η οποια ειναι 54 κιλα και θελει να παει στα 52. για να το θελει αυτο παει να πει τουλαχιστον σε εμενα οτι οντως εχει καποιο προβλημα.
στο μηνυμα σου εθηξες καποια θεματα τα οποια οι περισσοτερες απο εμας μοιραζομαστε. γιατι απλα δεν ανοιγουμε ενα τετοιο θεμα αλλα καθομαστε να κριτικαρουμε ολα τα υπολοιπα?
εμενα το τικετακια μου αρεσουν, και ας θυμιζουν λευκωμα γυμνασιου, εξαλου κακο ειναι μερικες απο εμας να νιωθουμε ακριβως ετσι..οτι ειμαστε λιγο παιδια παλι?
Ολες μας εχουμε ασχημες ιστοριες και ζωες για αυτο αλλωστε τρωμε. το φορουμ αυτο προσωπικα εμενα μου δινει την ευκαιρια να κανω κατι για αυτο να αλλαξω οτι δεν μου αρεσει στην ζωη μου αν και παλι δεν πιστευω οτι αν φτασω στα κιλα μου θα με κανει πιο ευτυχισμενη. Σιγουρα κατι φοβιες που εχω για το πως θα με αντιμετωπισουν οι φιλες μου που εχουν να με δουν επισης απο περσι και θα με δουν με 15 κιλα παραπανισια και εμενα μου καθεται καπως. Ο συντροφος μου οταν μου λεει να βγουμε με τους φιλους του το αποφευγω οσο μπορω γιατι δεν θελω να δουν οτι τα εχει με ενα μπουρεκακι..ειμαστε 3 χρονια σχεδον μαζι και ακομα την κολλητη του δεν εχω παει να την γνωρισω γιατι φοβαμαι πως θα με κριτικαρει. Απο μωρο παιδι παντα με κυνηγαγανε να μην φαω πατατακια παγωτα και τετοια. ακομα και τωρα σε τραπεζια με συγγενεις παντα υπαρχει μια θειτσα η οποια θα πει Σοφια μην βαζεις τοσες πατατουλες κανεις διαιτα! Αλλα το χειροτερο στην δουλεια μου, δουλευω πωλητρια σε καταστημα, κανα δυο φορες πελατης μου εχει πει..Σοφια πως θα βρεις αντρα ετσι οπως εισαι? η το καλυτερο ¨Σοφια πως εγινες ετσι" και κρατιεμαι να μην τους χωσω μπουνια αλλα τουλαχιστον εγω εχω κατι που αυτοι δεν εχουν. Σεβασμο προς τις ιδιαιτεροτητες του αλλουνου και εχω μαθει να δεχομαι τον αλλον ( εκτος ακομα του εαυτου μου) οπως ειναι. Ολη μου τη ζωη προσπαθω να καταφερω να βρω την δυναμη να δω τον εαυτο μου στον καθρεπτη και να τον αγαπησω οπως τον εχει αγαπησει η κολλητη μου , ο συντροφος μου.
ξεφυγα λιγο απο το θεμα συνγχωρεστε με. απλα κοριτσια μην τρωγομαστε με τα ρουχα μας δεν μας κανει καλο. Ας δεχτουμε η μια την αλλη εδω οπως ειμαστε.. με τα τικετακια μας, τα κριτσινακια μας, τις απογοητευσεις μας, τις χαρες μας.
Δεν είσαι εκτός θέματος. Το ότι μοιράστηκες καταστάσεις άσχημες που ζεις, λόγω των κιλών, δεν είναι εκτός θέματος. Εγώ χάρηκα πάντως που μίλησες ουσιαστικά, κατά τη γνώμη μου. Και όσο για τις κοπελίτσες που είναι ήδη αδύνατες και είναι σε φόρουμ για ΠΑΧΥΣΑΡΚΕΣ; Δεν θα κουραστώ να το λέω : Στην αρχική σελίδα του Φόρουμ υπάρχουν κι άλλα θέματα, ίσως να βάζανε και άλλο ένα, ΓΙΑ ΟΣΕΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ ΜΕΡΙΚΑ ΚΙΛΑΚΙΑ. Και δεν τρώγομαι με τα ρούχα μου απλά γράφω για κάποιες σκέψεις που έκανα εδώ και καιρό και έψαχνα να βρω μία αφορμή και την έδωσε η Πελαγία. Και, κυρία 23χρονη γυμνάστρια ευχαριστώ για το "κυρία 40 ετών". Με πλήγωσες βαθύτατα. Τα λέμε σε 17 χρόνια. Και, ναι, δεν έχουμε κοινά.