Vallia,για αρχή να σου πω πως θεωρώ πολύ θετικό το γεγονός πως μπαίνεις σε διαδικασίες να θέτεις ερωτήματα και να σκέφτεσαι πάνω στο τι αντιμετωπίζεις και γιατί.
Σηματοδοτεί κάποια αλλαγή αυτό imho.Μάλλον για πρώτη φορά καταγράφεις,παρατηρείς και εμβαθύνεις πάνω σε θέματα που έχουν να κάνουν με την εικόνα σου,με τις επιλογές σου,με τη θηλυκότητά σου,με ό,τι προσλαμβάνεις και από την κοινωνία επίσης και αφορά την παχυσαρκία.
Οι παρατηρήσεις μου έχουν να κάνουν με τα εξής.Περιγράφοντας έναν παχύσαρκο έγραψες για έναν άνθρωπο που καταβροχθίζει ένα hamburger.Kαι αυτή είναι μία στερεότυπη εικόνα που έχουμε δει να παρουσιάζουν τα media για το παχύσαρκο άτομο.Αναρωτήσου εάν σε έχουν τελικά επηρεάσει τα media,με τρόπους που απλά δεν σου έχουν γίνει αντιληπτοί.Δεν είναι όλες οι διαδικασίες της εντύπωσης των στερεότυπων συνειδητές,κάποιες εικόνες που έχουν σχέση με προκατάληψη,έρχονται αυτόματα,δίχως λογική επεξεργασία.
Κάτι άλλο.Έχεις σκεφτεί πως η εκδήλωση ενδιαφέροντος από το μητρικό σου πρότυπο εστιαζόταν στο φαγητό,άρα μπορεί να έχεις συνδέσει τη φροντίδα,το ενδιαφέρον,τη λεκτική στοργή με το φαγητό;Nα έχει γίνει ένα σύμβολο μέσα σου,δεμένο με την εκδήλωση εκείνη του μητρικού ενδιαφέροντος;
Eπίσης,η σχέση της μητέρας σου με τη θηλυκότητα,ποια ήταν;Tη δική της εννοώ.Βλέπεις να υπάρχουν κοινά στοιχεία μεταξύ σας στο θέμα της αποδοχής της θηλυκότητας;Ένα ενδεικτικό στοιχείο για την μη αποδοχή της ήταν και η σχέση με το στήθος σου,καθώς το στήθος συμβολίζει το θηλυκό στοιχείο και αποτελεί ένα μοναδικό αρχετυπικό που πάνω του προβάλλουμε πολλές φορές την αμφιθυμική μας σχέση με το φύλο που μας περιέχει και που εκπροσωπούμε.
