Αδικος ειναι και ο πολεμος.Quote:
Originally posted by marylee
Από τότε που ξεκίνησα να κάνω δίαιτα πριν δύο χρόνια(και δεν έχω παράπονο τα κατάφερα αρκετά καλά),έχω συνέχεια στο μυαλό μου τις θερμίδες και υπολογίζω πάντα πόσο φαγητό θα φάω και τι ποιότητας θα είναι.Έχω πάντα στο μυαλό μου ότι δεν πρέπει να φάω πολλά γλυκά ούτε να φάω φαγητό απ'έξω.Βλέπω όμως τους περισσότερους φίλους μου να τρώνε ότι θέλουνε (σοκολάτες,πίτσες γύρους)και οι περισσότεροι είναι αδύνατοι.Σε σχέση με αρκετά παιδιά της ηλικίας μου που είναι αρκετά αδύνατα δεν τρώω ούτε τα μισά από αυτά που τρώνε και όμως εγώ είμαι αυτή που έχει παραπάνω κιλά.Μερικές φορές αγανακτώ που τους βλέπω να καταβροχθίζουν τεράστιες ποσότητες ΄φαγητού και να μην παίρνουν κιλό....ενώ εγώ χρειάζεται ένα μήνα να χάσω δυο κιλά με διατροφή και μόλις μία εβδομάδα για να τα πάρω αν φάω λίγο παραπάνω απ'ότι συνήθως.Ξέρω ότι φταίει που οι γονείς μου είναι και οι δύο παχύσαρκοι και δεν έχω καλό μεταβολισμό.Μερικές φορές μου έρχεται να βάλω τα κλάματα όταν το σκέφτομαι και μου ρίχνει πολύ τη διάθεση...Δεν είναι άδικο εκείνοι να τρώνε ότι θέλουν και εγώ να πρέπει να προσέχω την κάθε μπουκιά?
