Τελικά είμαι η μόνη??

Καραμέλα, σκέφτομαι να πάω σε έναν διαιτολόγο που έμαθα στον δήμο Πολίχνης (είναι ένα προάστιο κοντά σε 'μένα).. γιατί για ιδιωτικό δεν έχω την δυνατότητα...
Ντινούλα, αυτό μου λένε όλοι... ότι εφόσον προσπάθησες τόσες φορές και δεν τα κατάφερες δεν θα μπορέσεις και τώρα... αλλά τις προηγούμενες φορές, έπαιζα... πραγματικά δεν έβλεπα το πρόβλημα μου, νόμιζα ότι με έπαιρνε και άλλο....
Πραγματικά δεν μ'ενδιαφέρει το πώς με βλέπουν οι άλλοι, αλλά νιώθω τον εαυτό μου αδύναμο πλέον.... να σκύψει να δέσει τα κορδόνια και άλλα τέτοια.... :( και αυτή την στιγμή δεν μπορώ να "πέσω" και να αφεθώ, πρέπει να πολεμήσω για να είμαι καλά, όχι μόνο για 'μένα...

όταν μου μιλάνε οι φίλες μου για τα 5 παραπανίσια κιλά, νιώθω σαν εξωγήινος....

Αυτο που το πας?Κι εμενα μου ερχονται οι κοπελες που ζυγιζουν 60 κιλα με υψος 1,70 και λενε ''μα πως παχυνα ετσι το βοδι????''' ...Γκρρρρ

παιδιά.... δεν ξέρω αν έχω χάσει και δεν ξέρω ακριβώς σε ποια κιλά είμαι.... γιατί η ζυγαριά μου είναι μέχρι 150 :( υπολογίζω ότι είμαι 160 κιλά, γιατί δεν έχω πολύ μεγάλο διάστημα που ζυγιζόμουν τόσο...... :(

bigWildrose καλησπέρα. Και βέβαια δεν είσαι η μόνη στα τόσα κιλά που θέλει να προσπαθήσει μόνη της. Είχαμε ένα μέλος στα 190 που είχε προσπαθήσει μόνη και είχε φτάσει αν θυμάμε καλά κοντά στα 160 αλλά δεν μπαίνει πια.

Και εμείς με το χειρουργείο, μην νομίζεις ότι δεν απετεί προσπάθεια από μέρους μας. Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να αποδεκτεί το μυαλό ότι θα φας μόνο 2 κουταλιές φαγητό, ότι θα πιεις μόνο 3 γουλιές νερό κτλ?

Εννοείτε πως για να τα καταφέρεις πρέπει να συγκεντρωθείς, να μην σκέφτεσε αρνητικά και πάνω από όλα να βάζεις μικρούς στόχους. Δες την Καραμελλίτσα μας. Ζωντανό παράδειγμα ότι κάπιος με θέληση μπορεί να τα καταφέρει.

είμαστε όλοι εδώ για ότι χρειαστείς!

Φιλάκια

Δεν είσαι μόνη rose, κι εγώ πριν 2,5 μήνες ήμουν 150 κιλά, χθες μπήκε μια άλλη κοπέλα που έχει να χάσει 60 κιλά(δεν είπε λεπτομέρειες), η καραμέλα που ήδη σου απάντησε. Σίγουρα κι άλλοι που είτε δε ξέρω είτε ξεχνάω.

Ευτυχώς δεν είμαστε περισσότεροι, καλό είναι αυτό. Αυτό δε σημαίνει οτι δε βρίσκουμε εδώ μέσα κατανόηση και συμπαράσταση, το κάθε άλλο!!!

Σας ευχαριστώ ρε παιδιά για την άμεση ανταπόκριση και για το κουράγιο που μου δίνετε.
Φυσικά Πωλινάκι θέλει τεράστια προσπάθεια, ίσως γι'αυτό και δεν θέλω να κάνω χειρουργείο, γιατί είμαι δειλή.... Το βλέπω από μία φίλη μου, που έκανε τον Φεβρουάριο και περνάει πολύ δύσκολες στιγμές...
απλά στην οικογένεια μου, και οι δυο μου γονείς και οι θείοι μου, έχουν περάσει καρκίνο σε στομάχι, έντερα κτλ... και το'χω συζητήσει με γιατρό και μου είπε ότι εν μέρη το έντερο είναι μεγάλο, και το στομάχι ξαναμεγαλώνει, αλλά καλό είναι να το αποφασίσω μετά από πραγματικά δική μου προσπάθεια να χάσω μόνη μου κιλά...
έχω και υποθυρεοειδισμό και έχω πάνω από ένα χρόνο να το ελέγξω γιατί τρέχω σε χημειοθεραπείες και γιατρούς για το λατρεμένο μου άτομο....

Σ'ευχαριστώ Φιλιππάρα!!! :)
απλά μάλλον μ'έπιασε μία "κρίση" downισμού..... όπως είπα και πρίν, νιώθω πολύ μόνη σ'αυτή την προσπάθεια και κυρίως όταν μου λένε όπως είπε και η ντινούλα, φίλες μου 1.70 και 60 κιλά ότι θέλουν να χάσουν τα 5 κιλά που κάθονται στα ψωμάκια τους....

bigwildrose εχει να κανει με το στοχο..Αυτες οι κανονικες κοπελες,θελουν απλως να γινουν πιο αδυνατες,η να τελειοποιησουν το σωμα τους..Καποιος στα κιλα μου μπορει να θελει απλως να βαλει μια μπλουζα κι ενα τζιν και να περπατησει στο δρομο χωρις ντροπη..Καποιος οπως εσυ,μπορει να θελει να δεσει ξανα μονος τα παπουτσια του,η να ανεβει μια ανηφορα χωρις να λαχανιαζει..Ολοι οι στοχοι σεβαστοι και θεμιτοι..Αλλα δυστυχως δεν μπορω να βαλω στο ιδιο τσουβαλι καποιον που υποφερει επειδη δεν εχει τα τελεια ποδια για μινι με καποιον που δε μπορει να περπατησει ανετα..

εγώ όταν μου μιλάνε για τα κιλά τους νιώθω τέρας δίπλα τους...
έχω στόχο... και δεν θέλω να γίνω αδύνατη... μ'άρεσα έτσι όπως είδα φωτογραφίες όταν ήμουν στα 85 με 90 κιλά... εκεί κάπου θέλω να φτάσω, με τα πιασίματα μου και παχουλούλα... αδύνατη δεν ήμουν ποτέ και ούτε και θέλω.. αλλά να'χω υγεία. όπως είπες να περπατάω και στην ανηφόρα να μην χρειάζομαι 50 διαλείμματα...

Εγώ μπορώ, για τον καθένα το πρόβλημα του είναι σημαντικό, βλέπω τον αδερφό μου να έχει φρικάρει επειδή πήρε πέντε κιλά κόβωντας το κάπνισμα και να μου ζητά συμβουλές(δε ξέρει τη τύφλα του περί διατροφής). Είναι 75 κιλά μετά βίας, εγώ μπορεί να το θεωρώ αστείο αλλά αφού γι'αυτόν είναι σημαντικό σαν τέτοιο θα το αντιμετωπίσω.

Δείτε το σαν όλους μας που κλάιγόμαστε για τα λεφτά και την οικονομική κρίση ενώ υπάρχει κόσμος που δεν έχει να φάει, όλα είναι θέμα οπτικής. Μήπως θα έπρεπε να μην προβληματιζόμαστε;

έχεις δίκιο.. ο καθένας βλέπει το δικό του πρόβλημα βουνό...

Εγω δεν ισχυριζομαι οτι τα προβληματα των αλλων ειναι λιγοτερο σημαντικα απο τα δικα μου.Ομως θα ηθελα να υπαρχει και λιγη λογικη...Δηλαδη γιατι εγω κατανοω πως το προβλημα ενος ατομου που ειναι πχ 200 κιλα και δεν μπορει να περπατησει ειναι απειρως πιο σοβαρο απο το δικο μου,και οι τσιλιβιθρες των 50 κιλων δεν καταλαβαινουν ποσο τρελο ειναι να λενε σε καποια σαν εμενα πως ειναι χοντρες και δυστυχισμενες?????Ειπαμε,ολο ι οι στοχοι σεβαστοι και θεμιτοι,αλλα μην τρελαθουμε κιολας...

σ'αυτό θα συμφωνήσω ακόμη περισσότερο.... άλλο να μου λένε ότι δεν χωράν στα ρούχα που είχαν πέρσι και άλλο να μου λέει μία 60 κιλά και 1.70 ύψος ότι νιώθει τόσο χοντρή σαν βόδι.... εκείνη την ώρα νιώθω εγώ σαν τον κινγκ κονγκ....

Ακριβως..Ειναι σαν να παω εγω διπλα στο κρεβατι ενος ανθρωπου 250 κιλων που ειναι υποχρεωμενος να ζει επανω του,και να λεω ποσο χαλια νιωθω που δεν ειμαι πια τοσο ομορφη οσο ημουν 4 χρονια πριν...Καλο θα ειναι λοιπον πριν μιλησουμε,να βαζουμε λιγο τον εαυτο μας στη θεση του αλλου,ετσι νομιζω εγω

πάντως θέλω να τα καταφέρω....
μακάρι να έμπαινε η κοπέλα που μου είπατε πριν από 190 κιλά είχε φτάσει 130... να μου έλεγε τον τρόπο.... αν και τον ξέρω τον τρόπο... σωστή διατροφή και άσκηση... αλλά μερικά τιπς, για το πώς να αποφεύγω πραγματικά τα τσιμπολογήματα και να ξεχάσω την ζάχαρη!!!