Quote:
Originally posted by angelaorangel
Το χρυσοψαρο σου πιστευω θα προσεχε περισσοτερο τι λες ,πιο πιθανο να εδινε και απαντηση.
Οπως και να λενε τη θεραπεια αυτη και οπως την περιεγραψες ,ειναι πολυ ασχημο να τον πληρωνεις για να σε ακουει μονο.
Δεν νομιζω κι εγω οτι ταιριαζει αυτο σε εσενα ,ασε που εγω θα ενιωθα τρις χειροτερα μετα απο μια τετοια επισκεψη σε ψυχολογο - ψυχαναλυτη η οπως αλλιως λεγονταν.
Την ιδια αυτη ''δουλεια'' θα μπορουσε καλλιστα να κανει η καλυτερη σου φιλη η καποιο εμπιστο προσωπο ,που επιπλεον θα σε νοιαζονταν και δεν θα σε εβλεπε μονο ως λεφτα...
Αν νοιωθεις να μη ξαναπας, μη ξαναπας η δοκιμασε καποιου αλλου ειδους ψυχολογο , ο οποιος θα μπορει να συζητα κιολας.
δεν νομιζω ότι εχει να κανει με την προσοχη.... αν οντως η συγκεκριμενη ψυχολογος ειναι ψυχαναλυτικης κατευθυνσης τοτε, το να εχει την ελαχιστη δυνατη συμμετοχη εντασσεται στο πως δουλευει.στην ψυχαναλυση ο θεραπευτης αφηνει ολο το χωρο στον θεραπευομενο ωστε να μπορεσει ο ιδιος να φερει στην συζητηση οσα τον απασχολουν, και αυτα που τον απασχολουν βαθια ερχονται οχι απευθειας αλλα σε δευτερο επιπεδο... γι'αυτο κ οι παυσεις...