να απογοητευτω??

αχχχχχ!πριν κανα 4ωρο εκανα το χειροτερο υπερφαγικο εδω και ενα μηνα και το χειροτερο σκεφτηκα για πρωτη φορα μετα απο 1 μηνα να κανω εμετο!ευτυχως ηταν μια φευγαλεα σκεψη που δεν εγινε ποτε πραγματικοτητα,αλλα τωρα ειμαι τοσο φουσκωμενη που δεν μπορω να κοιμηθω...και αυριο πρωι εχω ραντεβου με την διατροφολογο μου και τι να της πω της γυναικας??το γιατι δεν μπορω να καταλαβω..γιατι το κανω ακομα απο την στιγμη που και νιωθω πολυ καλυτερα ψυχολογικα και εχω ξεκολλησει σε μεγαλο βαθμο απο τα κολληματα με το σωμα μου...δεν θελω να αδυνατησω,ουτε με νοιαζει πλεον αν ειμαι αρκετα λεπτη,γενικα νιωθω πιο ομορφη και περιποιημενη.απλα ειναι σαν να μου εχει γινει συνηθεια,σαν καθε ασχημο συναισθημα να θελω να το ξεσπασω εκει,αλλες φορες το προλαβαινω και αλλες οχι!εχω παρατηρησει επισης οτι καθε φορα που χανω την πιστη μου ,την θεληση και την αντοχη μου για να φερθω φυσιολογικα ,αποζηταω ενα υπερφαγικο για να μου δωσει κατι σαν ωθηση να συνεχισω με πεισμα την διατροφη μου,και το κανω για καποιες μερες αλλα μετα παλι τα ιδια,,,και να πεις οτιι στερουμε??μπαααα,5 φορες την ημερα τρωω,ισορροπημενα και απο ολες τισ τροφες..εκτος απο γλυκα και εκει την κανω την μα....κια μου!ασε που μονο στα γλυκα δεν εχω σταματημο....φοβαμαι οτι αν συνεχισω ετσι,η παχυσαρκη θα γινω η ξανα βουλιμικη...το 2ο δεν θελω καν να το σκεφτομαι,αλλα με φοβιζει το να ειναι μονοδρομος να παρω πολλα κιλα.και να πεις οτι οι συνεδριες με τον ψυχιατρο δεν παν καλα...ισα ισα,και η καταθλιψη εχει σχεδον εξαφανιστει και χωρις φαρμακα..τι στο καλο??αβυσσος η ψυχη,αλλα και το μυαλο δεν παει πισω...

Καλημέρα. ελπίζω σήμερα να νιώθεις καλύτερα. Ξέχνα το χθεσινό επεισόδιο, είναι πολύ αισιόδοξο το ότι απέφυγες τον εμετό. Συζήτησέ το όμως και με τη διατροφολόγο. Σίγουρα είναι δύσκολο να κόψεις τελείως τα υπερφαγικά, αλλά δεν είναι και τόσο δύσκολο τελικά να τα μειώνεις με τον καιρό ε; Κι αφού λες ότι και με τον ψυχίατρο μια χαρά τα πας, κι ότι έχεις αρχίσει απ ότι κατάλαβα να σε αγαπάς, όλα καλά θα πάνε σιγά σιγά. Απλά προσπάθησε να τα προλαμβάνεις. Μπες εδώ να γράψεις πριν το υπερφαγικό, κι όχι αφού το έχεις κάνει. Ίσως σε βοηθήσει να το αποφύγεις. Καλή συνέχεια και μην απογοητεύεσαι.
:)

Σε καταλαβαινω απολυτα, κουραγιο.. Και εγω συχνα καπως ετσι λειτουργω και ο φαυλος κυκλος δεν εχει τελειωμο. Λες και χρωσταμε σε καποιον ενα υπερφαγικο οταν περνανε αρκετες μερες χωρις αυτο... Λοιπον, μην πτοεισαι, μη χαλιεσαι σημερα, προσπαθησε να μην το σκεφτεσαι. Οτι εγινε , εγινε. Συνεχισε κανονικα το προγραμμα σου και την επομενη φορα με τη δυναμη του μυαλου προσπαθησε να αντισταθεις η εστω να φας λιγοτερο... Πιστευω οτι δεν ηταν τυχαιο που ειχες ραντεβου με τη διατροφολογο σημερα. Υποσυνειδητα πιεζοσουν και σου βγηκε αντιδραση... Χρειαζεται ωριμη σκεψη, ισως καποτε την αποκτησουμε, τι να πω...

καλημερα και ευχαριστω πολυ για τισ απαντησεις!!ξυπνησα καπως καλυτερα σημερα δεν μπορω να πω,αλλα επεσα σαν υπνωτισμενη για υπνο και δεν ξυπνησα να παω στον διατροφολογο....χαζομαρα!τε� �πα τησ ειπα να κανονισουμε για την αλλη βδομαδα.νιωθω λιγο ευθραυστη βεβαια αλλα θελω να σκεφτομαι θετικα οσο μπορω.θα προσπαθησω την επομενη φορα πριν το υπερφαγικο να μπω εδω και ισωσ να με εμποδισει να το κανω..δεν ξερω,θελω απλα να μην σκεφτομαι πολυ σημερα..να χαλαρωσω αρκετα!!!μακαρι παντως εστω να μειωθουν αρχικα αρκετα,και μονο αυτο θα μου δωσει χαρα αληθεια!

Κρίμα που έχασες το ραντεβού, νομίζω πως θα σε βοηθούσε. Τουλάχιστον εμένα με βοηθάει. Προσπάθησε να χαλαρώσεις και να είσαι ήρεμη. Κι αν νιώσεις άσχημα μπες εδώ αμέσως και μίλα μας ε;;

αχ,ευχαριστω!!να σαι καλα...εχω διαβασει και το δικο σοου ποστ και ξερω οτι καταλαβαινεισ απολυτα!εσυ πως εισαι?το κεφαλακι σου καλυτερα?

lusid dreams, αισθάνεσαι τύψεις-ντροπή απέναντι στη διατροφολόγο για το βουλιμικό που έκανες; Αν μη τι άλλο, αυτή υποτίθεται είναι η ειδικός που πρέπει να σε βοηθήσει. Γνωρίζει ότι έχεις διατροφική διαταραχή; Είναι ειδικευμένη σε διατροφικές διαταραχές; Ρωτάω επειδή μερικές φορές οι διατροφολόγοι χωρίς ειδίκευση σ' αυτό τον τομέα μπορεί να επιδεινώσουν το πρόβλημα αντί να το αντιμετωπίσουν.

you are beautiful no matter what they say,
words cant bring you down
you are bautiful in every single way
yes words cant bring you down:starhit:

Lusid dreams... εμένα με βοηθαει πολυ να καταγράφω τα συναισθήματα εκείνα που με ωθούν σε υπερφαγία για να μπορέσω να καταλάβω ακριβώς ... τι προσπαθώ να μπουκώσω με το φαγητό ή να καλύψω...΄Δεν ξέρω αν σου λεει κατι αυτο που γράφω..

Quote:

---

Originally posted by lusid dreams
αχ,ευχαριστω!!να σαι καλα...εχω διαβασει και το δικο σοου ποστ και ξερω οτι καταλαβαινεισ απολυτα!εσυ πως εισαι?το κεφαλακι σου καλυτερα?

---

Και το κεφαλάκι μου και το προσωπάκι μου ευτυχώς μια χαρά!!
Και τη διατροφή μου τη συνεχίζω κανονικά μέχρι τώρα ευτυχώς.
Και από διάθεση σχετικά καλά πάμε. Θα φύγω επιτέλους και για σαβ/κο, (να κάνω τα μπανάκια μου) οπότε είναι ένας καλός λόγος για καλή διάθεση!!

smoke,δεν ξερω αν προσπαθουσα πραγματι να την αποφυγω ,αλλα οντως δεν μπορουσα να παρω τα ποδια μοθ το πρωι.παντα ετσι κανω,οταν γινει υπερφαγικο(συνηθως βραδυ)το επομενο πρωι ειμαι χαλια και δεν μπορω να σηκωθω...ξερει οτι εχω διατροφικες διαταραχες αλλα δεν γνωριζω αν ειναι ειδικη σε αυτο...παντως δεν επιδεινωνει αυτη την κατασταση,αλλα εγω με την απολυτη ανικανοτητα μου να διαχειρηστω καταστασεις και συναισθηματα με πιο απλο τροπο..γιατι εκτος απο βουλιμικη στο φαγητο ειμαι βουλιμικη στα περισσοτερα πραγματα,πεφτω με τα μουτρα,ενθουσιαζομαι σαν παιδι με την μια και μετα απογοητευομαι λες και πεθανε καποιοσ κοντινος μου ανθρωπος.υπεραναλυση,υπερα ναλυση,υπεραναλυση..ε οχι πια,στοπ!
tantale μου το κανω και εγω αυτο αλλα δεν μπορω να πω οτι κανει κατι,μαλλον διοτι πλεον διακρινω πολυ ευκολα τι ειναι αυτο που με ωθει σε ενα υπερφαγικο,το νιωθωμτο βλεπω μπροστα μου και ξερω οτι ειναι κακο ,οτι θα μου κανει κακο..γυρναω και λεω σε μενα οτι δεν το ψχρειαζεσαι,δεν θα γεμισει κανενα κενο σου ουτε θα σου προσφερει κατι..καμια ικανοποιηση,δεν ειναι χαρα ,δεν ειναι ευτυχια,ηδονη ,ερωτας,δεος...ειναι απλα φαγητο γαμωτο!το εχουμε αναγκη για να ζησουμε ,οχι για να γιατρεψουμε καθε ψυχικιη μας αναστατωση!καποιες φορες τρο πετυχαινω,καποιες παλι δεν με νοιαζει,τοτε θελω να νιωσω ασχημα,ειναι αυτοκαταστροφικο...και καπου εκει με βασανιζουθν εμενα οι σκεψεις και οι προβληματισμοι..δεν μου φαινεται δηλαδη ανωμαλια το οτι θελουμε να φαμε τα παντα,αλλωστε σε αυθτο τον κοσμο που ζουμε υπερκαταναλωνουμε παντου και στα παντα,ετσι μας μαθανε και σαν καλα ροπμοτακια ακολουθουμε διαταγες.ανωμαλο μου φαινεται που φτανει εκεινη η απαραδεκτη στιγμη που ενω εχουμε 2 επιλογες ειτε να φροντισουμε τον εαυτο μας ,να τον ομορφαινουμε,να τον ανεβασουμε ψηλα ειτε να τον καταρακωσουμε,νατου φερθουμε οπως δεν θα φερομασταν ΠΟΤΕ σε κανεναν αλλον ετσι,εμεισ διαλεγουμε το δευτερο...αυτο με τρελαινει,εκεινα τα λιγα δευτερολεπτα που νιωθω οτι ο ψυχισμος και το μυαλο μου δεν παει καλα...

Συμφωνω δεν βοηθα πάντα... αλλα το θέμα είναι γιατί βασανίζουμε τον ευάτο μας...? Πόσες φορές δεν είπα οχι δεν θα φάω τα πάντα ... κι όμως άνοιγα το ψυγείο αλμυρα γλυκα... εμετός και φτου απο την αρχή...σαφέστατα και εχουμε την επιλογή να τον εξιψώσουμε ή να τον αυτομαστιγώσουμε και για να διαλέγουμε το δεύτερο κατι δεν αγαπάμε ... και αυτο το κάτι για να αγαπηθεί θέλει δουλειά...

πολυ δουλεια και πεισμα!αλλα ωρες ωρες νιωθω λες και προσπαθω να γινω πεταλουδα μεσα σε μια μυρμηγκοφωλια...

η πεταλουδα απο καμπια ξεκιναει....

Καλημέρα lusid dreams. Πώς πήγε χθες η μέρα σου; Πώς είσαι σήμερα;

καλημερα και σε σενα κουκουτσακι!!!η μερα μου ευτυχως πηγε πολυ καλα,ειχα και πολυ διαθεση και γενικα δεν επετρεψα να με παρει απο κατω...σημερα ειμαι παλι αρκετα καλα αν και λιγο κουρασμενη.ειμαι αρκετα αποφασισμενη αυτη την φορα αλλα δεν θελω να λεω μεγαλα λογια γιατι δεν ξερω πως θα καταληξει μετα απο λιγες μερες...αχ ελπιζω να με φροντισω αρκετα και να μην κανω βλακειες!!εσυ πως εισαι?πηγες τελικα σε καποιο γιατρο?