-
*Katie η ζωη σου κ ο τροπος που βιωσες ολα αυτα κ τα εγραψες... σιγουρα κανει πολλα ατομα απο εμας να βλεπουμε ποσα πολλα κοινα εχουμε μαζι σου. κ πως οι περισσοτερες μανουλες αντιδρουσαν οπως κ η δικη σου. ευχομαι απο εδω κ περα να ειναι ολα ηρεμα στη ζωη σου,να πιστευεις σε εσενα κ να χαιρεσαι το κατορθωμα! σου κ το παιδακι σου.
-
Γλυκό μου κοριτσάκι :love: καταρχήν να χαίρεσαι την κούκλα κορούλα κ την οικογένεια σου!!!
Πόσο με συγκίνησε η φράση: "...........το δικό μου δώρο προς εσένα πέρα από τα παιχνίδια είναι μια μανούλα υγιής................"
Σ' όλο τον αγώνα που έδωσες είχες το πιο ισχυρό κίνητρο τη ΚΟΡΗ σου!!!!!!!
Τώρα θεωρώ πως καταλαβαίνεις τη μητέρα σου καλύτερα γιατί όλα τα κάνουνε από την υπερβολική τους αγάπη προς εμάς (κ η δική μου ακριβώς τα ίδια έκανε) απλά κάποιες φορές με λάθος τρόπο!!!
-
Τρομερή αυτοβιογραφία....καλή συνέχεια στο στόχο σου.
-
Τώρα βρήκα το χρόνο και διάβασα την ιστορία σου Κατερίνα.
ʼμα σκεφτείς λοιπόν τι έγινε κάνοντας μια μικρή αναδρομή, θα καταλάβεις ότι η εσωτερική δύναμη του καθενός, είναι απλά αμέτρητη. :)
Εκτός από αμέτρητη, είναι επίσης άγνωστης δύναμης.
Εκτός από τετριμμένες ευχές για το κοριτσάκι σου και την οικογένειά σου, προσωπικά να σου ευχηθώ να μπορείς κάθε μέρα να ανακαλύπτεις και άλλες πτυχές του εσωτερικού σου κόσμου.
Αυτό, θα είναι για σένα κάθε μέρα και ένα διαφορετικό δώρο, το οποίο έχεις τα κατάλληλα άτομα να το μοιράζεσαι και δεν είναι άλλοι από την οικογένειά σου.
Να'σαι πάντα καλά, δυνατή και να χαίρεσαι τη ζωή :)
-
Πολλά μπράβο απο καρδιάς και οφείλω να σου ομολογήσω οτι μεσα απο τα γραφόμενα σου -ιδιαιτέρως στην αρχή- ειδα τον ευατο μου.Πολύ με συγκίνησες...
Να εισαι παντα καλά και να δινεις κουράγιο σε μας που ακομη παλεύουμε με το τέρας της παχυσαρκίας.
-
Κατερίνα μου μου είναι δύσκολο να εκφράσω αυτά που θέλω γράφοντάς τα. Δεν έχω το ταλέντο της γραφής όπως άλλα άτομα σε αυτό το φόρουμ. Όμως μιλάω από καρδιάς όταν σου λέω πως σε νιώθω και σε θαυμάζω. Να είσαι πάντα καλά κορίτσι μου!
-
βάλσαμο τα λόγια σας και σας ευχαριστω πολύ για την ανταπόκριση.
Θα ήθελα αν έχετε λίγο χρόνο να μου πείτε τι συναισθήματα βιώνετε και πως το παλεύετε , έχετε συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα όπως είχα και έχω εγώ ή όλα οκ?
-
Ένα χρόνο μετά και εγώ για διαβάζω αυτήν την συγκλονιστική ιστορία για πρώτη φορα!!! έχουμε κάποια κοινά όπως όλες και όλοι φαντάζομαι που ήμασταν παχουλά παιδάκια και έφηβες. τα μη και τα όχι τις μαμάς μου εμενα με έκαναν να θέλω να φάω μια κατσαρόλα φαγητό :(
Την απόφαση την πήρα (εκτος τον λόγον υγείας) γιατί akirvos μίσησα το σώμα μου που δεν με βοηθα να κάνω πλέον αυτά που θέλω στην καθημερινότητα μου (βλέπεις άλλο να είσαι 120 κιλά στα 25 και άλλο στα 42) και γιατί θέλω να γίνω μανούλα και να δώσω στο παιδάκι μου μια υγιή μανούλα.
Πολλά πολλά συγχαρητήρια κούκλα μου με έκανες και έκλαψα, χαμογέλασα, θαύμασα....
Να δόσης πολλά πολλά φιλια στο κοριτσάκι σου που τώρα ποια θα κλείνει τα 3 :)
-
Katie εστω και ενα χρονο μετα,ενα μεγαλο μπραβο για την θεληση σου να ισσοροπήσεις
και να φτασεις εκει που εισαι σημερα.
Πανω κατω ολες οι παχυσαρκες την ιδια ιστορια θα διηγουμασταν για τον εαυτο μας,
ειναι πολυ ωραιο ομως να ακους για ανθρωπους που τα καταφεραν και πηραν την ζωη τους
στα χερια τους.
Συγχαρητήρια σε οσους τα καταφεραν και καλη δυναμη σε οσους το παλευουμε!
-
Καλησπερα και απο μενα Κατερινα.Δεν με ξερεις γιατι ειμαι στο φορουμ πολυ λιγο.Αλλα θελω να πω μονο,μεσα απ την καρδια μου ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.Διαβαζοντας τα posts σου εδω και 1-2 μηνες που ζυμωνα μεσα μου την ιδεα της επεμβασης για καποιο λογο εσυ και ο Φιλιππος ειστε οι ανθρωποι που εβλεπα και ελεγα,ναι,αξιζει να το προχωρησεις...Εχω εμπνευστει απο τις δημοσιευσεις και τις φωτογραφιες σου τοσο πολυ...Και τωρα μετα απο αυτο το ποστ καταλαβα γιατι.Με εκανες να δω τη ζωη μου οπως θα ηταν αν δεν προχωρουσα να το κανω τωρα.Μου εδειξες τους κινδυνους που εγκυμονουν για την υγεια μου.Η αληθεια ειναι οτι στα 19 σου δεν το σκεφτεσαι και πολυ,και ουτε εγω το εκανα.Αλλα διαβαζοντας,καταλαβα οτι ακομα και αν ειμαι 19 πρεπει να δεσμευτω απεναντι στο σωμα μου για μια καλυτερη ζωη...
Σ'ευχαριστω που με εκανες να νιωσω τοσο σιγουρη οτι πηρα τη σωστη αποφαση...
Χαρα.
-
Καλέ που το ξεθάψατε το θέμα μου?
Ninap μου ευχαριστώ , ναι κάναμε πάλι τα πάρτυ μας κλπ έκλεισε τρια η κορουλα μου και είμαστε όλοι καλά.
Veronika και Shamadalie σας ευχαριστώ και χαίρομαι που σας ενέπνευσε η ιστορία μου. όντως όλοι μας πάνω κάτω έχουμε την ίδια ιστορία και αυτό θα πρέπει να γίνεται παράδειγμα σε εμάς τους παθόντες να προσέχουμε να μην μεταφέρουμε τις διατροφικές διαταραχές μας- φοβίες στα αγαπημενα μας πρόσωπα.
Να σας προσέχετε και να σας αγαπάτε. μόνο αν έχουμε ισορροπία μέσα μας θα βρούμε και τις ισορροπίες στο φαγητό μας ,στις σχέσεις μας και σε όλα. Να είστε περήφανες για το τι έχετε καταφέρει και με αυτό ως δεδομένο να προχωράτε με πιο πολύ δύναμη παρακάτω.
λίγα λόγια για το πως είμαι τώρα:
2 χρόνια και κάτι μετά την επέμβασή μου και κρατώ σταθερό βάρος από το καλοκαίρι , με προσεγμένη διατρόφή και επιτέλους ξαναξεκίνησα και την γυμναστική μου που την είχα αφήσει από το καλοκαίρι λόγω πλαστικής και αλλαγή δουλειάς. Ξέρω πως πάντα θα πρέπει να προσέχω την διατροφή μου για να κρατήσω τα κιλά μου , ξέρω πως θα πρέπει να γυμνάζομαι για να έχω υγεία και προσπαθώ να βαδίζω σε αυτό τον δρόμο για να είμαι εγώ καλά και κατ' επέκταση και η οικογένειά μου. Η κόρη μου έχει μάθει να τρώει φρούτα και κάποια λαχανικά και χαίρομαι για αυτό. Την βλέπω να είναι υγειής και χαίρομαι ότι έχω συμβάλει σε αυτό με το παράδειγμά μου. Τον άντρα μου να δω πως θα πείσω να μπει σε σειρά....:dork:
-
-
Το θέμα σου είναι ένα από τα διαμάντια του φόρουμ..κρίμα που είχε χαθεί κάτω από treats του τύπου "πως να χάσω 60 κιλά σε 2 μήνες" "ωριαίο ζύγισμα" και τέτοια ωραία....
Άστα αυτό με τους άνδρες είναι ένα θέμα...εμενα είναι πολύ κρεατοφάγος και δεν τρώει ούτε μακαρόνια ούτε όσπρια και πολλά αλλα..είναι και Ολλανδός ..άλλη διατροφή (πχ για μεσημεριανό εδώ τρώνε ψωμί με διαφορα στο ψωμί, σαλάτες αλοιφές, ζαμπόν τυρί κλπ). μου λείπουν τα ελληνικά φαγητά :(
τα παιδιά τρώνε ότι βλέπουν να τρώνε οι γονείς τους αυτό είναι αλήθεια :D
το γυμναστήριο μου λείπει πολύ και περιμένω πως και πως και εγώ ποτε θα το ξεκινήσω πάλι..είναι φοβερή η αίσθηση που σου δίνει :D καλή συνεχεια κούκλα μου !!!!!!!!!!
-
Κατερίνα διαβασα κ εγω μολις την ιστορια σου.....
Ειμαι καινουρια στο φορουμ....
Καπως ετσι ηταν κ με μενα....η αδερφη μου παντα πολυ πιο αδυνατη .....εγω απο μικρη παλι οχι....
κ ολα τα συναισθηματα αυτα που περιγραφεις τα ενιωσα....
ειδικα οταν δεν ειναι μονο γονεις αλλα εχεις κ γιαγιαδες θειους θειαδες να σου λενε τα ιδια...οτι πρεπει να αδυνατισεις και μη τρως αυτο και να σε λεν:" θες να φας?δε θες...μη τρως δε κανει...." (να σε φωναζει η θεια σου χοντρουλω μου αν δεν ειναι αυτο ενδειξη αγαπης τοτε τι?)
ξεκινησα πιο σοβαρα πριν περιπου 2 μηνες τη προσπαθεια μου...οχι με εγχειρηση αλλα με διατροφη....
και πραγματικα μου δινει κουραγιο που τα καταφερες... παντρευτηκες εκανες την οικογενεια σου και το ξεπερασες.....
και βλεποντας κ απο τη δικη σου αδερφη αλλα και απο τη δικη μου...οσο μου χει σταθει η αδερφη μου κανεις.... ουτε καν οι γονεις μου.... τελικα ειναι αξια ανεκτιμητη οι αδερφες.. <3
Μπραβο που μοιραστηκες τη ιστορια σου! και προσωπικα ευχαριστω! :)
-
τι συγκινητική ιστορία!!! μπραβο!!!