ΚΟΒΩ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ!

Quote:

---

Originally posted by Ava

Το τσιγάρο για μένα είναι εχθρός της οργανικής υγείας, αλλά γιατρός της ψυχικής... Για να δούμε πώς θα το παλέψουμε κι αυτό..

---

Για να το αναλύσουμε λίγο αυτό.Είναι όντως έτσι ή μήπως πρόκειται για ψευδαίσθηση,για παιχνίδι του μυαλού;

Προσωπικά τέτοια σχέση είχα με το φαγητό(για να είμαι ακριβέστερη τα γαριδάκια και τα γλυκά).Μπορεί στις πρώτες μπουκιές
να έπαιρνα βαθειές ανάσες ικανοποίησης,σύντομα όμως ένιωθα χειρότερα και οργανικά και ψυχολογικά και συν τοις άλλοις
είχα προσθέσει ακόμα μια δυσάρεστη έγνοια στο μυαλό μου!Το συναισθηματικό φαγητό φάνταζε φίλος μου,ήταν ωστόσο χείριστος εχθρός μου!

Τι πραγματικά κάνει για σένα το τσιγάρο;Πώς θεωρείς πως σου γιατρεύει την ψυχή;Τι είναι καλύτερο στον κόσμο σου μόλις το σβήνεις στο τασάκι;

Quote:

---

Originally posted by natallia

και εγω μια απο τα ιδια Αβα μου, καπνιστο μωρακι υπηρξα.
το ξεκινησα στα 16 και το εκοψα στα 33, ακριβως πριν 301 ημερες, μαχαιρι, ξαφνικα ενα πρωι μετα απο μια ξεφρενη νυχτα γλεντιου στη συμπρωτευουσα με τισ φιλεναδες μου, ξυπνησα το πρωι αηδιασμενη απο την οσμη, την οψη μου και το αισθημα καψιματος στον οισοφαγο μου. μετα απο τρεις μηνες εμεινα εγκυος - δε ξερω αν ειναι τυχαιο η οχι- οποτε δε μπηκα στο πειρασμο να το ξαναρχισω. ομως μεχρι να μεινω εγκυος περασα και ζορικες στιγμες, αλλα ποτε δε το μεγαλοποιησα το ζητημα, ελεγα σιγα μωρε και τι καταφερα ? τπτ απλα δε καπνιζω....,

---

301 μέρες ε;Όχι πως μετρά κανείς!
Τα συγχαρητήρια μου συνονόματη!Και που το έκοψες και για την εγκυμοσύνη σου!Φαντάζομαι όπου να'ναι γεννάμε;
Πόσο υπέροχο που το σώμα σου δίνει αγνό και καθαρό πρώτο σπιτάκι στο μωράκι σου!Τίποτα στην τύχη,τίποτα!
Με το καλό να έρθει στον κόσμο σου και να τον λαμπρύνει ανεξίτηλα!Λες ν'ακολουθήσει το φωτεινό σου παράδειγμα
και το Αβουλίνι μου που μεθαύριο μου έρχεται στη συμπρωτεύουσα και στάνταρ θα το γλεντήσουμε κι εμείς;
Κι ακόμα καλύτερα,λέει μετά από τρεις μήνες να γευτεί και τη δική σου χαρά,αυτήν της εγκυμοσύνης!
Ψήνεσαι,ε,φανταστική μου ʼβα;Τι λες;

Quote:

---

Originally posted by Marry Poppins

είμαι 7 μέρες καθαρή!
ελπίζω να τα καταφέρω να μην το ξαναβάλω στο στόμα μου το ρημάδι!!! νόμιζα ότι με βοηθούσε στο να μην τρώω πολύ αλλά τελικά κατέληξα στα ίδια κιλά που ήμουνα προηγουμένως και καπνίστρια οπότε είπα φτάνει!! μέχρι τώρα τα πάω καλά! δυσκολεύομαι η αλήθεια και όταν νιώθω πιεσμένη το θέλω αλλά παίρνω βαθιές αναπνοές και μου περνάει!!!

---

Μπράβο σου,ιπτάμενη ομπρελοταξιδεύτρια μου,εσύ!
Όγδοη μέρα σήμερα με το καλό!Πώς τα πηγαίνουμε;
Συνεχίζουν τα καλά τους αποτελέσματα οι βαθιές ανάσες;

Nτοριθάκη μου μπορείς,μπορείς κι εσύ να προκριθείς!Τάχα τι παραπάνω έχουν οι άλλοι από σένα;
Στα κομμάτια οι πρότερες ατελέσφορες απόπειρες!Τώρα πιο έτοιμες από ποτέ,πάμε για την τελευταία και καλή!
Εξάλλου έχουμε ήδη μεγαλύτερη αυτοεποίθηση δεδομένων και των επιτυχιών μας σε σχέση με το φαγητό,το άλλο πάθος!
Το ηλεκτρονικό τσιγάρο έχει βοηθήσει και δικούς μου φίλους!Βέβαια θα προτιμούσα να μην κάπνιζαν ούτε αυτό,
αλλά τι να σας κάνω;Στην αναβροχιά,καλό και το χαλάζι!Υποτίθεται δεν κάνει τόσο κακό όσο το αυθεντικό!Έλα να σε χαρώ!Πάμε!

εγω ξεκινησα το καπνισμα απο τα 12 μου. μεχρι τα 16 καπνιζα 1 πακετο την ημερα και απο τοτε μεχρι φετος που ειμαι 25 ειχε γινει το τσιγαρο επεκταση του χεριου μου. το ειχα συνδιασει με τα παντα..με τον καφε, μετα το φαι, μετα το σεξ, με το ποτο, με το διαβασμα κτλ. (γελοιο οτι χρειαζομουν το τσιγαρο για να απολαυσω τις μεγαλυτερες απολαυσεις της ζωης)
πριν 2,5 εβδομαδες πηγα για πλακα με την αδερφη μου σε ενα μακρινο συγγενη για υπνοτισμο που υποσχοταν διακοπη καπνισματος..ειπα να παω μιας και ουτε λεφτα δεν θα μας επαιρνε. μεσα σε μια 2ωρη συνεδρια και μια 40λεπτη ασκηση υπνοτισμου με εκανε να ξυπνησω και να απαλλαγω απο αυτο τον ψυχαναγκασμο. ετσι πειστηκα εγω η δυσπιστη και καχυποπτη οτι ολα ειναι μεσα στο μυαλο.
δεν ειχα κανενα στερητικο συνδρομο που συνηθως απο το πρωτο 2ωρο χωρις τσιγαρο παθαινα. το μονο που επρεπε να ελεγξω ηταν τα χερια μου που ειχαν μαθει να καπνιζουν και γι αυτο ειχα πεσει στο φαι. πλεον με τις 3αδες το ελεγξα σε 1 βδομαδα και ειμαι πολυ περιφανη για μενα!
Υ.Γ στο παρελθον ειχα διακοψει μια φορα το καπνισμα για 2 μηνες με ηλεκτρονικο τσιγαρο αλλα μετα παλι ξεκινησα.

Λυπάμαι,Φιλίπ μου,για τη σημαντική σου απώλεια!
Χαίρομαι ωστόσο που στάθηκε η αφορμή-ίσως κι η αιτία-να κόψει το κάπνισμα η υπόλοιπη σου οικογένεια.
Ας μη ζήσουμε άλλους καρκίνους του πνεύμονα!Κι αν οι υπόλοιποι δεν είναι στο χέρι μας,είναι ανόητο να ρισκάρουμε
αυτόν που σε ένα μεγάλο βαθμό είναι!Κι είναι τόσο άτιμος ο συγκεκριμένος και οδυνηρός!Διαβάστε λίγο να ενημερωθείτε...

--->ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ(www.bestrong.org.gr )

Quote:

---

Originally posted by NADINE
Nτοριθάκη μου μπορείς,μπορείς κι εσύ να προκριθείς!Τάχα τι παραπάνω έχουν οι άλλοι από σένα;
Στα κομμάτια οι πρότερες ατελέσφορες απόπειρες!Τώρα πιο έτοιμες από ποτέ,πάμε για την τελευταία και καλή!
Εξάλλου έχουμε ήδη μεγαλύτερη αυτοεποίθηση δεδομένων και των επιτυχιών μας σε σχέση με το φαγητό,το άλλο πάθος!
Το ηλεκτρονικό τσιγάρο έχει βοηθήσει και δικούς μου φίλους!Βέβαια θα προτιμούσα να μην κάπνιζαν ούτε αυτό,
αλλά τι να σας κάνω;Στην αναβροχιά,καλό και το χαλάζι!Υποτίθεται δεν κάνει τόσο κακό όσο το αυθεντικό!Έλα να σε χαρώ!Πάμε!

---

Ναταλία μου σ΄ευχαριστώ για την δύναμη και το κουράγιο που μου δίνεις . Είναι πολύ δύσκολο όμως . Προηγουμένως που τα νευρα μου στη δουλειά είχαν γίνει τσαντάλια σκεφτόμουνα ότι ετσι όχι τσιγάρο δεν κόβει κάποιος , αλλά και φλέβες θα τρυπήσει για ν΄αντέξει . Θα μου πεις δεν θ΄αλάξει τίποτε . Το ξέρω . Εκείνη την ώρα όμως θέλεις κάτι να σε ρίξει και να σε κουλάρει . Και δυστυχώς το γ@@@@@νο είναι εθιστικο , τρομερά εθιστικό . Το φαγητό κάποια στιγμή κατάλαβα ότι ήταν στο μυαλό μου . Το μυαλό μου κατάφερα και το έλεγξα . Το τσιγάρο νοιώθω να το ζητάει κάθε σημείο του σωματος μου . Ι don't know if i can , I think I can't . Θα προσπαθήσω όμως με το ηλεκτρονικό , τι είχα , τι έχασα .

Έχεις δίκιο,Ντοριθάκη μου!Είναι όντως εθιστικό το άτιμο κι είναι δύσκολο,φαντάζομαι,πολύ να το κόψει κανείς!
Όταν αποτύγχανα να πειθαρχήσω σε δίαιτα στο παρελθόν,συχνά σκεφτόμουν τα παιδιά που κάνουν τον αγώνα τους
ν'απεξαρτηθούν από τα ναρκωτικά κι ένιωθα πως ένα κομμάτι μου τους χρωστά να προσπαθήσω περισσότερο δυνατά.
Αφού πολλοί από εκείνους τα κατάφεραν με κάτι πολύ πιο σοβαρά εθιστικό,γιατί όχι κι εμείς;Οι πειρασμοί κι οι αφορμές
στην καθημερινότητα μας πολλοί!Για παράδειγμα τώρα που παίζουν με το νευρικό σου σύστημα στη δουλειά...
Και σε συγχίζουν και σε ωθούν να βλάψεις επιπρόσθετα τον εαυτό σου!Όχι πως φταίνε βέβαια αυτοί.Εσύ το κάνεις
στον εαυτό σου!Εσύ η φυσική αυτουργός,ανεξάρτητα αν κάποιες φορές νιώθεις πως άλλοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί!
Όπως και να'χει η βλάβη στα δικά σου πνευμόνια,το πρήξιμο στη δική σου χολή,εκείνοι το χαβά τους...Θύμωσε τους λίγο,
αλλά θύμωσε θετικά για σένα και την υγεία σου κι όχι αυτοκαταστροφικά!Έχω να σου προτείνω κάτι άλλο για αρχή,αν θέλεις.
Ας πούμε πως δεν το κόβουμε ακόμα μαχαίρι.Τι θα έλεγες να κάναμε τόσα τσιγάρα όσα πραγματικά θα απολαμβάναμε;
Από τα 25 επί 2,5 πακέτα που καθημερινά κάνεις,πόσα τα καπνίζεις για "καλό"(ας μου επιτραπεί να πω);Πόσα κάνεις από συνήθεια
ή από νεύρα ή από ανία ή ασυναίσθητα,μηχανικά,όχι πάντως για την απόλαυση που νιώθεις να σου δίνει το τσιγάρο;Αφού λοιπόν
νιώθεις να το χρειάζεσαι ακόμα,σε προσκαλώ να καπνίζεις μόνο για την πάρτη σου!Για κανέναν άλλον κερατά ή ανόητο λόγο!
Ας κάνουμε πρώτα αυτό το βήμα,να μειώσουμε σημαντικά τον αριθμό και μετά βλέπουμε πώς θα πορευτούμε.Τι λες;
Κι όποτε τυχόν νιώθεις σκασμένη,πριν ανάψεις,έλα εδώ και γράψε να εκτονωθείς!Είμαστε δίπλα σου να σε ακούσουμε.

Ο εθισμός είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ! Αυτό που μου έλειπε όταν το διέκοψα κάποτε δεν ήταν η κίνηση, αλλά οι ουσίες. Έλεγα θέλω καπνό, θέλω να εισπνεύσω καπνό, πήγαινα πάνω από όσους κάπνιζαν και ρουφούσα τα ξεφυσίδια τους! Όταν το ξαναξεκίνησα, θυμάμαι την πρώτη ρουφηξιά. Ζαλίστηκα ομολογώ, αλλά το κακό συνηθίζεται εύκολα.
Όσο για την εγκυμοσύνη, αυτή ήταν και η ερώτηση του πρώην μου. Καπνίζεις, είπε, σε αυτή την ηλικία? Εσύ δεν θέλεις να γίνεις μάνα? Αν ποτέ ευλογηθώ, θα το κόψω, αλλά το λέω προκαταβολικά πως θα χτυπιέμαι στα ντουβάρια!
Θέλετε να μάθετε το βαθμό της στέρησης? Περπατούσα για να εκτονωθώ και βρήκα κάτω ένα άδειο πακέτο. Το σήκωσα και έκλαιγα! Ο φίλος που μου συμπαραστεκόταν με πήγε για καφέ. Έπινα καφέ και έκλαιγα και του έλεγα, δώσε μου κι εμένα ένα τσιγάρο, σε παρακαλώωω!! Για τέτοιο χάλι μιλάμε! Γι' αυτό και είμαι πολύ επιεικής με τους τοξικομανείς. Με βάση τα στερητικά που είχα, φαντάζομαι πως ίσως και να έχω μια μικρή ιδέα του τι περνάνε κι αυτοί...

Έβελυν,μόλις τώρα διάβασα το μήνυμα σου!Από τα 12 ε;φοβερό για τόσο τρυφερό σωματάκι!
Μπράβο σου κορίτσι μου που κατάφερες να το κόψεις!Ελπίζω να μην το ξαναρχίσεις ποτέ ξανά!
Έβαλες και σε μια σειρά και τη διατροφούλα σου...Θα πρέπει να νιώθεις πολύ όμορφα με τον εαυτό σου!
Να είσαι καλά κι έτσι δυναμικά να κατακτάς όποιον τυχόν στόχο βάζεις στη ζωούλα σου!Πετάει η ομάδα,λέμε!

Εξαρτημένο μου Αβουλίνι,θέλεις να το κόψουμε παρέα,τώρα που θα σε έχω δίπλα μου για λίγες μέρες;
Θα σε κλειδώσω στο δωμάτιο σαν τον Τrainspotter(αλά Χάρυ Πότερ που σου αρέσει!)Αξέχαστες διακοπές ε;

ʼντε να γράψω και εγώ την πονεμένη μου εξάρτηση...
Το κάπνισμα το ξεκίνησα στα 16,5 από πλάκα. Οι γονείς μου καπνίζανε μεν αλλά ο πατέρας μου το έκοψε πολύ νωρίς τόσο που δεν τον θυμάμαι σχεδόν να καπνίζει. Η μάνα μου ήταν σχετικά ερασιτέχνης καπνίστρια όλα τα χρόνια, τώρα πια το έχει κόψει και αυτή. Τώρα το πως και εγώ και η αδερφή μου κολλήσαμε με αυτόν τον διάολο από την εφηβεία μας, τι να πω; Για εμένα ήταν περισσότερο η περιέργεια που με έτρωγε να το δοκιμάσω και η αίσθηση του απαγορευμένου. Ήμουν πάντα αντιδραστικό παιδί και λίγο wild οπότε εεε δεν ήθελε και πολύ. Από την δευτέρα Λυκείου λοιπόν το ξεκίνησα το ριμάδι και μέχρι σήμερα στα 33 μου με συντροφεύει ανελλιπώς :grind:. Στην δεκαετία των 20, του έδωσα και κατάλαβε! Κάπνιζα πάρα πολύ 1 πακέτο σίγουρα την ημέρα! Όταν άρχισα να πιάνω δουλειά και να μην επιτρέπεται στον χώρο εργασίας εκεί πάτησα λίγο φρένο. Πλέον από τη στιγμή που μπήκα στα 30 σκέφτομαι πολύ έντονα να το κόψω και τουλάχιστον έχω καταφέρει να το ελαττώσω πάρα πολύ. Πλέον καπνίζω στριφτά και τον τελευταίο καιρό κάνω 5 έως 10 τσιγάρα το πολύ. Θέλω να απαλλαχτώ από αυτόν τον νταλκά μια και καλή και μάλιστα ΣΥΝΤΟΜΑ! Όσο μάλιστα σκέφτομαι ότι πλέον προσπαθώ να μείνω έγκυος και σε καμία περίπτωση δεν θέλω να καπνίζω με παιδί στην κοιλιά τόσο εντείνεται αυτή μου η επιθυμία. Δεν θέλω το παιδί μου να με βλέπει να καπνίζω, δεν θέλω να βλέπει και τον μπαμπά του να καπνίζει που καπνίζει από τα 12 του σαν φουγάρο και τρέμω μην μου πάθει κάτι! Για τον εαυτό μας δεν μας νοιάζει πολλές φορές τόσο όσο μας νοιάζει για τον άνθρωπό μας. Ξέρω ότι κάνω κακό στον εαυτό μου και το σκέφτομαι πολύ και το δουλεύω πολύ μέσα στο μυαλό μου, η ώρα πλησιάζει...κάθε μέρα έρχομαι πιο κοντά στην απόφαση να το κόψω οριστικά....

Στην αρχή θα πω ναι, θα είμαι ευγενική, θα βγαίνω στο μπαλκόνι...
Έπειτα, θα σπάσω πόρτες, θα γκρεμίσω ντουβάρια, θα σε σπάσω στο ξύλο, θα σου μαυρίσω το μάτι, αυτά φοβάμαι...
Κάποτε είχα πάει στο πατρικό μου. Τότε δεν ήξεραν οι γονείς μου ότι κάπνιζα. Μάλλον παρίσταναν ότι δεν ήξεραν. Είχα φοβερή στέρηση. Ο πατέρας μου είναι ένας άνθρωπος, που αρνείται να ακούσει οποιαδήποτε βρισιά. Δημιούργησα επίτηδες ολόκληρο καυγά. Σκέφτηκα ότι για να εκτονωθώ, θα μαλώσουμε. Έτυχε να μου τηλεφωνήσει κάποιος που δεν ήθελα να ακούσω και είπα δυνατά (να το ακούσει ο μπαμπάς) τι θέλει τώρα κι αυτός ο μα$#$@ας? Δε γα@%#ται λέω εγώ? Ακολούθησε σκηνή απείρου κάλλους! Τι λες? Σφύριξε απειλητικά.. Τι τολμάς και ξεστομίζεις? Ότι γουστάρω θα λέω, απαντάω με θράσος και έγινε το έλα να δεις!! Θέλεις τέτοια? Δε νομίζω....

Είναι hardcore η Ναταλία δε μασάει!:lol:

Η γλυκειά μου! Αυτό που υπόσχομαι, σοβαρά τώρα, είναι ότι θα τη σεβαστώ. Θα καπνίζω στο μπαλκόνι, δεν θα βρωμίσω το Ναταλόσπιτο, στις εξόδους μας θα κάθομαι σε σημείο, ώστε να μην την πιάνει πολύ ο καπνός μου, θα κάνω όσα περνούν από το χέρι μου, για να μη νιώσει δυσάρεστα.