Μια απο τα ιδια παλι.....

annak moy τωρα εγινε .............οι τυψεις το πολυ πολυ να μπλοκαρουν και το μεταβολισμο σου(δικη μου θεωρια !!!!) ..............ξεχασε οτι εγινε και προχωρα απο εκει που ησουν ................

νομιζω οτι για ολα φταιει η πανσεληνος στους ζυγους :p (πλακα κανω)... συνεχιζουμε λοιπον ξανα σαν να μην εγινε τιποτα.. τουλαχιστον το ευχαριστηθηκα και ηταν πολυ μικρη ποσοτητα φαγητου σε σχεση με αυτες που καταναλωνα στο παρελθον... παλι καλα :D εσυ alma τα εχεις αντιμετωπισει τα βουλιμικα? ξερω αυτη η ερωτηση δεν μπορει να απαντηθει ετσι ευκολα.. για τον παρον ρωταω...

Αlma μου έχεις απόλυτο δίκιο ,απλά με έχει πάρει πολύ από κάτω..3 χρόνια αυτή η κατάσταση και δεν έχω ξανανιώσει τόσο άσχημα με τον εαυτό μου πιο πριν..Χάνω για λίγο κιλά, χαίρομαι, παρατηρούν οι άλλοι την διαφορά πάνω μου και μετά ξανά τα ίδια...Δεν νιώθω τόσο ισχυρό κίνητρο να χάσω τα κιλά..Με το άγχος και την μοναξιά, ξεσπάω στο φαγητό..και το θέμα είναι ότι εκείνη την ώρα που το κάνω, καταλαβαίνω ότι κάνω βλακεία και προσπαθώ να λέω στον εαυτό μου να συνέλθει και να ανατρέξει στις λίστες που κάνω σχετικά με την απώλεια, αλλά λες και σαμποτάρω μόνη μου τον εαυτό μου και μια αόρατη δύναμη μου λέει να συνεχίσω να τρώω μέχρι να φουσκώσω..λες και θα σκάσω αν δεν φάω αυτό που θέλω εκείνη τη στιγμή..Δυστυχώς, λείπει και ο έρωτας από τη ζωή μου, έχω απογοητευτεί σε θέματα φιλίας και γενικά είναι ένας φαύλος κύκλος..αποφεύγω να συναντώ παλιούς γνωστούς γιατί φοβάμαι ότι θα με σχολιάσουν άσχημα και χάνω ευκαιρίες να βγω με αγόρια γιατί δεν πιστεύω πια στον εαυτό μου...και αυτό με κάνει να κλείνομαι όλο και πιο πολύ σε εμένα..Και δυστυχώς παρασύρομαι και εύκολα από τους πειρασμούς στους οποίους με εκθέτουν όλοι οι γύρω μου.Νιώθω ότι πραγματικά δεν μπορώ να απολαύσω μια απλή βραδιά με φαγητό με φίλους, γιατί το μυαλό μου αντί να συγκεντρωθεί στην συζήτηση, σκέφτεται συνέχεια πως θα φάει και άλλο από το τραπέζι χωρίς να με θεωρήσουν γουρούνα..Τέσπα, ήθελα απλά να τα βγάλω από μέσα μου γιατί πραγματικά όλη αυτή η κατάσταση με έχει πάει πολύ πίσω στα καλύτερα χρόνια της ζωής μου..

Σαν να βλέπω εμένα. Κι όμως πέρσι είχα καταφέρει να τα διορθώσω όλα. Δεν ξέρω πώς απλά το είχα πάρει απόφαση. Και πλέον δεν τα καταφέρνω. Αν και με το φαγητό έξω συγκρατούμαι. Διαλέγω από πριν τι και πόσο αλλά όταν είμαι σπίτι ή και όταν κάνω κάτι άλλο μονίμως προσπαθώ να διώξω την σκέψη τι θα φάω μετά. Είναι πολύ ψυχοφθορο αλλά ξέρω ότι γίνεται να το ξεπερασουμε. Μην

Melodica μηπως εαν έβαζες ενα στοχο ;;;; ενα στενο τζιν για παραδειγμα , αυτο σε απετρεπε την ωρα που εισαι μονη να κανεις υπερφαγικο...........

Μόνο έναν και 2?? 802!!!! :P Είχα κρεμάσει σε εμφανές σημείο ένα παλιό στενό μου τζην, αλλά μετά από λίγο καιρό αντί να συνεχίσει να αποτελεί κομμάτι ενθάρρυνσης για μένα, κατέληξα να το βλέπω ως ένα κομμάτι της διακόσμησης του δωματίου! :P Τα μισά μου ρούχα είναι πιο μικρά από αυτά που μου κάνουν, με αποτέλεσμα να μην ξέρω τι να βάλω κάθε φορά, και με πεισμώνει κάπως να συνεχίσω αυτό αλλά την ώρα του υπερφαγικού εξανεμίζονται όλες αυτές οι σκέψεις! Και λίστες με τα συν και τα κατα κουβαλάω πάνω μου, αλλά επίτηδες δεν τις κοιτάω την ώρα του υπερφαγικού..τι να πω πραγματικά...Βλέπω παλιές μου φώτος και μου έρχεται να βάλω τα κλάμματα..Κοιτάω τι γράφω στο ημερολόγιο μου κάθε φορά που κάνω υπερφαγικό και πως υπόσχομαι ότι θα είναι η τελευταία φορά, και τώρα οι σελίδες του ημερολογίου κοντεύουν να τελειώσουν.. Δεν ξέρω, από την μία σαν να έχω συμβιβαστεί με αυτή την εικόνα του εαυτού μου, που δεν μου αρέσει, γιατί έχω ξεχάσει τι χαρά θα μου προσφέρει να έχω πάλι ωραίο σώμα, και δεν έχω ίσως τόσο ισχυρό κίνητρο εκείνες τις ώρες...:( ( Η κατάθλιψη η ίδια είμαι....:shocked2: )