γιατι δεν μπορω να προχωρησω??

πρεπει να ψαξω και να ξεθαψω το ρημαδοκινητρο γιατι βαρεθηκα και κουραστηκα να χανω το ενδιαφερον μου ετσι...
ειναι καθαρα πρακτικη η σχολη και μετεπειτα επαγγελματικα ειναι αρκετα ενδιαφερον.οταν τα κανω πραξη μου ειναι ολα ευκολα και θεωρητικα μετα γιατι δεν χρειαζεται να ξημεροβραδυαζω διαβαζοντας....Αλλα η πρακτικη ειναι ελαχιστη και περισσοτερο ασχολουμαι απο μονη μου...
οι εναλλακτικες μου αν παρατησω την σχολη σιγουρα δεν ειναι κ οι καλυτερες...εδω εχουν 20πτυχια και παλι δουλεια δεν βρισκεις,δεν με συμφερει καθολου να την παρατησω γιατι ενα χαρτι ειναι ενα χαρτι,μπορει να ασχοληθω με κατι εντελως ασχετο αλλα μαθε τεχνη κι αστηνε.....

μαρινα δεν εχεις αδικο,Η μαθηση ειναι εφ ορου ζωης.Ολοι για μια θεση στο δημοσιο τωρα.

παιδια εκανα την πρακτικη μου σε δημοσιο φορεα.......το μονο καλο ειναι οτι ο μισθος μπαινει καθε μηνα για το υπολοιπο της ζωης σου....κατα τ\'αλλα ειναι μαρτυριο να \"δουλευεις\"...ποπο καταρα ειναι να πιασεις δουλεια στο δημοσιο...εγω 2 μηνες και νομιζα οτι θα τρελαθω(βεβαια ισως να φταιει το οτι η συνεργασια μου δεν ηταν και τοσο καλη)

Quote:

---

Originally posted by marina38

Μόνο σε ένα διαφωνώ με τον Εμπνευστή: δεν ισχύει καθόλου ότι κουράζεσαι 3-4 χρόνια για να είσαι τα υπόλοιπα 30 άνετη....τα υπόλοιπα 30 (στον επαγγελματικό στίβο πλέον) είναι πολύ πιο απαιτητικά και κοπιαστικά από τις σπουδές, γεμάτα πολύ περισσότερους συμβιβασμούς και υποχρεώσεις από το να διαβάζεις απλά θεωρία που δεν σου αρέσει. Γι\' αυτό είναι σημαντικό να εργάζεσαι τουλάχιστον επάνω στον τομέα που πραγματικά σου αρέσει. Και γι\' αυτό είναι επίσης πολύ σημαντικό να ενδιαφέρεσαι να μην απογοητεύεις τον εαυτό σου, αφήνοντας κατά μέρος τους γύρω σου. Οι απαιτήσεις και οι προσδοκίες των άλλων δεν τελειώνουν ποτέ και ποτέ δεν ικανοποιούνται πλήρως. Εστίασε στο πώς θα είσαι εσύ ικανοποιημένη με τις επιλογές και τις προσπάθειές σου. Το κίνητρο θα το βρεις μέσα σου και όχι έξω.

---

προσυπογράφω: πολυ χρήσιμα οσα γράφεις Μαρινα. pennoula_v, ειναι εξαιρετικα σημαντικο να ικανοποιεις τις δικες σου προσδοκιες κ επιλογες κ ισως κ πιο απαιτητικο. Ζωντας με τις επιλογες των άλλων αφηνεις κενα μεσα σου κ γεμιζεις απωθημενα.

το ξερω οτι γεμιζεις απωθημενα αλλα πραγματικα υπαρχει ανθρωπος που να εκανε πραγματα επειδη μονο το ηθελε???
εγω ναι μεν θελω αλλα δυσκολευομαι να συγκεντρωθω και να εστιασω(κ πιστεψτε με δεν με αποσπα καποιος)
Και να τα παρατησω και θα απογοητευσω οσους ολουσ καμαρωνουν οτι ειμαι στο πανεπιστημιο και μετα θα ειμαι ακομα χειροτερα θα νιωθω και τυψεις,ας τελειωσω και μετα θα κανω οτι με ευχαριστει εμενα...μηπως φταιει οτι πιστευω οτι δεν μπορω να τα καταφερω??εχω ενα θεμα ασχημο με την αυτοεκτιμηση μου...την εχω κατωω απο τα πατωματα...

Αφου ειναι ετσι...Ασε τον υπολογιστη και σηκω να πας για ενα καφεδακι να ανεβεις λιγο...

καθε μερα εξω ειμαι...παρολαυτα πεσμενη μενω...ασε το χειροτερο πραγμα πουμου εχει συμβει ειναι αυτο...ανυπαρκτη αυτοπεποιθηση και δεν εχω βρει κ λυση(γτ για ολα βρισκω λυση εγω...,αλλος καλος αυτος.......)αυτο μονη μου πρεπει να το δουλεψω απλα μεσα απο την συζητηση παιρνεις γνωμες και αποψεις....

Quote:

---

Originally posted by pennoula_v
το ξερω οτι γεμιζεις απωθημενα αλλα πραγματικα υπαρχει ανθρωπος που να εκανε πραγματα επειδη μονο το ηθελε???

---

Όχι δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως η δυνατότητα να κάνεις ΚΥΡΙΩΣ αυτά που θέλεις. Να έχεις τους δικούς σου στόχους. Είναι οι συμβιβασμοί μέσα που θα οδηγήσουν στο δικό σου στόχο; Να διαχωρίσεις τα σημαντικά για εσένα από τα σχετικά αδιάφορα.