Ζάχαρη:απλή προτίμηση ή εθισμός;

Quote:

---

Originally posted by Tassos67i
Μια μέρα εδώ και χρόνια έφαγα γλυκά εορταζόντων...τέσσερα διαφορετικά κομμάτια. Έτρεμα μην μου ανοίξει η διάθεση και θελήσω να αδειάσω τα κουτιά. Την στιγμή που τα έτρωγα σκεφτόμουν πόσο θεσπέσια ήταν η γεύση τους κι ότι θα μπορούσα να φάω άπειρα από αυτά. Τελικά αρκέστηκα σε ότι μου προσφέρανε. Και δεν έφαγα τίποτα όλη την υπόλοιπη μέρα πέρα από τα προβλεπόμενα φρούτα το πρωϊ και το μεσημέρι. Κι ούτε ζορίστηκα καθόλου, ούτε λιγούρες...τίποτα από ότι φοβόμουν αλλά το ρίσκαρα.
Ήταν η καλύτερή μου ημέρα εδώ και μήνες!
Άδειο πανάλαφρο στομάχι, δεν ζύγισα-ετοίμασα φαγητό, πήγα γυμναστήριο και με ενέργεια αλλά και με άδειο στομάχι -που όμως δεν γουργούριζε- και γυμνάστηκα άνετα και τελικά είχα περισσότερο ελεύθερο χρόνο αφού ακόμη και η κατανάλωσή τους πήρε μερικά δευτερόλεπτα. Βέβαια από θρέψη...αλλά και γνώση του τι έφαγα...μηδέν.
Αφού το σκέφτηκα να καθιερώσω κάποιες ημέρες την εβδομάδα να τρώω γλυκά για τους παραπάνω λόγους.
Αλλά κόλλησα στο ότι πρόκειται για σαβούρα χειρότερη κι από τα πιτόγυρα. Πάντως με αυτό το βίωμα ένοιωσα ακόμη μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου.

---

Tασο το εχω κανει και εγω αυτο και την πρωτη φορα αισθανθηκα οτι ειμαι πολυ δυνατη,οταν το επιχειρησα δευτερη φορα αρχισα να βαζω και αλλους υδατανθρακες μεσα στη μερα μου,την τριτη φορα που το εκανα ειχα αποκτηση περισσοτερη εμπιστοσυνη στον εαυτο μου και κρατησε λιγες μερες αυτη η κατασταση με αρκετους υδατανθρακες (ρυζι,γλυκοπατατες,σουπες,β ρωμη... στο περιπου στα γραφω...συν καποια γλυκα καθημερινα) και τρομαξα να συμμαζευτω μετα!!Σκεψου οτι τα γλυκα που τρωω συνηθως ειναι ας τα πουμε πιο υγιεινα,ειναι σοκολατα σκουρα,σπιτικες μπαρες βρωμης με μελι και ταχινι,παστελι,μελομακαρον α και τετοια,οχι σαντιγυ και πολλα βουτυρα γιατι δεν τα προτιμω,φαντασου να ετρωγα και τετοια τι θα γινοταν.Ηταν ομως καλη εμπειρια γιατι αυτη μου εδειξε οτι ειναι πραγματικα εθισμος η ζαχαρη και δεν το ξανακανω τοσες μερες συνεχομενες :thumbup:

Ο κάθε ένας κάνει αυτό που κρίνει σωστό με βάση αυτά που γνωρίζει και με αυτά που καταλαβαίνει από τον ίδιο του τον οργανισμό.

Κάποιος θεωρεί άκρο το να μην καταναλώνουμε ζάχαρη (η οποία αποδεδειγμένα με άπειρες μελέτες οδηγεί σε μεγάλες αποθήκες λίπους, σε διαβήτη, σε φράξιμο αρτηριών σε αποδιοργάνωση των ουσιών στο αίμα μας, σε ακόμη μεγαλύτερη πείνα μετά την κατανάλωσή της). Και επιπλέον ποτέ ο άνθρωπος δεν κατανάλωνε τόση ζάχαρη και τόσο επεξεργασμένη, δεν είναι στη φύση του ανθρώπου.

Κάποιος άλλος πάλι, μπορεί να θεωρεί άκρο το να μην καταναλώνουμε κρέας, το οποίο και μας χορταίνει, και μας δίνει όλες τις πρωτείνες που χρειάζονται (χωρίς να χρειαστεί να διαβάσουμε εγκυκλοπαίδειες για να μάθουμε τους σωστούς συνδυασμούς χορτοφαγικών φαγητών προκειμένου να πάρουμε τα απαραίτητα αμινοξέα). Επιπλέον το κρέας ρυθμίζει τη γλυκόζη στο αίμα (καθώς έχει μηδενικό γλυκαιμικό δείκτη) και αν μάλιστα είναι με μικρό ποσοστό λίπους, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος ούτε για χοληστερίνη ούτε για τίποτα. Και είναι στην διατροφή του ανθρώπου (το κρέας) δεκάδες χιλιάδες χρόνια τώρα.


Τα παραδείγματα αυτά τα έδωσα για να δείξω ότι στο θέμα διατροφή δεν υπάρχουν "ακρότητες". Ακρότητα είναι να μην θες να φας (γιατί θα πεθάνεις), ακρότητα είναι να τρως απίστευτες ποσότητες (γιατί πάλι σε κάποια χρόνια θα πεθάνεις από παχυσαρκία). Από εκεί και πέρα, αν κάποιος δεν θέλει να τρωει κρέας, αν κάποιος θέλει να αποκλείσει τη ζάχαρη και τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες, αν κάποιος αποφεύγει συγκεκριμένα λαχανικά ή ξηρούς καρπούς (ίσως λόγω αλλεργίας ή λόγω προτίμησης), αν κάποιος καταλαβαίνει από τον εαυτό του ότι δεν το σηκώνει το αλκοόλ (είτε λόγω γεύσης όπως εγώ είτε λόγω λύσσας για φαγητό μετά όπως η Σάρα)....
...ΤΟΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ και ΔΕΝ καταναλώνει τα τρόφιμα που ΔΕΝ θέλει να καταναλώσει! Δεν κάνει καμία ακρότητα!

Quote:

---

δηλαδη εκοψες τη ζαχαρη κι εκανες τοσες εξετασεις για χαρη της, η εγω καταλαβα λαθος?? Μα αυτο κι αν ειναι ακραιο.

---

όχι, δεν έκανα εξετάσεις για χάρη της, αν είναι δυνατόν.
έκανα κάποιες εξετάσεις (για άλλους λόγους), και ο γιατρός μου είπε μεταξύ άλλων να κόψω τη ζάχαρη. μετά έκανα επαναληπτικές εξετάσεις και ήταν όλα παραπάνω από μια χαρά.

δεν προσπαθώ να σε πείσω για κάτι. ο καθένας γνωρίζει τι είναι καλύτερο για τον εαυτό του.

Και προτίμηση και εθισμός.
Νομίζω οτι όλες οι υπερθερμιδικές ουσίες (λιπαρά/ζάχαρη) είναι εθιστικές και ο καθένας έχει αδυναμία να εθιστεί σε αυτήν που προτιμάει περισσότερο, η και στις δύο...

Προσωπικά έχω αδυναμία στα λιπαρά. Την ζάχαρη την τρώω με μεγάλη ευχαρίστηση, αλλά μπορώ να ζήσω και χωρίς, αν το θελήσω.
Περνάω κατά καιρούς μέρες υπερκατανάλωσης θερμίδων, λόγω των διατροφικών συνηθειών του συντρόφου μου.
Η δική μου επαναφορά γίνεται με μια σύντομη νηστεία. τίποτε άλλο δεν μου κόβει την όρεξη τόσο εύκολα, γρήγορα και ανώδυνα. Καταλήγω ότι είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας το αν κάποιος με την στέρηση οδηγείται σε ισορροπία η στο αντίθετο, σε υπερφαγικά δηλαδή. Σε μένα έχει απόλυτη εφαρμογή το ρητό "τρώγοντας έρχεται η όρεξη". έτσι, ούτε με βολεύουν τα μικρά συνεχή γεύματα, ούτε η σταδιακή μείωση της τροφής.Με τις απότομες αλλαγές λειτουργώ άψογα κι επανέρχομαι αμέσως.

Νομίζω ότι η εθιστική δράση των υπερθερμιδικών τροφών, είναι πρόβλεψη της φύσης για να μας ωθεί στην επιβίωση. Απλώς, σε μέρη με υπερπροσφορά τροφής, όπως στο ημισφαίριο που ζούμε, η συγκεκριμένη πρόβλεψη καταντά καταστροφική..

Τάσο συγχαρητήρια για τον ώριμο τρόπο που αντιμετώπισες την υπερπροσφορά γλυκών. Εγώ θα σου πρότεινα να αφήσεις την κατανάλωσή τους σαν κάτι σποραδικό και τυχαίο όπως έκανες και με την γιορτή και να μην τα εντάξεις σε μόνιμη μέρα υπερκατανάλωσης γλυκών, η να καθιερώσεις μέρες κατανάλωσης ΕΝΟΣ γλυκού. όχι πολλών.

Quote:

---

Συμφωνώ απόλυτα! Μπράβο που το κατάφερες!
Ζω για την μέρα που θα έχω απεξαρτηθεί πλήρως (τώρα το προσπαθώ αρκετά) και ειδικά για την μέρα που θα τα βλέπω και δεν θα μου κάνει καμία αίσθηση.

---

σε ευχαριστώ :)
αξίζει να το προσπαθήσεις, καλή δύναμη!