Λοιπον παρεκλινα λιγο , γιαυτο δεν εχει πολυ νοημα να γραψω τι έφαγα.. Αυριο ζύγισμα κ μετα συνεχίζω την επομενη εβδομαδα :)
Μονη τα γραφω μονη μου τα διαβαζω αλλα δεν πειραζει :p
Printable View
Λοιπον παρεκλινα λιγο , γιαυτο δεν εχει πολυ νοημα να γραψω τι έφαγα.. Αυριο ζύγισμα κ μετα συνεχίζω την επομενη εβδομαδα :)
Μονη τα γραφω μονη μου τα διαβαζω αλλα δεν πειραζει :p
Όχι καλε σε διαβαζουμε :)
Καλημερα και απο εμένα ,Quote:
Originally posted by karw poukamiso
Καταρχήν σευχαριστω που απαντησες :) νομιζω οτι εχω πιο πολυ αναγκη να το μοιραστώ..
Συμφωνω με τον γιατρό, σκεφτομαι να παω σεναν να μου κοιτάξει το διάφραγμα της μυτης μηπως τυχων δεν παιρνω καλα αέρα και τωρα με τα παραπανίσια κιλα το καταλαβαινω περισσότερο.. Βεβαια μπορει να ειναι κ απο αγχος και να παθαίνω κατι σαν μικρό κρίση πανικού... Γιατι πραγματικα εχω πανικοβληθει τοσο πολυ, νιωθω σαν να ξαναγυρίσαμε στο σχολειο μαυτα τα κιλα.. Σαν να κατέστρεψα οτι ειχα καταφέρει με το να ξεπεράσω το 9..
Οπως και να εχει ομως θα προσπαθησω να μην το βαλω κατω ή μαλλον να το βαλω αφήνοντας πιο ελεύθερο ωστε να ξε-αγχωθω πρωτίστως.
Επισης συμφωνω με οσα ειπες, οτι απο το να κανω τρελές δίαιτες 2 μερες κ μετα να τρώω τον κοσμο ολο, καλυτερα να αρχισω να ειμαι πιο συνειδητοποιημένη τι τρώω χωρις να στερούμαι κατι.. :)
Θα ξεκινήσω να γραφω εδω στο τελος της ημέρας τι έφαγα κ αν γυμνάστηκα για αρχη, οτι προτάσεις διορθώσεις ή ιδέες εχετε ή αν θελετε να γράφετε κ εσεις ειναι παραπανω απο ευπροσδεκτες...
χωρις να θέλω να το παίξω γιατρός, που εννοειται οτι πρεπει να συμβουλευτεις , φαίνεται οτι ισως ειναι σαν κρίση πανικού.
Σε εχει πιασει πανικος για τα κιλά και επειδη δεν μπορεις να το ελεγξεις τωρα βιώνει το ρητό
"όσα δεν λεει το στόμα τα λέει το σώμα"
Ηρέμησε όλα θα γίνουν σιγα σιγά
Αν σε χαλάει το γεγονός οτι δεν μπορείς καθε μερα να εισια τυπικη στο πρόγραμμα σου γιατι δεν εφαρμόζεις μια "ελέυθερη μέρα" δλδ να κρατας ενα πρόγραμμα καθε μερα προσμένοντας την "ελέυθερη μερα "?
Πιστεύω οτι ψυχολογικά ίσως να βοηθήσει
Δεν στερήσει εννοειται τις προηγούμενες μερες κανονικα την διατροφη σου αλλα για μόνο και μόνο για να παρεις τα πάνω σου , να δεις οτι μπορεις να τα καταφερεις
Δεν ξέρω βεωβαια μια γνώμη λέω ...
φυσικα και σε διαβαζουμε καρουδακι, συνομιλουσαμε τοτε στο διπλα θεμα για αυτο δεν εγραψα και εδω.
karw poukamiso,μου άρεσε πολύ αυτό που έγραψες για το γυμναστήριο!Το αντέγραψα και το αποθήκευσα.Θα προσπαθήσω να το εφαρμόσω σε πολλά πράγματα στην ζωή μου.
Γεια σας κ παλι!
Εχω να γραψω αρκετό καιρο, αρχικα έλειψα σε να ταξίδι και έπειτα αρρώστησα με ίωση και έπαιρνα αντιβίωση οποτε δεν ειχα μυαλο για δίαιτες..
Λοιπον καταρχήν ευχαριστω για τις απαντησεις σας! Ελεγα θα μπω και θα εχω ξεχαστεί..
Σασα14 εχεις δικιο οτι εχω πάθει πανικό με τα κιλα.. Θα κανω ορμονικές εξετάσεις γιατι τα πηρα πολυ απότομα και γρήγορα χωρις να εχω τοσες παρασπονδιες! Και μετα θα δω..
Σουιτ ευχαριστω, δεν το παράτησα γιαυτο αλλα για οτι έτυχε :)
Λοστ ιν λαιφ χαιρομαι παρα πολυ που σου αρεσε! Και εμενα με ειχε βοηθήσει γενικα γιαυτο το εβαλα :)
Τωρα οσων αφορα την διατροφη οχι και πολλα , αλλα προσπαθώ να ξεαγχωθω πρωτα και μετα , γιατι με το στρες παιρνω κιλα για πλακα..
karw poukamiso, αφού σου πω πόσο μου αρέσει το νικ σου,
να σου αναφέρω ότι και εγώ έχω κάνει πολλές προσπάθειες στη ζωή μου, και εγώ έχω βιώσει να ξαναπαίρνω πολύ περισσότερα από αυτά τα κιλά που με κόπο έχασα, και ειδικά τον τελευταίο χρόνο άρχιζα προσπάθειες το πρωί, και το βράδυ έτρωγα όλο το ψυγείο. Έχω περάσει από κάποιο κέντρο διατροφικών διαταραχών, όπου πέρασα σχεδόν 2 χρόνια εκεί (δεν θέλω να αναφέρω ποιο) και έχω πάει και σε 2-3 ψυχολόγους ιδιωτικούς (παλιότερα που είχα περισσότερα χρήματα) και δεν βοηθήθηκα από τίποτα από όλα αυτά.
Εμένα με βοήθησαν 2 βιβλία που διάβασα πριν 1-2 μήνες και έκανε ο εγκέφαλός μου το "κλικ". Εκεί κατάλαβα ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ για την οποία τρώω και πολλά πράγματα σχετικά με την ψυχολογία μου. Και έτσι, από τις 30 Οκτωβρίου έχω ξεκινήσει μια ουσιαστική προσπάθεια και δεν την έχω σταματήσει 5 βδομάδες τώρα! (έχουν υπάρξει μέρες σ' αυτό το διάστημα που έχω ξεφύγει - κυρίως σε γιορτές και τραπέζια - όμως αμέσως μετά συνεχίζω κανονικά).
Το σημαντικό είναι να καταλάβουμε την αιτία για την οποία τρώμε. Αν δεν καταλάβουμε την αιτία και δεν προσπαθήσουμε να την λύσουμε, τότε όλους τους διατροφολόγους, τους γιατρούς και τους ψυχολόγους του κόσμου και αν επισκεφθούμε, όλα τα φαγητά κι αν ξέρουμε τις θερμίδες τους στα 100 γρ, όσες "δίαιτες-express" κι αν ακολουθήσουμε, πάντα μα πάντα τα κιλά θα επιστρέφουν.
Όσον αφορά τις δυσφορίες που αναφέρεις, θα σου προτείνω και εγώ να επισκεφθείς γιατρό να εξετάσει τί συμβαίνει.
Όμως στο θέμα των κιλών, σου προτείνω να μην εστιάσεις κυρίως στη διατροφή, αλλά στην ψυχή σου και να καταλάβεις γιατί τρως. Το τί είναι καλό να τρως, φαντάζομαι το ξέρεις μιας και είχες καταφέρει να χάσεις τόσα κιλά στο παρελθόν. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να λύσεις τα ενδότερά σου θέματα, κάτι που προσπαθώ πολύ να κάνω αυτό το διάστημα κι εγώ για τον εαυτό μου.
Τρώμε γιατί έχουμε ανασφάλεια.
Είτε το συνειδητοποιούμε, είτε δεν συνειδητοποιούμε ότι την έχουμε, η ανασφάλεια είναι αυτή που μας οδηγεί να τρώμε πολύ.
Ουσιαστικά, ο οργανισμός μας που νιώθει ανασφαλής, χτίζει ένα "τείχος" λίπους τριγύρω του, στην προσπάθειά του να νιώσει ασφάλεια.
Πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε αυτό όσο πιο σύντομα γίνεται και να αρχίσουμε να λύνουμε το πρόβλημα. Είτε με κάποιον ψυχολόγο (αν έχουμε τα χρήματα), είτε με τεχνικές που υπάρχουν σε βιβλία αυτοβοήθειας... όπως βρούμε και ό,τι λειτουργήσει στον καθέναν μας.
(Όταν ήμουν στο λύκειο για πρώτη φορά 107 κιλά και τρόμαξα και έκανα δίαιτα, πήγα στα 87... τα ξαναπήρα και πολύ περισσότερα. Μετά στα 125 που πάλι τρόμαξα, έχασα αρκετά και μετά από ένα διάστημα εκτοξεύθηκα στα 140! Όλο αυτό το διάστημα, δεν καταλάβαινα την αιτία για την οποία τρώω, γιατί κανένας δεν μου είχε εξηγήσει ότι υπάρχει αιτία που μας κάνει να τρώμε και ότι πρέπει να τη λύσουμε. Πάντα άκουγα ότι φταίω και ότι πρέπει να "το ράψω". Περισσότερες ενοχές = περισσότερη ανασφάλεια = περισσότερα κιλά.)
Αισθάνομαι πολύ τυχερή που κατάφερα και συνειδητοποίησα την αιτία, έστω και μετά από πολλά χρόνια. Κάλλιο αργά παρά ποτέ!
Ελπίζω αυτή η μικρή ανάλυση να σε βοήθησε έστω και λίγο και να μη σε κούρασα!
Mantzoyrana δες εδω, ειχες πει νομιζω αυτο το βιβλιο οτι ψαχνεις το β τομο? βρηκα τον α εδω, ψαξε μηπως εχει τον β. Ευχομαι να βοηθησα! http://www.scribd.com/doc/169041582/...%CE%A3-1%CE%BF
ωχ μετα την εισαγωγη ξεκολλησα αποτομα! Δηλαδη αυτο μου ελειπε να συνομιλω με τον καθρεφτη! Ενταξει κι γω εχω πει στον εαυτο μου σε 2 δυσκολες στιγμες "θα τα καταφερεις" αλλα αυτο μεσα σε 35 χρονια, οχι καθε μερα :o
ειναι καλο? με τι έχει σχεση δεν εχω χρονο ρε γαμωτο να το διβανασω θα προσπαθησω να το διαβασω τα χριστουγεννα αν μπορεσω...
εμένα αυτό που δίνει ενίοτε κουράγιο,όχι μόνο για δίαιτα αλλά γενικότερα είναι το εξής:σκέφτομαι,έχω περάσει τόσες δυσκολίες,εξετάσεις,πτυχία ,ασθένειες,απογοητεύσεις κλπ και όμως είμαι ακόμα εδώ ζωντανή.έχω περάσει από φουρτούνες και δεν πνίγηκα.Είμαι ικανή να σκέφτομαι και να αισθάνομαι.Θα με λυγίσει ένα τυροπιτάκι?
Καθόμουν προχθές κι έκλαιγα κι έλεγα δεν θα τα καταφέρω ουουου είμαι αδύναμη και άχρηστη και πως θα χάσω τόσα κιλα.Και μετά λέω για κάτσε ρε συ.Εγώ που πήρα πτυχίο σε επιστήμη,στα αγγλικά,στη μαγειρική στη κηπουρικη,στο ό,τι να ναι (whatever ο καθένας δηλαδή).Eγώ που όταν έγινε το ταδε κακό μικρό ή μεγάλο στάθηκα και το ξεπέρασα?Εγώ που όταν οι φίλοι μου έχουν πρόβλημα τους συμπαραστέκομαι?Ποιός είναι αδύναμος?
Θέλω να πω ότι όλοι έχουμε κάτι για το οποίο προσπαθήσαμε και τα καταφέραμε κι αφού το κάναμε μια φόρά μπορούμε ν α το κάνουμε και 2η.
Κι αφού υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος στον πλανήτη που κατάφερε να χάσει κιλά και να κερδίσει ζωή και υγεία ε τότε μπορει ν α υπάρξει και 2ος.Και γιατί να μην είμαι εγώ αυτός?εγώ άλλο ένα success story?Τι είδους άνθρωποι δηλαδή είναι αυτοί που κατάφεραν να χάσουν κιλα και να διατηρηθούν?Δεν είναι σαν κι εμένα?Με ανασφάλειες,με φόβους με αδυναμίες με καλές και κακές στιγμες?
Δεν είμαστε υπεράνθρωποι.Και κάτι που πιστεύω αλήθεια είναι ότι ακριβώς δείχνουμε μεγάλη δύναμη όταν μας χρειάζονται και δινόμαστε.Κι έτσι όταν έρχεται η σειρά του εαυτού μας νοιώθουμε σαν να χουν τελειώσει τα αποθέματα ενέργειας και δύναμης.Κι όλη η "αδυναμία" φαίνεται να είναι το φαγητό.Γιατί σαβουριάζουμε όταν στενοχωριομαστε?Γιατί δε χρειάζεται πια να δείχνουμε δυνατοί για τους άλλους.Γιατί μας ισορροπεί στο πάρε -δώσε.Κανακεύουμε τον εαυτό μας."Τόσα προβλήματα αντιμετωπίζω δεν μου αξίζει έστω μια ηδονή -αυτή του φαγητού?"
Οταν αγαπήσουμε τον εαυτό μας και τον δούμε όπως θα βλέπαμε έναν αγαπημένο μας άνθρωπο,θα χουμε λύσει και το πρόβλημά μας.Όχι ότι όλο αυτό είναι εύκολο.Αλλά.. what the fuck, εδώ άλλοι μαθαίνουν κινέζικα...
πολυ σωστα τα λες sparow! Αιγλη την εισαγωγη διαβασα αλλα μετα δε μου αρεσε, αυτες οι αυτοβοηθειες με ξενερωνουν δεν ξερω...
sweetOctober, αρχικα σ' ευχαριστώ για το link, μου είναι χρήσιμο.
Αυτό είναι το βιβλίο που διάβασα πρώτο και δεν έχει 1ο και 2ο μέρος, απλά στο site είναι χωρισμένο έτσι για να χωράει υποθέτω σαν pdf.
Όσον αφορά τον καθρέφτη, μην τον υποτιμάς καθόλου.
Η ίδια η συγγραφέας αναφέρει ότι "πολλοί άνθρωποι που ακούν για τις ασκήσεις στον καθρέφτη γελάνε ή νομίζουν ότι τους κοροιδεύω, όμως οι ασκήσεις αυτές είναι πολύ σημαντικές."
Δεν φαντάζεσαι τί κρύβεται πίσω από αυτές τις ασκήσεις. Θα το καταλάβαινες αν διάβαζες ολόκληρο το βιβλίο. Με τον καθρέφτη απευθύνεσαι στο υποσεινήδητό σου.
Τέλος πάντων.
Και εγώ έτσι έλεγα.Quote:
Originally posted by sweetOctober
...αυτες οι αυτοβοηθειες με ξενερωνουν δεν ξερω...
Έχω διαβάσει 3-4 τέτοια γλυκανάλατα βιβλία που δεν με βοήθησαν καθόλου. Όταν διάβαζα το βιβλίο της Louise περίμενα ότι θα είναι κάτι τέτοιο στην αρχή. Όμως διαψεύστηκα με περίτρανο τρόπο!
Η συγγραφέας αυτή δεν μένει στα επιφανειακά "η ζωή είναι ωραία" "πάλι καλά που είμαστε ζωντανοί" "να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή". Αυτή η γυναίκα καταφέρνει να εισχωρήσει σε βαθιά θέματα της ψυχολογίας μας. Πάει τα πράγματα σε βάθος, σου λέει ουσιαστικά τί χρειάζεται να κάνεις για να έχεις μια απόλυτα ευτυχισμένη ζωή. Σου λέει από πού πηγάζουν οι αρνητικές μας σκέψεις, γιατί έχουμε την ανάγκη να τρώμε πολύ, γιατί λειτουργούμε με συγκεκριμένους τρόπους στη ζωή μας.
Προσωπικά πιστεύω ότι αυτό το βιβλίο λέει όλη την αλήθεια γύρω από τη ζωή. Πρέπει όμως κάποιος να θέλει να δει την αλήθεια για να το καταλάβει και να έχει το θάρρος και τη γενναιότητα να ψάξει σε βάθος τον εαυτό του.
Για μένα, αυτό είναι το βιβλίο που τολμώ να πω ότι μου άλλαξε τη ζωή. Αναγνωρίζω βέβαια ότι σε άλλους μπορεί να μην λέει κάτι. Ο καθένας κάνει το κλικ με διαφορετικά πράγματα. Όμως έχει κάνει το κλικ αυτό το βιβλίο σε πολλούς ανθρώπους στον κόσμο.
Και τέλος, να αναφέρω μια προσωπική άποψη...
Αν αυτό το βιβλίο διδασκόταν στα πανεπιστήμια της ψυχολογίας ανά τον κόσμο, τότε εγώ και θα είχα θεραπευτεί ήδη, και δεν θα είχα πετάξει τα χρήματά μου σε ψυχολόγους επί 2-3 χρόνια που έκανα ψυχοθεραπεία.
Είναι πολύ καλό! Στο συστήνω ανεπιφύλακτα!Quote:
Originally posted by aiglh!
ειναι καλο? με τι έχει σχεση δεν εχω χρονο ρε γαμωτο να το διβανασω θα προσπαθησω να το διαβασω τα χριστουγεννα αν μπορεσω...
Εμένα μου άλλαξε τη ζωή!
sparrow, συμφωνώ με αυτά που γράφεις!