Εγώ πάντως εμεινα 6 μερες στην κλινική,αν αναφέρεσαι σε μένα..
κ δε θα προσπαθήσω να πείσω κανέναν να κάνει επέμβαση με τον συγκεκριμένο γιατρό και στο συγκεκριμένο νοσοκομείο..
απλά έγραψα πόσο ευχαριστημένη έμεινα εγώ! Κ αυτό πρέπει να κάνουμε όλοι εδώ μέσα..λες κ αν κάνει καποιος επέμβαση με
το γιατρο που συστήνει π.χ για Θεσσαλονικη ο Στέλιος,μπορεί κ να του εγγυηθεί πως όλα θα πάνε καλά!!
Για μενα παντως ο γιατρός μου είναι εξαιρετικός στη δουλειά του,ανθρώπινος κ χιουμορίστας!
Δεν αναφέρομαι σε σένα dimitraf, είναι πολλοί που έχουν την τακτική αυτή,χωρίς να σημαίνει απαραίτητα ότι ιατρικά είναι λάθος.Απλά, οφείλεται στο μεγαλύτερο στομάχι που αιματώνεται περισσότερο κτλ. Πολλοί το κάνουν,όμως το τίμημα είναι το μεγαλύτερο στομάχι του ασθενή.Στη χειρουργική,δεν υπάρχουν εγγυήσεις,εγγυήσεις μόνο ο Θεός ίσως μπορεί να δώσει. Και το να να πάει ή να μην πάει κάτι καλά,δεν είναι μόνο το απευκταίο,αλλά και η επαναπρόσληψη βάρους που οδηγεί αναγκαστικά σε μερικά χρόνια σε 2ο χειρουργείο που φυσικά έχει μεγαλύτερη επικινδυνότητα του πρώτου. Το πόσο εξαιρετικός είναι κάποιος κρίνεται μερικά χρόνια αργότερα από τα αποτελέσματα των ασθενών του,όχι τόσο σύντομα,καθώς αυτό για να γίνει χρειάζεται παρακολούθηση. Αν δεν υπάρχει παρακολούθηση του ασθενή και απλά στους έξι μήνες έχει χάσει κάποιος πχ 50 κιλά και αυτή είναι η τελευταία ενημέρωση,αλλά στο μεταξύ 2 χρόνια αργότερα έχει βάλε 20,τότε τα ποσοστά επιτυχίας απώλειας είναι πλασματικά...Μακάρι να σου πάνε όλα καλά και όχι όπως τον συμπάσχοντα που στο 2ο έτος έχει ήδη βάλει 15 κιλά και δεν ξέρω αν έχασε εξ αρχής και όσα έπρεπε. Το χιούμορ δεν με απασχολεί προσωπικά στους γιατρούς..
Don't panic, είναι τεχνικές που μπορεί να τρομάζουν αρχικά,αλλά στο τέλος θα σε προφυλάξουν από καταστάσεις που πέρασαν ή περνάνε άλλοι συνάνθρωποι μας χωρίς λόγο. Εξάλλου δεν είσαι γιατρός για να πεις θέλω να κάνω χολοπαγκρεατική ή μπαι πας ή μίνι μπαι πας ή σληβ. Το θέμα είναι αυτός που θα πάρει την ευθύνη και θα στο πει και θα στο κάνει, να έχει το υπόβαθρο για τόσο σοβαρές επεμβάσεις καθώς είναι αποφάσεις για μια ζωή. Το να ρίχνεις μετά στον ασθενή το μπαλάκι ότι δεν τηρεί τις οδηγίες,είναι εύκολο..Quote:
Originally posted by Άκης
Κατανοώ όσα μου γράφεις, όμως οφείλω να σου πω ότι μου δημιουργούν περισσότερη σύγχυση και πανικό, μιας και η πληθώρα των γιατρών είναι μεγάλη και οι επιλογές πολλές. Κάθε περίπτωση είναι μοναδική, σίγουρα, αλλά και η εμπειρία παίζει πάντα ρόλο. Τί να πω...αρχίζω να χάνω τη μπάλα με τις τόσες επιλογές. Και αρχίζω να νιώθω ότι χάνεται η ουσία, που είναι η απόφαση και η θέληση να χιερουργηθώ, όταν εξαντλούμαι από τις αμέτρητες παραμέτρους , που πολύ σωστά κάνεις και μου τις επισημαίνεις. Θα το συνηθίζω, πού θα πάει..και θα βγω στο ξέφωτο..
Μακάρι όταν ψαχνόμουν τότε,να υπήρχε τόση πληροφόρηση. Τότε όμως μεσουρανούσε ο δακτύλιος. Τώρα,πάνε και τους βγάζουν..
Καλησπέρα παιδιά, είμαι ο Βαγγελης και μόλις την παρασκευή έστειλα τα χαρτιά μου στην επιτροπή για έγκριση. Σίγουρα υπάρχουν πολλές και καλές κλινικές και νοσοκομεία όπως και το αντίθετο. Σέβομαι τον υπεύθυνο γιατρό στο νοσοκομείου του ρίου και σημερίζομαι τις απόψεις του αγαπητού Στέλιου (που μας έχει βοηθήσει πολύ). απλα θέλω να συμπληρώσω ότι το να βάλει κανείς κιλά μετά από κάποιο διάστημα μετά την επέμβαση δεν σημαίνει ότι έγινε κάποιο λάθος. για π.χ. έχω ένα φίλο που έκανε μπαιπας στο 424 έχασε 50 κιλά σε ένα χρόνο και μετά έβαλε τα 20!!!! γιατί? γιατί πολυ απλά άρχισε να πίνει και πίνιε κάθε μέρα. αυτό που θέλω να πω είναι ότ ιτο να πάρει κάποιος κιλά μετά από κάποιο διάστημα δεν οφείλετε μόνο σε μια ενδεχόμενη αποτυχία της επέμβασης. Εγώ θα χειρουργηθώ στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου στη θεσσαλονίκη από έναν εξαίρετο ιατρό με γνώσεις (χειρουργούσε στη Σουηδία) και με αρκετό χιούμορ (το ξέρω ότι δεν παίζει και πολύ ρόλο αλλά σε βοηθάει σε άλλα πράγματα). Στέλιο επέτρεψέ μου να διαφωνήσω σε ορισμένα που λες όσο αφορά οτι δεν σε προσέχουν μετά ότι δεν δίνουν και πολύ σημασία κλπ. κάτι τέτοιο δεν ισχύει τουλάχιστον για το παπαγεωργίου. ήδη μας παρακολουθεί διαιτολόγος της ομάδας και θα μας παρακολουθεί για όσο ζήσουμε. τώρα εάν κάποιος επιλέγει να μην πηγαίνει είναι καθαρά δικό του θέμα. ο γιατρός μας έχει τονίσει ότι πρέπει να πηγαίνουμε μετά την επέμβαση για μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να μας παρακολουθούν. οπότε όσο αφορά το παπαγεωργίου που ξέρω εγώ δεν υπάρχει καμία αδιαφορία ούτε αφήνονται τα πράγματα στην τύχη τους.
ευχαριστώ για το χρόνο σας
Όσα γράφω,δεν είναι δικά μου συμπεράσματα,αλλά τα μεταφέρει κάποιος που έκανε μπαι πας εκεί. Κατ αρχήν στα κιλά που ήταν δεν ήταν για μπαι πας αλλά για χολοπαγκρεατική εκτροπή με γαστρική παράκαμψη,εκεί οφείλεται και η άνοδος του κατά 15 κιλά στο 2ο μόλις έτος που ακόμη θα έπρεπε να χάνει βάρος και όχι να βάζει.Και άγνωστο τι θα γίνει μετά. Επίσης του είπαν ότι μετά το εξάμηνο δεν χρειάζεται να ξαναπάει, συμπληρώματα διατροφής που είναι απαραίτητα μετά από τέτοια επέμβαση δεν τους έχουν δώσει και τον πρώτο μήνα η διατροφή του ήταν σούπες και φιδέ,παντελώς άσχετη διατροφή για επέμβαση παχυσαρκίας και με το φιδέ ειδικά,επικίνδυνη... Αν πας πολύ πίσω στο τόπικ της σληβ, θα βρεις μια ανάρτηση από κοπέλα που έκανε σληβ εκεί και αν θυμάμαι καλά στις 15 μέρες του ζήτησε να φάει γιαχνί και της είπαν ναι. Τυχαίο ή όχι έπαθε διαφυγή και ταλαιπωριόταν 7 μήνες.. Δεν γίνεται να τρως τέτοια πράγματα τόσο γρήγορα μετά από τέτοια επέμβαση,πέραν του ότι είναι 'άχρηστα' για τον οργανισμό που σε αυτό το στάδιο κάθε μπουκιά είναι πολύτιμη σε πρωτείνη κτλ....Διαιτολόγοι εξειδικευμένοι σε παχύσαρκους,στην Ελλάδα,μετρημένοι στα δάχτυλα...Μόνοι τους τα γράφουν,δεν τα λέω εγώ. Δεν είναι μόνο αυτή καθ αυτή η επέμβαση,είναι και πριν και το μετά...
Όσον αφορά αυτόν που έκανε μπαι πας και πήρε 20 κιλά,όποιο μπαι πας και να έκανε και όποια επέμβαση και να κάνει κάποιος,το αλκοόλ και τη ζάχαρη,δεν τα περιορίζει κανένα χειρουργείο. Εκεί,μπορεί να πει ο γιατρός ότι δεν ακολουθεί τις οδηγίες ο ασθενής. Όταν όμως σου κάνουν σληβ ενώ είσαι για μπαι πας ή σου κάνουν μπαι πας ενώ είσαι για χολοπαγκρεατική κοκ,εεε, εκεί,δεν μπορεί να πέφτει το μπαλάκι στον ασθενή(πλην αλκοόλ και ζάχαρης,μιλάω για τσιμπολόγημα κτλ που είναι μέρος των διατροφικών συνηθειών και δεν αλλάζουν με το χειρουργείο,αλλά είναι βασική παράμετρος για τον τύπο επέμβασης που θα επιλεχθεί αλλά πολλοί γιατροί δεν λαμβάνουν υπόψη τους για λόγους που έχω προαναφέρει σε άλλα ποστ)
Μιλώντας για γενικά θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Αλλά δεν νομίζω πως μιλάς για το παπαγεωργίου. όλα αυτά που λες ότι δεν του είπαν του φίλου σου ή δεν του έκαναν εμένα προσωπικά μου τα ανάφεραν από τώρα. όπως σου είπα ήδη άρχισε να με παρακολουθεί διατροφολόγος της ομάδας, ξέρω τι πρέπει να τρώω και τι όχι, (πάντα θα έχω απορίες γιατί είναι κάτι άγνωστο για μένα), μου είπαν ότι εφ΄όρου ζωής θα πέρνω συμπληρώματα (βιταμίνες κλπ) μου ανάφεραν λεπτομερώς τα πριν και τα μετά. δεν καταλαβαίνω γιατί στο φίλο σου δεν τα είπαν. από την εμπειρία των 43 χρόνων η ζωή μου έχει μάθει ότι σε αρκετούς ανθρώπους άλλα λες και άλλα καταλαβαίνουν ή κάνουν πως άλλα καταλαβαίνουν. όσο για το σληβ που λες και ο ίδιος ο γιατρός μου είπε ότι άλλα περίμεναν και άλλα έδειξε η πορεία. εγώ τώρα είμαι σε αναμονή της συνεδρίασης της επιτροπής για να προχωρήσουμε από ότι μου είπε ο γιατρός σε χολοπαγκρεατική εκτροπή με γαστρική παράκαψηQuote:
Originally posted by stelios
Όσα γράφω,δεν είναι δικά μου συμπεράσματα,αλλά τα μεταφέρει κάποιος που έκανε μπαι πας εκεί. Κατ αρχήν στα κιλά που ήταν δεν ήταν για μπαι πας αλλά για χολοπαγκρεατική εκτροπή με γαστρική παράκαμψη,εκεί οφείλεται και η άνοδος του κατά 15 κιλά στο 2ο μόλις έτος που ακόμη θα έπρεπε να χάνει βάρος και όχι να βάζει.Και άγνωστο τι θα γίνει μετά. Επίσης του είπαν ότι μετά το εξάμηνο δεν χρειάζεται να ξαναπάει, συμπληρώματα διατροφής που είναι απαραίτητα μετά από τέτοια επέμβαση δεν τους έχουν δώσει και τον πρώτο μήνα η διατροφή του ήταν σούπες και φιδέ,παντελώς άσχετη διατροφή για επέμβαση παχυσαρκίας και με το φιδέ ειδικά,επικίνδυνη... Αν πας πολύ πίσω στο τόπικ της σληβ, θα βρεις μια ανάρτηση από κοπέλα που έκανε σληβ εκεί και αν θυμάμαι καλά στις 15 μέρες του ζήτησε να φάει γιαχνί και της είπαν ναι. Τυχαίο ή όχι έπαθε διαφυγή και ταλαιπωριόταν 7 μήνες.. Δεν γίνεται να τρως τέτοια πράγματα τόσο γρήγορα μετά από τέτοια επέμβαση,πέραν του ότι είναι 'άχρηστα' για τον οργανισμό που σε αυτό το στάδιο κάθε μπουκιά είναι πολύτιμη σε πρωτείνη κτλ....Διαιτολόγοι εξειδικευμένοι σε παχύσαρκους,στην Ελλάδα,μετρημένοι στα δάχτυλα...Μόνοι τους τα γράφουν,δεν τα λέω εγώ. Δεν είναι μόνο αυτή καθ αυτή η επέμβαση,είναι και πριν και το μετά...
Όσον αφορά αυτόν που έκανε μπαι πας και πήρε 20 κιλά,όποιο μπαι πας και να έκανε και όποια επέμβαση και να κάνει κάποιος,το αλκοόλ και τη ζάχαρη,δεν τα περιορίζει κανένα χειρουργείο. Εκεί,μπορεί να πει ο γιατρός ότι δεν ακολουθεί τις οδηγίες ο ασθενής. Όταν όμως σου κάνουν σληβ ενώ είσαι για μπαι πας ή σου κάνουν μπαι πας ενώ είσαι για χολοπαγκρεατική κοκ,εεε, εκεί,δεν μπορεί να πέφτει το μπαλάκι στον ασθενή(πλην αλκοόλ και ζάχαρης,μιλάω για τσιμπολόγημα κτλ που είναι μέρος των διατροφικών συνηθειών και δεν αλλάζουν με το χειρουργείο,αλλά είναι βασική παράμετρος για τον τύπο επέμβασης που θα επιλεχθεί αλλά πολλοί γιατροί δεν λαμβάνουν υπόψη τους για λόγους που έχω προαναφέρει σε άλλα ποστ)
Στο Παπαγεωργίου την έκανε.Τώρα, να κατάλαβε λάθος,σε τόσο σημαντικά θέματα και σε όλα τα θέματα...Η σληβ για να αποδώσει πρέπει να έχει απόλυτη ένδειξη ο ασθενής και να γίνει 30-50 ml,αλλιώς απ'ότι φαίνεται είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Επομένως παιδιά, από τα όσα γράφονται εδώ, τα οποία πραγματικά είναι απίστευτα πολύτιμα, και Ευχαριστώ από καρδιάς όλους σας, οι παράγοντες που έχουν να κάνουν με την επέμβαση δεν είναι μόνο το χειρουργείο ή το νοσοκομείο, αλλά η σωστή επιλογή μεθόδου και η τήρηση της αγωγής. Αυτό απέχει μακράν από το να αποδίδουμε ευθύνες σε νοσοκομεία ή γιατρούς. Αρα είναι πολυπαραγοντικό και κυρίαρχη θέση έχει η στάση που χειρουργηθέντα και η τήρηση των οδηγιών. Από εκεί και μετά, σαφώς η μέθοδος, η εμπειρία, η δεξιοτεχνία κλπ...αλλά εδώ εγώ βλέπω ότι το κυρίαρχο κομμμάτι είναι το μέτα την επέμβαση και μάλιστα έχει να κάνει με την συμμόρφωση ή όχι του χειρουργηθέντα...Και πάλι διορθώστε με, έτσι το καταλάβα.
γεια σου Ακη,
η τήρηση των οδηγιων μετεγχειρητικά είναι κάτι που ο χειρουργημένος πρέπει να κάνει ευλαβικά, όντως δεν παίζουμε με ένα σημαντικό χειρουργείο όπου με τον ένα ή άλλο τρόπο αλλάζει η ανατομία ενός υγιούς οργάνου, είτε το κόβουμε οπως στη σληβ είτε το παρακάμπτουμε.
Η προσωπική μου εμπειρία και οι συζητήσεις με μέλη του φόρουμ εδώ τα τελευταία τρία χρόνια λένε ότι ό,τι και να επιλεγεί , οφείλουμε να διαφοροποιήσουμε και τη στάση μας απέναντι στη λήψη τροφής. Μπορεί ο Στέλιος για τους δικούς του λόγους να αναθεματίζει αρκετά συχνά τη σληβ και όσους γιατρούς την εφαρμόζουν ως φασόν, αλλά παρόλο που εκτιμώ την προσπάθεια του να είναι προειδοποιητικός για το συγκεκριμένο φαινόμενο, θέλω να θυμίσω το βασικότερο κατ'εμέ: το αν θα πάρουμε κιλά μόλις αρχίζουμε να ξεγελάμε τη σληβ ή όποια άλλη επέμβαση τρώγοντας γλυκά, λιπαρά κτλ δεν έχει να κάνει με τη φύση της ίδιας της επέμβασης αλλά με τη στάση μας απέναντί της. Δεν είμαστε παιδιά να παίζουμε τη ζωή μας και το μέλλον της υγείας μας κορώνα-γράμματα. Όταν χειρουργηθεί κάποιος, καλό θα ήταν να έχει υπόψιν του ότι οι επεμβάσεις δίνουν τεράστιο πλεονέκτημα στον παχύσαρκο να χάσει το βάρος που τον ταλανίζει, δεν του αλλάζουν όμως τη σχέση του με τη λήψη τροφής. Οπότε, εμένα δεν μου λέει τίποτα σημαντικό για την αποτελεσματικότητα της σληβ το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι , όπως λέει ο Στέλιος, ανακαλύπτουν ότι έχει ανοίξει το στομάχι τους , και ξαναρχίζουν να τρώνε απαράλλακτα με την προ επεμβασης περίοδο. Το σημαντικό πράγμα που μου λέει ένα τέτοιο γεγονός, που είναι καθ'ομολογίαν εφιαλτικό, είναι ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος για χψ λόγους δεν κατάλαβε ότι ταυτόχρονα με το στομάχι, αλλάζει και η διαχείριση της ζωής του και του φαγητού. Οπότε, ούτε ο χειρουργός φταίει, ούτε η ίδια η επέμβαση , αλλά το μυαλό που παίζει άσχημα παιχνίδια, ο κακός μας εαυτός που μας κρατάει αλυσοδεμένους είτε στη λαιμαργία είτε στη διατροφική διαταραχή(ό,τι έχει ο καθένας που οδηγήθηκε στην παχυσαρκία)..
Κάθε φορά που ο Στέλιος, με κάθε καλή πρόθεση βέβαια ο άνθρωπος, και από τη δική του σκοπιά, δαιμονοποιεί τη σληβ και τα μακροχρόνια αποτελέσματα της, αυτό θέλω να πω: είμαστε εμείς οι υπεύθυνοι για τα αποτελέσματα τα μακροχρόνια και το αν ξεφύγαμε ψυχολογικά και συναισθηματικά από τις κακές συνήθειες και τις εξαρτήσεις. Τι είναι η σληβ , το λυχνάρι του Αλλαντίν που ικανοποιεί τις επιθυμίες μας χωρίς κόπο και πόνο? Καμια σχέση.
Προσωπικά, Άκη, είμαι περήφανη που τρία χρόνια μετά, και περίπου 60 κιλά ελαφρύτερη, έχω καταφέρει να ισορροπήσω και να μην αποτελεί η τροφή και κυρίως η σκουπιδοτροφή ζητούμενο στη διάρκεια της μέρας μου. Η τροφή με απασχολεί πια για να επιβιώσει με υγεία το σώμα μου, οπότε ακολουθώ όσο πιο πιστά γίνεται τις οδηγίες του (πολύ ικανού) γιατρού μου. Επίσης με απασχολεί μέσω της ικανοποίησης που μου δίνει η λήψη της. Δε στερούμαι τίποτα, απλά φροντίζω να μην το παρακάνω. Όλοι ξέρουμε ότι η υπερβολή μας οδηγησε στην παχυσαρκία.
Διάλεξε καλό γιατρό (βασικό), με εμπειρία και φροντίδα για σένα ισοβίως, γιατρό για τον οποίο δεν θα είσαι ένας ακόμη ασθενής αλλά μοναδική περίπτωση. Μετά συν-αποφασίστε για τον τύπο της επέμβασης, και κυρίως ετοιμάσου ψυχολογικά για τη νέα ζωή η οποία έχει τεράστιες αλλαγές, και δεν εννοώ μόνο στην εμφάνιση. Εννοώ στον τρόπο που εσύ πια θα πρέπει να διαχειρίζεσαι τη ζωή σου.
Ό,τι θέλεις , εδώ είμαστε!
Δηλαδή εγώ με τα 80 ml είμαι τελειωμένη υπόθεση ε; Παιδιά έλεος τι άλλο θα ακούσουμε εδώ μέσα....πριν μιλήσετε ψάξτε λιγάκι. Όχι τίποτα άλλο αλλά μπορεί να μπει κανένας εδώ μέσα και να σας πιστέψει. Έχει ΑΠΟΛΥΤΟ δίκο η Μακ. Ότι χειρουργείο και να κάνεις αν δεν αλλάξει ο τρόπος σκέψης στα ίδια θα γυρίσεις. Είτε έχεις κάνει σληβ, είτε παράκαμψη, είτε χολοπαγκρεατική είτε ό,τι θες! Και ναι οκ οι άλλες μπορεί να σου δίνουν ένα καλύτερο "πάτημα" με την έννοια ότι είναι λιγάκι, όχι πολύ, πιο δυσκολο να ξαναπάρεις βάρος γρήγορα αλλά έχει άλλα κουσούρια τα οποία για κάποιον ανεξηγητο λόγο δεν σε έχω δει να αναφέρεις πουθενά (εκτός κι αν απλά δεν το έχω διαβασει, οπότε ζητώ συγνώμη). Το τι χειρουργείο χρειαζεται ο καθένας μόνο ένας γιατρός μπορεί να το κρίνει, και σίγουρα δεν θα κρίνουμε εμείς την αποτελεσματικότητα του. Εκτός κι αν θες να το πάμε βάση δείγματος και πόσων ακολουθούσαν συμβουλές και τι και πως το έχασαν. Γιατί πίστεψε με, εκεί δεν νομίζω να ξαναπάχυνε κανένας :) Επιμένω, μπαίνει κόσμος και ψάχνει βοήθεια εδώ μέσα. Ας μην παραπλανούμε με μαγικά χειρουργεία και εύκολες λύσεις γιατι απλά ΔΕΝ υπάρχουν.Quote:
Originally posted by stelios
Στο Παπαγεωργίου την έκανε.Τώρα, να κατάλαβε λάθος,σε τόσο σημαντικά θέματα και σε όλα τα θέματα...Η σληβ για να αποδώσει πρέπει να έχει απόλυτη ένδειξη ο ασθενής και να γίνει 30-50 ml,αλλιώς απ'ότι φαίνεται είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
MAK,Δεν δαιμονοποιώ τη σληβ,άλλωστε και στον αδερφό μου σληβ έκαναν αλλά είχε απόλυτη ένδειξη και μέχρι στιγμής είναι 20 κιλά κάτω από εμένα. 'Αναθεματίζω' όμως τους γιατρούς που την κάνουν χωρίς να λαμβάνουν σημαντικούς παραμέτρους του ασθενή και αυτό φαίνεται από τα κατοπινά τους αποτελέσματα και γραφόμενα.
Το ιδανικό,ναι,είναι να αλλάξεις κανείς τη στάση του απέναντι στο φαγητό. Όμως όταν φτάσετε στα 5-6-7 χρόνια με οποιαδήποτε επέμβαση, θα ήθελα ξανά να μου πείτε εάν και πόσο την αλλάξατε τη στάση και αν ακόμη τη διατηρείτε...Οι περισσότεροι,είστε σχετικά πρόσφατα χειρουργημένοι. Την παραμονή του χειρουργείου,ένας πρώην 'δικός μας' που είχε έρθει για να κάνει κήλη,μου είπε μερικά σημαντικά πράγματα που τα βλέπω καθημερινά έκτοτε: 1.το μυαλό δεν αλλάζει,πάντα θα θέλεις να φας ειδικά όσο περνάνε τα χρόνια και ξεθαρεύεις κτλ. 2.η επέμβαση είναι στο στομάχι,όχι στο μυαλό. 3. το χειρουργείο δεν είναι τίποτα,το μετά είναι...
Μπορεί να μην είναι κανόνας για όλους,αλλά η πλειονότητα όσων έχω μιλήσει,εκεί γύρω κινούνται.
Και εγώ πρώτος δεν εφαρμόζω τις οδηγίες και θα μπορούσα να είχα χάσει κι άλλα ή να το βάλω πρόγραμμα και να πάω στην νέα επανεξέταση με μείον 6 όπως πέρσυ,ευτυχώς όμως έχω το κατάλληλο φρένο και τουλάχιστον μένω σταθερός στο περσυνό νούμερο.Αν δεν το είχα,ποιος ξέρει που θα είχα φτάσει στον 7ο χρόνο. Και το συγκεκριμένο φρένο επιλέχθηκε λόγω δμσ και συνηθειών διατροφής προ εγχείρησης.
Εύχομαι να μην είσαι 'τελειωμένη' και πραγματικά να ήταν η κατάλληλη για σένα,πέρα από τη χωρητικότητα. Όμως,πριν μερικά χρόνια όπως έχω ξαναγράψει,που βρέθηκα με μέλη από άλλο φόρουμ(ένα εξ αυτών,ο Δημήτρης που έγραψε στο τόπικ της σληβ και είπε ότι πήρε όλα τα κιλά πίσω),όλες οι κοπέλες γκρίνιαζαν που είχα αρχίσει να παίρνουν κιλά και πόση προσπάθεια έκαναν να μην τρώνε. Όλες είχαν χειρουργηθεί στο ίδιο γιατρό και έλεγαν ότι τους είχε αφήσει μεγάλο στομάχι(δεν ξέρω πόσο ούτε και τις διατροφικές τους συνήθειες). Μία είχε πει ότι έκανε και resleeve αργότερα. Τότε τη λέξη σληβ την είχα ακούσει όλες κι όλες 2 φορές,δεν ήξερα καν τι ήταν..Quote:
Originally posted by Scarllet_D
Δηλαδή εγώ με τα 80 ml είμαι τελειωμένη υπόθεση ε; Παιδιά έλεος τι άλλο θα ακούσουμε εδώ μέσα....πριν μιλήσετε ψάξτε λιγάκι. Όχι τίποτα άλλο αλλά μπορεί να μπει κανένας εδώ μέσα και να σας πιστέψει. Έχει ΑΠΟΛΥΤΟ δίκο η Μακ. Ότι χειρουργείο και να κάνεις αν δεν αλλάξει ο τρόπος σκέψης στα ίδια θα γυρίσεις. Είτε έχεις κάνει σληβ, είτε παράκαμψη, είτε χολοπαγκρεατική είτε ό,τι θες! Και ναι οκ οι άλλες μπορεί να σου δίνουν ένα καλύτερο "πάτημα" με την έννοια ότι είναι λιγάκι, όχι πολύ, πιο δυσκολο να ξαναπάρεις βάρος γρήγορα αλλά έχει άλλα κουσούρια τα οποία για κάποιον ανεξηγητο λόγο δεν σε έχω δει να αναφέρεις πουθενά (εκτός κι αν απλά δεν το έχω διαβασει, οπότε ζητώ συγνώμη). Το τι χειρουργείο χρειαζεται ο καθένας μόνο ένας γιατρός μπορεί να το κρίνει, και σίγουρα δεν θα κρίνουμε εμείς την αποτελεσματικότητα του. Εκτός κι αν θες να το πάμε βάση δείγματος και πόσων ακολουθούσαν συμβουλές και τι και πως το έχασαν. Γιατί πίστεψε με, εκεί δεν νομίζω να ξαναπάχυνε κανένας :) Επιμένω, μπαίνει κόσμος και ψάχνει βοήθεια εδώ μέσα. Ας μην παραπλανούμε με μαγικά χειρουργεία και εύκολες λύσεις γιατι απλά ΔΕΝ υπάρχουν.
Το 'κουσούρι' είναι οι βιταμίνη και το ασβέστιο εφ όρου ζωής. Θα ήταν μεγαλύτερο κουσούρι το να μου έκαναν εμένα πχ δακτύλιο τότε και να μην έπαιρνα τώρα αυτά αλλά αντιυπερτασικά και χάπια ζαχάρου και να ήμουν πάλι 150 κιλά. Υπάρχει κι άλλο,αν εννοείς αυτό,αλλά είναι ελεγχόμενο όπως σου θέτει περιορισμό σε κάποια πράγματα οποιαδήποτε επέμβαση.
Μαγικά χειρουργεία δεν υπάρχουν,υπάρχει όμως το κατάλληλο χειρουργείο για τον κατάλληλο ασθενή.Απλά η πλειονότητα των χειρουργών δεν το εφαρμόζει και τα παραδείγματα εντός και εκτός φόρουμ είναι πολλά,δυστυχώς..
Και σου κάνει λοιπόν ο γιατρός μπαι πας,για να το δαιμονοποιήσω και αυτό :spin: ενώ στην πραγματικότητα είσαι για κάτι πιο δραστικό,χολοπαγκρεατική. Και συμμορφώνεσαι πλήρως, χωρίς ατασθαλείες,αλλαγή στάσης κτλ κτλ. Αλλά φευ, ήρθαν τα 2 χρόνια αλλά δεν έφτασες στο κατώτερο σημείο όπως θα έπρεπε αφού είσαι by the book... και σε μερικά χρόνια,αργά αλλά σταθερά 'τσιμπάς' και προς τα πάνω λίγο λίγο...και πάλι είσαι by the book...γιατί συμβαίνει;... γιατί πολύ απλά,κάθε τύπος επέμβασης έχει και ένα εύρος λειτουργίας....Δεν μπορεί το φιατάκι να τραβήξει τριαξονικό...Quote:
Originally posted by Άκης
Επομένως παιδιά, από τα όσα γράφονται εδώ, τα οποία πραγματικά είναι απίστευτα πολύτιμα, και Ευχαριστώ από καρδιάς όλους σας, οι παράγοντες που έχουν να κάνουν με την επέμβαση δεν είναι μόνο το χειρουργείο ή το νοσοκομείο, αλλά η σωστή επιλογή μεθόδου και η τήρηση της αγωγής. Αυτό απέχει μακράν από το να αποδίδουμε ευθύνες σε νοσοκομεία ή γιατρούς. Αρα είναι πολυπαραγοντικό και κυρίαρχη θέση έχει η στάση που χειρουργηθέντα και η τήρηση των οδηγιών. Από εκεί και μετά, σαφώς η μέθοδος, η εμπειρία, η δεξιοτεχνία κλπ...αλλά εδώ εγώ βλέπω ότι το κυρίαρχο κομμμάτι είναι το μέτα την επέμβαση και μάλιστα έχει να κάνει με την συμμόρφωση ή όχι του χειρουργηθέντα...Και πάλι διορθώστε με, έτσι το καταλάβα.
Quote:
Originally posted by stelios
Θα συμφωνήσω μαζί σου. Θέλω όμως εδώ να πω ότι ο στόχος μου ΔΕΝ είναι να γίνω αδύνατος. Στόχος μου είναι να γίνω υγιής. Από το να έχω 120 κιλά παραπάνω, προτιμώ να έχω 20 παραπάνω. Θέλω να πω ότι δεν θα στεναχωρεθώ εάν θα είμαι 105 από τα 200 που είμαι σήμερα και όχι 85 όπως θα έπρεπε..Σαφώς δεν ψάχνω μαγικές λύσεις, ψάχνω απλά μια καλή αρχή για να μάθω να ζω διαφορετικά. Και θέλω να ρωτήσω: Άλλο το μπαι πας και άλλο η χολοπαγκρεατική?Quote:
Originally posted by Άκης
Επομένως παιδιά, από τα όσα γράφονται εδώ, τα οποία πραγματικά είναι απίστευτα πολύτιμα, και Ευχαριστώ από καρδιάς όλους σας, οι παράγοντες που έχουν να κάνουν με την επέμβαση δεν είναι μόνο το χειρουργείο ή το νοσοκομείο, αλλά η σωστή επιλογή μεθόδου και η τήρηση της αγωγής. Αυτό απέχει μακράν από το να αποδίδουμε ευθύνες σε νοσοκομεία ή γιατρούς. Αρα είναι πολυπαραγοντικό και κυρίαρχη θέση έχει η στάση που χειρουργηθέντα και η τήρηση των οδηγιών. Από εκεί και μετά, σαφώς η μέθοδος, η εμπειρία, η δεξιοτεχνία κλπ...αλλά εδώ εγώ βλέπω ότι το κυρίαρχο κομμμάτι είναι το μέτα την επέμβαση και μάλιστα έχει να κάνει με την συμμόρφωση ή όχι του χειρουργηθέντα...Και πάλι διορθώστε με, έτσι το καταλάβα.
Και σου κάνει λοιπόν ο γιατρός μπαι πας,για να το δαιμονοποιήσω και αυτό :spin: ενώ στην πραγματικότητα είσαι για κάτι πιο δραστικό,χολοπαγκρεατική. Και συμμορφώνεσαι πλήρως, χωρίς ατασθαλείες,αλλαγή στάσης κτλ κτλ. Αλλά φευ, ήρθαν τα 2 χρόνια αλλά δεν έφτασες στο κατώτερο σημείο όπως θα έπρεπε αφού είσαι by the book... και σε μερικά χρόνια,αργά αλλά σταθερά 'τσιμπάς' και προς τα πάνω λίγο λίγο...και πάλι είσαι by the book...γιατί συμβαίνει;... γιατί πολύ απλά,κάθε τύπος επέμβασης έχει και ένα εύρος λειτουργίας....Δεν μπορεί το φιατάκι να τραβήξει τριαξονικό...
Quote:
Originally posted by Άκης
Quote:
Originally posted by stelios
Quote:
Originally posted by Άκης
Επομένως παιδιά, από τα όσα γράφονται εδώ, τα οποία πραγματικά είναι απίστευτα πολύτιμα, και Ευχαριστώ από καρδιάς όλους σας, οι παράγοντες που έχουν να κάνουν με την επέμβαση δεν είναι μόνο το χειρουργείο ή το νοσοκομείο, αλλά η σωστή επιλογή μεθόδου και η τήρηση της αγωγής. Αυτό απέχει μακράν από το να αποδίδουμε ευθύνες σε νοσοκομεία ή γιατρούς. Αρα είναι πολυπαραγοντικό και κυρίαρχη θέση έχει η στάση που χειρουργηθέντα και η τήρηση των οδηγιών. Από εκεί και μετά, σαφώς η μέθοδος, η εμπειρία, η δεξιοτεχνία κλπ...αλλά εδώ εγώ βλέπω ότι το κυρίαρχο κομμμάτι είναι το μέτα την επέμβαση και μάλιστα έχει να κάνει με την συμμόρφωση ή όχι του χειρουργηθέντα...Και πάλι διορθώστε με, έτσι το καταλάβα.
Και σου κάνει λοιπόν ο γιατρός μπαι πας,για να το δαιμονοποιήσω και αυτό :spin: ενώ στην πραγματικότητα είσαι για κάτι πιο δραστικό,χολοπαγκρεατική. Και συμμορφώνεσαι πλήρως, χωρίς ατασθαλείες,αλλαγή στάσης κτλ κτλ. Αλλά φευ, ήρθαν τα 2 χρόνια αλλά δεν έφτασες στο κατώτερο σημείο όπως θα έπρεπε αφού είσαι by the book... και σε μερικά χρόνια,αργά αλλά σταθερά 'τσιμπάς' και προς τα πάνω λίγο λίγο...και πάλι είσαι by the book...γιατί συμβαίνει;... γιατί πολύ απλά,κάθε τύπος επέμβασης έχει και ένα εύρος λειτουργίας....Δεν μπορεί το φιατάκι να τραβήξει τριαξονικό...
Θα συμφωνήσω μαζί σου. Θέλω όμως εδώ να πω ότι ο στόχος μου ΔΕΝ είναι να γίνω αδύνατος. Στόχος μου είναι να γίνω υγιής. Από το να έχω 120 κιλά παραπάνω, προτιμώ να έχω 20 παραπάνω. Θέλω να πω ότι δεν θα στεναχωρεθώ εάν θα είμαι 105 από τα 200 που είμαι σήμερα και όχι 85 όπως θα έπρεπε..Σαφώς δεν ψάχνω μαγικές λύσεις, ψάχνω απλά μια καλή αρχή για να μάθω να ζω διαφορετικά. Και θέλω να ρωτήσω: Άλλο το μπαι πας και άλλο η χολοπαγκρεατική?