ντρεπομαι για τα συναισθηματα μου

Quote:

---

Originally posted by Arsi
Μπορει ισως να ντρεπομαι κ για τη ζωη μου κ γι αυτα που περασα,γενικως να ντρεπομαι γιατι φταιω.. ακομα κ γι αυτα που αισθανομαι.Γιατι δεν επιτρεπεται να εχω αντιρρησεις,απαιτησεις κ αναγκες.Γιατι εχω πολλα κ με τα ψιχουλα κ γιατι δε μου αξιζει κατι καλυτερο αρα ..ντροπη μου!!!!

---

αρα, δεν θα πρεπε να ντρεπεσαι για τα δυσαρεστα σου συναισθηματα, αφου κατα καποιο τροπο οπως το αφηνεις να εννοηθει τα αξιζεις! θα πρεπε με τη λογικη αυτη να ντρεπεσαι για τα ευχαριστα συναισθηματα που νιωθεις, οταν τα αφηνεις να εισβαλουν!

Quote:

---

Originally posted by Arsi
σε ολα μου σχεδον τα θεματα υπαρχει αυτος ο προβληματισμος:πως μπορει ν αλλαξει ο τροπος αντιμετωπισης της ζωης οταν καποιος εχει συνηθισει απο τοτε που θυμαται τον εαυτο του με εναν συγκεκριμενο τροπο.

---

Αrsi, οντως.....ειναι σωστη παρατηρηση αυτη. Δλδ πιστεύω κ εγω πως η δυναμη της συνηθειας ειναι μεγάλη. Ομως το να παρατηρησεις αυτο που γραφεις κ μονο αυτο ειναι ηδη σημαντικο. Το βλεπεις, το συνειδητοποιεις! Αρα ειναι ενα βημα μπροστα. Στο να δεις, τί κανεις απο κει κ πέρα....

Μπορει ομως να αλλαξει, δυσκολα σιγουρα (αλλα μπορει)....:)

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by Arsi
Μπορει ισως να ντρεπομαι κ για τη ζωη μου κ γι αυτα που περασα,γενικως να ντρεπομαι γιατι φταιω.. ακομα κ γι αυτα που αισθανομαι.Γιατι δεν επιτρεπεται να εχω αντιρρησεις,απαιτησεις κ αναγκες.Γιατι εχω πολλα κ με τα ψιχουλα κ γιατι δε μου αξιζει κατι καλυτερο αρα ..ντροπη μου!!!!

---

αρα, δεν θα πρεπε να ντρεπεσαι για τα δυσαρεστα σου συναισθηματα, αφου κατα καποιο τροπο οπως το αφηνεις να εννοηθει τα αξιζεις! θα πρεπε με τη λογικη αυτη να ντρεπεσαι για τα ευχαριστα συναισθηματα που νιωθεις, οταν τα αφηνεις να εισβαλουν!

---

Σοφια τα χω λιγο χαμενα τωρα γιατι νιωθω οτι εδωσες την καλυτερη απαντηση που θα μπορουσε να υπαρξει!Γιατι ντρεπομαι...?γιατι καταβαθος ζηταω πραγματα κ δεν εχω δικαιωμα?Οτι κ να πω τωρα παει στον αερα,δε βγαινει με τη λογικη,το μονο σιγουρο για μενα 100% ειναι οτι καπου εκει βρισκεται η ριζα αλλα δεν ξερω που.

κ γιατι μετα απο ενα επεισοδιο κακοποιησης υπαρχει ντροπη κ σε μεγαλο βαθμο?Αφου για να τη δεχτει καποιος/καποια σημαινει πως καταβαθος πιστευει πως την αξιζει...*επιασα θεμα τωρα που καιει..κ να φανταστεις ημουν εξω,γυρισα ψιλομεθυσμενη κ τωρα ξεσουρωσα για τα καλα..

ή τον επεισαν οτι αξιζει να κακοποιηθει και δεν εχει τη δυναμη να αντισταθει.Αν επεφτα θυμα κακοποιησης θα ντρεπομουν 1)γιατι δεν αντεδρασα,γιατι εκτονωθηκε καποιος πανω μου χωρις να το θελω.Αν πιστευες πως την αξιζες θα ενοιωθες αγαλιαση και θα δικαιολογουσες τον εαυτο σου.Αν και δεν νομιζω πως οποιοσδηποτε αξιζει να κακοποιηθει γιατι ειναι κατι που σε μειωνει αφανταστα σαν ανθρωπινη οντοτητα.τωρα εξηγουνται πολλα πραγματα και νομιζω πως θα πρεπει να το αντιμετωπισεις αυτο και να μη το αφησεις αλλο ετσι.Σκεφτηκες ποτε να παρεις καποια μετρα για αυτο αν και δεν ξερω κατα ποσο ειναι ευικτο αυτο.(υπαρξη παιδιων,οικονομικη ασταθεια κλπ).2)γιατι η κακοποιηση μπορει να εχει εξωτερικα σημαδια που ειναι εμφανη οποτε αυτοματα γινεσαι θεμα σχολιασμου.Μη το αφησεις ετσι παντως, γιατι οσο το αφηνεις θα διαιωνιζεται και κακο μονο στον εαυτο σου θα κανεις.

Eμπνευστη ωραια τα λες.Δεν κακοποιουμαι ομως τωρα,παλια ναι.Πολυ παλια-σπιτι απο γονεις κ στην προηγουμενη σχεση μου (3 χρονια κιολας) δεχομουν φοβερη λεκτικη κ ψυχολογικη βια.Απλα ρωτησα γιατι μοιαζει το συναισθημα της ντροπης.
Αλλα ρε παιδια το ιδιο δεν ειναι αν νιωθεις μερικες φορες θυμα?1)γιατι δεν αντιδρας?2)γιατι αυτο φαινεται κ γινεται αντικειμενο σχολιασμου?Ολο το θεμα ειναι πως θυματοποιω τον εαυτο μου κ ντρεπομαι μαλλον.Το πολεμαω βεβαια οπως μπορω κ θα προσπαθησω κ περισσοτερο.Σε ενα αλλο τοπικ \"φοβαμαι τους ανθρωπους\" με επηρεασες παρα πολυ εμπνευστη με τον τροπο που περιεγραφες πως να σηκωσω το αναστημα μου.Το κανα κιολας ...κ επιασε...χιχιχι!*πλακα κανω οτι ειναι τοσο ευκολο εννοειται πως επιασε αλλα γενικως θελει πολυ δουλεια.
Σας ευχαριστω ολους παρα πολυ,καθε φορα που κατεβαζω ενα θεμα,κατεβαζω μια ερωτηση αοριστη τις πιο πολλες φορες με ενα συναισθημα κ στο τελος με τη βοηθεια σας δινω την απαντηση.βρισκω τον εαυτο μου..

μηπως η ντροπη για τα θετικα αισθηματα εχει να κανει με το οτι πιστευεις οτι δεν αξιζεις ? δεν αξιζεις να εισαι χαρουμενη δεν αξιζεις να εισαι ευτυχισμενη δεν αξιζεις φιλιες φροντιδες ? ισως ο φοβος να τα δεχτεις/εκφρασεις να ειναι η πραγματικη αιτια της ντροπης. Και για τα αρνητικα αισθηματα ισως φοβασαι να υπερασπιστεις τον εαυτο σου να εκφρασεις οτι κατι δε σου αρεσει ακομα και να αμυνθεις σε μια περιπτωση κακοποιησης, ολος αυτος ο φοβος ισως να βγαινει προς τα εξω με τη μορφη της ντροπης. Και γω ντρεπομαι οταν κατι ασχημο γινεται εις βαρος μου, ντρεπομαι να το υπερασπιστω σπανια το λεω και καταληγω να χαμογελαω για να δειξω οτι ολα ειναι ενταξει... Νομιζω ντροπη κ φοβος συμπαθιουνται και πανε μαζι.. Απλα σκεψεις μου ειναι ολα τα παραπανω.Μια φορα ειχα πει στην ψυχ μου οτι ειμαι τοσο απαθης που και ενα πτωμα να επεφτε διπλα μου δε θα εδινα σημασια, και μου ειπε μαλλον εσυ εισαι το πτωμα που πεφτει (συνεχως) και δε κανεις τιποτα γιαυτο.. μμ

Ειναι πολυ κοντα σε μενα αυτα που γραφεις lef!Φοβαμαι τη χαρα,το ουσιαστικο δεσιμο με τους ανθρωπους,την ευτυχια.Αυτη την περιοδο βρισκομαι σε μια μετριοτητα ουτε θλιψη,ουτε χαρα,με πολυ μικρα σκαμπανευασματα πανω κατω.Αλλα οταν με πλησιαζει επικυνδυνα η ευτυχια η οταν ακουω πολυ θετικα λογια αποδοχης θελω να τρεξω με την ταχυτητα του φωτος!Μενω βεβαια αλλα τα \'σκατωνω\' υποσυνειδητα...Οσο για τα αρνητικα συναισθματα ντρεπομαι που δε με υπερασπιζομαι οπως θα ηθελα,που ειμαι το \'θυμα\' ,που εχοντας τα ειμαι..ευκολη λεια..Αρα ισως η ουσια ειναι αυτοπεποιθεση,σεβασμος στον εαυτο μου κ προσπαθεια να υπερασπιζομαι τα δικαιωματα μου,τις επιθυμιες μου,τα συναισθηματα μου κ.. τον εαυτο μου!thnx!

Γεια σε όλους! Εγώ έχω ΙΨΔ και αυτο που αναφέρεις ειναι η εμμονη ιδεα μου Arsi. Σκέφτομαι οτι ολοι σχολιαζουν αυτα που λεω και με κρινουν ειτε θετικά είτε αρνητικά. Έχει κωλήσει μέσα μου αυτη η συμπεριφορά και με ακολουθεί παντού. Φοβάμαι να ανοιχτώ και να δείξω τα θετικά μου συναισθήματα μήπως με εκμεταλλευτούν.. Έχω χρόνια να αισθανθώ άνθρωπο \'\'κοντα\'\' μου.

Δεν υπαρχει ουτε ενας ανθρωπος που να τον νιωθεις κοντα σου?Απο ποτε ξεκινησε αυτη η ιστορια?

Στην αρχή ναι. Κάποιους φίλους, τους γονείς μου την κοπέλα μου. Στην συνέχεια όμως, λόγω των αρνητικών εμπειριών, απομακρύνθηκα απο τους πάντες, συναισθηματικά. Εκτος της αδερφής μου θα έλεγα..

Όσον αφορα το απο πότε τώρα. Απο μικρός ήμουν το ντροπαλο παιδάκι. Αλλά μάλλον κρυβόντουσαν και αλλα απο κάτω, και ήμουν έτσι, όπως έδειξε ο χρόνος. Τα προβλήματά μου τα δύσκολα άρχισαν στις πανελλήνιες εξετάσεις.. Απο τα 16-17 περίπου.

Εγω κολαω στο οτι οι γιατροι οπως γραφεις σε ενα αλλο θεμα κανουν διαγνωση ΙΔΨ.Μηπως για ολα φταιει μια αρρωστεια που αν την αντιμετωπισεις σωστα θα περασουν?Τι χαπια επαιρνες?

Παρόμοια πράγματα με αυτά που λέτε arsi και tsifti πρέπει να έχω κι εγώ. Λέω \"πρέπει\" γιατί δεν μπορώ να τα ταυτοποιήσω με βεβαιότητα μέσα μου τα συναισθήματα. Σαν να μου κρύβονται γι αυτό χρησιμοποιώ μάλλον συνέχεια λέξεις όπως \"μάλλον\", \"πρέπει\", \"νομίζω\", \"σκέφτομαι\", \"ίσως\", \"μπορεί\" κ.τ.λ.
Μάλλον φοβάμαι τους ανθρώπους κι εγώ όπως είπε η arsi. Έχω την αίσθηση οτι εμφανίζω έναν ψεύτικο εαυτό , προσαρμοσμένο ωστε να μην θίγονται αυτά που με τρομάζουν.
Τώρα που το σκέφτομαι μπορεί να θέτω σε οτι λέω την αμφιβολία επειδή φοβάμαι να εκφράσω την αποψή μου. Μπορεί δλδ να είναι και περισσότεροι από ένας οι λόγοι.
Νομίζω πώς φοβάμαι και να συμμετέχω σε αυτό το φορουμ, να λέω την αποψή μου. Σαν να φοβάμαι οτι κάποια στιγμή θα έρθω αντιμέτωπος με κάποιους που είναι άντρακλες ενώ εγώ μπορεί να νιώθω σαν κοριτσάκι αδύναμος και φοβισμένος και οτι θα ξευτιλιστώ, οτι δεν μπορώ να τα βάλω μαζί τους.
Μπορεί απ\' την άλλη να νιώθω οτι δεν αξίζω να δώσετε προσοχή και ενδιαφέρον και αγάπη σε μένα ίσως επειδή νιώθω πολύ κακός άνθρωπος και κατά κάποιο τρόπο \"καταραμένος\". Οτι έχω δικάσει τον ίδιο μου τον εαυτό να βρίσκεται σε δεσμά αιώνιας σκλαβιάς για όλες αυτές τις κακές σκέψεις και φαντασιωσεις που κάνει. Με τις εμμονές τάξης και καθαριότητας μπορεί να εκτοίω την ποινή μου.
Αυτά όλα νομίζω πως βγαίνουν στα πάντα, και σε αυτά που γράφω. Τώρα σκέφτομαι οτι φοβάμαι που γράφω στο τοπικ σου αρσι και οτι θα μου την πείς και θα με ξευτιλίσεις αλλά ούτε και αυτό το συναίσθημα το νιώθω με σιγουριά.
Έχω την αίσθηση οτι φοβάμαι την επαφή μα τους ανθρώπους , την τρυφερότητα , την αγάπη. Μάλλον τα συναισθήματα τα ανάλογα δλδ φοβάμαι. Και αντ αυτού εμφανίζομαι αντιδραστικός και απόμακρος και επιθετικός ίσως με έναν πολύ συγκαλημμένο τρόπο.Σαν να έχω συνεχώς μία ασπίδα και μία πανοπλία απέναντι σε όλους. Σαν να είμαι συνεχώς σε ετοιμότητα.
Τώρα σκέφτομαι και το οτι επέλεξα να πώ αυτά στο θέμα σου αρσι και όχι στο δικό μου μπορεί να έχει να κάνει με το οτι νιώθω οτι δεν αξίζω να τα γράψω στο θέμα μου ώστε να περάσουν απαρατήρητα, ή να βγάζουν μία επιθέτικότητα απέναντί σου ώστε να τσακωθούμε -είπα πρίν οτι φοβάμαι μήπως τσακωθώ με κάποιον οπότε αυτό είναι αντικρουόμενο ετσι? Από την άλλη όμως σαν να επιζητώ να τσακωθώ με κάποιον. Σαν να θέλω να λογομαχήσω και να τσακωθώ με κάποιον παρόλλο ποθ μάλλον το τρέμω αυτό. Κάτι σαν σαδισμός... Πάντως ζητάω την επιείκιά σου αρσι για την παρέμβαση αυτή αν θύμωσες
Και αυτό που είπα στο τέλος σαν να είναι κάπως υποτιμητικό για τον εαυτό μου σκέφτομαι...Αλλά μπορεί να είναι το αντίθετο, να τρέμω τόσο πολύ να ζητήσω συγνώμη από κάποιον επειδή το νιώθω ξερω γω φλώρικο και υποτιμητικό. Οτι το να ζητάς συγνώμη εκφράζει μία κατωτερότητα και αδυναμία... Μάλλον επειδή δεν μου μιλάνε τα αντίστοιχα συναισθήματα προσπαθώ μηχανικά και με τη σκέψη να τα ικανοποιήσω.Έτσι τα λέω και τα εκφράζω στην μέγιστη μορφή τους σαν μην μπορώ να βρώ μία μέση λύση που να ικανοποιούνται όλα. Πάντως συγνώμη αρσι για το μακροσκελές μήνυμά μου αν και αυτό το λέω περισσότερο νοητικά και δεν το νιώθω.
τεσπα θα μπορούσα να γράφω κατεβατά ολόκληρα στο ίδιο στύλ για το τί νομίζω πώς νιώθω τώρα( αν και μου είναι πολύ δύσκολο που τα εξομολογούμαι αυτά-ίσως βέβαια αυτό να είναι και ένας άλλος λόγος που το κάνω, για να δείξω δλδ πόσο θαραλλέος και ατρόμητος είμαι και οτι κάνω έναν άθλο) όπως θα μπορούσα να μιλάω με τις ώρες στο ψυχοθεραπευτή μου

Γιατι να σου την πω????????Δεν υπαρχει κανενας λογος!το αντιθετο!Χαρηκα που απαντησες στο ερωτημα μου κ εκφραζεις τα συναισθηματα σου!!!Πολυ χαρηκα κ ας εχουν μπορει.Τα μπορει πιστευω πως υπαρχουν επειδη τα σκεφτεσαι,προσπαθεις να δωσεις μια ερμηνεια στην υπαρξη τους.Νιωσε τα κ ξεχνα προς το παρον να τα ερμηνευσεις κ αυτο στο λεω γιατι οπως ειπες κ εσυ χρησιμοποιεις πολυ τη σκεψη.Δηλ μπορεις να μου πεις ξερα χωρις αλλα λογια τι νιωθεις?(π.χ.θυμο,φοβο..κ.λ.π) Κ σρ ποση ενταση?