-20!

Υπέροχή μου Μαρουλένια!
Κάθε μήνυμα που μου στέλνεις είναι γεμάτο καλοσύνη και όμορφα λόγια!
Όσα ευχαριστώ και να πω, θα είναι λίγα!

Είναι σημαντικότατο να βάλουμε στη ζωή μας δραστηριότητες που μας γεμίζουν και μας ευχαριστούν!
Ν' αντικαταστήσουμε την παλιά πηγή άντλησης χαράς (το φαγητό) με καινούριες πηγές, πολύ πιο ενδιαφέρουσες, ευχάριστες και ωφέλιμες!
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε ν' απεγκλωβιστούμε από την κινούμενη άμμο της διατροφικής διαταραχής που βυθιζόμαστε!
Και πάντα θετικές σκέψεις και αισιόδοξη στάση! :thumbup:

Μαντζουράνα, διαβάζω εδώ και καιρό όσα γράφεις, αλλά ποτέ δεν σου έχω πει πόσο σε θαυμάζω. Σου αξίζουν πολλά συγχαρητήρια, όχι μόνο για την προσπάθεια και το αξιοθαύμαστο αποτέλεσμα, αλλά και για την αισιοδοξία που βγάζεις και την ελπίδα που μας εμπνέεις.
Τώρα, σε ότι αφορά το αποτέλεσμα, έχω πάθει πλάκα. Φαντάσου ότι ξεκίνησες το υπέροχο ταξίδι σου πολύ κοντά ημερολογιακά με μένα, από την ίδια αφετηρία (134 με 136 κιλά είναι μια στάση του λεωφορείου απόσταση) και βρισκόμαστε στα ίδια κιλά αυτή τη στιγμή. Με την τεράστια διαφορά ότι εσύ τα έχεις καταφέρει με διατροφή, ενώ εγώ με νυστέρι.
Απλά ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!!!!

Quote:

---

Originally posted by katerina_b
Μαντζουράνα, διαβάζω εδώ και καιρό όσα γράφεις, αλλά ποτέ δεν σου έχω πει πόσο σε θαυμάζω. Σου αξίζουν πολλά συγχαρητήρια, όχι μόνο για την προσπάθεια και το αξιοθαύμαστο αποτέλεσμα, αλλά και για την αισιοδοξία που βγάζεις και την ελπίδα που μας εμπνέεις.
Τώρα, σε ότι αφορά το αποτέλεσμα, έχω πάθει πλάκα. Φαντάσου ότι ξεκίνησες το υπέροχο ταξίδι σου πολύ κοντά ημερολογιακά με μένα, από την ίδια αφετηρία (134 με 136 κιλά είναι μια στάση του λεωφορείου απόσταση) και βρισκόμαστε στα ίδια κιλά αυτή τη στιγμή. Με την τεράστια διαφορά ότι εσύ τα έχεις καταφέρει με διατροφή, ενώ εγώ με νυστέρι.
Απλά ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!!!!

---

Κατερίνα μου καλησπέρα!
Πραγματικά με συγκίνησε το μήνυμά σου!
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτά που μου γράφεις!

Όσον αφορά τις απώλειες που έχουμε πετύχει και εσύ και εγώ,
ειλικρινά δεν θεωρώ ότι η δική μου προσπάθεια είναι πιο αξιέπαινη από την δική σου! Η επέμβαση δεν είναι μαγικό χαπάκι που το παίρνεις και μετά αδυνατίζεις χαλαρά και άνετα.
Την ίδια προσπάθεια πρέπει να κάνουμε, και μάλιστα εσύ ακόμα περισσότερο, μιας και έχεις ταλαιπωρηθεί και με το χειρουργείο και με το διάστημα των αλεσμένων. Θέλει πολλά περισσότερα @@ να τα περάσεις όλα αυτά, και γι' αυτό θαυμάζω εγώ εσένα! Πιστεύω ότι οι άνθρωποι που κάνουν επέμβαση έχουν μέσα τους πολύ θάρρος και δύναμη!
Και άλλωστε, στην πορεία, και εσύ την ίδια προσπάθεια κάνεις, αφού η επέμβαση σου επιτρέπει να φας πχ σοκολάτες και να παχύνεις, όμως εσύ είσαι που επιλέγεις τελικά να φας υγιεινά και ν' αδυνατίσεις! :wink1:
Άρα μπράβο και στις δυο μας! :thumbup:

Είναι ενδιαφέρον που προχωράμε παράλληλα και που είχαμε ίδια αφετηρία! Με το καλό να φτάσουμε και οι δυό μας σε φυσιολογικό βάρος και ν' αποκτήσουμε φυσιολογική σχέση με το φαγητό!! :starhit:

Μόνο ένα μπράβο;
Πολλά... Αλλά όχι μόνο για την απώλεια του βάρους αλλά και για την προσωπική δουλειά. Η γνωστή αιτία (διαταραχή κι αναταραχή...εσωτερική) είναι το θέμα κι όχι το φαινόμενο(βλέπε κιλά).
Πολύ όμορφα έχεις πιάσει τον ταύρο απ΄τα κέρατα και είμαι βέβαιη πως πια είσαι στον μονόδρομο της πραγμάτωσης του ονείρου σου.
Εύχομαι σε όλους μας καλή ευκολία αλλά και σε σένα Μαντζουράνα ένα ευχαριστώ γτ είσαι έμπνευση!!!

Quote:

---

Originally posted by Tassos67i
Αν δεν το βιώσει κάποιος δύσκολα το πιστεύει.

---

Η αλήθεια είναι ότι αν κάποιος μου περιέγραφε πριν 6 μήνες ότι νιώθει αυτό που βιώνω εγώ σήμερα με το φαγητό, θα πίστευα ότι μου λέει ψέμματα, ότι θέλει να το παίξει "έξυπνος" και θα τον αντιπαθούσα!
Ακούγοντας από παντού ότι για να έχουμε φυσιολογικό βάρος πρέπει να είμαστε σε μόνιμη στέρηση, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μπορεί ποτέ να υπάρξει φυσιολογική σχέση με το φαγητό! Ειδικά για έναν πρώην παχύσαρκο!
Κι όμως μπορεί!

Quote:

---

Originally posted by Tassos67i
Έχε το νου σου. Τώρα η διάθεσή σου τροφοδοτείται από την απίστευτη κάθοδό σου. Κάποτε όμως τελειώνει αυτή η περίοδος και η διαρκής ευφορία.

---

Έχεις δίκιο σ' αυτό.
Όμως δημιουργώ αυτήν την περίοδο τις προϋποθέσεις ώστε να μην είναι η απώλεια κιλών η μόνη πηγή χαράς μου!
Έχω βάλει στη ζωή μου πολλές δραστηριότητες που με γεμίζουν πλήρως (σε σημείο που κάποιες φορές είχα ξεχάσει να φάω γεύματα από τον ενθουσιασμό μου για κάποιες δραστηριότητες), και αντλώ χαρά από εκεί.
Επίσης, από τις δραστηριότητες αυτές έχω γνωρίσει ανθρώπους που κάνουμε παρέα και έχουν αντικαταστήσει αυτοί οι άνθρωποι το φαγητό-φίλος! Τρώω από οργανική πείνα πια κατά 99%.
Οπότε πιστεύω (και ελπίζω) ότι όταν θα επιβραδύνει η απώλεια βάρους ή όταν θα φτάσω στο φυσιολογικό μου βάρος, θα εξακολουθήσω να έχω υγιή σχέση με το φαγητό!
Καλά να 'μαστε!

Quote:

---

Originally posted by Tassos67i
Σε εμένα η τάση αυτή υπάρχει στο ακέραιο. "Έδαφος" δεν βρίσκει για να με παχύνει. Κι αυτό ακριβώς το έδαφος εξυγιαίνεις κι εσύ.

---

Έχεις την τάση για υπερφαγικό αλλά το καταπολεμάς;
Δεν κατάλαβα τί εννοείς ακριβώς...

Quote:

---

Originally posted by Tassos67i
Από συνειδητοποίηση πως πας; Εγώ όταν κατάλαβα ότι αυτό που μου συνέβαινε δεν ήταν κάτι προσωρινό κι ότι δεν με ταλαιπωρούσε, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Σε φάση ανάλογη με την δική σου είχα ήδη αντιληφθεί ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μην κατέβω σε φυσιολογικά κιλά και δεν το χωρούσε ο νους μου. Σαστισμένος όσο δεν έπαιρνε.

---

Βασικά είμαι σοκαρισμένη!
Πρώτη φορά το εξομολογούμαι!
Νιώθω σαν κάποιος να άνοιξε το φως σ' ένα δωμάτιο που ήταν σκοτεινό για χρόνια. Και να είδα. Να είδα τί συνέβαινε τόσο καιρό.
Και με πιάνουν στιγμιαίες θλίψεις καθώς το συνειδητοποιώ.
Θλίψη μ' έπιασε και όταν ξαναείδα πριν λίγες μέρες φωτογραφίες μου από το καλοκαίρι, στα 135 κιλά. Δάκρυσα, γιατί πριν λίγες μέρες συνειδητοποίησα πόσο είχα φτάσει και τί είχα κάνει στον εαυτό μου. Δάκρυσα για το πλασματάκι αυτό των 135 κιλών που ήταν για χρόνια πολλά στο σκοτεινό δωμάτιο.
Τέλος πάντων.
Στο παρόν και πάλι...
Ειλικρινά, ακόμα και τώρα μου είναι αδιανόητο ότι θα μπορέσω κάποια στιγμή να πάω κάτω από τα 85 κιλά!
Κι όμως θα πάω! Είναι σίγουρο! Και θα εκπλήξω τον εαυτό μου!

Τάσο αποτελείς πρότυπο για μένα! :thumbup:

Μέδουσά μου σ' ευχαριστώ πολύ! :starhit:

Quote:

---

Originally posted by Medousa
Πολύ όμορφα έχεις πιάσει τον ταύρο απ΄τα κέρατα και είμαι βέβαιη πως πια είσαι στον μονόδρομο της πραγμάτωσης του ονείρου σου.

---

Πόσο μου άρεσε αυτή η πραγματικά ποιητική σου φράση!!
Από το στόμα σου και στου Θεού (ή του Σύμπαντος!) τ' αυτί!!

Και εσύ και εγώ και όλοι μας θα τα καταφέρουμε!
Είμαι σίγουρη γι' αυτό! :wink1:

καλημέρα Ρανάκι μας~! Αγωνίστρια και πρωταγωνίστρια της ζωής σου! Κάνω υπόκλιση τώρα!
Να αγαπάς αυτό που σου συμβαίνει, είναι όλο δικό σου δημιούργημα και να μη φοβάσαι τη συνέχεια.
Ναι, έρχονται πιο δύσκολες μέρες, καλά λέει ο Τάσσος αν και διαφωνώ με την υπέρμετρη φοβία του τι μέλλει γενέσθαι (παρόλο που ξέρω την καλοπροαίρετη φύση της), αλλά οι φόβοι και οι αγωνίες είναι συναισθήματα που -εν μέσω και άλλων τρικυμιών-μας έφεραν ως εδώ.. Οπότε τι ωφελεί να τα επιτρέπουμε να κάνουν bullying στην ψυχή μας τώρα που εμείς καθορίζουμε το εδώ και το τώρα..
Μπορούμε να γελάσουμε με τους φόβους μας;
Μπορούμε να κατανοήσουμε τα σημάδια που μας δίνει το σώμα μας όταν φοβόμαστε;
Μπορεί οι φόβοι μας να μας οδηγήσουν σε κάτι δημιουργικό;
Ρανάκι, χόρεψε με τους φόβους σου και προχώρα!

Quote:

---

Originally posted by Μαντζουράνα

Σήμερις επισήμως έχω χάσει 31,6 κιλά από την αρχή της διατροφής μου!
Δηλαδής έσπασα το φράγμα των -30 κιλών!
Αρχικά σκέφτηκα να γράψω κάτι με τίτλο "-30",
μετά όμως συνειδητοποίησα ότι έχω γεμίσει το φόρουμ με αναρτήσεις τύπου "1 μήνας", "2 μήνες", "-20", κλπ.
Σίγουρα έχω γίνει λιγουλάκι κουραστικιά!! :bigsmile:

---

Καλημέρα,Ράνα,Ράνα Μαντζουράνα!
Πιστεύω πως ο λόγος που δεν έβαλες αριθμητικό τίτλο δεν είμαστε εμείς πως και καλά μας κούρασες,
αλλά εσύ η ίδια που πλέον πέρασες απέναντι,εκεί που δε βασιλεύουν οι αριθμοί,αλλά οι έννοιες και η ουσία.
Χαίρομαι πολύ για το πέρασμά σου αυτό και ξέρω πως όσο απλό κι αυτονόητο το βιώνεις τώρα που το ζεις,
μόνο ως τέτοιο δε φάνταζε όσο το αγνάντευες από μακριά και το επιθυμούσες. Ό,τι σου έδινε δύναμη
όσο τραβούσες κουπί για να διασχίσεις το ποτάμι του ενδιάμεσου,κράτησέ το σύμμαχο για τις λιγότερο
ηλιόλουστες μέρες,που αναπόφευκτα θα σκιάσουν προσωρινά και αυτήν την ακτή,που τώρα απολαμβάνεις.
Κι όσο για τα βλέμματα που σ'επευφημούν από την παλιά σου όχθη εύχομαι να μη βαραίνει την ανάσα σου
η ευθύνη,που ενδεχομένως σου προκαλούν,όσο κι αν λαχταράς ή νιώθεις να τους χρωστάς να τα πάρεις μαζί σου.
Στο ξημέρωμα της μέρας που όλα θα κυλούν αβίαστα κι αυτονόητα μέσα στη φύση τους,χωρίς καθόλου κόπο!

Κι επειδή νιώθω πως ψήλωσε το ανάστημα μέσα σου...μακάρι να μην έχει καθόλου πόνο αυτό σου το μεγάλωμα!

--->ΝΑΤΑΣΣΑ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ : Η ΚΑΡΔΙΑ ΠΟΝΑΕΙ ΟΤΑΝ ΨΗΛΩΝΕΙ

Mak και Nadine,
τα μηνύματά σας αυτά ήταν η καλύτερη καλημέρα για μένα!
Υποκλίνομαι στα όμορφα, άκρως ποιητικά και ενθαρρυντικά σας λόγια!
Πραγματικά ευχαριστώ!
:starhit:

Στο εχω πει πολλες φορές αλλά και πάλι τα θερμά μου συγχαρητήρια :D

Σ' ευχαριστώ πολύ Σκάρλετ μου!