Εσύ τι λες;Quote:
Originally posted by ninavlg
Μα κατα τα αλλα ειμαι πολυ καλα μου αρεσει να παιζω με τον γιο μου και να περναω ωρες με τον αντρα μου και ειμαι καλα χαρουμενη.
να το εκδηλωνω λες στο φαγητο?
Quote:
Απο τότε που γέννησα:
Δεν ξερω αν εχω οντως προβλημα στον εαυτο μου λεω οτι το ελεγχο αλλα φοβαμαι δεν ξερω αν πρεπει να ανησυχω και αν πρεπει να το συζητησω με τον αντρα μου φοβαμαι οτι θα το παρει σαν τιποτα ή οτι θα χασει πασα ιδεα για εμενα...και σκεφτμαι οτι αν το παρει ως τιποτα και τελικα ειναι κατι και δημιουργησω προβλημα στην υγεια μου?
- βλέπω τον εαυτό μου κκαι αηδιάζω
- αρκετά συχνά έχω κρίσειςς υπερφαγίας
- τρωω μεχρι σκασμου
- να μην θελω να βλεπω τον εαυτο μου
- Ξεκιναω συνέχεια διαιτες
- 2-3 μέρες και μετα πεφτω παλι με τα μουτρα.
- δεν εχω καθολου ορεξη να βγω απο το σπιτι
- νιωθω πολυ ασχημη .
- πηγαινω στην τουαλετα και κανω εμετο.
Το ότι μπήκες εδώ και αναζήτησες βοήθεια σημαίνει ότι καταλαβαίνεις και εσύ ότι υπάρχει πρόβλημα. Όμως αυτά που θα σου πούμε εμείς (βάζω και τον εαυτό μου μέσα) είναι απλά "ανοησίες". Να πας σε ένα γιατρό (και δυο και τρεις αν θέλεις) και να του εξηγήσεις πως είσαι και πως νιώθεις. Δεν έχεις κάνει τίποτα απολύτως για το οποίο θα πρέπει να ντρέπεσαι. Και το να ζητήσεις βοήθεια από κάποιον ειδικό δεν θα το μετανιώσεις (είτε έχεις είτε δεν έχεις κάτι). Το να μην ζητήσεις όμως βοήθεια αν όντως την χρειάζεσαι είναι πολύ άσχημο απέναντι σε σένα, τον άντρα σου και το παιδί σου!