ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΓΙΑ ΔΙΑΙΤΑ

Quote:

---

Originally posted by kokkinoskoufitsa
τότε μάλλον πρέπει να κάνεις μόνη σου τη δουλειά που θα έκανε ο ψυχολόγος...
Αν είναι όντως συναισθηματική υπερφαγία αυτό που έχεις, κάποιος λόγος κρύβεται από πίσω.
Πολύ συχνά μπερδεύουμε τη λαιμαργία με την υπερφαγία.
Άλλο να φας 1 σοκολάτα τη μέρα ενώ ''πρέπει'' 1-2 φορές την εβδομάδα, και άλλο να κάνεις γεύματα των 5000kcal στην καθισιά σου.
Στο λέω αυτό γιατί γράφεις ότι κάνεις δίαιτα για καιρό και δε σπας ούτε μια φορά, ή κάνεις παρασπονδία και εννοείς μια φρυγανιά...
Ο άνθρωπος που πάσχει από υπερφαγία, μπορεί να κάνει δίαιτα 10-20-50 μέρες, αλλά θα σκάσει μύτη το υπερφαγικό. Και δε θα είναι φρυγανιά, θα είναι 4 πακέτα φρυγανιές σε 30 δευτερόλεπτα μαζί με μισό κιλό φέτα και 1 τενεκέ ελιές.
Αυτά τα γράφω με κάθε επιφύλαξη, γιατί δεν σε διαβάζω καιρό και βγάζω συμπέρασμα από τα λίγα που έχω διαβάσει !

---

εχεις απολυτο δικιο.και ξερω τι κρυβεται και πισω απο την υπερφαγια και απο ολα.ειναι κατα κυριο λογο το bullying σε πολυ ευαισθητες ηλικιες οπως στο δημοτικο που τοτε διαμορφωνεις προσωπικοτητα αλλα και αργοτερα απο συμμαθητες,το ιντερνετ αλλα και ενδοοικογενειακα και καποια προσωπικα θεματα που συμβαινουν τωρα.οταν σου περνανε μεχρι και αυτοκτονικες τασεις απο το μυαλο τοτε δεν εισαι καλα.τωρα ειμαι καπως καλυτερα γιατι θα κανω μια αλλαγη και ελπιζω να πιασει αλλα για 1-2 χρονια ειχα φτασει ενα βημα πριν τα αντικαταθλιπτικα.
οταν λεω μια φρυγανια εννοω οτι αυτο πυροδοτει την ενοχη αν και εχει μονο 30 θερμιδες και μετα ερχεται το υπερφαγικο...οποτε ή θα ακουλουθω διαιτα χωρις να σπασω ουτε μια φορα ειτε θα φαω κατι λιγο παραπανο και θα σπασω...αυτο που λενε συνεχισε με το επομενο γευμα και ολα καλα,απλως μου ειναι αδυνατον...εχω και βουλιμικες τασεις αλλα ευτυχως μου ειναι δυσκολο να το κανω(εχω προσπαθησει) και δεν το επιχειρησα ξανα...επισης πολυ πιεση απο τους γονεις πριν πολλα χρονια...αυτο που λεει στην ιστοσελιδα <<το παιδι θα αγανακτισει και θα αρχισει να τρωει κρυφα αν το πιεσετε>> ειναι ολοσωστο...και η μητερα μου και η γιαγια μου επειδη ειναι παχουλες μου ασκησαν τοσο πιεση που φοβουμουν να φαω το οτιδηποτε μπροστα τους και μετα πεινουσα και πηγαινα και επαιρνα πραγματα κρυφα...π.χ. ενα παγωτο που και που το καλοκαιρι σε παιδακι επιτρεπεται...αλλα οχιι εγω δεν επρεπε να φαω,ημουν κοριτσι δεν επρεπε να παχυνω...και μολις αρχισα να παιρνω χαρτζιλικι κατρακυλησα.ολα αυτα εγιναν πριν πολυ καιρο αλλα ακομη το κουβαλαω το κομπλεξ...

1. Γιατί εδώ και χρόνια από πολλές πηγές προβάλλεται ως λύση για ευτυχία σ'ένα αδύνατο κορμί.

2. Γιατί όσο πιο βαθιά μπαίνεις στο χορό της τόσο πιο δύσκολο είναι ν'απεμπλακείς, οπότε συνεχίζεις.

3. Γιατί εντωμεταξύ έχεις εξαιτίας της πάρει πολλά περισσότερα κιλά και νιώθεις να μην έχεις άλλη επιλογή.

4. Γιατί έχουμε την τάση να επαναλαμβάνουμε τις ίδιες ανεπιτυχείς μεθόδους, ελπίζοντας πως αυτήν τη φορά
θα γίνει η διαφορά, καθώς το να δοκιμάσουμε κάτι άλλο για πρωτη φορά, φαντάζει δυσκολότερο στη συνήθεια.

5. Γιατί μέσα από τη δίαιτα θεωρούμε πως έχουμε μια αίσθηση ελέγχου, που ούτε καν ψευδαίσθηση δεν είναι.

6. Γιατί βιαζόμαστε να φτάσουμε εκεί που ονειρευόμαστε κι ο υγιεινός τρόπος απώλειας βάρους δε φαντάζει τόσο δελεαστικός.

7. Γιατί ζούμε με το παρελθόν για το αύριο και προσπερνούμε το παρόν, που το θυσιάζουμε, στερώντας του σημαντικές απολαύσεις,
λες και δε γνωρίζουμε πως ο μόνος αληθινός χρόνος που υφίσταται είναι το τώρα και πως η στέρηση φέρνει λύπη!

8. Γιατί διαιωνίζεται ο φαύλος κύκλος "στέρηση - πέσιμο με τα μούτρα" τόσες φορές,που χάθηκε το μέτρημα κι απλά συνεχίζουμε μηχανικά.

9. Γιατί μάθαμε να διαχωρίζουμε τις τροφές σε διαιτητικές και μη διαιτητικές και ξεχάσαμε να τρεφόμαστε σαν άνθρωποι,
που έχουν πρόσβαση σε όλες τις κατηγορίες τροφής όποια ώρα θέλουν χωρίς απαγόρευση.

10. Γιατί η απαγόρευση και η στέρηση φέρνει αντίδραση και μετά δε φαντάζει τίποτα άλλο καλύτερη τιμωρία από την επανάληψη
μέχρι να μάθουμε το μάθημά μας καλά και να μην ξαναμαρτήσουμε και καλά...

11. Γιατί μεγαλώνοντας είχαμε λανθασμένα πρότυπα μίμησης και συνεχίζουμε κι εμείς την παράδοση,διδάσκοντας κι άλλους.

12. Γιατί δεν έχουμε ρεαλιστικές προσδοκίες από τον εαυτό μας και τις δυνατότητές του, από το τι είναι εφικτό και πραγματοποιήσιμο,
γιατί μας φυλακίζουμε σε πιεστικά χρονοδιαγράμματα λες και την επομένη της λήξης τους θα έρθει η συντέλεια του κόσμου,
ενώ αυτό που τελικά καταφέρνουμε είναι ακριβώς το αντίθετο, καθώς περνούν τα χρόνια κι ειμαστε στο ίδιο αν όχι χειρότερο σημείο.

13. Γιατί το να μην καταφέρουμε τον απάνθρωπο στόχο της δίαιτας σημαίνει αποτυχία κι εμείς μόνο αποτυχημένοι δεν είμαστε,
ακόμη κι αν μετά από κάθε φορά που αναπόφευκτα "χαλάμε" τη δίαιτα νιώθουμε αποτυχημένοι όσο ποτέ!

14. Γιατί παρασυρόμαστε από επιτυχημένες και καλά περιπτώσεις ανθρώπων που δείχνουν λεπτότεροι μετά από κάποια δίαιτα,
την οποία σπεύδουμε να εφαρμόσουμε, χωρίς να ενδείκνυται για την περίπτωση μας ούτε να γνωρίζουμε τι κόστισε στον άλλον.

15. Γιατί τα περιοδικά που τις διαδίδουν,τα best seller βιβλία των εκδοτικών οίκων, κάποιοι (όχι όλοι!) διαιτολόγοι κι άλλοι επαγγελματίες,
που ζουν από τη χρυσή κότα της δίαιτας, δε θα γίνουν κλέφτες!

16. Γιατί στην εφηβεία, που συνήθως τις ξεκινούμε, δεν τα έχουμε βρει ακόμη με τον εαυτό μας, δεν έχουμε σαφή εικόνα των πραγμάτων,
τότε που τα δύο επιπλέον κιλά φαντάζουν τουλάχιστον δέκα, που συγκρινόμαστε με το καλύτερο κι εμείς του λίγο παραδίπλα, πιάνουμε πάτο.

17. Γιατί δε μάθαμε να μας αγαπάμε, να μας αποδεχόμαστε, να έχουμε αυτοπεποίθηση, ώστε να μην το κάνουμε αυτό στον εαυτό μας.

18. Γιατί είμαστε ενοχικοί και αυτοκαταστροφικοί και πολλές φορές η δίαιτα φαντάζει η καλύτερη τιμωρία που μας αξίζει.

19. Γιατί έχουμε πολύ σοβαρότερα προβλήματα και θέματα με τον εαυτό μας, τα οποία ωστόσο δυσκολευόμαστε να διαχειριστούμε
κι επιλέγουμε τον αποπροσανατολισμό της εμμονικής σχέσης με την εικόνα σώματος και τις δίαιτες, που -να'ναι καλά- μας καλύπτουν
πολλά πολλά χρόνια και μας απαλλάσσουν από το ν' ασχοληθούμε με τη ρίζα του κακού αντί για ένα του σύμπτωμα.

20. Γιατί ... όσοι είμαστε εμείς που τις έχουμε κάνει, άλλοι τόσοι είναι και οι προσωπικοί λόγοι μας οδήγησαν εκεί. Ο δικός σου;

Nadine... απλά έγραψες!! :thumbup:
Έχεις απόλυτο δίκιο!

Εγώ πάντως νομίζω ότι όσα γράφει η nadine στο μεγαλύτερο μέρος τους ισχύουν όταν πρόκειται για άτομα που δεν έχουν πραγματικά ανάγκη να χάσουν βάρος. Και εδώ μέσα θεωρητικά είμαστε άτομα που πρέπει και όχι ''πρέπει'' να χάσουμε κιλά.
Θεωρώ ότι μια γυναίκα 1.5 m και 100 kg δεν προσπαθεί να τα χάσει πατώντας στο ότι η JLo κάνει τη δίαιτα του καρότου, στο ότι το πρότυπο της εποχής είναι η Ναόμι και στο ότι θέλει να δει τα μπούτια της με μίνι...
Μάλλον η υγεία της αποτελεί το σημαντικότερο κίνητρο!
Οκ , αν μιλάμε για μια κυρία που ''πρέπει'' να πάει στο γάμο της γειτόνισας 10 κιλά λιγότερο και βγάζει ένα 2μηνο με σούπες, ή για πιτσιρίκια 15 χρονών με 1cm μεγαλύτερα ψωμάκια από της ζιζέλ, προφανώς και είναι ακριβώς όπως τα λέει η nadine...

Αυτό εξέλαβα εγώ. Είτε ότι αναφέρεσαι σε άτομα που κάνουν δίαιτα χωρίς λόγο ουσιαστικά, ή από την άλλη, ίσως μιλάς βάσει του διαχωρισμού δίαιτα (χημικές, αφαγίες, νέες καλοκαιρινές μόδες, δίαιτες σούπας κλπ) -υγειινή διατροφή. Αν είναι το 2ο, τότε συμφωνάω κ εγώ ! :P

Quote:

---

Originally posted by kokkinoskoufitsa
Εγώ πάντως νομίζω ότι όσα γράφει η nadine στο μεγαλύτερο μέρος τους ισχύουν όταν πρόκειται για άτομα που δεν έχουν πραγματικά ανάγκη να χάσουν βάρος. Και εδώ μέσα θεωρητικά είμαστε άτομα που πρέπει και όχι ''πρέπει'' να χάσουμε κιλά.
Θεωρώ ότι μια γυναίκα 1.5 m και 100 kg δεν προσπαθεί να τα χάσει πατώντας στο ότι η JLo κάνει τη δίαιτα του καρότου, στο ότι το πρότυπο της εποχής είναι η Ναόμι και στο ότι θέλει να δει τα μπούτια της με μίνι...
Μάλλον η υγεία της αποτελεί το σημαντικότερο κίνητρο!
Οκ , αν μιλάμε για μια κυρία που ''πρέπει'' να πάει στο γάμο της γειτόνισας 10 κιλά λιγότερο και βγάζει ένα 2μηνο με σούπες, ή για πιτσιρίκια 15 χρονών με 1cm μεγαλύτερα ψωμάκια από της ζιζέλ, προφανώς και είναι ακριβώς όπως τα λέει η nadine...

Αυτό εξέλαβα εγώ. Είτε ότι αναφέρεσαι σε άτομα που κάνουν δίαιτα χωρίς λόγο ουσιαστικά, ή από την άλλη, ίσως μιλάς βάσει του διαχωρισμού δίαιτα (χημικές, αφαγίες, νέες καλοκαιρινές μόδες, δίαιτες σούπας κλπ) -υγειινή διατροφή. Αν είναι το 2ο, τότε συμφωνάω κ εγώ ! :P

---

εγω δεν εχω καποιο σοβαρο θεμα υγιειας και εμφανισιακα ειμαι ασπουμε παχουλη.το θεμα ειναι κατα ποσο επηρεαζει και την ψυχικη σου υγεια εκτος απο τη σωματικη.ο λογος που θελω να χασω αυτα τα κιλα δεν ειναι ουτε για να μοιασω σε καποιον διασημο που ετσι κι αλλιως πλακωνονται στο photoshop ουτε ενα συγκεκριμενο γεγονος.ειναι για ολα τα επερχομενα γεγονοτα ομως.για ενα ταξιδι,ενα γαμο ακομη και μια βολτα,για να νιωθω κυριως ανετα με τον ευατο μου.π.χ. πηγα στο εξωτερικο προσφατα,φοβομουν να φαω γιατι ηταν κι αλλοι,φοβομουν να πω οτι κουραστηκα και αν μπορουμε να καθησουμε για λιγο,φοβομουν να βγαλω τη ζακετα αν και εσκαγα για να μην φανουν τα μπρατσα μου.ολοι μου λενε αγαπα τον ευατο σου ετσι οπως ειναι.πολυ ομορφο και inspiring στη θεωρια αλλα στην πραξη?αν εχεις μεγαλωσει μη αγαποντας τον ευατο σου απο μικρο παιδακι,δεν μπορεις να το αλλαξεις τοσο ευκολα.

κ ποιος σου ειπε οτι ειναι ευκολο να αγαπησεις τον εαυτο σου? απλα ειναι η μονη λυση. ουαν γουει.
ξες τι αντιρρησεις μου φερνει εμενα? ατιμος παιδι μου. του λες "ειμαι κουκλαρα" μου απανταει" μπαζο, σαυρα χονδρελο πατατελκ" τετοιο μπουλινγκ μου κανει ο εαυτος μου.

αλλα στο λεω κ 2-5-10 κιλα να χασεις παλι τα ιδια θα λεει ο ατιμος. παλι θα συγκρινεσαι με αλλες, παλι θα ριχνεις οποιαδηποτε μικροαπορριψη στα κιλα. μετα θα χεις μπεο στο φαυλο κυκλο που περιγραφει η ναντιν με πολλα μπονους ποιντς. κ αλλα εξτρα κιλα, κ αλλες ψυχολογικες λακουβες κ απο εδω παν κ αλλοι.

εκει να δεις ποσο θα δυσκολευτεις να σαγαπησεις. μπιν δερ νταν δατ.

ξεκινα να του αντιμιλας οταν σου κανει μπουλινγκ ο εαυτος σου. μην τον τιμωρεις με διαιτες. μιλα φου γλυκα κ τρυφερα γιατι ειναι ενα πληγωμενο παιδι κ αυτος

Quote:

---

Originally posted by Μαντάμ σου σου

ξεκινα να του αντιμιλας οταν σου κανει μπουλινγκ ο εαυτος σου. μην τον τιμωρεις με διαιτες. μιλα φου γλυκα κ τρυφερα γιατι ειναι ενα πληγωμενο παιδι κ αυτος

---

Καλημέρα Μαντάμ σου σου μου!
Έχεις τόσο, μα τόσο δίκιο! :thumbup:

Quote:

---

Originally posted by Μαντάμ σου σου
κ ποιος σου ειπε οτι ειναι ευκολο να αγαπησεις τον εαυτο σου? απλα ειναι η μονη λυση. ουαν γουει.
ξες τι αντιρρησεις μου φερνει εμενα? ατιμος παιδι μου. του λες "ειμαι κουκλαρα" μου απανταει" μπαζο, σαυρα χονδρελο πατατελκ" τετοιο μπουλινγκ μου κανει ο εαυτος μου.

αλλα στο λεω κ 2-5-10 κιλα να χασεις παλι τα ιδια θα λεει ο ατιμος. παλι θα συγκρινεσαι με αλλες, παλι θα ριχνεις οποιαδηποτε μικροαπορριψη στα κιλα. μετα θα χεις μπεο στο φαυλο κυκλο που περιγραφει η ναντιν με πολλα μπονους ποιντς. κ αλλα εξτρα κιλα, κ αλλες ψυχολογικες λακουβες κ απο εδω παν κ αλλοι.

εκει να δεις ποσο θα δυσκολευτεις να σαγαπησεις. μπιν δερ νταν δατ.

ξεκινα να του αντιμιλας οταν σου κανει μπουλινγκ ο εαυτος σου. μην τον τιμωρεις με διαιτες. μιλα φου γλυκα κ τρυφερα γιατι ειναι ενα πληγωμενο παιδι κ αυτος

---

κυριολεκτικα ομως.θελω να παω να βρω αυτο τον αντε να μην πω που μου εκανε bullying απο 6 χρονων και να τον πεταξω απο καμια γεφυρα.γιατι εχει μεινει ιδιος.το εχω συναντησει.πηγαινε και εγραφε στο πινακα τους <<χοντρους>> της ταξης.και ημουν απλως παχουλουλα.και ετρωγα μια χαρα υγιεινα.αν προσπαθουσα λιγο θα τα εχανα.αλλα εγω ετρωγα επειδη στεναχωριομουν και με ετρεχαν στους διαιτολογους μικρο παιδι.θυμαμαι 10 χρονων πηγα πρωτη φορα σε διαιτολογο και δεν μου ειχε ουτε ενα γλυκο την εβδομαδα.ετσι απο 58 πηγα τσουκου τσουκου 70 απο την στερηση μετα.και μετα ξανα σε διαιτολογο,ξανα στερηση,ξανα προγραμμα.και ειχα και τον αδερφο μου.δεν λεω πολυ καλος,τον αγαπαω,τον λατρευω αλλα μεχρι τα 14 με κοροιδευε.και παλι ημουν καλα με τον ευατο μου.μεχρι που ακουσα να με λεν χοντρη πισω απο την πλατη μου.και καποιος μου εστειλε και μηνυμα στο facebook.καθε φορα που σκεφτομαι κατι καλο,ερχονται ολες αυτες οι σκεψεις και με πατανε κατω.και μετα ειναι και οι αλλοι,οι και καλα ευγενικοι,που θα σχολιαζουν ευσωμους ανθρωπους ενω εισαι και συ εκει ή θα λενε <<ειμαι 50 κιλα πρεπει να παω τουλαχιστον 48 ενω εσυ εισαι 90 ξερω γω>> :sniff::sniff::sniff:

Missmary, σε καταλαβαίνω απόλυτα!
Και εγώ έχω υποστεί bullying στο σχολείο για πολλά χρόνια.
Και εγώ δεν ήμουν απλά "παχουλούλα", ήμουν χοντρή!
Και κάθε μεσημέρι που γυρνούσα απ' το σχολείο αγόραζα σοκολάτες και τις έτρωγα μονομιάς για να καλύψω τις ανασφάλειές μου.
Και κάθε λίγους μήνες άλλαζα μαγαζί απ' όπου έπαιρνα τις σοκολάτες,
γιατί δεν άντεχα να με βλέπουν οι ιδιοκτήτες του εκάστοτε μαγαζιού με λύπηση.
Και εγώ έχω περάσει χρόνια (μετά το σχολείο) που πίστευα ότι δεν θα ησυχάσω αν δεν "πάρω εκδίκηση" από τα παιδιά που μου έκαναν bullying.
Όμως ξέρεις τί κατάφερα σ' αυτά τα χρόνια;
Να γίνω 140 κιλά!
Η λύση δεν είναι στην εκδίκηση,
ούτε φυσικά στις στερητικές δίαιτες.
Η λύση είναι η ολοκληρωτική αγάπη για τον εαυτό μας,
και η συγχώρηση των ανθρώπων που μας πλήγωσαν.
Μόνο έτσι θα ελευθερωθούμε, και από τις σκέψεις που μας κρατάνε δεμένους στο παρελθόν,
και από τα παραπανίσια μας κιλά.

Quote:

---

Originally posted by kokkinoskoufitsa

Αυτό εξέλαβα εγώ. Είτε ότι αναφέρεσαι σε άτομα που κάνουν δίαιτα χωρίς λόγο ουσιαστικά, ή από την άλλη, ίσως μιλάς βάσει του διαχωρισμού δίαιτα (χημικές, αφαγίες, νέες καλοκαιρινές μόδες, δίαιτες σούπας κλπ) -υγειινή διατροφή. Αν είναι το 2ο, τότε συμφωνάω κ εγώ ! :P

---

Το δεύτερο, οπότε συμφώνΑ ελεύθερα! :yes:
Βέβαια άλλαξε εντωμεταξύ ο τίτλος του τόπικ κι είναι το ποστ μου κάπως σαν το μετέωρο βήμα του πελαργού...
Δεν πειράζει...Όποιος θέλει να το διαβάσει ας έχει απλά στο νου του πως απάντησα στο "ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΔΙΑΙΤΑ".

Κι επειδή τα μάτια μου μάλλον κάνουν πουλάκια και δε βλέπω κάτι που είχα διαβάσει τις προάλλες
κι ήθελα να απαντήσω απλά δεν είχα χρόνο και τώρα που βρήκα, εξαφανίστηκε και δεν ξέρω με ποιό σκεπτικό:

Missmary852, αυτό που σε απασχολούσε δε θεωρώ πως έχει να κάνει με κακία και καλοσύνη, αλλά με οριοθέτηση.
Αυτήν τη μία μόνο λεξούλα, που δε μαθαίνουμε από μικροί πώς να την χαράξουμε και παιδευόμαστε στην πορεία.
Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να καταλαμβάνουμε όλον το χώρο που περιβάλλει τους άλλους και να πιέζουμε
μάλιστα και για λίγο περισσότερο, δοκιμάζοντας τις αντοχές εκείνων καθώς και τη δική μας δύναμη πάνω τους.
Κι ακόμη αν τα καταφέρουμε αντί να βάλουμε ένα στοπ, συνεχίζουμε, επειδή η υποχώρηση του άλλου ή η σιωπή του
εκλαμβάνεται ως πράσινο φως και συνεχίζουμε. Αυτό σταματά όταν ο άλλος ανάψει το κόκκινο φως στον σηματοδότη του,
όταν χαράξει ξεκάθαρα τα όρια της σφαίρας προστασίας του ζωτικού του χώρου. Θα μου πεις, εκεί πρέπει να φτάσουμε;
Πού είναι ο σεβασμός του άλλου; Γιατί να θεωρείται δεδομένη η αντοχή του κι εκείνος μαζί; Άλλη κουβέντα αυτή...
Πάντως κι εσύ άμα το καλοσκεφτείς, εκεί που σε παίρνει δε φέρεσαι αλλιώς κι αλλιώς εκεί που νιώθεις πως πρέπει να προσέξεις;
Κι αν είναι έτσι, δε φαίνεται σα να μη σέβεσαι τον πρώτο άνθρωπο που σχετίζεσαι, που μπορεί να είναι κι ο πιο αγαπημένος σου
στη γη πχ. η μητέρα σου, ενώ απέναντι στον δεύτερο δείχνεις να τρέφεις "σεβασμό"; Είσαι κακή στον πρώτο και καλή στον άλλον;
Κι ένα τελευταίο. Ο θυμός είναι συναίσθημα υγιέστατο, που είμαστε όλοι πλασμένοι να νιώσουμε υπό συνθήκες. Είναι επιτρεπτό!
Αρκετά με την ενοχοποίησή του! Το θέμα είναι πώς θα επιλέξουμε να τον εξωτερικεύσουμε. Και πάλι ισχύει ότι δε μάθαμε από μικροί
να τον διαχειριζόμαστε γιατί έπρεπε να τον πνίγουμε και να νιώθουμε κι ενοχικά που αισθανόμασταν κάτι που μάθαμε να είναι αρνητικό
κι απαγορευμένο για ένα "καλό παιδί". Άλλη πονεμένη ιστορία αυτή η ετικέτα και το βαρύ της φορτίο! Τέλος πάντων...
Κάπου εδώ το σταματώ γιατί ήδη σχολιάζω σχετικά με κάτι που για τους δικούς σου λόγους επέλεξες να σβήσεις.

σαν το μετέωρο βήμα του πελαργού ;; χαχαχα πολύ μ'άρεσε αυτό :bouncy:

Το κίνητρο μου καθε φορα αλλάζει... Ποτε η αισθητική, ποτε οι φωνές των δικών μου, ποτε γιατι φοβαμαι μηπως ανοίξει πολυ το στομάχι μου.. Το σίγουρο ειναι οτι , οπως ειχε πει κ η μαντζουράνα αν θυμαμαι καλα, οτι το πιο σπουδαίο ειναι, να κανουμε δώρο στον εαυτο μας, εναν πιο σταθερό κ υγιεινό τροπο ζωης, κ το σωμα μας θα ανταποδώσει την χαρη που του κανουμε.

Δεν είχα δει πως υπάρχει αυτό το θέμα, και είχα ξεκινήσει κι εγώ πριν λίγες μέρες το ίδιο θέμα. Τα κίνητρα μου
1)Νιώθω ψιλοάρρωστη. Όχι πως δεν νιώθω καλά αλλά όλο και μου πονάνε τα πόδια, η μέση κτλ κτλ κτλ
2)Του χρόνου παντρεύομαι και θέλουμε να κάνουμε κι ένα παιδάκι(αφού χάσω βέβαια αρκετά κιλά βέβαια)

Υπάρχει κάποιο άτομο στα κιλά μου που να έμεινε έγκυος? Θα ήθελα να μιλήσω μαζί του!


http://tickers.TickerFactory.com/ezt...9ad/weight.png

Ελίζα εγω δεν εχω εμπειρια τετοια, αλλα πιστευω οτι πρεπει να εχουμε ενα περιθώριο 20 κιλων.. Η μανα μου οταν εμεινε έγκυος σε εμενα απο 67 κιλα έφτασε τα 123, τυχαίο;; Κ ομως.. Κ ηταν αδύνατη.. Αυτα μου λεει κ με αγχώνει τωρα που παντρεύομαι κ εγω, οτι αν εκεινη έφτασε σε αυτο το βάρος, εγω ποσοθα φτασω; Κ ειπα για εναν ακομη λογο να αδυνατίσω.. Να προσπαθησω αν μη τι αλλο..